نزدیکی در دوران عقد | چگونه از دوران عقد لذت ببریم؟

خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با نزدیکی در دوران عقد پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.

آیا نزدیکی در دوران عقد یا دوران نامزدی اشتباه است؟ رابطه جنسی بخش مهمی از ازدواج می‌باشند. حضور و وجود رابطه جنسی باعث حس لذت و رضایت طرفین از یکدیگر و بهبود رابطه می‌شود. به طور کلی یکی از پایه‌های اساسی ازدواج است. برخی از افراد در مورد نزدیکی در دوران عقد دچار شک و تردید شده و دلایلی را برای این کار خود بیان می‌کنند. این دلایل ممکن است فردی بوده یا برخاسته از فرهنگ غالب جامعه باشد. اما نزدیکی در دوران عقد برای طرفین فواید زیادی دارد کما اینکه می‌تواند به اشکال مختلفی صورت بگیرد. مشاوره ازدواج به شما برای شروع زندگی مشترک به دور از تنش کمک خواهد کرد.
 

مراحل ازدواج و نزدیکی در هر مرحله

ازدواج از دو مرحله دوران نامزدی و عقد و عروسی تشکیل شده است. دوران نامزدی و عقد دورانی است که بین دختر و پسر خطبه محرمیت خوانده شده است. این دوران برای آشنایی و شناخت بیش تر دختر و پسر از یکدیگر است. نکته مهم این است که در این دوران امکان جدایی و اختلافات وجود دارد. بنابراین عقد و نامزدی به معنای ازدواج قطعی نیست.

تصمیم گیری در مورد انجام فعالیت جنسی در طول نامزدی و یا عقد یک موضوع شخصی و ذهنی است که می تواند بر اساس باورها و ارزش های فرهنگی، مذهبی و فردی متفاوت باشد. هیچ پاسخ جهانی و همه شمول درست یا غلطی برای این سوال وجود ندارد که آیا رابطه جنسی و نزدیکی در دوران عقد و یا نامزدی درست است یا خیر. افراد و فرهنگ های مختلف دیدگاه های مختلفی در مورد مناسب بودن فعالیت جنسی قبل از ازدواج دارند.

اینفوگرافیک نزدیکی در دوران عقد

نزدیکی در دوران عقد

دوران عقد دورانی است که اگر چه زوجین زن و شوهر رسمی، قانونی و شرعی هم هستند، هنوز با هم در یک منزل سکونت ندارند و معمولا مدت زمانی را در منزل والدین خود زندگی می‌کنند تا به منزل خود بروند. در چنین دورانی اگر چه آن‌ها رسما همسر همدیگر هستند ولی به دلایل مختلف محدودیتی در روابط خود دارند. ممکن است زمان کمتری را با هم صرف کنند و از نظر مکانی از هم دور باشند. در چنین حالتی معمولا برقراری روابط جنسی منظم برای طرفین سخت می‌باشد یا ممکن است هر یک از طرفین میلی به برقراری رابطه جنسی در این دوران نداشته باشد و بخواهد آن را به بعد از عروسی موکول کند. در دوران نامزدی نیز چنین چالش‌هایی وجود دارد اما مسئله رابطه جنسی در دوران نامزدی کمی پیچیده‌تر است.

نزدیکی در دوران نامزدی

برخی افراد و سنت‌های مذهبی یا فرهنگی ممکن است بر این باور باشند که پرهیز از فعالیت جنسی قبل از ازدواج به دلایل مختلفی مانند ارزش‌های مذهبی یا اخلاقی، تعهد به یک نظام اعتقادی خاص یا تمایل به حفظ حرمت ازدواج مهم است. آن ها ممکن است نامزدی را دوره ای از تعهد و آمادگی برای ازدواج بدانند که در طی آن صمیمیت جنسی برای رابطه زناشویی محفوظ است.

از سوی دیگر، برخی از افراد و فرهنگ‌ها نامزدی را مرحله‌ای می بینند که در آن زوج متعهد به ازدواج شده‌اند و ممکن است در انجام فعالیت‌های جنسی احساس راحتی کنند. آن ها ممکن است باور داشته باشند که سازگاری جنسی جنبه مهمی از یک رابطه زناشویی سالم و رضایت بخش است و می خواهند قبل از تعهد مادام العمر، این جنبه را بررسی کنند. به هر روی دوران نامزدی فرصتی برای زوجین است تا به شناخت دقیق‌تری از یکدیگر دست یابند. برخی در این دوران صیغه محرمیت می‌خوانند که در این صورت از لحاظ قانونی و شرعی رابطه جنسی مانعی ندارد اما برخلاف دوران عقد ممکن است آسیب‌هایی را به دنبال داشته‌باشد. گاه درگیر شدن در رابطه جنسی وابستگی زیادی بین طرفین ایجاد می‌کند و امکان پرداختن به ابعاد شخصیتی و شناخت یکدیگر را از آن‌ها می‌گیرد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه دوران نامزدی تا عقد کلیک کنید.

دلایل ممانعت از نزدیکی در دوران عقد

دلایل مختلفی برای اینکه افراد مایل به برقراری روابط جنسی در دوران عقد نباشند، وجود دارد. برخی از این دلایل برخاسته از فرهنگ و ارزش‌های سنتی بوده و برخی دیگر ممکن است برخاسته از خواسته‌های فردی باشد.

تأثیرات فرهنگی

اعتقادات ریشه‌ای: در فرهنگ سنتی ایران، رابطه زناشویی مختص به زن و شوهری دانسته می‌شود که عروسی کرده باشند و رسما در منزل خود سکونت داشته باشند. هر شکل دیگری از رابطه جنسی در این فرهنگ، نادرست و مغایر با ارزش‌ها دانسته می‌شود. یعنی یک فشار فرهنگی همیشه باعث شده‌ است افراد در صورتی که خارج از این چارچوب رابطه جنسی برقرار کنند، دچار احساس گناه و یا احساسات منفی دیگری بشوند و یا رابطه‌شان را از دیگران مخفی کنند. بسیاری از والدین صراحتا یا ضمنی فرزندان خود را از داشتن رابطه جنسی با همسر شرعی و قانونی خود منع می‌کنند و عموما دلایل روشن و واضحی برای این امر نمی‌آورند.

اعتقاد به حفظ پرده بکارت: یکی دیگر از سنت‌هایی که باعث باور به ناپسند بودن رابطه جنسی در دوران عقد می‌باشد، فرهنگ حفظ پرده بکارت تا اولین شب ازدواج می‌باشد. در بسیاری از مناطق ایران یکی از وظائف مادر زن در شب ازدواج، ایستادن پشت در حجله عروس و داماد و تحویل گرفتن دستمال خونی از داماد بوده است. البته این رسم هنوز هم در برخی مناطق رواج دارد.

چنین رسمی به دلیل فشار و تنش روانی که ایجاد می کند باعث شده تا افراد ترجیح بدهند اولین رابطه جنسی خود را در شب ازدواج تجربه کنند که مبادا مورد قضاوت منفی قرار بگیرند. چنین رویه ای خالی از تبعات از جمله احساس تجاوز به حریم خصوصی طرفین به ویژه زنان که ممکن است اسباب شرم و ناراحتی را ایجاد کند. در واقع گویی برقراری اولین رابطه جنسی در شب ازدواج به نوعی پای بندی به اصول و ارزش هاست و نوعی حس افتخار و اطمینان به افراد می‌دهد. این در حالی است که راه های مختلفی برای برقراری رابطه جنسی وجود دارد که افراد می توانند از طریق آن به راحتی این سنت را دور بزنند و بدون آگاهی خانواده به هدف خود برسند. مطالعه مقاله شب زفاف اطلاعات بیشتری در این باره به شما ارائه میدهد.

دلایل فردی

بسیاری از زوجین از برقراری رابطه جنسی در دوران عقد و به ویژه رابطه دخول محور می‌ترسند. علت چنین ترسی نگرانی‌های مرتبط با باردار شدن است. بسیاری از مواقع علت منع والدین از رابطه جنسی، همین ترس از بارداری می‌باشد. البته باردار شدن در دوره عقد نوعی بار فرهنگی و فشار منفی هم برای طرفین دارد. چرا که بدون آمادگی قبلی و کافی وارد بخش والدگری می شوند. برای اطلاعات بیشتر مقاله بارداری در دوران عقد را مطالعه کنید.

به علاوه نگرش‌های منفی نسبت به رابطه جنسی ممکن است باعث شود تقاضای رابطه جنسی نوعی گستاخی در نظر گرفته شود. گاهی اوقات دختران چنین درخواستی از جانب پسر را مغایر با عشق صادقانه و حقیقی می‌دانند. یا پسران به خاطر ترس از رد شدن درخواست چنین پیشنهادی نمی‌دهند و آن را موکول به بعد از عروسی می‌کنند.

برخی توصیه‌ها از جانب بزرگتر‌ها و والدین باعث می‌شود دختران میل به رابطه جنسی در عقد نداشته باشند. این توصیه‌ها مبنی بر این هستند که اگر دختر در این زمان تن به رابطه جنسی بدهد، باعث طولانی شدن دوره عقد می‌شود و مرد انگیزه‌ای برای خانه گرفتن و مستقل شدن از خود نشان نمی‌دهد. در واقع از رابطه جنسی به عنوان حربه‌ای برای مشتاق‌تر کردن پسر استفاده می‌شود.

نکات مهم در رابطه با نزدیکی در دوران عقد

با تمام مقدمات گفته شده، این سوال به ذهن می‌رسد که آیا این ارزش‌های فرهنگی مطابق با واقعیت و حقیقت هستند یا خیر؟ آیا لزومی به ابقای این فرهنگ وجود دارد؟ در پاسخ به این سوال نکات زیر مفید به نظر می‌رسند:

• هنگامی که صیغه عقد بین دو نفر جاری می‌شود، شرعا و قانونا آن‌ها زن و شوهر محسوب می‌شوند. پس دلیلی برای گناه آلود بودن یا زشت بودن رابطه جنسی آن‌ها وجود ندارد.
• نیاز جنسی یکی از نیازهای اساسی انسان‌ها است که آن‌ها را به سمت ازدواج سوق می‌دهد و ازدواج بستری امنی برای آن فراهم می‌کند. اگر قرار نیست ازدواج آن را پاسخ دهد، پس جای پاسخ دهی به این نیاز کجاست؟
• در مورد نگرانی‌های مرتبط به بارداری در دوران عقد، استفاده از روش‌های صحیح پیشگیری از بارداری ضرورت می‌یابد. کافی است که زوجین با کسب دانش کافی در این زمینه با خیال راحت اقدام به برقراری رابطه جنسی کنند. برای اطلاع از پیشگیری از بارداری کلیک کنید.
• نداشتن فضای خصوصی برای رابطه جنسی در عقد ممکن است باعث شود طرفین با هم رابطه جنسی منظمی نداشته باشند، اما به هرحال هر شکلی از رابطه جنسی در عقد می‌تواند به احساس شادی و نشاط زوجین بیفزاید. روی صمیمیت بین زوجین موثر باشد و فشار‌های روانی مرتبط با نیاز را کاهش دهد. توصیه می‌کنیم برای افزایش صمیمیت بین زوجین در دوران عقد کلیک کنید.

مضرات اصرار بر رابطه جنسی در دوران عقد

فردی که در دوران عقد بر رابطه جنسی پافشاری می کند، به احساسات خود و نامزدش آسیب می زند. ممکن است شریک زندگی او تصور کند او را صرفا برای رابطه جنسی می خواهد و همین امر او را ناخوشایند و بی میل می کند. رابطه جنسی در دوران عقد بدون رضایت شریک زندگی و اجبار او به این کار، باعث عدم ارضای فرد می شود و حتی دردهای جسمانی زیادی را مخصوصا برای دختر ایجاد می کند. معمولا اولین رابطه جنسی برای طرفین اضطراب زا بوده و تحت تاثیر شرایط و کلیشه های ذهنی متفاوتی قرار می گیرد. اصرار برای انجام رابطه جنسی بدون رضایت قلبی طرفین تصویر ناخوشایندی از اولین تجربه سکس در ذهن ایجاد می کند. بهتر است در مورد زمان و تعداد و هر آنچه که به این موضوع مربوط است شفاف و صریح با یکدیگر صحبت شود.

اَشکال مختلف نزدیکی در دوران عقد

اینکه رسوماتی برای نگهداری و حفظ بکارت تا زمان ازدواج وجود دارد مسئله ای همگانی نیست و اینکه فرد تا زمان ازدواج هیچ تجربه جنسی نداشته باشد، یک تصمیم شخصی و فردی است. اما ازدواج از زمان عقد شروع می‌شود و لزوم حفظ بکارت تا شب ازدواج طبیعتا باید منتفی شود. اما باز هم این تصمیم هر زوج به شکلی منحصر به فرد می‌باشد. برای کسب آگاهی در زمینه رابطه بدون دخول کلیک کنید.

آیا رابطه جنسی به دخول محدود می‌شود؟

اگر شما و همسر دوست دارید اولین دخول خود را اولین شب ازدواج تجربه کنید، لزومی ندارد که هر شکلی از رابطه جنسی را بین خودتان ممنوع کنید. رابطه جنسی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد برای مثال رابطه دهانی، معاشقه و هر شکل دیگری از رابطه جنسی می‌تواند هم برای طرفین لذت بخش باشد و هم اینکه از فشارهای جنسی آن‌ها بکاهد.

سکس مقعدی یکی از انتخاب‌های زوجین در دوران عقد است. برقراری این نوع رابطه تنها به دلیل حفظ پرده بکارت ممکن است برای زن نه تنها لذت نداشته باشد بلکه باعث ایجاد احساس انزجار یا بی میلی جنسی شود. از طرفی بر روابط زناشویی آن‌ها در آینده نیز تاثیر می‌گذارد.

لزوم مشاوره در دوران عقد

گاه یکی از زوجین در دوران عقد اصرار زیادی برای رابطه جنسی می‌کند و دیگری تمایلی به این کار ندارد. علت آن هم می‌تواند به فرهنگ یا شخصیت افراد برگردد و یا مواردی همچون ترس از دخول را شامل شود. در این صورت ممکن است زوجین دچار اختلاف شوند. افراد می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های جنسی و دریافت مشاوره جنسی به ارضای یکدیگر در دوران عقد بپردازند.

علاوه بر مسائل جنسی اختلافاتی که در زمینه‌های دیگر و در دوران عقد بروز پیدا می‌کنند لازم است تا قبل از ازدواج حل شوند و افراد با شناخت کامل از یکدیگر وارد زندگی مشترک شوند؛ نادیده گرفتن مشکلات و امید به تغییر همسر می‌تواند پیامدهای بیشتری را بعد از ازدواج به دنبال داشته‌باشد. برای دریافت مشاوره روانشناسی از مرکز مشاوره حامی هنر زندگی کلیک کنید.

سخن آخر

با توجه به آنچه تا اینجا ذکر شد در نهایت، تصمیم درباره نزدیکی در دوران عقد باید توسط افراد درگیر با در نظر گرفتن باورهای شخصی، ارزش‌ها، پیشینه‌های فرهنگی و مذهبی و سطح راحتی و فکری آن ها اتخاذ شود. برای زوج‌ها مهم است که در مورد انتظارات، مرزها و ارزش‌های خود در رابطه با صمیمیت جنسی ارتباطی باز و صادقانه داشته باشند تا از درک متقابل، احترام و رضایت جنسی برای رابطه اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این، برای افراد بسیار مهم است که بهزیستی جسمی و عاطفی خود را در اولویت قرار دهند و انتخاب هایی را انجام دهند که با ارزش ها و سطوح راحتی خود همسو باشد.