درمان قطعی اضطراب از کدام راه ها امکان پذیر است؟

درمان قطعی اضطراب چگونه امکان پذیر است؟ برخی از اضطراب ها بخشی از هزینه ی پذیرش انسان بودن است. از آنجایی که دلیل وجودی انسان بودن پیش بینی اتفاق های بد و یا نتایج بد است که امروزه با پیشرفته تر شدن جوامع هر روز و هر روز شاهده مشاهده ی آن هستیم خصوصا در کشورهای جهان سومی! مدیریت تبعات اضطراب مهارتی است که برای جلوگیری از تداخل در زندگی روزمره همگان بهتر است بیاموزند. زمانی که اضطراب زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد فعالیت های عادی شما محدود خواهد شد چه رسد به فعالیت های پیچیده و نیازمند تمرکز و آسودگی بیشتر!  برای دریافت مشاوره کنترل استرس و اضطراب کلیک کنید.

 

اضطراب

مانند هر اختلال دیگری اضطراب زمانی نیاز به درمان دارد که از طریق فراوانی یا شدت یا هر دوی این موارد نگرانی در عملکرد روزانه ی فرد اختلال ایجاد کرده باشد. اضطراب واکنش ناسازگار اجتناب از موقعیت هایی است که برای فرد ناراحت کننده است به این طریق که فرد را از تجربه ی موقعیت های جدید محدود کرده و او را قانع به لذت بردن از زندگی فعلی او می کند.  چنین نگرانی هایی با اخلال ایجاد کردن در عملکرد فرد می توانند زمان زیادی را در طول شبانه روز از فرد زائد کنند. اضطراب می تواند تمرکز فرد را مختل کرده و در خواب و کیفیت خواب او نیز مشکلاتی را ایجاد می کنند.

1-انزوا و مقابله از تماس، از علائم اضطراب

بااین حجم از اضطراب عملا فرد درد و رنج همه جانبه را احساس می کند و مانند بسیاری از اختلالات سلامت روان دیگر، در نهایت فرد منزوی شده و از تماسی که با احساس تهدید فراگیر اضطراب مقابله می کند ممانعت می کند. اضطراب با نشان دادن آلرم های بیهوده از پیامدهای بدی که ممکن است در آینده ایجاد شود در ذهن فرد او را از لذت بردن از زمان حال و شاید ظالمانه تر از یافتن راه حلی برای هر مشکلی که منشا نگرانی است بازمی دارد. در حالی که درواقع آزادکردن فضای ذهنی برای رهایی از اضطراب ایجاد شده درواقع یکی از اهداف اصلی درمان اضطراب است.

بااین همه تعداد شگفت انگیزی از مبتلایان از درمان اجتناب می کنند. آن ها اغلب بسیاری از علائم فیزیکی اضطراب را با ثبات یک اختلال فیزیکی اشتباه می گیرند و به دنبال تشخیص چیزی هستند که معتقدند یک نقص پنهان است حتی ممکن است احساس کنند که می توانند به تنهایی بر نگرانی خود مسلط شوند درحال که کنترل بر چنین شرایطی بدون گرفتن یک کمک حرفه ای تقریبا محال به نظر می رسد. طبق مطالعات بزرگی که تاکنون انجام شده به سختی 20 درصد از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به دنبال کمک حرفه ای بودند.

2-خوددرمانی اضطراب

اضطراب یک حالت روحی محافظتی عمیقا ریشه دار است که برای بقای افراد و گونه ها کاملا ضروری است به این ترتیب که اگر نباشد افراد آلارم های لازم برای مقابله با خطر را اصلا نخواهند داشت. تصور کنید در وسط یک جنگل ایستاده اید و ببری به شما حمله می کند! اگر اضطراب باشد به شما آلرم فرار می دهد اما اگر نباشد شما ایستاده و خیلی زود توسط ببر شکار خواهید شد. درنتیجه مقداری از اضطراب در سطح نرمال خود برای همه گونه ها لازم و ضروری است. متاسفانه مسیرهای عصبی اضطراب به فعالیت بیش از حد و بدترین سناریوهای محتمل در خطر پیش رو در قسمت تخیل و توجه فرمان می دهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه علائم استرس و اضطراب کلیک کنید.

اضطراب به طور طبیعی خود به خود از بین می رود اما در غیاب مهارت هایی برای مدیریت و درمان نگرانی بیش از حد و به ویژه اجزای فیزیکی نگران کننده اضطراب می تواند در حالت بالای خود قرار بگیرد. با توجه به سیر متغییر طبیعی اضطراب ممکن است دوره هایی وجود داشته باشد که علائم دیگر معیارهای تشخیصی اختلال را برآورده نکنند اما علائم باقی مانده هم چنان محتمل است. همانطور که احتمال عود هم وجود دارد. درنتیجه کارهای زیادی وجود دارد که شما باید انجام دهید حتی اگر میزان اضطراب شما علائم اضطراب معیارهای تشخیصی را برآورد نکند چرا که علائم هم چنان پایدار است و در حال آسیب زدن به شما.

3-گزینه های درمانی برای اضطراب چیست؟

همه بیماران باید در مورد ماهیت اختلال خود و عواملی که باعث آن می شود آموزش ببینند. فراتر از این اطلاعات اولیه (آموزش روانی)، سه رویکرد مبتنی بر شواهد برای اختلالات اضطرابی وجود دارد. اولین مورد روان درمانی، رایج ترین درمان شناختی رفتاری است که برای اضطراب فراگیر، اضطراب اجتماعی، و هراس مفید است، شرایط اضطرابی که اکثر بیماران برای آن به دنبال کمک بالینی هستند. فوبی ها از جمله آگورافوبیا به نوعی از درمان رفتاری به نام درمان مواجهه پاسخ می دهند.

هدف روان درمانی ریشه کن کردن اضطراب که نه ممکن است و نه مطلوب نیست، بلکه ارائه ابزارهایی برای آرام کردن برانگیختگی فیزیکی اصلاح تحریفات شناختی و کاهش اجتناب از آنچه می ترسد است. با این حال درمان به زمان نیاز دارد و ناراحتی ناشی از اضطراب می تواند آنقدر حاد باشد که بسیاری از بیماران به دنبال تسکین فوری هستند. معمولاً دارو به تنهایی یا همراه با روان درمانی تجویز می شود اگرچه همه داروهایی که برای درمان اضطراب استفاده می شوند تسکین فوری ندارند.

رایج ترین داروهای تجویز شده SSRIs (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثر قابل توجهی داشته باشند. بنزودیازپین ها نیز به طور گسترده تجویز می شوند که به سرعت عمل می کنند و به طور گسترده آرام بخش هستند. علاوه بر این آن ها خطر وابستگی را به همراه دارند. رویکردهای به اصطلاح سبک زندگی مانند رژیم‌های ورزشی، تکنیک‌های تنفسی، تمرین‌های تمرکز حواس نیز رویکردهای مهمی برای اضطراب هستند که به‌عنوان اقدامات مستقل یا کمکی به درمان‌های دیگر تجویز می‌شوند

4-اگر اضطراب درمان قطعی نشود چه اتفاقی می افتد؟

در صورت عدم درمان قطعی بیماری روانی به طور کلی و اضطراب به طور خاص می تواند در شدت علائم پیشرفت کند و به طور قابل توجهی زندگی افراد را محدود کند. اضطراب درمان نشده می تواند منجر به حملات پانیک شود که نه تنها به خودی خود وحشتناک هستند بلکه به شدت ناراحت کننده هستند که رفتارهای آینده را شکل می دهند.

آن ها افراد را وادار می کنند که از ترس یک حمله شدید دیگر فعالیت خود را کاهش دهند و مقدار زیادی از زندگی ذهنی خود را به طرح ریزی نیاز احتمالی برای فرار از مکان هایی اختصاص دهند که آن ها را احساس ناامنی می کند. علاوه بر این اضطراب درمان نشده خطر ابتلا به افسردگی همراه را ایجاد می کند. مطالعات نشان می دهد که در طول زندگی 64 درصد از مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر دچار افسردگی اساسی می شوند.

5-دارودرمانی در درمان اضطراب چه عملکردی دارد؟

اضطراب حالتی از برانگیختگی ذهنی و جسمی است که با هوشیاری بیش از حد، ناتوانی در تمرکز و بی قراری عمومی و سایر علائم ظاهر می شود. هیچ نوع خاصی از عامل برای رفع اضطراب وجود ندارد زیرا این وضعیت پیچیده است و بسیاری از سیستم‌های مغز و بدن را درگیر می‌کند. در واقع ماهیت اضطراب و مدارهای مغزی که از آن استفاده می‌کند هنوز تحت بررسی علمی فعال است. با این وجود انواع مختلفی از داروها برای درمان اضطراب استفاده می شود.

به طور کلی هدف دارو آرام کردن سیستم عصبی است. اغلب از دارو برای کمک به کاهش اضطراب به اندازه کافی استفاده می شود تا بیماران بتوانند توجه خود را بر روی آن متمرکز کنند و از مزایای درمان شناختی رفتاری بهره مند شوند. ممکن است آزمایش بیش از یک دارو برای یافتن بهترین داروی کاهش اضطراب برای هر بیمار نیاز باشد.

 

درمان قطعی اضطراب چیست؟

درمان شناختی رفتاری به عنوان یک درمان ضروری برای اضطراب در نظر گرفته می شود و مطالعات نشان می دهد که به اندازه دارو موثر است. متأسفانه بسیاری از افراد ممکن است نتوانند بدون تسکین علائمی که توسط دارو ارائه می شود روی درمان تمرکز کنند. به همین دلیل روان درمانی اغلب همراه با دارو استفاده می شود. ارزش اصلی درمان این است که به افراد کمک می کند تا محرک های اضطراب خود را شناسایی کنند که اولین گام مهم در یادگیری مهارت مدیریت و کنترل اضطراب در طول زندگی است. از سوی دیگر داروها تنها تا زمانی که مصرف شوند تسکین می‌دهند.

یکی از پارادوکس‌های اضطراب این است که این وضعیت علائم بدنی ایجاد می‌کند که بسیار ناخوشایند هستند اما بسیاری از مردم اصلاً به دنبال درمان نیستند. بسیاری از کسانی که به دنبال درمان هستند از دکتری به دکتر دیگر مراجعه می کنند و بیهوده برای تشخیص چیزی که فکر می کنند باید یک اختلال فیزیکی باشدجستجو می کنند.

1-دارو درمانی برای درمان قطعی اضطراب

انواع مختلفی از داروهای ضد اضطراب وجود دارد که پزشکان برای کمک به بیماران در اختیار دارند. اولین داروهایی که وارد عرصه ضداضطراب شدند بنزودیازپین‌های لیبریوم (کلردیازپوکساید) و والیوم (دیازپام) بودند که در اوایل دهه 1960 با عواملی مانند زاناکس (آلپرازولام)، آتیوان (لورازپام) و کلونوپین (کلونازپام) همراه شدند. . همه ی آن ها آرام بخش هستند و اثر آرام بخشی کلی بر ذهن و بدن دارند. این داروها  به سرعت عمل می کنند و می توانند اضطراب حاد حملات پانیک را تسکین دهند.

اما آن ها همچنین می توانند وابستگی ایجاد کنند، و اگر چه امروزه هنوز هم استفاده گسترده ای دارند اما برای استفاده کوتاه مدت بهترین در نظر گرفته می شوند. درنتیجه تشخیص نهایی برای درمان قطعی اضطراب شما با روانپزشک شمااست اما به نظر می رسد اگر اضطراب شما تنها برای مقطع فعلی زندگی شمااست تجویز داروهای یادشده می تواند اضطراب را به طور قطعی درمان کند.

گروه دیگری از داروها که در دهه 1960 ساخته شدند به اصطلاح مسدود کننده های بتا مانند پروپرانولول هستند که شاید برای درمان ریتم های غیر طبیعی قلب شناخته شده باشند. اگرچه آن ها به طور رسمی برای استفاده در اختلالات اضطرابی تایید نشده اند اما تحقیقات قابل توجهی وجود دارد که از استفاده از آن ها در صورت لزوم برای کمک به افرادی که از اضطراب اجرا رنج می برند برای عبور از ترس صحنه حمایت می کند و شواهدی وجود دارد که عملکرد نوازندگان را هنگامی که قبل از اجرا استفاده می کنند  بهبود می بخشد.

مهارکننده های بازجذب سروتونین

محبوب ترین داروهای ضد اضطرابی برای درمان قطعی اضطراب امروزه مورد استفاده قرار می گیرند SSRI ها (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) هستند که برای اولین بار با پروزاک (فلوکستین) در سال 1988 معرفی شدند، و SNRI ها (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و نورآدرنالین). به طور کلی به عنوان داروهای ضد افسردگی در نظر گرفته می شوند همچنین به تسکین طیف گسترده ای از اضطراب و اختلالات مرتبط با اضطراب، از جمله اضطراب فراگیر، اختلال هراس، فوبیا، اختلال وسواس فکری-اجباری و PTSD کمک می کنند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

مشخص نیست که چرا آن ها علیه اضطراب کار می کنند اما اضطراب و افسردگی هر دو شامل بسیاری از مسیرهای عصبی مشابه در مغز می شوند. آن ها اغلب اگر همراه با روان درمانی استفاده شوند می توانند از درمان های قطعی اضطراب محسوب شوند.

2-روان درمانی

آزمایش‌شده‌ترین روش درمانی برای اضطراب درمان شناختی رفتاری است. یک رویکرد کوتاه‌مدت مبتنی بر مهارت که چندین جنبه از اضطراب را به طور همزمان مورد هدف قرار می‌دهد. فرآیندهای شناختی که منجر به نگرانی بی‌پایان می‌شود. علائم جسمی ناراحت کننده مانند هوشیاری بیش از حد، ضربان قلب، و پرش عمومی؛ و پیامدهای رفتاری اضطراب، مانند اجتناب از آنچه می ترسند، که باعث کوچک شدن  ابعاد زندگی و سلب لذت از آن می شود. CBT مهارت‌هایی را برای کاهش بیش‌انگیختگی در سطح بدن، مانند تنفس دیافراگمی و آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، آموزش می‌دهد.

در قلب خود، درمان شناختی رفتاریCBT افکار تحریف شده، مانند انتظار نتایج فاجعه بار برای رویدادهای آینده را هدف قرار می دهد به این دلیل که افکار ناسازگار زیربنای احساسات و رفتار ناسازگار است. به بیماران آموزش داده می شود برای مثال به جای اینکه افکار اضطرابی را به صورت واقعی بپذیرند شواهد را برای افکار خودکار خود بررسی کرده و به چالش بکشند. آن ها یاد می گیرند که تفکر همه یا هیچ را شناسایی کنند (مانند "اگر وارد دانشگاه A نشوم، زندگی من خراب می شود")، نتیجه گیری سریع فاجعه سازی از کوچکترین شواهد، نادیده گرفتن یا نادیده گرفتن شواهد مثبت، و سایر تحریفات فکری که ذهن را به سمت منفی متمایل می کند. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.