خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با درد زایمان پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
درست است که درد زایمان به عنوان یکی از شدیدترین دردهایی که افراد در طول زندگی تجربه میکنند شناخته میشود ولی این درد در همه افراد به یک شکل تجربه نمیشود. برخی از بانوان به دلیل وجود عوامل مختلفی نظیر کوچک بودن لگن یا سنگین وزن بودن بیش از حد کودک، درد زایمان را با شدت بسیار بیشتری تجربه میکنند در حالی که همین درد میتواند در زنان دیگر به صورت کوتاه مدت و با شدت کمتری تجربه شود. شناخت نشانهها و علائم درد زایمان به شما کمک میکند تا راحتتر برای آن آماده شوید و بدانید که هنگام مواجه شدن با آن باید چه کارهایی انجام دهید. ما در ادامه به شرح دقیقتری از این موضوع پرداختهایم پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
رحم یک اندام عضلانی است که به واسطه منقبض شدن به شما کمک میکند تا بتوانید در جریان زایمان طبیعی فرزند خود را از داخل به بیرون هدایت کنید. این انقباضهای رحم مسئول همه دردهایی است که در فرایند زایمان تجربه میشوند. عوامل مختلفی میتوانند در قدرت انقباضات رحمی نقش داشته باشند که از جمله آنها میتوان به تزریق داروهای القاکننده زایمان، وضعیت قرارگیری جنین در رحم، میزان سنگینی وزن او و... اشاره کرد.
همچنین تعامل فاکتورهای ژنتیکی و محیطی برای هر فرد یک آستانه درد معین میکنند که باعث میشود هرکس درد را به طور منحصر به فرد و متفاوت از دیگری درک کند. با توجه به همه این مسائل ما در ادامه تلاش کردهایم تا مراحل درد زایمان را از آغاز تا پایان به طور تفکیک شده برای شما شرح دهیم.
برای اطلاعات بیشتر درباره زایمان کلیک کنید.
درد اولیه زایمان معمولاً چیزی در حدود 6 ساعت طول میکشد. در این مرحله دهانه رحم حدود 3 تا 4 سانتیمتر باز شده و به مرور نازک میگردد. شما در طول این مدت انقباضات خفیف تا متوسطی را تجربه خواهید کرد که بین 30 تا 60 ثانیه طول میکشند و چیزی در حدود 5 تا 20 دقیقه یک بار تکرار میشوند. هرچقدر که در این محله پیش میروید به مرور انقباضهای رحمی تقویت شده و شدت بیشتری مییابند.
مرحله درد فعال که در پی مرحله قبلی رخ میدهد بین 2 تا 8 ساعت ممکن است طول بکشد. در این زمان انقباضات رحمی قدرت بیشتری یافتهاند و به مرور شدیدتر نیز میشوند. همچنین فاصله بین انقباضات مثل قبل نیست بلکه آنها در بازه زمانی کوتاهی در پی هم رخ میدهند. دهانه رحم در این مرحله 7 سانتیمتر باز میشود. اینجا زمانی است که اکثر بانوان در روند زایمان طبیعی تقاضای دریافت مسکنها را میکنند و تحمل درد برایشان دشوار میشود. البته افراد با آستانه درد پایینتر ممکن است پیش از اینها ناتوانی در تحمل درد را تجربه کنند.
طول مدت این مرحله چیزی بیش از یک ساعت خواهد بود. در این زمان درد از مرحله قبل نیز بیشتر میشود چراکه اکنون دهانه رحم 10 سانتیمتر باز میشود. علاوه بر شدت، نزدیکتر شدن انقباضات به یکدیگر نیز همچنان ادامه دارد. در این برهه زمانی شما ممکن است دردهایی را در مناطقی نظیر کمر، کشاله ران و دو طرف پاها تجربه کنید. برخی بانوان در این مرحله علاوه بر درد، احساس حالت تهوع را نیز گزارش میدهند.
این مرحله ممکن است از چند دقیقه تا حدود 3 ساعت در بانوان متغیر باشد. در این زمان احساس درد بر اثر فشار شدیدی که به واسطه نزدیک بودن خروج جنین تجربه میکنید کاهش مییابد. اما اغلب زمانی که سر کودک از بیرون رحم نمایان میشود مجدداً احساس سوزش و کشش در اطراف واژن پدید میآید.
در این زمان نوزاد بیرون آمده است و انقباضات خفیفی برای خروج جفت رخ میدهد که معمولاً به دلیل تمرکز مادر روی نوزاد نسبت به دردهای قبلی چندان احساس نمیشود. طول این مرحله حداکثر 30 دقیقه خواهد بود.
برای شناخت بیشتر در زمینه زایمان طبیعی کلیک کنید.
متخصصان زنان و زایمان آمریکا امروزه تأکید میکنند که هیچ چیز به اندازه تکنیکهای تنفسی و ریلکسیشن به مدیریت و کاهش درد زایمان کمک نمیکند. خوشبختانه برای مادرانی که زایمان طبیعی را انتخاب میکنند کلاسهای آموزشی مختلفی وجود دارد که با آموزش مهارتهایی نظیر مراقبه، تنفس ریتمیک و سایر تکنیکهای آرامش بخشی به فرد کمک میکنند تا در طول زایمان بتواند دردهای خود را به حداقل برساند و به طور مؤثری زایمان را مدیریت کند.
زیربنای تئوری استفاده از این تکنیکها به این اصل برمیگردد که آرامش و نداشتن تنش به کاهش انقباضات عضلانی کمک میکند و باعث شل شدن آنها میشود. در نتیجه به کارگیری این فنون در زمان زایمان انقباضات رحمی را کاهش میدهد و کمک میکند تا مادر با اضطراب و تنش کمتر و با تمرکز و روحیه بهتر زایمان را پیش ببرد.
اگر زایمان به کندی پیش می رود چه کاری می توانم انجام دهم؟ اگر بتوانید آرام باشید و کمی خونسرد بمانید برای کنترل اوضاع بهتر است. اضطراب می تواند سرعت زایمان را کاهش دهد. ماما ممکن است در این شرایط چند پیشنهاد بدهد:
تغییر موقعیت بدنی
راه رفتن در اطراف جایی که هستید. حرکت می تواند انقباضات را بیشتر کند.
گرفتن دوش یا حمام گرم
مالش پشت کمر
یک چرت برای بازیابی انرژی
گرفتن چیزی برای خوردن یا نوشیدن
دریافت گزینه هایی برای تسکین درد، اگر خیلی خسته هستید یا درد داشته باشید.
اپیزیوتومی یک برش جراحی در پرینه (ناحیه بین واژن و مقعد) در هنگام تولد نوزاد است. زمانی که پزشک یا ماما به دلایلی مربوط به وضعیت جنین یا خود شما، معتقد است که احتمال پارگی پرینوم در هنگام بیرون آمدن سر نوزاد در مرحله دوم زایمان وجود دارد احتمال می دهد که به اپیزیوتومی (با رضایت شما) نیاز داشته باشید. این احتمال بیشتر زمانی رخ می دهد که به فورسپس یا کمک خلاء نیاز باشد. تحقیقات نشان داده است که استفاده انتخابی از اپیزیوتومی می تواند پارگی شدیدتر واژن یا پرینه را حین زایمان کاهش دهد.
زمانی که متوجه شدید انقباض و دردهای رحمی که تجربه میکنید با تغییر دادن وضعیت بدنی بهبود نمییابند و با ریتم منظمی در حال تشدید هستند باید برای رفتن به بیمارستان آماده شوید. در این زمان ممکن است ترشحات آبکی را نیز تجربه کنید که خبر از پاره شده کیسه آب میدهند و علامتی از نزدیک بودن زایمان هستند. پارگی کیسه آب امری رایج و متداول در اواخر دوران بارداری است و جای نگرانی ندارد. تنها مسئله مهم این است که با توجه به آموزشهایی که قبلاً دریافت کردهاید بتوانید آرامش خود را حفظ کنید و هرچه سریعتر با پزشک تماس بگیرید.
برای آشنایی بیشتر در زمینه بارداری کلیک کنید.
در اواخر دوران بارداری رحم در حال آمادگی برای زایمان است. از همین رو گاهی انقباضات خفیفی رخ میدهد اما این انقباضها معمولاً با تغییر وضعیت و گذشت زمانی کوتاه خاتمه مییابد اما درد زایمان تخفیف پیدا نمیکند بلکه با ریتمی مشخص ادامه مییابد و به مرور تشدید میشود. شما در این زمان علاوه بر انقباض رحم علائم دیگری نظیر کمر درد شدید یا پارگی کیسه آب را نیز تجربه خواهید کرد.
چه زمانی زایمان شروع می شود؟
بارداری طبیعی 38 تا 42 هفته طول می کشد. هر زایمان و زایمان متفاوت است. هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه اتفاقی برای شروع زایمان می افتد. میانگین طول بارداری 280 روز یا 40 هفته از اولین روز آخرین قاعدگی شما است. اصطلاح پزشکی برای تاریخ مقرر، تاریخ تخمینی تحویل (EDD) است. آیا می دانستید که تنها حدود چهار درصد از زنان در موعد مقرر نوزاد خود را به دنیا می آورند!
چرا به معاینات داخلی(واژن) نیاز دارم؟
در معاینه واژینال چه اتفاقی می افتد؟ هنگامی که دهانه رحم یک زن در حین زایمان نازک می شود به آن پاک کردن گفته می شود چرا که عاری از تمام مخاط و ترشحات محافظ دهانه می شود. هنگامی که دهانه رحم او باز می شود به آن گشاد شدن برای زایمان می گویند. این تغییرات دهانه رحم را می توان توسط مراقب انجام معاینه واژینال با دستکش در طول زایمان اندازه گیری کرد که اغلب به عنوان VE نامیده می شود. در طول زایمان، معاینات واژن معمولاً پس از پایان انقباض و زمانی که زن می گوید آماده است انجام می شود.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*