ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه اگورافوبیا نامیده میشود. ترس احساسی است که افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار می دهد. ممکن است از مکان ها، فعالیت ها یا چیزهای نامانوسی ترس داشته باشید. با این حال این ترس هایی که به نظر می رسد  چندان مضر نباشند وقتی به نقطه ای می رسد که منجر به پریشانی جسمی و عاطفی می شود چیزی است که روانشناسان از آن به فوبیا یاد می کنند.  ترس از خروج از خانه یکی از این فوبیاهاست که مانند همه فوبیای دیگر با وحشت، تپش قلب، مشکل تنفسی، میل شدید به فرار و غیره مشخص می شود. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره تلفنی فردی مشورت بخواهید.

 

تماس با مشاور

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه چیست؟

اگر اغلب ترس از ترک خانه یا به طور کلی ترس از بیرون رفتن را تجربه می کنید ممکن است به آگورافوبیا مبتلا باشید. آگورافوبیا ترس شدید از ترک خانه است. فردی که آگورافوبیا دارد معمولاً از مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که ممکن است باعث وحشت، احساس گیر افتادن و درماندگی یا خجالت او به هر دلیلی شود اجتناب می‌کند. فرد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است از حضور در فضاهای بسته مانند مترو یا آسانسور با افراد دیگر اجتناب کند یا حتی ممکن است از ایستادن در صف خواربارفروشی یا حضور در جمع در یک کنسرت بترسد.

در شدیدترین موارد افراد مبتلا به آگورافوبیا حتی خانه خود را ترک نمی کنند. برای مقابله افراد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است کاری پیدا کنند که بتوانند در خانه انجام دهند. تمام مواد غذایی و لوازم خود را نیز به همین روش در خانه تحویل می گیرند و زندگی خود را طوری می سازند که مجبور نباشند با کسی خارج از خانه خود تعامل داشته باشند. حملات پانیک و آگورافوبیا اغلب دست به دست هم می دهند زیرا بسیار نادر است فردی که آگورافوبیا دارد در پاسخ به علائم خود حملات پانیک را تجربه نکند.

اگرچه جنسیت با ایجاد آگورافوبیا مرتبط است این اختلال می‌تواند بر افراد با هر جنسیت و پیشینه ای تأثیر بگذارد و لزوماً نشان‌دهنده سلامت و رفاه، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، یا سایر معیارهای وضعیت اجتماعی و فیزیکی فرد نیست. آگورافوبیا می تواند افراد را از هر طبقه ای از  وضعیت اجتماعی-اقتصادی به شیوه های مختلف خود تحت تاثیر قرار داده و بر نتایج زندگی آن ها تأثیر منفی بگذارد، زیرا مکانیسم های درمان و مقابله ممکن است بدون دسترسی آماده به منابع برای افراد به راحتی در دسترس نباشد، اما لزوماً توانایی فرد برای زندگی و درمان علائم آگورافوبیا را تعیین نمی کند. برای آشنایی با انواع ترس کلیک کنید.

1-چه چیزی باعث آگورافوبیا می شود؟

ژنتیک و سلامت کلی یک فرد می تواند در ابتلای او به آگورافوبیا نقش داشته باشد. اگر والدینی داشته باشند که آن ها نیز آگورافوبیا دارند، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر است. ریشه آگورافوبیا ترس از این است که فرد نتواند به راحتی از موقعیتی فرار کند یا در صورت حمله اضطراب، کسی نتواند به او کمک کند. افرادی که با آگورافوبیا زندگی می کنند معمولاً پس از تجربه حملات پانیک به آن مبتلا می شوند.

یک حمله پانیک ممکن است چنان ایجاد وحشت کند که یک فرد مبتلا به آگورافوبیا اصلا نخواهد مجددا ریسک چنین حمله ای به خود را بدهد.  در نتیجه فرد ممکن است از رفتن به هر مکانی که فکر می‌کند حمله پانیک دیگری رخ می‌دهد اجتناب کند. برخی متوجه می شوند که وقتی دوست یا اقوام با آن ها به یک مکان عمومی می آید راحت تر از خانه خارج می شوند و کمتر احساس اضطراب و بی قراری می کنند. با این حال همانطور که در بالا ذکر شد، برخی به حدی ترس دارند که در نهایت از ترک خانه خود اجتناب می کنند.
ترس از تنها بیرون رفتن

2-ارتباط اختلال هراس و آگورافوبیا

اختلال هراس و آگورافوبیا ذاتاً به هم مرتبط هستند زیرا اغلب یکی مقدم بر دیگری است. اختلال پانیک وضعیتی است که در آن فرد اغلب حملات پانیک مکرر یا دوره‌هایی از ترس شدید را تجربه می‌کند. این حمله ه به طور ناگهانی و بدون هشدار شروع می شوند.
حمله پانیک معمولا فقط چند دقیقه (یا حتی چند ساعت) طول می کشد اما می تواند فوق العاده دردناک باشد. همچنین گاهی اوقات با حمله قلبی اشتباه گرفته می شود و می تواند علاوه بر ناراحتی روانی، اثرات جسمی ناراحت کننده ای نیز داشته باشد.برای آشنایی با روش های درمان ترس شدید کلیک کنید.

کسانی که دچار حملات پانیک می شوند ممکن است از دست دادن کنترل اوضاع بترسند. آن ها همچنین ممکن است نگران باشند که مورد حمله قلبی و مرگ واقع شده و یا همانطور که برخی آن را توصیف کرده اند دیوانه شوند. حملات پانیک می تواند یک فرد را کاملاً از کار بیاندازد و ترس از داشتن یک حمله ی پانیک دیگر می تواند باعث شود که فرد تمام تلاش خود را برای اجتناب از آن انجام دهد.
به عنوان مثال، اگر چند حمله پانیک در محل کار رخ دهد فرد ممکن است شغل خود را رها کند تا مجبور نباشد به آنجا برگردد و از ترس احتمال شروع حمله دیگری به آنجا باز نمی گردد. برای آشنایی با تفاوت حمله عصبی، حمله قلبی و پانیک در چیست؟ کلیک کنید.

3-ریسک ابتلا به ترس از ترک خانه

تقریباً هر کسی از جمله کودکان می‌تواند به آگورافوبیا مبتلا شود اما معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی معمولاً قبل از رسیدن به سن 35 سالگی ظاهر می‌شود. آگورافوبیا همچنین می‌تواند توسط تأثیرات بیرونی، مانند استرس‌های محیطی و تجربیات یادگیری، ایجاد شود.
کسانی که مزاج عصبی دارند ممکن است بیشتر به آگورافوبیا مبتلا شوند. یک رویداد آسیب زا در زندگی همچنین می تواند باعث ایجاد این بیماری در فرد شود مانند آزار جسمی یا عاطفی یا تجربه مرگ یکی از نزدیکان. مصرف الکل و تنباکو نیز با ایجاد آگورافوبیا مرتبط است.

اگرچه ارتباط بین سیگار کشیدن و اضطراب و اختلال هراس نامشخص است. برخی از نظریه ها شامل وابستگی به نیکوتین و اثرات سیگار بر تنفس فرد به عنوان علل احتمالی است. اگر فکر می کنید تنها کسی هستید که در ترس دائمی زندگی می کنید دوباره فکر کنید.
تقریباً 1.8 میلیون بزرگسال در ایالات متحده به این اختلال مبتلا هستند. جدای از غیرعملی بودن و ناراحتی آشکار این که هرگز نمی توانید برای همیشه از خانه بیرون نروید، آگورافوبیا می تواند منجر به افسردگی اساسی و سوء مصرف مواد شود. هر چه فرد بیشتر رنج بکشد احتمال ابتلا به اختلالات روانی اضافی یا مشکلات سلامتی بیشتر می شود بنابراین به محض شروع علائم باید درمان شود.

 

علائم آگورافوبیا

برای درک شدت این اختلال و روش هایی که بر افراد تأثیر منفی می گذارد مهم است که علائم مختلفی که آگورافوبیا را تشکیل می دهند بشناسید. شایع ترین علائم به علائم جسمی و روانی تقسیم می شوند. علائم فیزیکی حمله پانیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • عرق ریختن
  • احساس گرگرفتگی ناگهانی یا برعکس، لرز شدن
  • ناراحتی معده و اسهال، ضربان قلب سریع
  • دشواری در تنفس
  • احساس سبکی سر و سرگیجه
  • احساس لرزش یا بی حسی

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه | علائم روانی

فردی که آگورافوبیا دارد در مواجهه با ترک خانه به تنهایی، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، یا انتظار در صف یا قرار گرفتن در میان جمعیت، ترس و اضطراب از خود نشان می دهد. آن ها همچنین ممکن است از فضاهای باز مانند پارکینگ یا مراکز خرید بترسند.
این علائم به دلیل احساس ناتوانی در فرار یا جستجوی کمک در صورت حمله پانیک یا ناتوانی به دلایل دیگر نسبت داده شده است. در حالی که برخی از فوبیاها خفته هستند آگورافوبیا تقریباً همیشه از قرار گرفتن در معرض یک موقعیت محرک فعال می شود. به عبارت دیگر برای اجتناب از ترس افراد مبتلا به آگورافوبیا از موقعیت اجتناب می کنند. برای آشنایی با درمان فوبیا کلیک کنید.

آن ها از حمل و نقل عمومی استفاده نمی کنند به مرکز خرید نمی روند. سر کار نمی روند. آن ها مواد غذایی خود را درب خانه تحویل می گیرند و به دنبال همه گزینه های ممکن برای اجتناب می گردند که به آن ها امکان می دهد آنچه را که نیاز دارند بدون نیاز به ترک خانه به دست آورند.
با این حال مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از موقعیت بی نهایت بزرگتر از خطرات خود موقعیت واقعی است. در حالی که برخی با وجود ترس به اندازه کافی شجاع هستند که خانه را ترک کنند، ممکن است اغلب در انجام کارهای پیش پا افتاده مانند رفتن به محل کار، نشستن در ترافیک یا رفتن به خرید مواد غذایی احساس ناراحتی شدید کنند. در این رابطه مطالعه مقاله اضطرب اجتماعی پیشنهاد می شود.

 ترس از تنها بیرون رفتن از خانه

غلبه بر ترس از تنها بیرون رفتن از خانه

غلبه بر آگورافوبیا ممکن است با قدرت اراده قوی، کمک دوستان و خانواده و از همه مهم تر کمک حرفه ای از یک مشاور به دست آید. در اینجا راه هایی برای کمک به بهبود وضعیت فرد وجود دارد.

1-مشاوره روانشناسی

هر چه زودتر مدیریت آگورافوبیا تحت نظارت یک متخصص بهداشت روان آغاز شود زودتر علائم را می توان کاهش داد. برای مثال درمان شناختی رفتاری یکی از مهم‌ ترین درمان‌ها می باشد که در آن مهارت‌هایی را به شما آموزش می‌دهد که به شما کمک می‌کند به تدریج به فعالیت‌ هایی که در گذشته به دلیل ترس از آن دوری می‌کردید بازگردید. هدف از درمان کاهش یا از بین بردن علائم، کمک به قربانی در بازیابی آزادی و کمک به از سرگیری فعالیت های روزانه در فضای باز مانند قبل است. از آنجایی که از ترک خانه می ترسید، ممکن است درمانگر ابتدا شما را در خانه یا مکان های دیگری که امن می دانید ملاقات کند. یا می توانید جلسات را از طریق ایمیل، تلفن، برنامه های رایانه ای یا رسانه های دیگر بپذیرید.

2-تکنیک های آرامش بخش

استفاده از انواع مختلف تکنیک های آرام سازی خود ممکن است هنگام برخورد با آگورافوبیا مفید باشد. این احتمالاً بهترین راه برای دور نگه داشتن اضطراب و استرس و از همه مهم تر جلوگیری از حملات پانیک است. تکنیک های آرامش بخش نظیر یوگا، مدیتیشن و تصویرسازی آزاد را امتحان کنید. شما باید قبل از اینکه حملات آگورافوبیا را تجربه کنید این مهارت های آرام بخش را تمرین کرده باشید، بنابراین وقتی می ترسید و مضطرب هستید این روش ها مفید هستند و می توانند کمک بزرگی باشند.

3-حساسیت زدایی سیستماتیک

شامل مدیریت و غلبه بر اضطراب با تصور کردن خود در موقعیت های ترسناک و سپس رقابت آهسته و تدریجی با اضطراب است. هنگامی که بتوانید چنین موقعیت های خیالی را مدیریت کنید در واقعیت نیز به راحتی با آن ها روبرو خواهید شد. هدف تکنیک حساسیت زدایی نسبت به محرک هایی است که در نهایت منجر به حمله پانیک و احساس ترس از بیرون می شود.

4-دارودرمانی برای غلبه بر ترس از تنها بیرون رفتن از خانه

اگر ترس از ترک خانه یا هر فوبی دیگری دارید می‌توانید از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب تحت نظر روانپزشک خود استفاده کنید تا کمی تسکین پیدا کنید. همچنین به عنوان SSRI (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پکسوا و پاکسیل)، ضد افسردگی سه حلقه‌ای در درمان فوبی‌های مرتبط با آگورافوبیا مؤثر هستند. داروهای ضد اضطراب که به نام بنزودیازپین ها نیز شناخته می شوند آرام بخش هستند. در شرایط خاص، پزشک ممکن است کلونازپام (کلونوپین)، آلپرازولام (زاناکس و نیروام) را برای درمان احساس اضطراب شما تجویز کند. اما فقط در موارد اضطراری از آن ها استفاده کنید و از آن ها به عنوان درمان کوتاه مدت استفاده کنید زیرا ممکن است اعتیادآور باشند.

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه | سایر روش های درمان

استرس خود را کنترل کنید: استرس، اضطراب و حملات پانیک دست به دست هم می دهند. شما یکی را انتخاب می کنید و بقیه به طور خودکار دنبال می شوند. مطمئن شوید که سطح استرس و اضطراب خود را در نظر بگیرید. داروهای غیرقانونی و الکل را ترک کنید تا علائم هراس و سطح اضطراب خود را کاهش دهید. به خوبی از خود مراقبت کنید مانند داشتن خواب راحت با کیفیت کافی، ورزش منظم، حفظ رژیم غذایی متعادل و غیره.

 

ترس از تنها بیرون رفتن از خانه | سخن پایانی

نکته ی دشوار اضطراب این است که هرچه کمتر با ترس های خود روبرو شوید آن ها بدتر و بدتر و قوی تر می شوند. گاهی اوقات بهترین راه برای غلبه بر ترس ها یا اضطراب های خود این است که با آن ها روبرو شوید. اگر از سوار شدن به اتوبوس می ترسید، سوار ماشین های کوچکتر با جمعیت کمتر شوید. اگر قرار گرفتن در صف فروشگاه مواد غذایی شما را نگران می کند ممکن است عاقلانه باشد که دست دوستی را بگیرید و سعی کنید در صف ایستادن را با او تمرین کنید.

تنظیم تنفس هنگام مواجهه با ترس ها و برداشتن گام های کوچک می تواند به محدود کردن گسترش ترس های مرتبط با آگورافوبیا کمک کند. اما بهترین راه برای غلبه بر فوبیا این است که در اسرع وقت به دنبال درمان باشید. مانند بسیاری از بیماری ها و اختلالات روانی، هر چه زودتر کمک دریافت کنید، احتمالا درمان موثرتر خواهد بود. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*