نظریه شخصیت فروید | جنبه های مجزای شخصیت انسان

نظریه های فروید از جمله نظریه شخصیت فروید همواره موجب توسعه ی روانشناسی جهان بوده است. فروید نظریه ی روانکاوی را در سال 1896 ابداع کرد. این نظریه شامل این ایده است که همه ی افراد، افکار و خاطرات ناخودآگاهی دارند. عواطف و امیال آن ها در آن چه امروز هستند تاثیر گذاشته است وبرای درمان باید از احساسات و تجربیات تاریک و سرکوب شده ی ذهن استفاده کرد. در این مقاله سعی بر این است که نظریه  شخصیت فروید را مورد بررسی قرار دهیم اما قبل از این که بحث اصلی را باز کنیم بهتر است ابتدا تصویری از مکتب درمانی روانکاوی داشته باشید. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی تلفنی مشورت بخواهید.

 

نظریه روانکاوی فروید چیست؟

روانکاوی از درک قدرت افرادی که مستقیماً با یکدیگر در مورد سؤالات مهم و مسائلی که درک آنها دشوار است صحبت می کنند، به وجود آمد. از آنجایی که انسان ها برای برقراری ارتباط با دیگران ساخته شده اند هدف ما درک کردن و درک شدن است. بسیاری از ما هنگام خواندن اخبار، تعامل در رسانه های اجتماعی یا در گفتگوهای روزمره به دنبال این هستیم که بفهمیم "چه چیزی باعث ایجاد انگیزه در افراد می شود؟" بسیاری از ما می پرسیم که چرا مردم برخلاف منافع خود رفتار می کنند.
تبیین های تاریخی، سیاسی و اقتصادی بینش مهمی در مورد غیرعقلانی بودن زندگی روزمره ارائه می دهند. روانکاوی اما دیدگاه دیگری ارائه می دهد. در بررسی آنچه در زیر سطح رفتار انسان نهفته است، روانکاوی در مورد نیروهای روانی ناخودآگاه درون ما خارج از آگاهی روزمره به ما می آموزد. روانکاوی در ارائه توضیحات چند لایه و چند بعدی به دنبال درک پیچیدگی است. زیگموند فروید خالق روانکاوی، درمانی برای بیماری های روانی شایع و توسعه دهنده تئوری های رفتار انسانی بود.
نظریه روانکاوی زیگموند فروید بیان می کند که شخصیت های انسانی از طریق یک سری مراحل تکامل می یابند Id، Ego، و Superego. به گفته فروید این مراحل توسط مبارزات درونی ذ ایجاد می شود. او این نظریه را مطرح کرد که سه سطح هوشیاری وجود دارد: آگاهی، پیش آگاهی و ناخودآگاه. فروید معتقد بود که این سه سطح بر Id، Ego و Superego نیز تأثیر گذاشته اند. بیشتر تحقیقات او بر اساس مشاهدات او در زمینه هیستری بود که اکنون اختلال استرس پس از سانحه نامیده می شود.

درمان روانکاوی به چه صورت است؟

درمان روانکاوانه بر این ایده استوار است که مردم اغلب با خواسته ها و خواسته های ناشناخته ای که از ناخودآگاه فرد سرچشمه می گیرند، انگیزه می گیرند. چنین درمانی را می توان از طریق رابطه بین بیمار و تحلیلگر شناسایی کرد. روانکاوان با گوش دادن به داستان‌ها، خیال‌پردازی‌ها و رویاهای بیماران، و همچنین تشخیص نحوه تعامل بیماران با دیگران، دیدگاه منحصربه‌فردی را ارائه می‌کنند که ممکن است دوستان و اقوام قادر به دیدن آن نباشند.
تحلیلگر همچنین به راه هایی که این الگوها بین بیمار و تحلیلگر رخ می دهد گوش می دهد. آنچه خارج از آگاهی بیمار است «انتقال» و خارج از آگاهی تحلیلگر «مقابل انتقال» نامیده می شود. صحبت با یک روانکاو آموزش دیده به شناسایی الگوها و رفتارهای مشکل ساز اساسی کمک می کند. با تجزیه و تحلیل انتقال و انتقال متقابل، تحلیلگر و بیمار می توانند مسیرهایی را به سوی آزادی عاطفی لازم برای ایجاد تغییرات اساسی و پایدار و التیام آسیب های گذشته کشف کنند.
به طور معمول، جلسات روانکاوی شامل حضور بیمار می شود که چندین بار در هفته بیاید و تا حد امکان آزادانه و بدون ترس از قضاوت دیگران ارتباط برقرار کند.
 

نظریه شخصیت فروید

شخصیت بزرگسال به عنوان ترکیبی از تجربیات اولیه دوران کودکی ظاهر می شود بر اساس اینکه چگونه این تجربیات به طور آگاهانه و ناخودآگاه در مراحل رشد انسان پردازش می شوند و چگونه این تجربیات شخصیت را شکل می دهند. هر فردی وظایف ضروری هر مرحله رشدی را انجام نمی دهد. وقتی این کار را نمی کنند نتایج می تواند یک وضعیت روانی باشد که برای دستیابی به عملکرد مناسب نیاز به روانکاوی دارد.
برای آشنایی با تعریف شخصیت کلیک کنید. نظریه شخصیت زیگموند فروید بیان می کند که سه جنبه مجزا از شخصیت انسان وجود دارد که با هم کار می کنند تا جوهر آن را شکل دهند: Id، Ego، و Superego. این تیپ‌های شخصیتی فرویدی اساس افکار و عواطف انسان را تشکیل می‌دهند که از ذهن شروع می‌شود و از طریق روانکاوی و با تکیه بر بیان بیمار از تجربیات گذشته‌ای که ممکن است سرکوب شده باشند ظهور می‌کنند.
فرآیند فروید در کاوش در ذهن بیمارانش شامل تکنیک هایی مانند لکه های جوهر، تجزیه و تحلیل رویا، تداعی آزاد و پاراپراکس است که به لغزش های فرویدی نیز معروف است. در این رابطه مطالعه مقاله روانشناسی شخصیت پیشنهاد می شود.

1-ذهن در نظریه شخصیت فروید

فروید معتقد بود که نفس شخص در سه حالت ذهنی عمل می کند؛ خودآگاه، پیش آگاه و ناخودآگاه. خودآگاه شامل مقدار ناچیزی از فعالیت ذهنی است که انسان از آن آگاه است. پیش آگاهی از چیزهایی تشکیل شده است که اگر تلاش می کردیم می توانستیم از آن ها آگاه شویم. ناخودآگاه از چیزهایی تشکیل شده است که ما از آن ها آگاه نیستیم و توانایی تبدیل شدن به آن را نداریم. سمدل فروید از ذهن به عنوان یک کوه یخ، خودآگاه را در نوک کوه یخ قرار می دهد.
این شامل افکار و رویدادهایی است که تمرکز فعلی ما هستند. پیش آگاهی شامل همه چیزهایی است که می توانیم از خاطرات خود بازیابی کنیم. این سطح زیر آگاهی است. برای اشنایی بیشتر با نظریات زیگموند فروید کلیک کنید. در زیر آن ناخودآگاه قرار دارد، جایی که همه چیزهایی که ما هرگز نمی توانیم از آن آگاه باشیم در آن ذخیره شده است؛ خاطرات، غرایز، و انواع ترس ها. در پایه کوه یخ، Id قرار دارد گسترش ضمیر ناخودآگاه که خانه دو نوع غریزه است: اروس (غریزه زندگی) و تاناتوس (غریزه مرگ). این دو غریزه در نبرد روان برای زنده ماندن و خود ویرانگری با یکدیگر می جنگند که در نظریه درایو فروید به کار گرفته می شود.

2-نهاد یا اید در نظریه شخصیت فروید

Id بخشی از ذهن انسان است که تمام انرژی روانی ذهن انسان را در بر می گیرد و جزء اصلی شخصیت را تشکیل می دهد و از بدو تولد در ذهن انسان ساکن است. Id کاملاً ناخودآگاه است و بر اساس میل به بقا است و همه رفتارهای یک فرد اعم از بدوی و غریزی را در بر می گیرد. نوزاد و امتناع او از ساکت شدن تا زمانی که نیازهایش برآورده شود، به ویژه گرسنگی یا تشنگی، نمونه ای محکم از Id، اشتقاق آن از اصل لذت، و تأثیر آن بر زندگی روزمره است.

3- خود یا ایگو در نظریه شخصیت فروید

به عقیده فروید، ایگو از Id مشتق شده و مسئولیت فراهم کردن توانایی ذهن برای رویارویی با واقعیت را بر عهده دارد. عملکرد Ego بر اساس اصل واقعیت است، که سعی می کند خواسته های Id را به روش های واقع بینانه با سنجیدن جوانب مثبت و منفی انگیزه ها قبل از تصمیم به ارضا یا کنار گذاشتن آنها، فرونشاند.
ایگو همچنین دارای مکانیسم‌ دفاعی است، که راه‌هایی هستند که از ذهن در برابر اضطراب محافظت می‌کنند. ایگو ممکن است خود را در حالی که یک فرد بیمار است و در بیمارستان است نشان دهد. ممکن است بیمار بخواهد به خانه برود با این باور که مشکلی وجود ندارد. بنابراین Ego تصمیم می گیرد که بیمار به جای ترک و طولانی کردن بیماری باید در بیمارستان بماند تا خوب شود. در این رابطه آشنایی با روانشناسان معروف ایران و جهان و نظریات آن ها پیشنهاد می شود.

4-فراخود یا سوپرایگو در نظریه شخصیت فروید

سوپرایگو که در پنج سالگی ظاهر می‌شود احساس درست و نادرستی را در فرد ایجاد می‌کند که از والدین و جامعه آموخته می‌شود. سوپرایگو شامل دو بخش است؛ وجدان و آرمان نفس. وجدان حاوی افکار رفتار غیرقابل قبول، مجازات های احتمالی و احساس گناه است. آرمان ایگو متشکل از استانداردهای رفتاری است که ایگو قصد دارد نشان دهد.
نفس به عنوان یک سرکوب کننده برای آن رفتارها عمل می کند و سعی در متمدن کردن افکار و اعمال انسان دارد. اگر شخصی عجله داشته باشد و وسوسه شود که از چراغ قرمز عبور کند، سوپرایگو با یادآوری احتمال وقوع تصادف با نافرمانی از فرمان چراغ راهنمایی برای توقف، روی او تأثیر می گذارد تا متوقف شود.
 

نظریه رشد روانی جنسی شخصیت فروید

نظریه روانکاوی فروید در مورد رشد چیست؟ فروید معتقد بود که پنج مرحله رشد روانی-جنسی وجود دارد:

• دهانی (از تولد تا یک سالگی) - دوره ای که Id از طریق رفتارهای دهانی که توسط میل جنسی هدایت می شود و منجر به عادت های آینده می شود: مکیدن انگشت شست، جویدن ناخن ها و سیگار کشیدن خود را نشان می دهد.
• مقعدی (سنین 1-3) - رفتار از طریق دفع مدفوع بر روی مقعد متمرکز شده و توسط ایگو بیان می شود. تکنیک های آموزش توالت ممکن است منجر به لجبازی، آراستگی وسواس گونه، فحش دادن، لجاجت و مشکلات مربوط به اقتدار شود.
• فالیک (سنین 3-6)- به دلیل عقده ادیپ، میل جنسی حول اندام تناسلی می چرخد ​​و ممکن است منجر به حسادت، ترس از طرد شدن و جذابیت های وابسته به عشق شهوانی شود.
• تأخیر (سنین 6 تا بلوغ) - ایگو و سوپرایگو در این دوره منفعل فعال هستند و افکار و رفتارهایی را به وجود می آورند که انرژی جنسی را به دوستان، سرگرمی ها و مطالعات هدایت می کند.
• دستگاه تناسلی (12- بزرگسالی)- در این زمان که لذت جنسی را با دیگران به اشتراک می‌گذارد، انحرافات جنسی ایجاد می‌کند و شریک جنسی مناسب را کشف می‌کند، سوپرایگو حاکم است.

1-فیلتر شدن تجربیات در ذهن

در طی این مراحل رشد است که تجربیات از طریق سه سطح ذهن انسان فیلتر می شوند. از همین ساختارها و تضادهای ذاتی است که در ذهن ایجاد می شود که شخصیت شکل می گیرد. به عقیده فروید در حالی که بین این سه سطح وابستگی متقابل وجود دارد، هر سطح نیز هدفی را در رشد شخصیت انجام می دهد. در این نظریه، توانایی یک فرد برای حل تعارضات درونی در مراحل خاصی از رشد، توانایی مقابله و عملکرد آینده را به عنوان یک بزرگسال کاملاً بالغ تعیین می کند.

2-پرخاشگری در نظریه فروید

نظریه غریزه پرخاشگری فروید  این بود که همه رفتارهای انسان از اروس سرچشمه می گیرد، غریزه زندگی که به تولید مثل کمک می کند. او بعداً تاناتوس، غریزه مرگ را به نظریه خود اضافه کرد. فروید معتقد بود که رفتار پرخاشگرانه انسان برای بقا و تولید مثل انسان ضروری است.  همچنین فکر می کرد که پرخاشگری از نظر بیولوژیکی به ارث رسیده است و هم در درون و هم از بیرون بروز می کند. این نظریه که نظریه ی رانش غریزی نیز نامیده می شود توسط زیگموند فروید برای کمک به افراد در درک رفتار پرخاشگرانه ایجاد شد.
به عقیده ی فروید بدن انسان دائماً در جستجوی یک حالت هموستاتیک است و هنگامی که آن حالت وجودی ناراحت می شود، بدن برای تمایلات جنسی و پرخاشگرانه اشتیاق پیدا می کند و در جستجوی ارضای آن میل برای بازگشت به حالت هموستاتیک است. مراحل این انگیزه ها در مراحل نظریه رشد روانکاوانه فروید وارد می شود.
 

سخن آخر

فروید یک متفکر بی نظیر بود. نمی توان تردید داشت که او تحت تأثیر تفکر قبلی در مورد ذهن انسان، به ویژه ایده ی وجود فعالیت در ذهن در سطح خودآگاه و ناخودآگاه بود، اما رویکرد او به این موضوعات عمدتاً مفهومی بود. افکار نظری او به همان اندازه که منحصر به فرد بود، اصیل بود. این گواهی بر ذهن فروید است که بداند چه موافق، چه مخالف یا مبهم در مورد نظریه او باشید، این نظریه به عنوان یک سنگ بنای نظری در زمینه تخصص او باقی می ماند.
اگرچه از گذشته تا به امروز به دلایل مختلفی نظریات او را رد کرده اند اما هم چنان تا به امروز در عرصه ی روانشناسی پای ثابت علم روانشناسی بوده و خواهد بود. مکاتبی که از دل مکتب فروید خارج شدند نظیر گوستاویونگ از نظریات قوی هستند که به یمن وجود فروید شاخه ای جداگانه پرورش یافت. در این رابطه می توانید از مشاوره روانشناسی راهنمایی بیشتری بخواهید.