خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با بازی درمانی کودکان پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
بازی درمانی کودکان یکی از روشهای روان درمانی است که علاوه بر درمان مشکلات اضطرابی و اختلالات روانی، به افزایش سازگاری و توانمندیهای کودکان نیز کمک میکند. در واقع درمانگران با استفاده از بازی درمانی به رفتارها، عواطف و احساسات درونی کودکان پی برده و برای رشد و تربیت سالم به والدین کمک میکنند. این روش به صورت فردی و گروهی توسط متخصصان و روانشناسان انجام میشود. همچنین والدین نیز میتوانند بازی درمانی را در خانه اجرا کنند و از بازیهای مختلف در جهت ارتقای توانمندیهای جسمی، ذهنی و ارتباطی فرزندشان بهره ببرند. با این حال باید توجه داشته باشید که استفاده از این روش توسط مشاوران کودک به مراتب اثرگذاری بیشتری خواهد داشت. در ادامه به بررسی کامل بازی درمانی کودکان خواهیم پرداخت پس همراه ما باشید.
به راحتی از کنار بازی کودکان خود عبور نکنید. کودکان در بازیهای خود نیازهای حسی حرکتیشان را برآورده میسازند و تخلیه انرژی در بازی باعث افزایش آرامش کودک میشود. در صورتی که این انرژی امکان بروز پیدا نکند، احتمالا به اضطراب، افسردگی و پرتحرکی تبدیل میشود. بازی برای کودکان به اندازه تغذیه صحیح، احساس صمیمیت و امنیت برای رشد مهم و ضروری است. به علاوه ویژگیهای رفتاری کودکان در بازیهایشان قابل تشخیص است.
بازی درمانی یکی از روشهای طراحی شده برای بهبود و ارتقای انواع وضعیتهای ذهنی و روانی کودکان است. از آنجایی که کودکان ظرفیت کمتری برای پردازش هیجانات خود دارند، بازی درمانی بستری برای آنها فراهم میکند تا بتوانند به روشهای سالم احساسات هیجانات خود را کشف کرده و آنها را ابراز کنند.
این کار نه تنها به پیشگیری از اختلالات روانی دوران کودکی کمک بسیاری میکند بلکه میتواند فرصت رشد روانی بیشتری را نیز در اختیار فرزندان قرار بدهد. همچنین در مواردی که کودکان با یک بحران یا رویداد آسیب زا نظیر تجاوز یا آزار جنسی روبهرو میشوند بازی درمانی به آنها کمک میکند تا با ابراز هیجانات خود در روند بازی تنشهای کمتری را تجربه کنند و روشهای مناسب کنار آمدن با مشکل خود را یاد بگیرند.
برای شناخت بیشتر در زمینه کودک آزاری جنسی کلیک کنید.
جلسات بازی درمانی معمولاً به صورت هفتگی برگزار میشوند. هر جلسه چیزی بین 30 تا 60 دقیقه طول میکشد. فاکتورهای مختلفی میتوانند در میزان طول درمانی که درمانگر برای فرزندتان تعیین میکند تأثیر گذار باشد که از جمله مهمترین آنها میتوان به میزان پاسخدهی کودک به این درمان و نوع مشکل او اشاره کرد.
جلسات بازی درمانی به طور کلی میتوانند به 2 صورت گروهی و فردی برگزار شوند. در جلسات فردی فرزند شما به تنهایی در فرایند بازی با درمانگر قرار میگیرد. اما در جلسات گروهی کودکان دیگری نیز حضور دارند که کودک با آنها نیز بازی کرده و نحوه تعاملات او توسط درمانگر زیر نظر گرفته میشود.
متخصصانی که از بازی درمانی در جلسات مشاوره با کودک استفاده میکنند از نظر نوع رویکرد به دو دسته تقسیم میشوند. دسته اول درمانگرانی هستند که نقش فعالی در جلسات دارند و سعی میکنند بازیها را به سمت اهداف خاصی هدایت کنند. اما دسته دوم بیشتر مشاهدهگر هستند و به طور غیر مستقیم با مشاهدات عمیق به دنبال کسب شناخت بیشتر از کودک میباشند.
بعد از اینکه کودک شما بازی را با وسایل شروع کرد؛ درمانگر اعمال و گفتار او را زیر نظر میگیرد. بر اساس نگرانیهایی که در اعمال کودک میبیند؛ درمانگر تفسیر و نتیجهگیری میکند. در نهایت راه حلهای مناسب را در اختیار شما قرار میدهد. به طور کلی روند جلسات در بازی درمانی 6 مرحله را طی میکند که در ادامه به آنها اشاره کردهایم.
در ابتدا درمانگر با شما راجع به پیشرفتها و عملکرد کلی کودک و مشکل صحبت میکند و ممکن است با کودک نیز گفتوگویی داشته باشد.
ممکن است درمانگر قبل از شروع درمان وضعیت کودک شما را در شرایطی متفاوت مشاهده کند. مثل زیر نظر گرفتن کودک در حین نقاشی یا بازی، تا بتواند بهترین و مناسبترین روش درمانی را انتخاب کند.
برای کاهش استرس کودک و ایجاد آرامش، درمانگر کودک را در جریان مراحل و اتاق درمان قرار میدهد. بر اساس مشکل کودک این مرحله متفاوت خواهد بود.
در مرحله پذیرش، درمانگر سعی میکند تا وضعیت کودک را مشخص کند و در فرایند آزمایش قرار دهد. در این مرحله کودک به درمانگر اعتماد میکند و آماده تغییر میشود.
مرحله رشد مهمترین مرحله درمان است. کودک در این مرحله در حد فهمش مشکل را میشناسد و میتواند با آن برخورد کند.
آخرین مرحله درمان برای کودکان دشوار است چرا که آنها میخواهند نتیجه کار را بفهمند.
امروزه روشهای مختلف و بسیار متنوعی برای اجرای بازی درمانی طراحی شده است. ما در ادامه به چند نمونه از آنها اشاره کردهایم.
کودکان به خصوص در سنین پایین بیشترین تأثیر را از والدین خود میپذیرند و دائماً تلاش میکنند رفتارهای آنها را تقلید کنند. در بازی درمانی به کمک تقلید، درمانگر از کودک میخواهد تا در قالب بازی، نقش یکی از والدین خود را اجرا کند. این کار باعث میشود که او راحتتر بتواند احساساتش را در مورد پدر و مادر ابراز کند و ترس و نگرانیهای خود را در جریان بازی به نمایش بگذارد.
کودکان بیش از هر زمان دیگری برای پرورش خلاقیت آماده هستند. درمانگر برای اینکه بتوانند این ویژگی را در آنها رشد دهند از بازیهای نمادی استفاده میکند. در جریان این بازیها از کودک خواسته میشود که با تخیلات خود یک موقعیت خاص را شرح دهد یا به کمک اشیای ساده و کاردستیهای بسیار آسان مواردی نظیر هواپیما و ماشین را تجسم کرده یا بسازد. همچنین استفاده از انواع فعالیتهای هنری در جریان بازیها نظیر نقاشی، خمیر بازی، شن بازی و ... نیز میتوانند در پرورش خلاقیت نقش بسیار مؤثری داشته باشند.
در بازیهای فیزیکی بیشتر هدف این است که اعضای بدن کودک در فرایند بازی درمانی درگیر باشد و او از کسالت و تنبلی که به خصوص در دوران مدرن با رواج انواع بازیهای مجازی و کامپیوتری شایع شده در امان بمانند. از همین رو در این بازی کودک و درمانگر یک بازی که نیاز به جست و خیز و فعالیت بدنی دارد را با هم انجام میدهند.
کودک در دنیای خود از خیالات زیادی استفاده میکند و درک صحیحی از میزان قدرت خود ندارد. زمانی که در بازیهای ساختار یافته متخصصین قرار میگیرد؛ میتواند ذره ذره تخمین مناسبتری از تواناییهای خود کسب کند.
انسان نیازمند پذیرش احترام از سمت دیگران است؛ همانطور
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*