اختلال گفتاری شامل دستهای از اختلالات است که بر نحوهی تولید صدا تا فرم ادای کلمات تأثیر میگذارد. به علاوه برخی از مشکلات صوتی ممکن است شامل اختلال گفتاری شود. رایجترین آنها لکنت زبان است. افراد دچار اختلال گفتاری مشکلاتی در حین صحبت کردن دارند، نوک زبانی صحبت کردن، خفیفترین و فقدان توانایی در صحبت کردن و یا لال بودن بدون مشکل شنوایی شدیدترین آن است. آگاهی از نشانههای اختلالات گفتاری و انواع آن در تشخیص و درمان ضرورت دارد. برای اطلاع از سایراختلالات عصبی رشدی کلیک کنید.
بعضی از افراد از آن چه میخواهند بیان کنند، آگاهی دارند اما قدرت به زبان آوردن افکارشان را ندارند، این شرایط میتواند باعث از بین رفتن اعتماد به نفس در فرد و در درازمدت منجر به بروز افسردگی شود چرا که فرد نمیتواند منظور خود را بیان کند و در برخی موارد نیز ممکن است مورد تمسخر و خندهی دیگران قرار بگیرد. توصیه میکنیم مقاله اعتماد به نفس را مطالعه کنید.
اختلال گفتاری هم در بزرگسالان و هم در کودکان دیده میشود؛ از علتهای این اختلال علاوه بر مشکلات دوران رشد، میتواند افسردگی یا استرس پس سانحه باشد. به گونهای که فرد بعد از تجربهی اتفاق ناخوشایند و دردناک مانند فوت عزیزان یا بلایای طبیعی در گفتار دچار مشکل میشود. هر چه زودتر تحت درمان قرار بگیرند بهبودی سریعتر و راحتتر روی خواهد داد. برای کسب اطلاعات بیشتر از افسردگی کلیک کنید.
اختلالات گفتاری یک یا چند مورد از نشانههای زیر را در بر میگیرد:
اختلالاتی که در این دسته قرار میگیرند عبارتند از اختلال زبان، اختلال صوت گفتار، لکنت زبان (اختلال در فصاحت کلام)، اختلال ارتباط اجتماعی.
زبان از دو بخش تشکیل شده دریافتی و بیانی، اختلال در هر کدام از این بخشها میتواند در ارتباط فرد اثر بگذارد. نقص در درک یا تولید لغات، جمله سازی یا حرف زدن به صورت مشخص در گفتار، نوشتار و ارتباطات شفاهی از مشخصات اختلال زبان میباشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلال زبان کلیک کنید.
بیان صحیح کلمات به هماهنگی بین عضلات فک، صورت و لبها به همراه تنفس مرتب احتیاج دارد. کودکان دچار نقص در سیستم آواسازی یا عدم توانایی در هماهنگی در حرکات اندامها در تولید کلمات به صورت واضح و قابل فهم مشکل دارند.
آشفتگی در فصاحت و روانی کلام و الگوی زمان بندی تکلم از مشخصات لکنت زبان است، که به صورت کشیدن هجاها و اصوات، کلمات منقطع و وقفههای بی صدا و صدادار و تکرار برخی واژهها و حروف قابل مشاهده است. برای کسب اطلاعات بیشتر از لکنت زبان کلیک کنید.
این افراد مشکلی در بیان و درک کلمات یا واژگان ندارند اما در استفاده از زبان به صورت اجتماعی و رعایت قواعد ارتباط کلامی و غیر کلامی در زمینههای متفاوت زندگی و تغییر شرایط صحبت کردن با توجه به موقعیت توانایی لازم را ندارند.
آسیب به بخشهایی از مغز بیماریهای عضلانی و شرایط فیزیکی مرتبط با فک، دندانها و دهان میتوانند از جمله علل جسمانی برای بروز اختلالات گفتاری باشند. بیماریهایی مثل اوتیسم، بیش فعالی، هانتینگتون، و سرطان دهان را میتوان به لیست علل جسمانی اضافه کرد. کودکان اوتیسم در اغلب موارد اختلالات گفتاری را نیز تجربه میکنند. برای اطلاع بیشتر از نشانههای اوتیسم کلیک کنید.
اما گاهی کودکان یا بزرگسالانی را میبینیم که با وجود نداشتن چنین مشکلاتی، برای صحبت کرد دشواریهایی دارند که ریشهی آن میتواند در حوادث و یا خاطرات آنها باشد به طوری که به داشتن یک تروما (حادثه ناگوار)، تنبیه بدنی و یا کلامی توسط مراقبان و خطراتی که در کودکی با آنها مواجه بوده است، در بروزاختلال گفتاری نقش دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر از بیش فعالی کلیک کنید.
اختلالات گفتاری در طیف خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند و برخی از آنان خود به خود و به سادگی رفع شوند و باقی درگفتار درمانی میتوانند بهبود یابند. درمانهای مختلف با توجه به نوع اختلال وجود دارد. در گفتار درمانی متخصص فرد را به سمت تمرینات که باعث تقویت ماهیچههای صورت و گلو میشوند، هدایت میکنند. کنترل تنفس در حین صحبت نیز آموزش داده میشود. تقویتهای ماهیچه و کنترل تنفس در بهبود طریقهی بیان کلمات تاثیر دارد، همچنین برای روان و سلیس صحبت کردن، تمرین داده میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر از گفتار درمانی کلیک کنید.
در صورتی که اختلالات گفتاری بدون درمان رها شوند موجب ایجاد اضطراب زیاد در فرد و با گذشت زمان باعث اختلالات اضطرابی و ترس از صحبت کردن در جمع میشوند. درمانهای اولیه برای اضطراب میتوانند مانع پیشرفت و ایجاد عوارض برای فرد شود. برای کسب اطلاعات بیشتر از اختلالات اضطرابی کلیک کنید.
گزینههای درمان شامل روان درمانی و دارو درمانی است که با توجه به شدت و نوع، متخصص تشخیص میدهد کدام درمانها متناسب است. برای درمان چنین مشکلاتی در کودکان لازم است به مشاوره کودک مراجعه کنید و بهترین درمانها را در پیش بگیرید. در صورتی که اختلالات گفتاری در کودکی حل نشوند منجر به بروز افسردگی و مشکلات بیشتر در بزرگسالی میشوند. برای اطلاع از روشهای روان درمانی کلیک کنید.
این اختلال میتواند به سابقه خانوادگی باز گردد و یا بعد از تجربهی حادثهی ناگوار اتفاق افتاده و در فرد باقی مانده باشد. از علل دیگر شرایط فیزیکی و نقصهای مرتبط با فک و دهان و دندان است.
اختلالات زبان، اختلال صوت گفتار و اختلال در ارتباط اجتماعی از انواع اختلالات گفتار در کودکان است اما شایعترین نوع آن لکنت زبان است.
برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال گفتاری می توانید با مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی از طریق تلفن ثابت از کل کشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگیرید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*