آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟

آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟ تشنج وضعیتی ناشی از عملکرد نادرست سلول های مغزی است که باعث لرزش، تغییر در حرکات و احساسات و همچنین ناهوشیاری می شود. تا کنون ارتباط مستقیمی بین استفاده از گل و ایجاد تشنج در دسترس نیست. برخی از مطالعات نشان می دهد CBD که یکی از ترکیبات ماری جوانا است می تواند در درمان صرع مفید باشد. اما مصرف خودسرانه آن همچنان منع می شود. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره ترک اعتیاد مشورت بخواهید.

تشنج چیست؟

تشنج وضعیتی است که در آن سلول های مغزی عملکرد نادرست دارند و سیگنال های الکتریکی را به طور غیرقابل کنترلی ارسال می کنند. باعث ایجاد علائمی می شود که بر سایر قسمت های مغز و بدن شما تأثیر می گذارد. همه افراد ممکن است دچار تشنج شوند اما برخی افراد به دلایل مختلف می توانند به راحتی تشنج کنند. تشنج ها اغلب قابل درمان هستند، به خصوص بسته به علت زمینه ای. انواع مختلفی از تشنج وجود دارد و علائم و شدت آن ها طیفی است. انواع تشنج بسته به جایی که در مغز شروع می شود و تا چه حد گسترش می یابد متفاوت است.

بیشتر تشنج ها از 30 ثانیه تا دو دقیقه طول می کشد. تشنجی که بیش از پنج دقیقه طول بکشد یک اورژانس پزشکی است. تشنج می تواند پس از سکته مغزی یا ضربه به سر رخ دهد. همچنین ممکن است ناشی از عفونتی مانند مننژیت یا بیماری دیگری باشد. با این حال بسیاری از اوقات علت آن ناشناخته است. اکثر اختلالات تشنجی را می توان با دارو کنترل کرد. با این حال، مدیریت تشنج می تواند بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. شما می توانید با پزشک خود برای ایجاد تعادل بین کنترل تشنج و عوارض جانبی دارو کار کنید.

تفاوت بین تشنج و صرع

تشنج یک انفجار ناگهانی و کنترل نشده از فعالیت الکتریکی در مغز است. می تواند باعث تغییر در رفتار، حرکات، احساسات و سطوح هوشیاری شود. داشتن دو یا چند تشنج به فاصله حداقل 24 ساعت که علت مشخصی نداشته باشد، صرع محسوب می شود. درک تفاوت بین تشنج و صرع با دانستن اینکه تشنج ها بسته به دلیل وقوع آن ها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند شروع می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه اقدامات ضروری هنگام تشنج کلیک کنید.

• تحریک شده: این موارد به دلیل شرایطی چون تب بالا، ترک الکل یا مواد مخدر، قند خون پایین اتفاق می افتد. تشنج های تحریک شده حدود 25 تا 30 درصد از تمام تشنج ها را تشکیل می دهند.
• غیرقابل تحریک: این ها علائم یک وضعیت یا شرایط پزشکی فعلی نیستند و زمانی رخ می دهند که مغز فرد راحت تر بتواند تشنج های خود به خودی ایجاد کند. این همچنین شامل تشنج هایی می شود که بیش از هفت روز پس از یک علت خاص (مانند ضربه به سر یا سکته مغزی) اتفاق می افتد. همچنین درمورد صرع بزرگ بخوانید.

صرع یک بیماری مغزی است که شما را در معرض خطر ابتلا به تشنج های خودبه خودی و غیرقابل تحریک قرار می دهد. متخصصان و پزشکان زمانی آن را تشخیص می‌دهند که حداقل دو تشنج غیرقابل تحریک داشته باشید، یا یک تشنج بدون دلیل تجربه کرده باشید و در معرض خطر بالای ابتلا به حداقل یک تشنج دیگر در 10 سال آینده باشید. داشتن یک تشنج بدون دلیل احتمال ابتلا به تشنج دیگر را افزایش می دهد. تشنج های تحریک شده برای تشخیص صرع کافی نیست.

چه کسانی دچار تشنج می شوند؟

همه افراد ممکن است دچار تشنج شوند، اما برخی افراد شرایط پزشکی دارند که باعث می‌شود تشنج راحت‌تر اتفاق بیفتد. تشنج نیز در سنین خاص بیشتر محتمل است. کودکان بیشتر در معرض ابتلا به تشنج و صرع هستند، اما بسیاری از آن ها بدون اطلاع از این بیماری رشد می کنند. خطر ابتلا به تشنج یا ابتلا به صرع نیز در سن 50 سالگی به دلیل شرایطی مانند سکته مغزی شروع به افزایش می کند. 11 درصد از مردم در حداقل یک بار در طول زندگی خود دچار تشنج می شوند. صرع بسیار کمتر شایع است. بین 1 تا 3 درصد از مردم ایالات متحده در طول زندگی خود به صرع مبتلا می شوند. همچنین درمورد نوروتراپی بخوانید.  

ارتباط مشتقات ماری جوانا با تشنج

رابطه بین استفاده از مشتقات ماری جوانا، مانند کانابیدیول (CBD) یا تتراهیدروکانابینول (THC) و وقوع تشنج پیچیده است و بسته به عوامل مختلفی می تواند متفاوت باشد. در اینجا چند نکته مهم وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

1. CBD برای مدیریت تشنج

CBD به دلیل مزایای درمانی بالقوه خود در مدیریت انواع خاصی از تشنج مورد توجه قرار گرفته است. در درجه اول در زمینه اشکال نادر صرع مانند سندرم Dravet و سندرم Lennox-Gastaut مورد مطالعه قرار گرفته است. در واقع، یک داروی CBD درجه دارویی به نام اپیدیولکس توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان این اختلالات تشنجی خاص تایید شده است.

2. THC و تشنج

THC جزء روانگردان ماری جوانا با اثرات متفاوتی بر تشنج همراه بوده است. در حالی که برخی از مطالعات نشان می‌دهند که THC ممکن است دارای خواص ضد تشنجی باشد، برخی دیگر نشان می‌دهند که ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد و به‌طور بالقوه خطر تشنج را به‌ویژه در دوزهای بالاتر افزایش دهد. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر اثرات THC بر فعالیت تشنج مورد نیاز است.

3. پاسخ های فردی

مهم است که بدانیم افراد ممکن است به مشتقات ماری جوانا واکنش متفاوتی نشان دهند. برخی از افراد ممکن است کاهش دفعات یا شدت تشنج را با CBD تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به طور موثر پاسخ ندهند یا حتی ممکن است افزایش تشنج را تجربه کنند. سندرم صرع خاص، علت اصلی تشنج و تغییرات فردی در متابولیسم و ​​فیزیولوژی همگی می توانند بر پاسخ به مشتقات ماری جوانا تأثیر بگذارند.

4. تداخلات دارویی

مشتقات ماری جوانا به ویژه CBD، می توانند با سایر داروهایی که معمولا برای مدیریت تشنج استفاده می شوند، تداخل داشته باشند. CBD می‌تواند آنزیم‌های خاصی را که مسئول متابولیسم داروها هستند، مهار کند و به طور بالقوه منجر به سطوح بالاتر یا پایین‌تر سایر داروها در بدن شود. برای اطمینان از نظارت و تنظیم مناسب داروهای تشنج هنگام بررسی استفاده از مشتقات ماری جوانا، مشورت با یک متخصص، ترجیحاً یک متخصص مغز و اعصاب یا متخصص صرع، ضروری است.

آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟

محصولات ماری جوانا به خودی خود با تشنج مرتبط نبوده اند. در واقع، کانابیدیول، یکی از اجزای ماری جوانا توسط سازمان غذا و دارو برای درمان انواع خاصی از تشنج تایید شده است. گفته می شود ماری جوانا خریداری شده در خیابان ممکن است با مواد دیگری با پتانسیل تشنج ناشناخته همراه باشد. علاوه بر این، استفاده از ماری جوانا با سایر داروهای روانگردان ممکن است خطر تشنج مانند K2، یا PCP را افزایش دهد.

1-درمان تشنج با ماری جوانا

ماری جوانا و اجزای آن ممکن است کلید تسکین برخی افراد مبتلا به تشنج باشد. از زمان های قدیم، ماری جوانا برای درمان اختلالات تشنج استفاده می شده است. پزشکی مدرن پتانسیل ماری جوانا را نیز تشخیص می‌دهد: اپیدیولکس یک محصول با نام تجاری حاوی کانابیدیول است که مورد تایید سازمان غذا و دارو برای درمان برخی از زیرگروه های صرع است. مطالعات اخیر مزایای کانابینوئیدها را در درمان تشنج نشان داده‌اند و اینکه کانابینوئیدها ممکن است ایمن‌تر و موثرتر از ترکیب روان‌گردان تتراهیدروکانابینول (THC) ماری جوانا باشد. کانابینوئیدهایی نظیر حشیش مصنوعی در کنار داروهای سنتی ضد تشنج مورد استفاده قرار گرفت که این ترکیب منجر به بهبود تشنج شد. با این حال، اگر سابقه تشنج یا صرع دارید، نباید سعی کنید با ماری جوانا خوددرمانی کنید. از آنجایی که کنترل تشنج ممکن است دشوار باشد، ابتدا باید با متخصص مغز و اعصاب خود درباره مصرف ماری جوانا صحبت کنید.

2-آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟ |ماری جوانا و تشنج ناشی از صرع

کانابینوئیدها با اتصال به گیرنده های خاص در مغز به نام گیرنده های CB1 و CB2 به درمان صرع کمک می کنند. به نوبه خود، این گیرنده ها آزادسازی انتقال دهنده های عصبی مانند گلوتامات را که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند و ممکن است منجر به تشنج شود، مهار می کنند. علاوه بر این، برخی از کارشناسان فکر می کنند که کانابینوئیدها ممکن است داروهای سنتی ضد تشنج را موثرتر کنند و ممکن است غلظت برخی از داروهای ضد تشنج مانند کلوبازام را در بدن افزایش دهند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه قویترین قرص بنزودیازپین کلیک کنید.  

درمان تشنج

در تشنج های تحریک شده، درمان یا معالجه وضعیتی که باعث تشنج شما می شود، معمولاً باعث توقف آن ها می شود. در مواردی که بیماری زمینه‌ای قابل درمان یا قابل کنترل نیست، متخصصان ممکن است داروهایی را برای کاهش شدت تشنج‌ها و دفعات وقوع آن‌ها توصیه کنند. ارائه دهندگان معمولاً برای درمان تشنج های بی دلیل برای اولین بار توصیه نمی کنند. این به این دلیل است که هیچ اطمینانی وجود ندارد که بار دیگری اتفاق بیفتد. یک استثنا در این مورد است که فرد در معرض خطر بیشتری برای تشنج دیگر باشد یا زمانی که فرد دارای وضعیت صرع باشد. توقف وضعیت صرع بسیار مهم است زیرا می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند از تاریخچه پزشکی و آزمایش هایی مانند EEG، سی تی اسکن یا اسکن MRI برای تعیین اینکه آیا شما در معرض خطر بیشتری برای تشنج دیگر هستید یا خیر، استفاده کنند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

درمان دارویی

درمان تشنج بسیار متفاوت است. به این دلیل که درمان تشنج تحریک شده تقریباً به طور کامل به علت آن بستگی دارد. درمان تشنج‌های مرتبط با صرع همچنین به نوع یا تشنج‌هایی که دارید، چرایی وقوع آن‌ها و بهترین درمان‌ها بستگی دارد. درمان‌های احتمالی برای تشنج‌های ناشی از صرع شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:

1. داروها. اولین خط درمان برای افراد مبتلا به صرع است. انواع مختلف داروها می‌توانند تشنج را به محض وقوع متوقف کنند و انواع دیگر می‌توانند از تشنج جلوگیری کرده یا آن‌ها را با دفعات کمتری ایجاد کنند. داروهای داخل وریدی (IV) می توانند تشنج را در حالی که در حال وقوع است درمان کنند. همچنین می‌توانید داروهای روزانه مصرف کنید تا از تشنج جلوگیری کنید یا تعداد دفعات وقوع تشنج را کاهش دهید. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.
2. جراحی صرع. زمانی که داروها جواب نمی‌دهند، گاهی اوقات جراحی می‌تواند با برداشتن یا جدا کردن ناحیه مشکل‌دار از بقیه قسمت‌های مغز، تشنج را متوقف کند. پزشکان معمولاً ارزیابی جراحی صرع را توصیه می کنند به شرطی که تشنج شما با وجود استفاده از دو داروی ضد تشنج در دوزهای توصیه شده ادامه یابد.
3. تغییر رژیم غذایی رژیم های کم کربوهیدرات (کتوژنیک) گاهی اوقات می توانند حملات صرع را به طور کامل متوقف کنند یا تعداد دفعات وقوع آنها را کاهش دهند. این رژیم‌ها می‌توانند در مواقعی که داروها مؤثر نیستند کمک کنند. اگر جراحی امکان پذیر نباشد، چنین رژیم هایی می تواند جایگزینی برای برخی افراد باشد. برای دریافت مشاوره تغذیه کلیک کنید.
4. تحریک مغز. این درمان از دستگاهی استفاده می کند که در مغز شما کاشته شده است که جریان الکتریکی ملایمی را منتقل می کند. آن جریان با فعالیت الکتریکی تشنج تداخل می کند و سعی می کند فعالیت الکتریکی تشنج را متوقف کند. دو شکل از تحریک مغز، تحریک عمیق مغز و تحریک عصبی پاسخگو در حال حاضر در دسترس هستند.
5. تحریک عصب واگ. دهمین عصب جمجمه ای، عصب واگ، مستقیماً به مغز شما متصل می شود. تحریک الکتریکی در سمت چپ این عصب می تواند به کاهش تعداد دفعات تشنج شما کمک کند.

کمک به فردی که تشنج کرده

اگر با فردی هستید که تشنج دارد، چندین کار وجود دارد که می توانید به عنوان بخشی از کمک های اولیه تشنج انجام دهید. برخی از بایدها و نبایدها عبارتند از:

1-آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟ |کمک به تنفس

مطمئن شوید که می توانند نفس بکشند. لباس های اطراف گردن فرد را شل کنید تا مطمئن شوید که او راحت نفس می کشد. اجسام خطرناک را از آن ها دور کنید. شامل اقلام شکستنی است که ممکن است سقوط کنند و به آن ها آسیب برساند. اگر از عینک استفاده می کنند، با احتیاط عینک را بردارید و از دسترس خارج کنید. آن ها را در موقعیت نجات قرار دهید. فرد را به سمت خود بچرخانید. این وضعیت به محافظت از توانایی تنفس فرد کمک می کند و از قورت دادن مایعاتی مانند بزاق یا استفراغ که جلوی نفس کشیدن را می گیرند جلوگیری می کند. همچنین درمورد تشنج در کودکان بخوانید.

2-تعیین زمان دقیق تشنج

سعی کنید تا جایی که می توانید زمان تشنج را تعیین کنید. گفتن آن به یک پزشک که چه مدت طول کشیده است می تواند اطلاعات مهمی باشد. همچنین می تواند به شما کمک کند بدانید که آیا نیاز به تماس با کمک پزشکی فوری دارید یا خیر.

3-آیا مصرف گل باعث تشنج می شود؟ | حمایت پس از بیداری

پس از خروج از تشنج و بهبودی با آن ها بمانید. افرادی که تشنج دارند معمولاً هنگام بیدار شدن از خواب و بازگشت به حالت عادی احساس گیجی یا ترس می کنند. به آن ها کمک کنید و آرامش دهید. پس از بیدار شدن مطمئن شوید که حالشان خوب است. اگر بعد از تشنج آسیب دیدند، بررسی کنید که آیا به مراقبت های پزشکی نیاز دارند یا خیر. اگر فرد به سر خود ضربه زد یا خطر آسیب به سر، گردن یا پشت او وجود داشت، مطمئن ترین کار این است که مراقبت های پزشکی را دریافت کنید و مطمئن شوید که هیچ آسیب جدی وجود ندارد که نمی توانید آن را ببینید.

4-درخواست کمک

اگر فرد دارای وضعیت صرع است، کمک بگیرید. اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید یا فرد قبل از بهبودی از اولین تشنج دچار تشنج دیگری شد با اورژانس تماس بگیرید. ممکن است نشانه ای از ادامه تشنج در مغز آن ها باشد حتی اگر بدن آن ها دیگر نمی لرزد. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.