عواقب ناتوانی در تصمیم گیری | مشکلات تردید بیش از حد در انتخاب

عواقب ناتوانی در تصمیم گیری جدی است. در زندگی طبیعتاً با تصمیمات زیادی روبرو خواهید شد. برخی از انتخاب ها احساس می کنند که مهم تر از سایرین هستند. گستره تصمیماتی که به صورت روزانه می گیرید به طرق مختلف بر زندگی شما تأثیر می گذارد که اکثر آنها در زمان تصمیم گیری برای شما ناشناخته هستند. برخی از افراد آنقدر نگران تصمیم گیری های اشتباه هستند که از decidophobia یا ترس از تصمیم گیری رنج می برند، تا جایی که دیگر تصمیم گیری را به عهده دیگران می گذارند. این رفتار عواقب ناخوشایندی به همراه دارد که در این مقاله به آن ها آشنا خواهید شد. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره تلفنی فردی راهنمایی بخواهید.  

ترس از تصمیم گیری

Decidophobia به عنوان "ترس غیر منطقی از تصمیم گیری" تعریف می شود. در شدیدترین شکل آن، کسانی که این ترس را دارند ممکن است حملات پانیک کامل را در زمانی که حتی در مورد تصمیم گیری فکر می کنند تجربه کنند. حملات پانیک باعث تسریع ضربان قلب و تنفس، افزایش فشار خون، تعریق، تنش عضلانی و لرزش می شود.
برای اجتناب از این احساسات، افراد مبتلا به دسیدوفوبیا ممکن است از قرار گرفتن در موقعیت هایی که مجبور به تصمیم گیری هستند، اجتناب کنند. با این حال، این می تواند دردسرساز شود، به خصوص اگر شما یک دانشجوی کالج هستید که باید در مورد موضوعاتی مانند رشته تحصیلی، مدرسه انتخابی، برنامه خود و موارد دیگر تصمیم بگیرید. علائم ترس از تصمیم گیری:

• اضطراب و استرس زیاد
• موارد وحشت زدگی
• تنش عضلانی و تعریق بیش از حد
• افزایش وابستگی به دیگران برای تصمیم گیری
• ناتوانی در کنار آمدن با اضطراب ناشی از تصمیم گیری

 

عواقب ناتوانی در تصمیم گیری

عدم توانایی در تصمیم گیری و مردد بودن زمانی بد می شود که خیلی طول بکشد. چه مدت زمانی بیش از حد طولانی است؟ این بستگی به شرایط دارد. اگر صبر کنید، فرصت مهمی را از دست خواهید داد؟ آیا ممکن است چیزی را که واقعاً می خواهید از دست بدهید؟ آیا هر چه بیشتر روی آن تمرکز کنید، تصمیم گیری سخت تر می شود؟ بله، عدم توانایی در تصمیم گیری عواقب و پیامد های ناخوشایندی دارد که به برخی از آن ها اشاره می شود.

1- عواقب ناتوانی در تصمیم گیری | اضطراب شدید

این اعمال اجتنابی برای از بین بردن احساسات ناخوشایند تکرار می شوند. افراد وابسته از قرار گرفتن در معرض هراس دارند. آنها خجالتی می شوند و از هر نوع رویارویی متنفر می شوند. آنها به معنای واقعی کلمه در یک پوسته زندگی می کنند. آنها ملاقات و اختلاط با دیگران را دوست ندارند و در مجموع دارای ضعف هایی در نمایش عمومی هستند. آهسته آهسته چنین افرادی با طفره رفتن از هرگونه ابتکار از شکست جلوگیری می کنند.
آنها تعاملات خود را به حدی محدود می کنند که از هرگونه تعاملی که نیاز به مهارت تصمیم گیری درست دارند فرار می کنند. وقتی تنها هستند یا وقتی به تنهایی فکر می کنند احساس اضطراب یا پریشانی می کنند. این افراد ضعیف اغلب انتظار بدترین ها را دارند. آنها احساس نمی کنند که قادر به زندگی بدون دیگران نیستند. ترس شدید از تصمیم گیری  یک نوع فوبی خاص است که در طبقه بندی اختلالات اضطرابی در DSM-V قرار می گیرد. فردی که از آن رنج می برد، زمانی که مجبور به تصمیم گیری شود، اضطراب شدیدی را تجربه خواهد کرد.

2- عواقب ناتوانی در تصمیم گیری | شخصیت وابسته

ناتوانی در تصمیم گیری یا ترس شدید از آن موجب می شود که فرد از این فوبیای خاص رنج ببر. گاهی ممکن است به دلیل تصمیمات خود از اشتباه کردن یا به مشکل خوردن بترسد. افراد ضعیف وقتی اتفاقات بدی می افتد خود را مسئول می دانند. زیرا آنها به خود اعتماد ندارند، به خود احترام نمی گذارند، در نتیجه به خاطر اشتباهات خود احساس گناه می کنند. حتی اگر نتیجه‌گیری غیرمنطقی باشد، آن‌ها همه اشتباهات، رویدادها و شرایط را سرزنش می‌کنند.
آنها این کار را به این دلیل انجام می دهند که نسبت به برآورده کردن انتظارات دیگران احساس مسئولیت می کنند. در وابستگی، فرد وابسته انتظارات شخص دیگر را به عنوان انتظارات خود می پذیرد. بنابراین هنگامی که فرد وابسته شکست می خورد، نه تنها انتظارات شخص دیگر بلکه انتظارات خود را نیز برآورده نمی کند. هر شکست، قضاوت مخرب فرد وابسته را در مورد خود تقویت می کند.

3- سایر عواقب ناتوانی در تصمیم گیری

• تنها فکر کردن به تصمیم گیری نیز می تواند باعث اضطراب شود. اگر مسئولیت تصمیم گیری بر عهده او گذاشته شود، حتی ممکن است حملات پانیک تمام عیار را تجربه کند.بنابراین، فرد از موقعیتی که نیاز به تصمیم گیری دارد اجتناب می کند.
• ناتوانی تصمیم گیری گاهی اوقات می تواند به طور پیش فرض تبدیل به تصمیم شود. اگر تصمیم نگیرید، قدرت انتخاب خود را رها می کنید. ممکن است شخص دیگری برای شغل مورد نظر شما استخدام شود یا خریدار دیگری به خانه رویایی شما نقل مکان کند. والدین یا سرپرستان آنها ممکن است به جای آنها تصمیماتی بگیرند که ممکن است برای آینده آنها نامطلوب باشد.
• فردی که از Decidophobia رنج می برد همچنین می تواند در آینده به وسواس فکری عملی OCD مبتلا شود زیرا این اجتناب می تواند به اجبار تبدیل شود.
• اضطراب و اجتناب بر عملکرد اجتماعی و شغلی فرد تأثیر می گذارد.به عنوان مثال، یک نفر نمی تواند تصمیم بگیرد یا انتخاب کند، بگذارید بگوید چه موضوعاتی را دوست دارد مطالعه کند.
• فردی که توانایی تصمیم گیری سریع را ندارد که در یک شغل مورد نیاز است. بنابراین، زندگی حرفه ای آنها ممکن است آسیب ببیند. همچنین فرد قادر نخواهد بود برای شریک زندگی خود یا راهی که می خواهد زندگی کند تصمیم بگیرد.
• ممکن است در نهایت با کسی زندگی کنند که نمی خواهند. همه این موارد نشان می دهد که چگونه Decidophobia بر زندگی فرد تأثیر منفی می گذارد. در این رابطه مطالعه مقاله نقش احساسات در تصمیم گیری پیشنهاد می شود.

 

علل ناتوانی و ترس از تصمیم گیری

اگر شما فردی هستید که احساس می‌کند از تصمیم‌گیری می‌ترسد یا درآن ناتوان هستید، احتمالاً از خود می‌پرسید که چرا این فوبیا را دارید. در حالی که هیچ دلیل دقیقی وجود ندارد، کارشناسان حدس می زنند که ممکن است ناشی از یک رویداد آسیب زا باشد. علاوه بر این، اگر فردی دچار یک حادثه آسیب‌زا شود که از نظر عاطفی دردناک است و استعداد ژنتیکی برای ابتلا به یک بیماری روانی داشته باشد، می‌تواند وضعیت را تشدید کند.
تصمیمات ممکن است برای کنار آمدن با یک رویداد دردناک در دوران کودکی گیج کننده یا ترسناک باشد. این امر مخصوصاً زمانی صادق است که تصمیمی که در دست دارید باعث می‌شود شما احساس ناتوانی کنید یا احساس کنید که ممکن است کنترل نداشته باشید.  این مشکل هیچ علت شناخته شده ای ندارد.  فرد از تصمیم گیری می ترسد زیرا می ترسد اشتباه کند.دلیل این ها توانند نتیجه تعدادی از عوامل مانند بیولوژیکی (ژنتیک) و یا محیطی (تجارب گذشته یا یادگیری اجتماعی) باشند.

1-تاثیر ژنتیک بر ناتوانی در تصمیم گیری

ژنتیک به ژن ها و انتقال دهنده های عصبی در بدن ما اشاره دارد. فردی با سابقه خانوادگی فوبیا یا اختلال روانی شانس بیشتری برای ابتلا به اختلال مشابه یا متفاوت در آینده دارد. زیرا ژن‌های والدین به فرزندانشان منتقل می‌شود، بنابراین هرگونه تغییر در ژن‌های والدین به فرزند به ارث می‌رسد. این تمایل ژنتیکی برای ایجاد یک اختلال روانی یا فوبی خاص را می توان به عنوان رابطه دیاتز - استرس نیز نام برد. بر این اساس، فردی که دارای استعداد ژنتیکی است تا زمانی که یک رویداد محرک وجود نداشته باشد، علائم دسیدوفوبیا را بروز نخواهد داد.

2-مشکلات تربیتی در خانواده

این رویداد محرک می‌تواند به عنوان مثال، در دوران کودکی کسی باشد که والدینش سخت‌گیر بودند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به زندگی‌اش مورد سرزنش قرار می‌گرفت.در برخی از خانه ها، کودکان اجازه تصمیم گیری یا تصمیم گیری خود را ندارند، بنابراین دچار Decidophobia می شوند. کسی که به دلیل تصمیماتی که در دوران کودکی یا نوجوانی خود گرفته بود به شدت مورد انتقاد قرار گرفت، به احتمال زیاد توانایی خود را در تصمیم گیری خوب زیر سوال می برد و بنابراین این ترس را در خود ایجاد می کند. برای آشنایی با مشکلات تربیتی والدین که در بزرگسالی تاثیر گذار است کلیک کنید.

3-ترس از قضاوت

افرادی که به جوامعی تعلق دارند که در آنها از طریق نحوه گذراندن زندگی یا کارهایی که انجام می دهند توسط مردم مورد قضاوت قرار می گیرند، به دلیل ترس از اینکه دیگران ممکن است او را متهم  به تصمیم گیری احساسی کنند یا طعنه بزنند، از تصمیم گیری می ترسند. بنابراین، این عوامل اجتماعی، همراه با استعداد ژنتیکی می‌توانند باعث ایجاد دسیدوفوبیا شوند.  

درمان ناتوانی در تصمیم گیری

دسیدوفوبیا، مانند همه فوبیای خاص دیگر، هیچ نوع درمانی انحصاری ندارد که به طور خاص برای درمان آن طراحی شده باشد. مانند سایر مشکلات ناتوانی در تصمیم گیری یا ترس از آن با تعدادی از درمان های مختلف از جمله، درمان شناختی-رفتاری (CBT) و یا داروهایی که اضطراب یا سایر علائم فیزیکی را کاهش می دهند، درمان می شود.

1-درمان شناختی رفتاری (CBT)

این یکی از متداول ترین درمان ها برای بیمارانی است که تقریباً همه انواع اختلالات روانی دارند.Decidophobia به عنوان ترس غیر منطقی از تصمیم گیری تعریف می شود. بنابراین، درمانگر به بیمار کمک می کند تا این افکار غیرمنطقی را با افکار منطقی تر جایگزین کند.بیماران در تجزیه و تحلیل و توجیه احساس خود در مورد محرک های ترس کمک می شوند. درمانگران به آنها کمک می کنند تا دلایل ترس خود را کشف کنند و بعداً افکار متناوب و خوشایند را در اختیار آنها قرار می دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رفتار درمانی شناختی کلیک کنید.

2-کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR)

MBSR یک مدیتیشن درمانی است که برای مدیریت استرس یا اضطراب استفاده می شود. این یک برنامه 8 هفته ای است که شامل جلسات گروهی است.در این جلسات مدیتیشن ذهن آگاهی و هاتا یوگا انجام می شود. سخنرانی ها و بحث های گروهی نیز برای صحبت در مورد سلامت روان و افزایش تعامل انجام می شود.
در مدیتیشن تمرکز حواس به فرد گفته می شود که به عنوان مثال روی احساساتی که در حین تنفس احساس می شود یا ریتم بالا و پایین شدن قفسه سینه در طول این فرآیند تمرکز کند.این امر توجه فرد را از چیزی استرس زا به چیزی که خنثی و آرام بخش است منحرف می کند.
برای درمان سریع و موثر، به بیماران مجموعه ای از کارهای خانگی نیز داده می شود، به عنوان مثال 45 دقیقه جلسات یوگا و مدیتیشن به مدت 6 روز در هفته و ثبت نتایج خود در یک کتاب یا دفترچه روزانه به مدت 15 دقیقه.

3-برنامه ریزی عصبی زبانی (NLP)

این یک رویکرد روانشناختی است که شامل راه هایی برای تلاش برای رسیدن به یک هدف شخصی است. این زبان، افکار و الگوهای رفتاری که از طریق تجربه آموخته شده را به هم پیوند می دهد.عناصر کلیدی NLP عبارتند از اقدام، مدل سازی و ارتباط موثر. این نشان می‌دهد که هر کس روش‌های متفاوتی برای اینکه جهان را چگونه می‌بیند دارد. بیمارانی که از NLP استفاده می کنند با درک تعدادی از دیدگاه های دیگران، دنیا را از طریق ترکیبی از دیدگاه های شخصی خود و دیگران می بینند.
درمانگران بیماران مبتلا به ناتوانی در تصمیم گیری را با درک افکار، رفتارها و وضعیت عاطفی آنها درمان می کنند.با داشتن بینشی از دیدگاه "شخصی" خود بیمار از واقعیت، آنها به آنها در شکل گیری افکار جدید و مثبت کمک می کنند. ان ال پی به بیمار کمک می کند تا با درک الگوهای شناختی-رفتاری افراد، وضعیت افکار منفی خود را در مورد دیگران بهبود بخشد.مانند CBT، این شکل از درمان نیز بسیار موثر است.

4-رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

این یکی دیگر از درمان های موثر مورد استفاده برای درمان ناتوانی در تصمیم گیری است. بیشتر برای افرادی که از اختلالات شخصیتی رنج می برند استفاده می شود، اما برای بیمارانی که از این نوع فوبیای خاص رنج می برند نیز مفید است. مهارت های مقابله ای در گروه DBT آموزش داده می شود که حدود 6 ماه طول می کشد و می تواند تعدادی افراد (بسته به تعداد افراد عضو گروه) داشته باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رفتار درمانی دیالکتیکی کلیک کنید.

5-یوگا و مدیتیشن

آنها فقط یکی از درمان‌های درمانی متعددی نیستند که برای ناتوانی یا ترس از تصمیم گیری استفاده می‌شود، بلکه یکی از رایج‌ترین روش‌های آرامش‌بخشی هستند که توسط بسیاری از افراد استفاده می‌شود. یوگا تمایل دارد حالت مدیتیشن  ذهن فرد را در حالی که فرد در وضعیت خاص یوگا قرار دارد تحریک کند.
از طریق یوگا و مدیتیشن، ذهن به سمت چیزی سازنده‌تر و آرام‌تر منحرف می‌شود و به فرد اجازه می‌دهد از افکار منفی و پریشانی که باعث ناراحتی می‌شود فرار کند.
از بین تعدادی از انواع یوگا، می‌توان از هر نوع یوگا ژستی که دوست دارد بهره برد. هاتا یوگا یکی از انواع مختلف یوگا است.تکنیک‌های تنفس یا تصاویری که فرد در حالت یوگا ایجاد می‌کند، عوامل واقعی هستند که باعث می‌شوند فرد کمتر احساس اضطراب کند و ذهن او را از افکار مربوط به محرک‌های ترسش منحرف کند.

6-دارودرمانی

داروها برای کاهش علائم فیزیکی ناشی از ناتوانی در تصمیم گیری استفاده می شوند.اثربخشی داروها بسیار سریع است، زیرا حداقل 2 هفته پس از مصرف دارو، در سلامتی بیماران پیشرفت نشان می دهند.این نوع درمان بیولوژیکی معمولاً در صورتی مؤثرتر است که علت فوبیا فقط ژنتیکی باشد.با این حال، این داروها نباید بدون تجویز یا مشورت پزشک مصرف شوند.
چه علت دسیدوفوبیا یا هر نوع دیگری از فوبیای خاص ژنتیکی باشد، محیطی یا هر دو، بهترین و مؤثرترین راه برای درمان آنها استفاده از ترکیبی از هر دو درمان بیولوژیکی (داروها) با درمان شناختی. برای کسب آگاهی های بیشتر درباره عواقب ناتوانی در تصمیم گیری و روش های مقابله با آن مشاوره روانشناسی قطعا کارساز خواهد بود.