ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
آشنایی با راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی کودک برای والدین امری ضروری است. طبیعی است که از دست فرزند خود عصبانی شوید. زندگی پر تنش امروزی آستانه تحمل شما را کاهش می دهد و ممکن است درمیان مشکلاتی که دارید، اولین چیزی که برای مجاب کردن و تربیت کودک به ذهنتان برسد، استفاده از تنبیه بدنی او باشد. بنابراین شاید آشنایی شما با عوارض خطرناک تنبیه بدنی خالی از لطف نباشد. این مقاله بر آن است که پیامدهای ناگوار تنبیه بدنی کودک و راهکار جایگزین آن را معرفی نماید.
.gif)
استفاده از تنبیه بدنی کودک به لحاظ ناتوانی جسمی کودکان و درک ناکافی که از رفتار خشونت آمیز والدین دارد، می تواند تاثیرات روانشناختی نامطلوبی بر روح و روان آن ها داشته باشد و بینش و اعتماد آن ها را نسبت به دنیای اطراف مخدوش کند. در ادامه به بیان پیامدهای تنبیه بدنی خواهیم پرداخت.
پدر و مادر به عنوان اولین و مهمترین الگوهای رفتاری کودکان هستند. کودک شما ممکن است از محیط اطراف خود و تعامل دیگران چیزهایی یاد بگیرید، اما هیچ کدام به اندازه رفتار والدین تاثیر گذار نیست. بنابراین هر رفتاری که والدین با یکدیگر و با فرزندان می کنند، بیشترین تاثیر ممکن را روی آن ها دارد. شما با کتک زدن کودک و تنبیه کودک به صورت بدنی، اولین کسی هستید که بازخورد منفی نسبت به مسائل مختلف را به او می آموزید. او از شما الگو می گیرد و می آموزد که در موارد مشابه از واکنش شما استفاده کند و مانند شما به مشکلات بازخورد بدهد.
کودکان، بی دفاع ترین موجودات جهان هستند. دنیا برای آن ها زمانی جای امنی تلقی می شود، که شما به عنوان والد و اولین حامیان کودکان، برای آن ها این امنیت را فراهم کنید. زمانی که به خاطر خطاهای کوچک و بزرگ آنها را مورد تنبیه بدنی قرار می دهید، سد دفاعی آن ها را می شکنید. از بین رفتن احساس امنیت و سرکوب شخصیت کودک توسط والدین باعث می شود، آن ها قدرت اظهار وجود خود را از دست بدهند. اعتماد به نفس آنها پایین بیاید و احساس کنند، برای اطرافیان خود ارزشی ندارند.
کودکی که با تنبیه بزرگ می شود، به مرور زمان به بزرگسالی تبدیل می شود. که مهارت و قدرت برقراری ارتباط موثر را یاد نمی گیرد. در جامعه نمی تواند، برای خود جایگاهی دست و پا کند و ممکن است نتواند به موقعیت خاصی در فعالیت های اجتماعی دست پیدا کند. تنبیه کردن فرزندان در کودکی باعث از بین رفتن اعتماد به نفس آن ها و سرکوب احساسات ایشان شده و آینده آن ها را نابود می کند. فردی که با خشونت های فیزیکی بزرگ می شود، دچار بیماری های روانی مختلف شده از استانداردهای اخلاقی فاصله می گیرد. برای آگاهی از نحوه افزایش اعتماد به نفس کودکان کلیک کنید.
کودکانی که در کودکی تنبیه می شوند، از نظر روحی آسیب پذیر شده و از تنبیه کننده خود خشم و کینه زیادی به دل می گیرند. و چون درکودکی توانایی مقابله با این موضوع را ندارند، فشار روانی زیادی را تحمل می کنند و مستعد انتقام گرفتن از فرد تنبیه کننده در بزرگسالی هستند. تنبیه آن ها می تواند، از آن ها انسان های کینه ای و انتقام جو بسازد. ضمن این که تنبیه کودکان در سنین پایین با توجه به عدم درکی که از تنبیه دارند، به احساس خطر و دریافت حس ناامنی تعبیر می شود.
برای کسب اطلاعات در زمینه اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.
تنبیه کودکان می تواند، آن ها را در معرض آسیب های جدی جسمی قرار دهد. به این دلیل که آن ها سیستم بدنی ظریف و ضعیفی ندارند، که ممکن است در اثر تنبیه دچار نقصان یا صدمه شوند. سیلی که به صورت کودک می خورد، بستگی به شدت آن ممکن است، باعث خونریزی گوش، ناشنوایی یا آسیب دیدگی یا فلج اعصاب کودک شود. زمانی که شما عصبانی هستید و کنترلی روی اعصاب و خشم خود ندارید، ممکن است خطرات جبران ناپذیری را به جسم کودک وارد کنید.
فضایی که در آن تنبیه کردن کودک یک شیوه تربیتی محسوب می شود، محیط ناامن و متشنجی است، که باعث ایجاد رعب و وحشت در وجود کودک می شود. در چنین فضایی طبیعی است، که کودک در اثر تنبیه های مکرر دائما در حالتی از اضطراب به سر ببرد و هر لحظه نگران عواقب کارهایی که انجام می دهد، باشد. کودکانی که تنبیه می شوند، نسبت به عملکرد های خود نیز مطمئن نیستند و نمی دانند در قبال اعمال خود چه بازخوردی دریافت می کنند و آیا کاری که انجام داده اند، درست است یا خیر. آن ها مدام نگران سرزنش شدن و تنبیه از سوی والد یا والدین خود هستند و این اضطراب آن ها را مبتلا به بیماری های اضطرابی و اختلالات روانی می کند.
استفاده از روش های تربیتی خشونت بار برای آموزش کودکان یک استراتژی سطحی است، که جواب گو نخواهد بود ضمن این که تاثیرات روحی منفی و ماندگاری به جا می گذارد. تنبیه کودک باعث می شود، که او از شما به عنوان یک والد تنبیه کننده و سرزنشگر فاصله بگیرد. فرزندی که آموزه های خود را با تنبیه یاد می گیرد، از والدین خود متنفر شده و سطح ارتباطی بسیار ضعیف و سردی را دنبال می کند. برای تربیت فرزند خود باید به ایجاد یک ارتباط عمیق عاطفی فکر کنید و همزمان احترام به فرزندان را نیز مد نظر داشته باشید.
با پا گذاشتن به عصر ارتباطات و امکان دریافت دانش ارتباط موثر به طرق مختلف، تنبیه بدنی از مطرود ترین شیوه های سنتی است، که کوچکترین جایگاه مثبتی در تربیت صحیح فرزند شما ندارد و نمی تواند در تربیت فرزند شما موثر باشد. مگر در جهت منفی و از بین بردن سلامت روح و جسم او.
تحقیقات روان شناسی نشان می دهد، بین رفتار خشونت آمیز و پرخاشگری بزرگسالان و تنبیه بدنی در کودکی ارتباط مستقیمی وجود دارد. افرادی که در کودک مورد تنبیه بدنی مداوم قرار گرفته اند، در بزرگسالی به افرادی مهاجم و پرخاشگر تبدیل می شوند. درواقع کتک زدن کودک به او می آموزد، که از همین شیوه برای دستیابی به خواسته های خود استفاده کند. زمانی که به این شیوه تربیت می شود، استفاده از همین شیوه برای او یک روش معمول و پذیرفته شده است. زیرا این چیزی است، که در اولین و مهمترین کانون زندگی و از والدین خود آموخته است.
بیشتر مجرمان در جامعه افرادی هستند، با همین پیشینه زندگی که به آن ها آموخته با سرکوب قوانین و آزار دیگران به خواسته های خود برسند. روحیه فرزندان با تنبیه بدنی از همدلی و مهروزی فاصله گرفته و به خشونت و تهاجم سوق پیدا می کند. برای اطلاع از روش‌های صحیح فرزندپروری و حل تعارضات میان فرزندان لازم است از مشاوره کودک استفاده کنید.
کودکی که مورد تنبیه بدنی قرار می گیرد، اعتماد به نفس پایینی دارد، که باعث می شود نسبت به کارهایی که انجام می دهد اعتماد و اطمینانی ندارد. به درستی اعمال خود شک دارد. شجاعت بالایی برای روبرو شدن با مسائل مختلف ندارد و با اضطراب و نگرانی به همه چیز بازخورد می دهد. احساس عدم اعتماد و ناامنی باعث می شود، در گذران امور خود به دیگران وابسته باشد و به تنهایی از عهده تصمیمات و کارهای خود برنمی آید. تنبیه کودک حس آزادی و استقلال کودک را خدشه کار کرده و از او فردی فرمانبردار و مطیع می سازد، که ممکن است در بزرگسالی طعمه افراد سلطه گر و سودجو قرار بگیرد.
اشخاصی که درکودکی در اثر تنبیه، حس امنیت روانی خود را از دست داده اند. در بزرگسالی دچار تله های بی اعتمادی و رها شدگی می شوند. زیرا نبود احساس امنیت ارتباط مستقیمی با احساس نداشتن حمایت عاطفی و حس رها شدگی از سوی والدین دارد. بنابراین زمانی که فرد بزرگ می شود، به سختی به دیگران اعتماد می کند و در روابط عاطفی و ازدواج طرحواره طرح و رها شدگی باعث مشکلات فراوانی برای او می شود. افرادی که تله رها شدگی دارند، ممکن است در ازدواج خود به شدت به طرف مقابل وابستگی داشته باشند و ترس از رها شدگی زندگی عاطفی آن ها را تحت تاثیر قرار بدهد.
از نتایج بزرگ شدن در سایه تربیتی توام با تنبیه های فیزیکی، کاهش مهارت های ارتباط اجتماعی است، که باعث می شود شخصدر اجتماع نمی تواند، با دیگران و همسالان خود به خوبی ارتباط برقرار کند وتعامل اجتماعی معیوبی دارد. همچنین توانایی مطلوبی برای حل اخلافات و تعارضات رفتاری و اخلاقی با دیگران را ندارد. درواقع مهارت های ارتباطی و هوش هیجانی مناسبی در رابطه با اطراف نخواهد داشت.
متاسفانه بنابر آن چه این کودکان یاد گرفته اند، در بزرگسالی با همان شیوه پرخاش به دیگران پاسخ گو هستند و نمی توانند، با صحبت کردن و تعامل مثبت مشکل خود را حل کنند. برای اطلاع از روش‌های صحیح فرزندپروری و حل تعارضات میان فرزندان لازم است از مشاوره کودک استفاده کنید. 
درست این است که به جای تنبیه کودک خود که هیچ تاثیر مثبت و پایداری ندارد، از مواضع محبت و مهربانی سعی در برقراری ارتباط با آن ها داشته باشد و با تعیین حد و مرزها با قاطعیت، اما حفظ اصول مهربانی کمک کنید. به این طریق کودکان راهنمایی های شما را در وجود خود نهادینه و درونی می کنند. استفاده از روش های درست باعث می شود، کودک در مقابل شما کمتر موضع و مقاومت به خرج دهد. و به انسان مسئولی تبدیل شود. برای آگاهی از نحوه تربیت کودکان بدون تنبیه کردن کلیک کنید.
هر آنچه می خواهید تحویل بگیرید، همان را باید ارائه دهید. زیرا کودکان تقلید کنندگانی هستند، که مانند دستگاه کپی هر آنچه می آموزند، به شما پس می دهند. وقتی شما در رفتار خود احساسات و رفتار خود را کنترل می کنید، درواقع به آن ها می آموزید. که در خودگردانی احساسات خود قوی ظاهر شوند و رفتار خود را مدیریت کنند. در ادامه راهکارهای تربیتی بدون تنبیه ارائه می گردد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه برخورد با اشتباهات کودک کلیک کنید.
زمانی که شما پدر یا مادر هستید و باید با کودک خود در زمان های عصبانیت و خشم تعامل کنید، کنترل احساسات خیلی مهم است. کودکان می توانند ،گاهی انقدر احساسات شما را به چالش بکشند، که دلتان بخواهد با صدای بلند فریاد بکشید اما پدر و مادر خوب بودن، مسلتزم مهار واکنش های خود درآن لحظه و مدیریت آن است.
آن لحظه زمانی است که شاید نتوانید با عشق با فرزند خود ارتباط بگیرید، در این لحظه بهترین کار، چند لحظه سکوت و نفس عمیق کشیدن و فکر کردن به برخوردی هوشمندانه است. لازم است به شکلی در مقابل تمایل خود به تنبیه و فریاد و رفتار پرخاشگرانه ایستادگی کنید. برای اطلاع بیشتر در زمینه تربیت کودک کلیک کنید.
به جای برانگیختن ترس و نگرانی در کودک که باعث ترشح هورمون جنگ و گریز او می شود. سعی کنید با احساسات کودک ارتباط برقرار بکنید. اجازه دهید در بستر امنیتی که شما برایش ساخته اید، در کمال آرامش بتواند با احساسات و عواطف خود مانوس شده، آن ها را بشناسد و تجربه کند و یاد بگیرد که خودش را دلداری دهد. به این صورت برون ریزی عاطفی صحیح را می آموزد و می تواند، احساس خود را تعدیل کند.برای آگاهی از رفتار صحیح با کودک کلیک کنید.
شما فقط یک شنونده خوب باشید. تا او بتواند راحت و بدون ترس از بازخورد شما درباره تجارب احساسی خود صحبت کند و به شما نزدیک تر شود. در این لحظات است که او به شما اعتماد کرده و پذیرنده آموزش های شما خواهد بود و دلایل شما را به خاطر باید ها و نباید هایی که می گویید درک می کند.
به خاطر داشته باشید، کودکان از طریق مشاهده یاد می گیرند. بیش از آن که بخواهید، چیزی را برای آن ها توضیح بدهید، لازم است کار مورد نظر را مدام انجام دهید و برای آن ها یک الگوی رفتاری درست بسازید. هر کاری که می خواهید، آن ها بیاموزند خودتان به کرات انجام دهید. مثلا وقتی می خواهید او سلام کردن را یاد بگیرد، مدام به او گوشزد نکنید.
امر و نهی را کنار بگذارید و به جای آن به شکلی عملی در تعاملات اجتماعی اجازه دهید او این کار را از شما یاد بگیرد. به شیوه آموزش عملی مهارت ها داربست زنی می گویند. شیوه ای است، که کودکان به بهترین شکل هر چیزی را می آموزند. بنابراین به جای کلنجار رفتن های پی در پی ،از این روش برای آموزش به کودکان کمک بگیرید.
قبل از این که بخواهید، به کودک ضوابط مختلف را بیاموزید. به ایجاد ارتباطی مستحکم بین خود و کودکان بپردازید. زمانی که از نظر عاطفی واحساسی به او نزدیک باشید، بسیار موثر تر یاد می گیرد و قوانین را از شما می پذیرد. ارتباط به کودک انگیزه می دهد تا خود را به بهترین شکل ممکن سازماندهی کرده و به نمایش بگذارد. بنابراین با ارتباطی ناسالم و با بدرفتاری اجازه ندهید، فرزندتان نسبت به خود انگاره منفی داشته باشد. این احساس ارتباط بین شما را از بین می برد و مجالی برای آموزش صحیح باقی نمی گذارد.
اگر کودکان بدرفتاری می کند یا نسبت به بعضی مسائل واکنش منفی نشان می دهد، نیازهای پشت بداخلاقی های او را جستجو کنید. اگر بدرفتاری از او می بیند بدانید، که در حال تجربه احساسات ناخوشایندی است. کودکان سیاسمدارانه رفتار نمی کنند. برعکس کاملا صادقانه ناراحتی را بروز می دهند. تنها راهی که برای نشان دادن احساس خود بلد هستند، بروز می دهند. بناربراین کج خلقی آن ها دال بر رنجی است، که آن ها درک می کنند.
ممکن است به خواب یا استراحت نیاز داشته باشند. یا برای احساس بهتر نیاز داشته باشند، گریه کنند یا با شما صحبت کنند اما عکس العمل مناسبی برای این کار دریافت نکرده اند. بنابراین نسبت به سیگنال هایی که از رفتار کودکان دریافت می کنید بی تفاوت نباشید. اگر به نیازهای اولیه و اساسی کودکان که پشت رفتار آن ها است رسیدگی کنید، رفتار نامناسب آن ها از بین می رود.
زمانی از روز را به کودک خود اختصاص دهید و به کارهایی که او علاقه دارد، بپردارید و تماما به او توجه کنید. با او بازی کنید سکان زمان را به دست او بدهید. کارهای مورد علاقه او را مشترکا انجام بدهید. با صدای بلند بخندید. او را در آغوش بگیرید. با این کار کودک احساس هویت می کند. احساس ارزشمندی او تقویت می شود و با خیالت راحت هر آنچه را تجربه می کند با شما در میان می گذارد. به این شکل با شما صمیمت خاصی تجربه می کند و شما شخص امین زندگی او خواهید بود که به او حس بالندگی می دهد. در سایه این ارتباط عمیق شما می توانید، او را به بهترین شکل تربیت کنید و مطمئن باشید که با شما همکاری خواهد کرد.
در عصری که کودکان شما برای زندگی بهتر، نیازمند یادگیری اصول اخلاقی اولیه و مهارت های ارتباطی درست هستند، سعی کنید به جای استفاده از شیوه های منسوخ شده تربیتی، با آن ها به شیوه های آموزنده و تعاملی ارتباط برقرار کنید. تا انسان های منطقی و منعطف بزرگ شوند. که به دنیای اطراف اعتماد دارند و می توانند با دیگران رابطه سالمی برقرار کنند. در این رابطه مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی آماده پاسخگویی به سوالات و ابهامات شما است.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
.jpg)
