شاید برای شما جای سوال باشد که لزوم عمل ختنه مردان جدای از رسومات و عقاید مذهبی چیست؟ آیا ختنه کردن سلامت جسمی و روانی فرزندتان را به خطر نمیاندازد؟ یا آن که این عمل به چه روشهایی انجام شده و چه نکاتی پس از عمل باید رعایت شود؟ اگر نوزاد شما پسر باشد، یکی از تصمیماتی که باید برای او بگیرید ختنه کردن است. ختنه مردان بر خلاف ختنه زنان توسط بسیاری از پزشکان تایید شده و فواید بسیار زیادی برا آنان دارد. بسیاری از والدین در مورد زمان ختنه و مراقبتهای بعد از آن سوالات و نگرانیهایی دارند. در ادامه به بررسی کامل ختنه مردان میپردازیم و تمام این سوالات را پاسخ میدهیم. همچنین شما میتوانید از مشاوره خانوده در این زمینه مشورت بگیرید.
ختنه رسمی قدیمی است که تاریخدانان ریشه آن را به مصر باستان نسبت میدهند. پس از آن این رسم به ادیان ابراهیمی نیز وارد شده و در یهودیت و اسلام به عنوان عملی واجب برای نوزادان پسر تلقی شده است. پسران مسلمان را باید پیش از بلوغ و پسران یهودی را باید در روز هشتم تولد ختنه کنند. اما امروزه به دلیل نظرات بهداشتی درباره فواید ختنه در جوامع غیرسنتی و غیرمذهبی نیز این عمل رواج دارد. عملی که بر خلاف ختنه زنان با فواید جسمی بسیار زیادی همراه است و این ریشه در تفاوت زنان و مردان دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تفاوت زن و مرد کلیک کنید.
پیشپوست یا غلفه، پوستی است حلقه مانند که روی سرنره (حَشَفه) یا سر آلت تناسلی مردانه را میپوشاند. این پوست در صورت ختنه نشدن نوزاد در کودکی و پیش از بلوغ کاملا روی آلت را پوشانده و پس از 5 سالگی به مرور از سرنره جدا شده و نزدیک بلوغ به عقب نیز کشیده میشود که سر آلت نمایان میشود. در عمل ختنه این پوست با فاصله دو میلیمتری از محل چسبیده به تنه آلت تناسلی جدا میشود. در کشورهایی که پسران ختنه نمیشوند نکاتی بهداشتی برای تمیز نگهداشتن و حفظ سلامت غلفه و آلت تناسلی و پیشگیری از بیماریهای مربوط به مردان توصیه میشود.
وجود پیشپوست میتواند اثراتی بر سلامت جسمی کودک شما داشته باشد. احتمال به وجود آمدن خطرات ناشی از وجود پیشپوست مانند عفونت یا پیشپوست تنگ کم است؛ همین موضوع باعث حمایت برخی افراد از ختنه نکردن پسران شده است.
در پسرانی که ختنه نشدهاند تمیز کردن آلت تناسلی سادهتر اتفاق میافتند. تمیز کردن آلت از باقیماندن ادرار بین پیشپوست و سرنره و ترکیب آن با مواد اِسمِگما (ترشحات پوستی سر آلت برای مرطوب ماندن و نچسبیدن به پیشپوست) خود آلت و بالا رفتن احتمال عفونت جلوگیری میکند.
بالانیت یا عفونت سرنره که میتواند پیشپوست را هم دچار کند، در مواردی که ختنه انجام نشود احتمال بروز بیشتری دارد. در این موارد سر آلت تناسلی متورم و دردناک شده و ادرار کردن و برقراری رابطه جنسی به شدت سخت میشود. حتی ممکن است با برقراری رابطه جنسی عفونت به دستگاه تناسلی شریک جنسی نیز سرایت کند.
همچنین باقی ماندن بالانیت و درمان نشدن آن ممکن است منجر به انتقال عفونت به مجاری ادراری مانند میزراه، کلیه و مثانه شود. تحیقات نشان داده کودکان ختنه شده 3 تا 7 برابر کمتر از افراد ختنهنشده به این عفونتها مبتلا میشوند.
شواهد نشان میدهد که مردان ختنهشده نسبت به مردان ختنهنشده احتمال کمتری در ابتلا به عفونتهای تناسلی مانند سیفلیس و HIV دارند. همچنین احتمال ابتلا به ویروس HPV نیز در افراد ختنهشده 30% کاهش مییابد.
این عارضه که با نام فیموزیس نیز شناخته میشود به معنای به عقب کشیده نشدن پیشپوست پس از بلوغ است که باید به طور طبیعی این اتفاق بیفتند. قبل از بلوغ عقب نیامدن پیشپوست طبیعی است اما ادامه داشتن آن پس از بلوغ نیاز به درمان دارد. از جمله مشکلاتی که این مسئله به وجود میآورد جمع شدن ادرار زیر پیشپوست و خارج شدن آن با فشار است.
یکی از سرطانهای نادر سرطان آلت مردانه است که حدود 10 در میلیون وجود دارد اما شواهد نشان میدهد که ختنه نکردن، خطر این سرطان نادر را تا سه برابر افزایش میدهد. ختنه مردان برعکس ختنه زنان با فواید جسمی بسیار زیادی همراه است.
ختنه اگر در شرایط نامناسب، سنین بالاتر و بدون بیحسی و با درد صورت گیرد، تجربهای دردناک و ضربهای روانی برای نوزاد یا کودک محسوب میشود. برای همین موضوع متخصصان توصیه میکنند که در هفتههای اول تولد ختنه با بیحسی انجام شود و اگر پس از یک سالگی ختنه انجام میشود بهتر است با بیهوشی باشد تا کودک احساس نکند که به هویت جسمی و جنسی او آسیب رسیده است. مشاوره میتواند در زمینه هویت جنسی کودک به شما کمک کند. برای آگاهی بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
اگر کودک شما در سنی است که متوجه تغییر در آلت تناسلی اش شده، بهتر است به آموزش مسائل جنسی در حد فهم کودک بپردازید چرا که در این صورت ابهامات و سوالاتی در این زمینه برایش ایجاد میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه آموزش مسائل جنسی کلیک کنید.
در این زمینه شواهد و نظرات متناقضی وجود دارد. برخی از تحقیقات نشان دادهاند که تجارب جنسی افراد ختنهشده بیشتر از افراد ختنهنشده است و روابط رضایتمند بیشتری را تجربه کردهاند.
اما نکته قطعی آن است که پیشپوست دارای نقاط حساستری از منظر تحریک جنسی است و در صورت ختنه شدن تحریک آلت تناسلی مردانه کاهش پیدا میکند. بخش دیگری از شواهد نشان میدهد که آمیزش جنسی برای افراد ختنه شده و شریک جنسی آنها کمتر ارضاکننده است.
دو روش برای ختنه وجود دارد که هر کدام فواید و عوارض خودش را دارد. نکته مهم در انتخاب روش ختنه مهارت جراحی است که ختنه نوزادتان را به او سپردهاید. روشهای ختنه عبارتند از:
در روش حلقه نخست با دو انبر پیشپوست (غلفه) باز شده و برای محافظت از سرنره (حشفه) ابزاری گرد داخل پوست و بر روی سرنره قرار میگیرد. برای وارد شدن ابزار به داخل پیشپوست شکافی روی آن داده میشود. سپس از بیرون روی محلی که باید پیشپوست جدا شود، حلقه پلاستیکی قرار گرفته و پیش پوست جمع میشود. پس از گذشت حدود 5 تا 7 روز پیشپوست خود به خود مانند بند ناف جدا شده و میافتد.
در این روش مانند روش حلقه با دو انبر پیشپوست باز شده و ابزاری برای محافظت از آلت روی سرنره قرار میگیرد. اما در اینجا پس از ایجاد شکاف روی پیشپوست و مشخص شدن حدود جداشدن آن از آلت با قیچی جراحی دورتادور پیشپوست بریده میشود.
عوارض خفیف ختنه پسران مانند دیگر عملهای جراحی عمومی است. کمتر از 1% نوزادانی که ختنه میکنند با مشکلاتی مانند خونریزی، التهاب محل جراحی و سوزش ادرار مواجه می شوند.
اگر ختنه به دست فردی ناوارد و غیرمتخصص صورت گرفته باشد ممکن است منجر به تنگی مجرای ادراری و سخت شدن خروج ادرار شود.
_پس از عمل ختنه ممکن است آلت حساس شده و ادرار دردناک باشد. ترشحات زردرنگ محل ختنه طبیعی است.
_توصیه میشود بانداژ را همراه با تعویض پوشک عوض کنید. از پماد آنتیبیوتیک و یا وازلین (ژله پترولیوم) هنگام عوض کردن بانداژ استفاده کنید تا باند به زخم نچسبد. آلت را به آرامی با آب بشویید. محل عمل ختنه حدود دو هفته طول میکشد تا التیام بیابد.
_بعد از ختنه کودک میتواند حمام کند اما برای مدتی از نشستن روی دوچرخه و سایر بازیهای مشابه خودداری باید کرد.
_ بهتر است برای مدتی لباسهای گشاد و راحت بپوشد و یا حتی لباس زیر به تن نکند.
همه متخصصان معتقدند که ختنه پسران باید پیش از 3 سالگی صورت پذیرد اما درباره بهترین زمان اختلاف نظر وجود دارد. بعضی متخصصان بهترین زمان را حدود یکماهگی میدانند و بعضی بعد از دوسالگی را پیشنهاد میکنند. اما با توجه به خطر بیشتر عفونتهای ادراری در نوزادی و احتمال ضربه روحی کمتر به دلیل شکل نگرفتن هویت جنسی، توصیه میشود پس از یکماهگی با در نظر گرفتن مراقبتهای خاص ختنه انجام شود.
در صورتی که پس از ختنه هر یک از موارد زیر را مشاهده کردید، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه نمایید:
_خونریزی زخم و آلت تناسلی
_تورم و دردناک بودن آلت تناسلی بعد از گذشت دو هفته
_درد آلت تناسلی در حین ادرار با گذشت دو هفته از عمل
همچنین در صورتی که پس از عمل با عوارضی همچون قرمزی، چرک و تب مواجه شدید، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید.
برای دریافت مشاوره روانشناسی از مرکز مشاوره حامی هنر زندگی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*