انواع اختلالات روان نژندی | علل، علائم و درمان روان نژندی

انواع اختلالات روان نژندی کدامند؟ روان نژندی یا روان رنجوری یک اختلال روانی نیست بلکه یک ویژگی شخصیتی است. با وسواس های فکری و اضطراب ها مشخص می شود. اگرچه گاهی اوقات در صورت عدم درمان و رسیدگی می تواند در ایجاد یک اختلال روانی مانند اختلالات اضطرابی موثر باشد. روان نژندی چیزی نیست که بتوانید آن را درمان کنید اما می توانید با یادگیری و مدیریت محرک های خود و ایجاد راه های سالم برای مقابله با استرس روزانه، رفتارهای منتج از آن را کاهش دهید. برای دریافت مشاوره وسواس کلیک کنید.

روان نژندی چیست

روان رنجوری با تفکر وسواسی، اضطراب، پریشانی و سطح معینی از اختلال در کارهای روزمره مشخص می شود. رفتار روان رنجور نتیجه یک وضعیت روان رنجورانه می باشد. در حالی که تحقیقات قابل استنادی در زمینه میزان شیوع این دسته از ویژگی ها وجود ندارد، یک مطالعه در شیان چین، شیوع تخمینی آن را در طول زندگی ۱۰.۸٪ برای هر گونه اختلال عصبی نشان داده است. فوبیای خاص (۵.۷%)، اختلالات وسواس فکری اجباری (۳.۸%) و اضطراب اجتماعی (۱.۳%) از شایع ترین زیرگروه ها بوده اند.

کلمه روان نژندی (روان رنجوری) ابتدا در قرن هجدهم برای برچسب زدن به طیفی از اختلالات روانی که معمولاً  با یک علت فیزیکی مرتبط نمی شدند ابداع شد. هیچ تعریف واحدی از روان نژندی وجود ندارد. تا همین اواخر، روان رنجوری یک اختلال روانشناختی قابل تشخیص بود که کیفیت زندگی را بدون مختل کردن درک فرد از واقعیت متاثر می‌کرد. برخی از روانشناسان و روانپزشکان از اصطلاح روان رنجوری برای اشاره به علائم و رفتارهای اضطرابی استفاده می کنند.

سایر پزشکان این اصطلاح را برای توصیف طیفی از بیماری های روانی خارج از اختلالات روانپریشی و جنون به کار می برند. روانکاوانی مانند زیگموند فروید و کارل یونگ خود فرآیند فکر را با استفاده از اصطلاح روان رنجوری توصیف کردند. در سال ۱۹۸۰ سومین انتشار راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-III) اصطلاح روان رنجوری را حذف کرد.

انواع اختلالات روان نژندی |حقایقی در مورد روان رنجوری

"نوروزها" اصطلاحی است که به طرق مختلف در ارتباط با فرآیندهای روانی غیرطبیعی استفاده می شود. روان رنجورخویی برای توصیف یک ویژگی شخصیتی استفاده شده است که عملکرد روزمره را مختل نمی کند. روان رنجوری یکی از پنج ویژگی شخصیتی بزرگ است که در تست های شخصیت در طیف وسیعی از افراد یافت می شود.

نوروز دیگر به عنوان یک تشخیص به کار برده نمی‌شود و روان‌رنجوری ها اکنون به‌عنوان بخشی از اختلالات افسردگی یا اضطراب تشخیص داده می‌شوند. اگر چه تشخیص روان‌رنجوری به شکل مستقیم استفاده نمی‌شود، برای درک چگونگی درمان اختلالات روان‌شناختی امروزه مهم است.

ویژگی های افراد روان نژند

روان رنجورخویی یک پایداری رفتاری طولانی مدت برای قرار گرفتن در حالت عاطفی منفی یا مضطرب است. این یک وضعیت پزشکی نیست بلکه یکی از صفات شخصیتی است. مردم اغلب این را با روان رنجوری اشتباه می گیرند. روان رنجورخویی یکی از ویژگی‌هایی است که مدل پنج عاملی شخصیت را در کنار برون‌گرایی، توافق‌پذیری، وظیفه‌شناسی و صراحت می‌سازد.

این مدل در ارزیابی ها و آزمون های شخصیتی در طیف وسیعی از فرهنگ ها استفاده می شود. افراد مبتلا به روان رنجورخویی تمایل بیشتری به خلق و خوی افسرده دارند و از احساس گناه، حسادت، خشم و اضطراب بیشتر و شدیدتر از افراد دیگر رنج می برند. آن ها می توانند به خصوص به استرس محیطی حساس باشند.

افراد مبتلا به روان رنجوری ممکن است موقعیت های روزمره را تهدیدآمیز و بسیار بزرگ ببینند. ناامیدی هایی که ممکن است توسط دیگران پیش پا افتاده تجربه شود، در مورد این ها مشکل ساز شده و منجر به ناامیدی می شود. فرد مبتلا به روان رنجوری ممکن است بسیار خودآگاه و خجالتی باشد. آن ها تمایل به درونی کردن فوبیا و سایر ویژگی‌های روان رنجور مانند اضطراب، وحشت، عصبانیت، منفی‌گرایی و افسردگی دارند. بنابراین روان رنجوری یک حالت عاطفی مداوم است که با واکنش ها و احساسات منفی تعریف می شود.

انواع روان نژندی

از بین همه تشخیص‌هایی که می‌توانید در راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روان‌پزشکی آمریکا، ویرایش پنجم (DSM-5) بیابید، روان‌رنجوری را به عنوان یکی از آن ها پیدا نمی کنید. "Neurosis" که در فارسی با نام نِوروز نیز شناخته می شود در دهه ۱۹۷۰ در نسخه DSM-3 به یک شرح پاورقی تبدیل و سپس در ویرایش های بعدی به طور کامل حذف شد. . علی رغم عدم واجد شرایط بودن به عنوان تشخیص، روانشناسان و روانپزشکان شخصیتی را که تمایل زیادی به روان رنجورخویی نشان می دهد برای سلامت روان بی اهمیت نمی دانند.

• روان رنجوری مضطرب: اضطراب و نگرانی شدید این نوع روان رنجوری و همچنین حملات پانیک و علائم فیزیکی مانند لرزش و تعریق را مشخص می کند.
• روان رنجوری افسردگی: شامل غم و اندوه مداوم و عمیق است که اغلب با از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی لذت می بردند همراه است.
• روان رنجوری وسواسی اجباری: این وضعیت شامل تکرار افکار، رفتارها یا اعمال ذهنی مزاحم است. هم تکرار و هم محرومیت از این نشانه‌ها می‌تواند باعث پریشانی شود.
• روان رنجوری جنگی یا مبارزه‌ای: که اکنون به عنوان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شناخته می‌شود و شامل استرس بیش از حد و ناتوانی در عملکرد در زندگی روزمره پس از تجربه رویدادهای عمیق تروماتیک است.
• روان رنجوری عصبی: اغلب برای توصیف بیماری هایی استفاده می شد که در آن ها سیستم عصبی به درستی کار نمی کند و هیچ ضایعه ای برای توضیح این اختلال دیده نمی شود.

انواع اختلالات روان نژندی | اختلالات همایند

روان رنجور بودن بیشتر با یک فرد نگران یا بیش از حد متفکر بودن همراه است تا یک اختلال روانی. با این حال، بدون کمک، روان رنجوری هایی که توسط مکانیسم های مقابله ای ناسالم و محیط های پر استرس احاطه شده اند ممکن است به اختلالات اضطرابی منجر شوند. اختلالات اضطرابی منتج از روان رنجوری شامل موارد زیر می باشد:

• اختلال اضطراب جدایی، اختلال اضطراب عمومی فوبیا خاص
• اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس یا اختلال حمله پانیک
• اختلال اضطراب ناشی از مواد یا دارو

علائم روان رنجوری

اگر نمی‌دانید که آیا به روان رنجوری مبتلا هستید یا خیر، در رفتار خود توجه کنید که آیا تاکنون یکی از علائم یا ویژگی‌های زیر را تجربه کرده‌اید یا خیر.

• اضطراب و دلهره، نگرانی و گناه بیش از حد
• تمایل به احساسات و واکنش های منفی بیشتر
• تحریک پذیری و عصبانیت، اعتماد به نفس کم خودآگاهی پایین، پاسخ ضعیف به عوامل استرس زا تفسیر موقعیت های روزمره به عنوان مساله ای تهدید کننده
• افسردگی و بی ثباتی عاطفی
• نیاز مداوم به اطمینان گرفتن(حتی در مورد مسائل کوچک و چیزهایی که قبلاً تأیید کرده اید)
• وابستگی بیش از حد به دیگران یا وابستگی مشترک در روابط
• درگیری با دیگران به دلیل عدم انعطاف پذیری عاطفی یا عدم توانایی برای بازگشت به حالت کمال گرا تمایلات یا وسواس در مورد درست کردن کارها
• از کنترل خارج شدن در هر زمانی که می خواهید یک مکالمه جدی داشته باشید. البته این علائم لزوماً به این معنی نیست که شما و یا مخاطب شما عصبی است. اما اگر این یک الگوی رفتاری نسبتا پایدار در طول زمان است و باعث ناراحتی می شود، باید آن ها را تشویق کنید که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرند.

انواع اختلالات روان نژندی | عوارض

در صورت عدم درمان، روان رنجوری می تواند به نگرانی های سلامتی بزرگ تر برای شما و روابط شما تبدیل شود. به این دلیل که روان رنجور بودن بر سلامت روان و توانایی شما برای عملکرد مناسب در سبک زندگی روزمره تأثیر می گذارد. عوارض فیزیکی و سایر عوارض روان رنجوری در طول زمان شامل موارد زیر می باشد:

• خستگی و مشکلات قلبی
• اختلال عملکرد سیستم ایمنی، آسم و اگزما
• سندرم روده تحریک پذیر

روان رنجوری همچنین می تواند منجر به سایر عوارض سلامتی شود، از جمله:

• سلامت رابطه و نارضایتی زناشویی
• کاهش عملکرد کاری و شکست شغلی
• افزایش آسیب پذیری در برابر شرایطی مانند اختلال پرخوری، اختلالات خلقی و اختلالات مرتبط برای مقابله با بی ثباتی های عاطفی روان رنجورخویی

علل روان رنجوری

محققان ارتباطی را بین روان رنجورخویی و اختلالات روانی و کیفیت پایین زندگی شناسایی کرده‌اند اما علت دقیق آن را هنوز به طور مشخص پیدا نکرده‌اند. در نتیجه باور بر این است که عوامل متعددی در ایجاد روان رنجورخویی نقش دارند. ژنتیک افرادی که سابقه خانوادگی روان رنجوری دارند باعث می شود بیشتر به آن مبتلا شوند. شواهدی که این امر را نشان می دهد عبارتند از:

مطالعه دوقلوهایی که حاکی از همپوشانی عوامل ژنتیکی بین صفات مختلف در روان رنجورخویی، همراه با سایر اختلالات اضطرابی است.

• ژن G72: که در عملکرد گلوتامات (ناقل عصبی مسئول عملکرد صحیح مغز) نقش دارد نیز با روان رنجوری مرتبط است اما این یافته‌های مطالعات ژنتیکی روی روان رنجورخویی تفاوت کوچک اما قابل توجهی را در یکی از ژن‌های ناقل سروتونین مرتبط با پردازش احساسات پیدا کرده است.
• محیط: محیط های مشترک (مشترک برای اعضای خانواده) و هم محیط های غیر مشترک مانند کلاس درس فردی کودک با احتمال بروز صفات روان رنجور مرتبط است. یک مطالعه روی دوقلوها در مقیاس بزرگ روی بیش از ۳۳۳۰ دوقلوی هلندی نشان داد که محیط‌های مشترک در مقایسه با محیط‌های غیر مشترک در پیش‌بینی رفتار عصبی آینده ناچیز است. به این معنی که مسایل خارج از خانه شما که اتفاق می‌افتد ممکن است تأثیر بیشتری بر شکل گیری وضعیت بهداشت روان فرد داشته باشند. با این حال این مساله بیشتر توسط تعاملات ژن-محیط توضیح داده شده است تا نتیجه گیری هایی از این قبیل که محیط های مشترک هیچ تاثیری ندارند.

شرایط سلامت روان مرتبط با رفتار روان نژند عبارتند از:

• اضطراب و افسردگی
• سو مصرف مواد و نوشیدنی های الکلی
• پریشانی روانی
• اختلالات شخصیت
• اختلالات وسواسی و فوبیا.

تشخیص شخصیت روان نژند

اگر رفتار روان رنجورانه در حال تبدیل شدن به یک مشکل است با پزشک و یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. پزشک شما احتمالاً یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و از آزمایشگاه درخواست می کند تا علت علائم شما را تعیین کند. در حالی که تشخیص روان رنجوری را بطور مستقیم دریافت نخواهید کرد این رفتارها در طولانی مدت باعث ناراحتی شدید و مشکلات رابطه خواهند شد و در نهایت به انواعی از اختلالات سلامت روانی مبتلا می شوید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه شخصیت های روان رنجور کلیک کنید.

درمان اختلالات روان رنجورانه

اگر روان رنجوری ناشی از یک اختلال روانی زمینه‌ای باشد شما و تیم مراقبت‌های بهداشت روان درباره بهترین و مناسب ترین درمان‌ برای تشخیص اختلال مشورت خواهید کرد. چنانچه مساله صرفا با رواندرمانی و مشاوره روانشناسی قابل حل و فصل نباشد روانپزشک می تواند داروهای مناسب را برای کمک به کاهش علائم مرتبط با اختلالاتی مانند عدم کنترل اضطراب، افسردگی و غیره تجویز کند. داروها به تغییر شیمی مغز در پشت رفتار عصبی و روان نژند کمک می کنند. داروهای رایجی که برای اختلالات روانی مرتبط با روان نژندی تجویز می شوند عبارتند از:

• داروهای ضد اضطراب: برای کاهش اضطراب و علائم مرتبط با آن مانند عصبی بودن یا بی قراری کار می کنند. یکی از نمونه های معمول تجویز شده بنزودیازپین است که سریع الاثر است، اما افراد می توانند نسبت به آن تحمل ایجاد کنند.
• داروهای ضد افسردگی: مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین که می‌توان برای مدیریت علائم افسردگی استفاده کرد.
• روان درمانی: اشکال مختلف گفتار درمانی از جمله درمان شناختی رفتاری، می تواند به رفع الگوهای فکری منفی کمک کند و به فرد کمک کند تا روش های ناسالم مقابله را تغییر دهد. همچنین می‌تواند برای کمک به فرد در شناسایی رفتارهای عصبی خود و اینکه چگونه آن رفتارها به مشکلات دیگری که با آن روبرو هستند کمک می‌کند مفید باشد.
• تغییرات سبک زندگی: کنار آمدن با رفتار عصبی به خودی خود می تواند خسته کننده باشد. تمرین خودآگاهی و شناخت آنچه می تواند این رفتارها را تحریک کند گام های حیاتی و مداوم در مدیریت روان نژندی به شمار می رود. هنگامی که بدانید چه چیزی باعث بدتر شدن روان رنجوری شما می شود می توانید برخی یا همه تغییرات مثبت در شیوه زندگی را برای حمایت از سلامت روان خود ایجاد کنید. کارهایی از قبیل:

1-تهیه فهرستی از گفتن «نه» و آگاهی و شناخت محرک ها

تهیه فهرست‌ و مدیریت زمان و اولویت بندی ها می‌توانند به شما در تعیین حد و مرز در طول روز کمک کنند؛ به ویژه وقتی مسایل استرس‌زا پیش می‌آیند. اگر مطمئن نیستید که وضعیت چگونه ادامه دهید و در مورد کاری که باید انجام دهید وسواس دارید، فهرست را بررسی کنید. به عنوان مثال اگر می دانید که بیدار ماندن تا زمانی دیرتر از حد معمول در هفته تقریباً همیشه با افزایش علائم همراه است باید بتوانید محرک را با برنامه ریزی خنثی کنید و کنترل رفتارهای روان رنجورانه ناشی از بهم خوردن زمان خواب روتین را در اولویت قرار دهید.

2-انواع اختلالات روان نژندی | انجام تمرینات تنفسی و مدیتیشن

این تمرینات به مقابله با تنفس سطحی مرتبط با اضطراب که بدن و مغز شما را از اکسیژن محروم کرده و سپس می تواند به اضطراب کامل یا حملات پانیک تبدیل شود تاثیر زیادی میگذارد. بکار بستن روش های مدیتیشن یا برنامه های آرامبخش شبانه هنگام خواب نیز می توانند به شما در گذر از زمان های استرس زا کمک کرده و خواب بهتری را به همراه بیاورند. از برنامه‌هایی استفاده کنید که به شما امکان می‌دهند ذهن آگاهی را تمرین کنید. یادداشت بنویسید یا حال و هوای وضعیت روان خود را چک نویس کنید تا بتوانید پیشرفت خود را در طول زمان به شکلی عینی ببینید.

سخن آخر درمورد انواع اختلالات روان نژندی

شما واقعاً نمی‌توانید یک ویژگی شخصیتی را درمان کنید اما می‌توانید با آگاهی از عواملی که رفتار شما را تحریک می‌کند، مانند محیط‌های پر استرس یا احساس خارج از کنترل و آنچه علائم شما را بدتر می‌کند مدیریت آن را یاد بگیرید. سپس می توانید مستقیماً به چرایی آن مسائل بپردازید و رفتارهای روان رنجورانه را کاهش دهید. هیچ رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به روان رنجوری وجود ندارد اما ارتباط بین تغذیه و سلامت روان به خوبی شناخته شده است. آنچه می خورید احساس شما را تغذیه می کند.

برخی از افراد ویژگی های عصبی و روان نژندی بیشتری نسبت به دیگران دارند و البته این بدان معنا نیست که مشکلی در شما وجود ندارد. اما لزوما این یک اختلال روانی نیست. اگر احساس می کنید که روان رنجوری شما در حال گسترش و شدت پیدا کردن است یا کنترل بیشتری روی خلق و خوی شما پیدا کرده است وقت آن رسیده که با کسی صحبت کنید. پرداختن به علت رفتارها می تواند به شما کمک کند تغییرات تاثیرگذاری ایجاد کنید و این ویژگی های شخصیتی را مدیریت کنید تا با زندگی روزمره شما تداخل نداشته باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر از خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.