ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
قرص اکسی کدون یک داروی ضد درد مخدر است که برای درمان درد متوسط تا شدید استفاده می شود. فرم اکسی کدون با انتشار آزاد شدن درازمدت برای درمان شبانه روزی درد است. این فرم از دارو را نباید به دلیل دردهای گذرای روزانه استفاده کرد. از اکسی کدون ممکن است برای اهدافی استفاده شود که در راهنمای دارو ذکر نشده است. تشخیص اهداف تجویز بر عهده پزشک متخصص خواهد بود. اکسی مارک های اکسی کدون برای استفاده در افراد زیر 18 سال تایید نشده است و برای کودکان زیر 11 سال نباید تجویز شود. در ادامه به بررسی کامل قرص اکسی کدون می پردازیم. برای کسب اطلاع از مشاوره فردی کلیک کنید.
.gif)
اکسی کدون به گروهی از داروها معروف است که با عنوان مسکن های افیونی شناخته می شوند. این دارو برای کمک به تسکین درد شدید و مداوم (مانند ابتلا به سرطان) استفاده می شود. در مغز به گونه ای عمل می کند تا احساس شما به درد را کاهش داده و مستقیما به درد شما واکنش نشان دهد. از دوز بالاتر این دارو (بیش از ۴۰ میلی گرم در هر قرص) فقط در موارد خاص مجاز به مصرف هستید. یعنی به صورت مصرف منظم در مقادیر متوسط تا زیاد برای اشخاصی است که قبلا تجربه مصرف داروی افیونی مشابه را داشته اند. برای مصرف این دارو نباید نسبت به آن تحمل داشته باشید. دوزهای بالاتر در صورت مصرف توسط شخصی که مرتباً از مواد افیونی استفاده نکرده است، ممکن است باعث مصرف بیش از حد و اووردوز شود. این دارو برای استفاده گاه به گاه نیست.
قبل از شروع مصرف اکسی کدون و همچنین در صورت مصرف مجدد این دارو، راهنمای دارویی ارائه شده توسط پزشک خود را بخوانید. از پزشک یا داروساز خود در مورد راه های دیگر کاهش حالت تهوع مانند دراز کشیدن به مدت ۱ تا ۲ ساعت با کمترین حرکت سر، سوال کنید. در صورت ادامه حالت تهوع به پزشک مراجعه کنید. قرص ها را کامل ببلعید. قرص ها را نشکنید، خرد نکنید، نجوید و حل نکنید. با انجام این کار احتمال اینکه تمام دارو به طور همزمان آزاد شود وجود دارد. همین‌مساله خطر اووردوز ناشی از مصرف اکسی کدون را افزایش می دهد.
اکسی کدون به صورت یک محلول معمولی (مایع) و به صورت محلول غلیظ که حاوی مقدار بیشتری اکسی کدون در هر میلی لیتر محلول است وجود دارد. از میزان تجویزی پزشک درباره محلول معمولی یا غلیظ و دوز تجویز شده بر حسب میلی لیتر برای خود اطمینان حاصل کنید. از فنجان دوز، سرنگ خوراکی یا قطره چکان ارائه شده به همراه دارو استفاده کنید تا به دقت تعداد میلی لیتر محلولی را که پزشک تجویز کرده است اندازه گیری کنید.
دستورالعمل های همراه دارو را به دقت بخوانید و اگر در مورد نحوه اندازه گیری دوز یا مقدار دارویی که باید مصرف کنید سؤالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید. در صورت مصرف محلول اکسی کدون با غلظت متفاوت یا مصرف مقدار متفاوتی از دارو با تجویز پزشک، ممکن است عوارض جانبی جدی یا تهدید کننده زندگی را تجربه کنید. در نحوه استفاده دقت کنید.
تداخل در مصرف داروها ممکن است نحوه ی عملکرد آن ها را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی مصرفی را نگه دارید و آن را با پزشک در میان بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، متوقف یا تغییر ندهید. برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:
داروهای مسکن خاص مانند مخلوط مواد افیونی، پنتازوسین، نالبوفین، بوتورفانول و نالترکسون. در صورت مصرف این دارو با سایر محصولات که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شود، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی مانند تنفس آرام و کم عمق، خواب آلودگی شدید و سرگیجه افزایش یابد.
در صورت مصرف محصولات دارویی مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه، کدئین، هیدروکدون، الکل، ماری جوانا داروهای خواب یا اضطراب مانند آلپرازولام، لورازپام و زولپیدم پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
داروهای شل کنندگی و آنتی هیستامین ها، ستیریزین و دیفن هیدرامین نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند.
برخی داروها می توانند در از بین بردن قرص اکسی کدون از بدن تأثیر بگذارند. تداخل دارویی ممکن است عملکرد اکسی کدون رو خنثی کند. به عنوان مثال می توان به ضد قارچ های آزول، آنتی بیوتیک های ماکرولید، داروهای اچ آی وی و داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می شوند اشاره کرد. این دارو ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی از جمله سطح آمیلاژ و لیپاز تداخل داشته باشد. همین موضوع احتمالاً باعث نتایج نادرست آزمایشگاهی می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده ی شما از این دارو مطلع هستند.
اگر کسی اکسی کدون را بیش از حد مصرف کرده است و در معرض خطرات اووردوز قرار دارد و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفسی دارد، در صورت نیاز به او نالوکسان بدهید و سپس با اورژانس تماس بگیرید. اگر فرد هشیار است و علائمی ندارد، بلافاصله با یک مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.اکسی کدون ممکن است به سایر افرادی که داروی شما را مصرف می کنند به ویژه کودکان، آسیب برساند یا باعث مرگ شود.
اکسی کدون و اکسی کونتین دو داروی تجویزی هستند که حاوی ماده فعال مشابه اکسی کدون می باشند. اکسی کدون یک قرص با فرم آزادسازی فوری است، در حالی که اکسی کنتین یک فرمولاسیون با انتشار طولانی دارد. بسته به نوع درد و تشخیص پزشک هر یک به طور اختصاصی تجویز می شوند. از همین رو نمی توان به صورت سرخود یکی را جایگزین دیگری کرد.
پزشکان اکسی کنتین با رهش طولانی مدت را برای افرادی که درد شدیدی دارند و نیاز به درمان ۲۴ ساعته دارند، تجویز می کنند. افرادی که دارای درد حاد یا مزمن هستند که متوسط تا شدید است، امکان دارد اکسی کدون با جذب فوری مصرف کنند. بعنوان یک افزودنی، برخی از پزشکان ممکن است فرمولاسیون ترکیبی اکسی کدون را توصیه کنند مانند:
_اکسی کدون و استامینوفن
_اکسی کدون و ایبوپروفن
_اسید اکسی کدون و استیل سالیسیلیک
این ترکیبات بدون افزایش دوز ماده ی مخدر، منجر به تسکین درد یا اثرات ضد التهابی اضافی می شوند.
اکسی کدون منبع معتمد موثری است برای درد ناگهانی، غیرقابل کنترل، خود به خودی، درد مداوم، درد همراه با نورالژی پس از حاملگی (شایع در زونا) و درد مزمن مرتبط با سرطان. اکسی کدون می تواند جایگزین هیدرومورفون برای درد مربوط به سرطان شود زیرا محققان هیچ مدرکی در مورد تفاوت معنی دار در تسکین درد و عوارض جانبی نشان نداده اند. با این وجود تجربه بالینی نشان می دهد که اکسی کدون در درمان درد مرتبط با سرطان و برخی از شرایط درد مانند درد استخوان بهتر عمل می کند.
اکسی کنتن به طور قابل توجهی منبع اطمینان کنترل درد را در بین افرادی که مبتلا به آرتروز مزمن متوسط تا شدید هستند بهبود بخشیده است. پزشکان می توانند اکسی کنتین را برای بزرگسالان و کودکان مقاوم به مواد افیونی از 11 سال به بالا تجویز کنند. این کودکان قبلاً باید حداقل ۲۰ میلی گرم اکسی کدون دریافت و تحمل کنند. بسته به آنچه که پزشک توصیه می کند، افراد می توانند به طور منظم یا دقیقاً در مواقع ضروری اکسی کدون مصرف کنند. اکسی کنتین فقط در مواردی که فرد نیاز به تسکین داشته باشد، استفاده نمی شود.
این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید. در صورت نیاز به کاهش درد ناگهانی بطور موقت مصرف نکنید. این دارو را می توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد. معمولاً هر ۱۲ ساعت باید مصرف شود. در صورت حالت تهوع مصرف این دارو به همراه غذا به کاهش احساس تهوع کمک می کند. برای اینکه احتمال خفگی یا مشکل در بلعیدن قرص را کم کنید، درصورتی که دوز شما بیش از یک قرص باشد، هر یک قرص را به تنهایی مصرف کنید. قبل از قرار دادن قرص در دهان، آن را از قبل خیس نکنید یا لیس نزنید. حتما با هر قرص به اندازه کافی آب بنوشید تا کاملا بلعیده شود. در هنگام استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا داروساز گفته باشد که این کار را با خیال راحت انجام دهید.
این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب آلود کند. الکل یا ماری جوانا می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که نتوانید این کار را بدون نگرانی انجام دهید، رانندگی نکنید. با ماشین آلات که با بدن شما سروکار دارند کار نکنید. هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید. قبل از جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی را به پزشک بگویید.
هر دارویی در کنار مزایای مصرف، ممکن است عوارضی نیز به جا بگذارد که گاهی قابل کنترل است و گاهی نه. عوارض مصرف اکسی دون به شرح زیر است. حالت تهوع، استفراغ، یبوست، خشکی دهان، ضعف، تعریق، سبکی سر، سرگیجه یا خواب آلودگی که ممکن است رخ دهد. برخی از این عوارض جانبی ممکن است بعد از مدتی که از استفاده این دارو گذشت، کاهش می یابد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.
عوارض جدی اکسی دون که نیاز به مداخله ی فوری پزشک دارند عبارتند از : تنفس قطع شده در هنگام خواب یا آپنه خواب. تغییرات ذهنی و خلقی مانند تحریک پذیری، گیجی، توهم، درد شدید معده و شکم، دشواری در دفع ادرار.
علائمی که نشان می دهند غدد فوق کلیوی به خوبی کار نمی کنند مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیرمعمول و کاهش وزن. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی دیگر از جمله بیهوش شدن، تشنج، تنفس آرام و کم عمق، خواب آلودگی شدید و مشکل در بیدار شدن سریعاً از کمک پزشکی استفاده کنید. واکنش آلرژیک از عوارض بسیار جدی و نادر به این دارو است. با این حال در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله بثورات پوستی، خارش، تورم به خصوص در صورت، زبان، گلو، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی فوراً کمک پزشکی دریافت کنید. این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. در صورت مشاهده هرگونه عارضه دیگر با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
عوارض مصرف داروها ممکن است در برخی افراد مشترک باشد. اما گاهی با توجه به افزایش سن و شرایط خاص، ممکن است عوارض به شکلی متفاوت بروز کند. افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان می دهند. بخصوص علایمی مثل گیجی، خواب آلودگی و تنفس آرام و کم عمق.
هنگامی که اکسی کدون برای مدت طولانی استفاده می شود، ممکن است به خوبی اثر نکند. اگر این دارو در طولانی مدت موثر واقع نشد با پزشک خود صحبت کنید. اگرچه به بسیاری از افراد کمک می کند اما این دارو گاهی ممکن است باعث اعتیاد شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد مانند استفاده بیش از حد و اووردوز یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل این خطر ممکن است بیشتر باشد. این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید تا خطر اعتیاد را کاهش دهد. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر بپرسید. اگر درد شما بهتر نشد یا بیشتر شد، به پزشک خود بگویید.
برای جلوگیری از یبوست، فیبر غذایی بیشتری مصرف کنید. آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید کدام نوع ملین برای شما مناسب است. برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید. ممکن است یک پوسته قرص خالی در مدفوع خود مشاهده کنید. نگران کننده نیست، زیرا بدن شما قبلاً دارو را جذب کرده است. به یاد داشته باشید تشخیص سود و زیان دارو بر عهده پزشکی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت بروز هرگونه از عوارض جانبی جدی زیر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از مصرف قرص اکسی کدون اگر به آن حساسیت دارید، به پزشک اطلاع دهید. اگر به سایر داروهای تسکین دهنده درد افیونی (مانند اکسی مورفون) هم حساسیت دارید گوشزد کنید؛ این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. اگر هر نوع آلرژی دارید به پزشک یادآوری کنید.
قبل از استفاده این دارو سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. خصوصاً مواردی چون اختلالات مغزی مانند ضربه به سر، تومور، تشنج، مشکلات تنفسی مانند آسم و آپنه خواب، بیماری انسداد مزمن ریوی و بیماری کلیوی و کبدی. اختلالات روحی و خلقی مانند گیجی، افسردگی. سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد مانند اوردوز یا اعتیاد به انواع مواد مخدر و الکل. مشکلات معده و روده مانند انسداد، یبوست، اسهال به دلیل عفونت، ایلئوس فلج کننده، مشکل در بلع، مشکل در دفع ادرار مانند بزرگ شدن پروستات. بیماری لوزالمعده (پانکراتیت) و بیماری کیسه صفرا.
اکسی کدون ممکن است باعث مشکلات تنفسی جدی یا تهدید کننده زندگی شود به ویژه در طی 24 تا 72 ساعت اول درمان و هر زمانی که دوز شما افزایش یابد. پزشک در طول درمان شما را به دقت تحت نظر خواهد داشت. اگر دچار کندی تنفس یا آسم هستید یا قبلاً داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که اکسی کدون مصرف نکنید.
این قرص را با گریپ فروت مصرف نکنید چرا که می تواند احتمال عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر سوال بپرسید. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و میزان پاسخ به درمان است. دوز خود را سرخود افزایش ندهید، دارو را با دفعات بیشتری مصرف کنید و یا آن را برای مدت طولانی تری از زمان تجویز مصرف نمایید. قبل از شروع مصرف این دارو، از پزشک یا داروساز خود سوال کنید که آیا باید دارو یا احتمالا داروهای دیگر افیونی را متوقف یا تغییر دهید یا خیر. سایر داروهای تسکین دهنده درد مانند استامینوفن و ایبوپروفن نیز ممکن است تجویز شود. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر اکسی کدون با سایر داروها س سوال کنید.
در دوران بارداری این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح ضروری و مورد نیاز است استفاده شود. چرا که ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند و کودک به دارو وابسته شود. می تواند کودک را با علایم ترک بعد از تولد روبه رو کند. کودکانی که به مواد افیونی درون رحم وابسته اند، ممکن است برای چند هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشند. خطرات و فواید مصرف را حتما با پزشک خود در میان بگذارید. از شیر دادن به نوزاد تا قبل از مشورت با پزشک خودداری کنید. این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد.
اگر کودک دچار خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل در تغذیه یا مشکل تنفسی می شود، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. شیر دادن در این شرایط ممکن است جان نوزاد را تهدید کند. برای اطلاع بیش تر در زمینه مصرف دارو در بارداری و مصرف دارو در شیردهی کلیک کنید.
قطع ناگهانی این دارو ممکن است باعث ایجاد علایم ترک شود. خصوصاً اگر مدت طولانی یا در دوزهای بالا از آن استفاده کرده باشید. برای جلوگیری از علایم تحمل، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. در صورت بروز علائم ترک مانند بی قراری، تغییرات ذهنی و خلقی از جمله اضطراب، مشکل خواب، افکار خودکشی، اشک الود شدن چشم، آبریزش بینی، حالت تهوع، اسهال، تعریق، دردهای عضلانی یا ناگهانی سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و با آنان مشورت کنید.
مصرف این دارو را بدون نسخه پزشک به دیگران توصیه نکنید. این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است و نباید بعداً برای بیماری دیگری استفاده کنید؛ مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. در غیر این صورت ممکن است داروی متفاوتی لازم باشد. در صورت داشتن نالوکسان برای درمان اووردوز از پزشک یا داروساز خود سوال کنید. در خانه به اعضای خانواده در مورد علائم مصرف بیش از حد مواد افیونی و نحوه درمان آن بیاموزید. اگر دوز تجویزی را یکبار فراموش کردید، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. دوز را برای جبران دوبرابر مصرف نکنید. و در نهایت توصیه می شود که برای اطلاع بیش تر از مصرف این دارو از افراد متخصص کمک بگیرید. برای کسب اطلاع در زمینه مشاوره تلفنی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
