آیا فرد معتاد می تواند بچه دار شود؟

آیا فرد معتاد می تواند بچه دار شود؟ مواد افیونی مختلف از جمله مصرف کوکائین، هروئین، اکستازی، حشیش و سایر مواد مخدر تفریحی شانس بچه دار شدن را در فرد معتاد کاهش می دهند. مصرف داروهای تفریحی در مدت زمان طولانی باعث مشکلات دائمی در سیستم تولید مثل و ناباروری می شود. داروهای تفریحی نیز می توانند مشکلات جدی در بارداری ایجاد کنند. تمام داروها وارد جریان خون می شوند. برخی به طور مستقیم بر اسپرم یا تخمک تأثیر می گذارند و باروری را کاهش می دهند. باید در نظر داشت که پیشگیری از اعتیاد بهتر از درمان های طولانی مدت و هزینه بر است. برای دریافت مشاوره تلفنی ترک اعتیاد کلیک کنید.

اعتیاد و تاثیر آن بر عملکرد جنسی

مواد افیونی محصولات مصنوعی یا نیمه مصنوعی هستند که با اتصال به گیرنده های مشابه مواد افیونی در مغز عمل می کنند. مواد افیونی مصنوعی شامل فنتانیل و متادون است. قرص اکسی کدون و هیدروکودون نمونه هایی از شبه افیونی های نیمه مصنوعی به شمار می روند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف مواد افیونی بر سیستم غدد درون ریز از جمله محور هیپوتالاموس-هیپوفیز که تولید هورمون های جنسی را کنترل می کند، تأثیر می گذارد. سرکوب هورمونی می تواند به سطوح نامناسب پایین گنادوتروپین ها (هورمون محرک فولیکول و هورمون لوتئینیزه) و تولید ناکافی هورمون های جنسی به ویژه تستوسترون که در تولید مثل مردانه و زنانه نقش دارد منجر شود.

1.انواع اختلالات جنسی ناشی از اعتیاد

پرداختن به اختلال عملکرد جنسی به عنوان بخشی از اعتیاد حایز اهمیت است. اصطلاح اختلال عملکرد جنسی برای اشاره به مشکلاتی که ممکن است فرد در طی مراحل مختلف فعالیت جنسی داشته باشد به کار می رود. انواع اختلالات جنسی به چهار نوع کلی تقسیم می شود که اگر تحت تاثیر اعتیاد قرار بگیرد به دنبال آن باروری و بچه دار شدن فرد معتاد را متاثر می کند.

• اختلال میل جنسی اولین اختلال تاثیرپذیر از اعتیاد می باشد. این نوع اختلال عملکرد جنسی با کاهش قابل توجه میل جنسی مشخص می شود. افراد مبتلا به این نوع اختلال تمایل یا علاقه چندانی به رابطه جنسی ندارند.
• اختلال برانگیختگی جنسی: ناتوانی در برانگیختن یا هیجان زده شدن در طول فعالیت جنسی، نشانه اختلال برانگیختگی جنسی است. به طور معمول در مردان، این نشانه خود را به عنوان اختلال نعوظ نشان می دهد.
• اختلال ارگاسم: ناتوانی در داشتن ارگاسم که آنورگاسمی هم نامیده می شود وضعیتی است که می تواند منشأ فیزیکی، دارویی یا روانی داشته باشد.

2.سایر اختلالات جنسی ناشی از اعتیاد

• اختلال درد جنسی: درد هنگامی نزدیکی یا مقاربت دردناک، بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. اصطلاح پزشکی برای این امر دیسپارونی (مقاربت دردناک) یا واژینیسموس (اسپاسم دردناک غیر ارادی دیواره واژن) است.
• اختلال عملکرد جنسی در افراد بالای 40 سال به دلیل تغییرات هورمونی، عصبی و گردش خون که با بالا رفتن سن افراد رخ می دهد، شایع تر است. به عنوان مثال، دیابت و فشار خون، دو بیماری است که با افزایش سن افراد شایع تر می شوند. هر دو با اختلال عملکرد جنسی مرتبط هستند.
• اعتیاد به سکس، وضعیتی که در آن شخصی علیرغم پیامدهای منفی به طور اجباری درگیر فعالیت جنسی می شود، نوعی اختلال عملکرد جنسی در نظر گرفته نمی شود و اغلب در زیر چتر وسیع اعتیادهای فرآیندی، مانند اعتیاد به قمار و اعتیاد به غذا گروه بندی می شود. اعتقاد بر این است که اعتیاد به فرآیند با سطح دوپامین در مغز مرتبط است. مشابه افزایشی که در هنگام سوءمصرف مواد مخدر یا الکل رخ می دهد.

3.دیگر عوارض اعتیاد بر عملکرد جنسی

• الکل دارای اثر بازدارنده است که منجر به رفتارهای جنسی پرخطر می شود.
• خشونت جنسی اغلب با مصرف مواد همراه است.
• آرام بخش ها می توانند تمایلات جنسی فرد را کاهش دهند.
• اثر فازی که در ابتدا مصرف کنندگان کوکائین می گویند بهترین رابطه جنسی خود را آن هنگام داشته اند و با گذشت
• زمان، مصرف کوکائین منجر به کاهش میل جنسی و ناتوانی جنسی می شود و می تواند منجر به اختلال نعوظ شود.
• مصرف ماری‌جوانا تولید اسپرم را کاهش می‌دهد و رشد سلول‌های جنسی و زایا را در بیضه‌ها تغییر می‌دهد که می‌تواند منجر به سرطان بیضه شود.
• خشک شدن مایعات سلولی و عدم روانکاری طبیعی از جمله عوارض اعتیاد زنان است که زندگی جنسی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

4.عوامل روانی اختلالات جنسی در افراد معتاد

گاهی اوقات، اختلال عملکرد جنسی که خود را در حین درمان اعتیاد نشان می‌دهد، به مسائل روان‌شناختی مربوط می‌شود که منجر به اعتیاد به مواد مخدر یا الکل شده است. به عنوان نمونه ممکن است فردی که دارای افسردگی شدید است کاهش قابل توجهی  در میل جنسی داشته باشد. ممکن است فرد مضطرب به سختی بتواند از فعالیت جنسی لذت ببرد. قربانی آزار جنسی ناخود آگاه فعالیت جنسی را با درد مرتبط می کند. در این شرایط مشاوره فشرده می تواند به حل مسائل روانشناختی مرتبط با اختلالات جنسی کمک کند. بنابراین این امکان را برای فرد فراهم می کند که یک بار دیگر از فعالیت جنسی سالم لذت ببرد. مشاوره در صورت نیاز در برنامه درمان اعتیاد به مواد مخدر گنجانده می شود.

5.احساس گناه

اگر فرد مبتلا به اختلال مصرف مواد متاهل باشد یا در یک رابطه متعهدانه طولانی مدت باشد، اختلال عملکرد جنسی با احساس گناه یا شرم نسبت به اقدامات قبلی در زمانی که تحت تأثیر مواد بوده است مرتبط می شود. سوء مصرف مواد به طور معمول تنش زیادی در روابط عاشقانه ایجاد می کند که لذت بردن از فعالیت جنسی سالم را دشوار می کند و دشواری در فعالیت جنسی برای بچه دار شدن افراد معتاد را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مورد، هر دو طرف نیاز به مشاوره برای کمک گرفتن برای ایجاد یک رابطه قوی تر دارند.  

آیا فرد معتاد می تواند بچه دار شود؟ زنان معتاد

مواد افیونی بر دستگاه تناسلی زنان از جمله قسمت‌های مختلف تخمدان، فولیکول‌های تخمدان و تخمک‌ها (سلول‌های تخمک نابالغ) تأثیر می‌گذارند و ممکن است بر آندومتر (بافت پوشاننده رحم) و میومتر (لایه میانی دیواره رحم) تأثیر گذاشته و در همین راستا روی بچه دار شدن فرد معتاد اثر بگذارد. طی زمان باروری، سرکوب هورمونی ممکن است منجر به بی نظمی های قاعدگی، مشکلات احتمالی باردار شدن، سقط جنین و بسیاری از مسائل مرتبط با بارداری از جمله زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، نقایص هنگام تولد و تاخیر در رشد شود.

کاهش میل جنسی در زنان

تحقیقات نشان داده است زنانی که مواد مصرف می‌کنند، بالاترین سطح فعالیت جنسی را در مراحل حاد نوشیدن و یا مصرف مخدر و پایین‌ترین سطح فعالیت جنسی را در سه ماه اول ترک تجربه می کنند. بنابراین خانم‌ها اگر در بهبودی زودهنگام بعد از ترک اعتیاد، علاقه چندانی به تمایلات جنسی ندارند اشکالی ندارد و طبیعی است. تمایلات جنسی آن ها به مرور زمان باز خواهد گشت. زنان در سنین باروری ممکن است به ویژه تحت تأثیر استفاده و سوء استفاده از مواد افیونی قرار گیرند. در زنان، مصرف زیاد شاهدانه می تواند باعث تغییرات هورمونی شود که بر تخمک گذاری تأثیر می گذارد و احتمال بارداری را کاهش می دهد. سایر داروهای قانونی مانند دیازپام (والیوم) و مسکن های مخدر (چه تجویز شده چه غیرقانونی) می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. اگر در حال تلاش برای بچه دار شدن هستید، مهم است که در مورد داروها و موادی که استفاده می کنید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.  

آیا فرد معتاد می تواند بچه دار شود؟ | مردان معتاد

در مردان نیز اوضاع چندان تفاوتی نمی کند. نتایج یافته ها واضح است. سوء مصرف طولانی مدت مواد می تواند منجر به کاهش توانایی نعوظ در 6 تا 12 ماه اول بعد از ترک اعتیاد شود.

1.کاهش تستوسترون

استفاده طولانی مدت از مواد افیونی می تواند سیگنال های کنترل کننده تولید تستوسترون را مختل کند و منجر به تولید پایین تستوسترون شود که به نوبه خود می تواند کمیت و کیفیت اسپرم را کاهش دهد. تاثیر واقعی به داروی مورد استفاده، دوز و مدت زمان مصرف بستگی دارد. تستوسترون پایین نیز بر میل جنسی مردان تأثیر می گذارد. یک مطالعه نشان داد که 20 درصد از آنان شواهدی از انواع اختلالات جنسی داشتند.
محققان بر این باورند که همین امر ممکن است برای زنان نیز صادق باشد اما شواهد کافی وجود ندارد. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت یا سوء استفاده از مواد افیونی می تواند از دلایل ناباروری در مردان و زنان باشد. همچنین ممکن است باعث اختلال عملکرد جنسی، کاهش میل جنسی و افسردگی شود. همه این ها ممکن است بر توانایی باردار شدن و به دنیا آوردن نوزاد سالم تأثیر بگذارد.

2.اختلالات نعوظ

50 درصد از مردان سوءمصرف کننده مواد که دارای اختلال نعوظ هستند اما در سال اول بعد از ترک اعتیاد به حالت عادی باز می گردند و فراموش نکنید، سیگار کشیدن نیز به اختلال نعوظ کمک می کند. همچنین، هنگامی که فردی از داروهایی استفاده کند که می تواند به اختلال عملکرد جنسی کمک کند توانایی جنسی تحت تاثیر قرار می گیرد. داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپین ها، داروهای ضد فشار خون، مسدود کننده های بتا. بنابراین، آیا رابطه جنسی بعد از ترک‌ اعتیاد امکان پذیر است؟ قطعاً بله. با این حال، برخی ممکن است برای مشکلات جنسی خود نیاز به درمان خاص داشته باشند.

3.کاهش تعداد اسپرم

باروری مردان می‌تواند توسط مواد مخدر مانند حشیش، کوکائین و هروئین آسیب ببیند، زیرا سطح تستوسترون را پایین آورده و باعث کمبود میل جنسی مردان می شوند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد حشیش می تواند تعداد اسپرم مردان و میزان منی را کاهش داده و تحرک اسپرم (توانایی شنا کردن) را کاهش دهد. همه این موارد احتمال بارور شدن تخمک توسط اسپرم را کاهش می دهد. مصرف استروئیدهای آنابولیک برای بدنسازی یا ورزش های رقابتی نیز باعث کوچک شدن بیضه ها و توقف تولید اسپرم می شود. اگر قصد دارید والد شوید، توجه داشته باشید که معمولاً حدود دو سال طول می‌کشد تا اسپرم پس از قطع مصرف استروئیدها به حالت عادی برگردد. مطالعه مقاله «تاثیر مواد مخدر بر عملکرد جنسی و زناشویی» توصیه میشود.  

استفاده موقت از مواد مخدر

حقایقی در مورد مواد مخدر تفریحی هم برای مردان و هم برای زنان وجود دارد که در ادامه به شرح بخشی از آن پرداخته شده است. مصرف کوکائین، هروئین، اکستازی، حشیش و سایر مواد مخدر تفریحی می‌تواند شانس بچه دار شدن را در فرد معتاد کاهش دهد. مصرف داروهای تفریحی در مدت زمان طولانی باعث مشکلات دائمی در سیستم تولید مثل و ناباروری می شود. داروهای تفریحی نیز می توانند خطرات بارداری را در پی داشته باشند. تمام داروها وارد جریان خون می شوند. برخی به طور مستقیم بر اسپرم یا تخمک تأثیر می گذارند و باروری را کاهش می دهند. برخی از آن ها مستقیماً از جفت مادر وارد جریان خون کودک می شوند که باعث مشکلات سلامتی برای کودک خواهد شد.

خود درمانی با مواد مخدر

برخی از مواد مخدر به طور سنتی برای تسکین درد پس از جراحی، آسیب حاد یا درد مزمن تجویز می‌شوند. برخی از زنانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند تا مسائل مربوط به ناباروری یا روش های خاص را اصلاح کنند، ممکن است درد شدیدی را تجربه کنند که برای آن ها مواد افیونی تجویز می شود. زنان در صورت داشتن اختلالات خلقی، تجویز داروی ضدافسردگی یا سیگاری بودن بیشتر احتمال دارد تریاک مصرف کنند. 
اگر به تسکین درد ناشی از جراحی نیاز دارید در مورد جایگزین های مواد افیونی صحبت کنید. اگر درمان اختلال مصرف مواد افیونی مورد نیاز باشد، پزشک شما می تواند به شما مشاوره ارائه دهد. برای پرداختن به نیازهای منحصر به فرد و مختص شرایط هر زنی که قصد بارداری داشته و به درمان برای اختلال مصرف مواد افیونی نیاز دارد، چندین بخش در درمان همپوشانی وجود دارد که پرداختن به آن در این مقاله از توان خارج است.  

خطرات اعتیاد پدر و مادر برای جنین

خطرات اعتیاد والدین برای جنین می تواند قابل توجه باشد و بر سلامت و رشد کودک تأثیر منفی بگذارد. در اینجا برخی از خطرات احتمالی وجود دارد:

1. قرار گرفتن در معرض مواد قبل از تولد: اگر والدین به مواد مخدر یا الکل معتاد باشند، ممکن است جنین در رحم در معرض این مواد قرار گیرد. این می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات، از جمله نقایص فیزیکی مادرزادی، تاخیر در رشد، و اختلالات شناختی شود.
2. زایمان زودرس: سوء مصرف مواد در دوران بارداری خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد. نوزادان نارس ممکن است با عوارض مختلف سلامتی مواجه شوند و احتمال مشکلات رشدی بالاتری داشته باشند.
3. وزن کم هنگام تولد: اعتیاد مادر می تواند منجر به تولد نوزادانی با وزن کم شود که می تواند با مشکلات رشد و افزایش خطر مشکلات سلامتی همراه باشد.
4. سندرم پرهیز نوزادان (NAS): اگر مادر به مواد افیونی معتاد باشد، ممکن است نوزاد پس از تولد علائم ترک را تجربه کند که به سندرم پرهیز نوزادی معروف است. NAS می تواند باعث تحریک پذیری، مشکلات تغذیه، اختلالات خواب و سایر عوارض سلامتی شود.
5. مشکلات درازمدت سلامتی و رشد: کودکانی که در رحم مادر در معرض اعتیاد والدین قرار می‌گیرند ممکن است در آینده در معرض خطر مشکلات رفتاری، مشکلات یادگیری، اختلالات عاطفی و مسائل اعتیاد باشند.
6. بی توجهی و سوء استفاده: والدینی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در ارائه مراقبت مناسب از فرزند خود دچار مشکل شوند. بی توجهی و سوء استفاده می تواند تأثیر قابل توجهی بر رشد عاطفی، جسمی و شناختی کودک داشته باشد.
7. عوامل محیطی: اعتیاد والدین اغلب منجر به شرایط ناپایدار زندگی، فقر و قرار گرفتن در معرض محیط های ناامن می شود که می تواند بر رفاه کلی کودک تأثیر منفی بیشتری بگذارد.

برای والدینی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند بسیار مهم است که به دنبال حمایت مناسب و کمک پزشکی برای به حداقل رساندن این خطرات و اطمینان از بهترین نتیجه ممکن برای فرزندشان باشند.

سخن آخر

نقش پزشک مهم است. متخصص باروری باید با شما و همسرتان کار کند تا بفهمد چگونه انواع عادات مثبت و منفی سبک زندگی بر توانایی شما برای باردار شدن و به دنیا آوردن نوزاد سالم تأثیر می گذارد. استفاده از مواد افیونی چه برای یک بیماری خاص و چه به دلیل اختلال مصرف مواد و اعتیاد، باید مورد بحث قرار گیرد. ارتباط خوب بیمار و پزشک باید دو طرفه باشد. 
مهم این است اینکه بیماران علائمی مانند قطع پریود، میل جنسی کم، اختلال نعوظ یا ناباروری را به پزشکان خود گزارش دهند. انجام درمان ناباروری چالش برانگیز است و عادات سبک زندگی زیادی وجود دارد که باید دنبال یا تغییر دهید تا شانس موفقیت خود را به حداکثر برسانید. از آنجایی که مصرف مواد افیونی ممکن است بر باردار شدن و به دنیا آوردن نوزاد سالم تأثیر بگذارد، آگاهی و آموزش باید بخشی از مشارکت بین والدین امیدوار به بهبودی و پزشکان آن ها باشد. 

برای دریافت آگاهی کافی در این زمینه می توانید با مشاوره روانشناسی تماس بگیرید.