نئوفوبیای غذایی یا ترس از غذاهای جدید و روش های مقابله با آن

نئوفوبیای غذایی به طور کلی ترس از هر چیز جدید ناآشنا است امانئوفوبیای غذایی درواقع ترس از امتحان یک غذایی جدید است که به عنوان یک مرحله ی طبیعی در رشد کودک درنظر گرفته می شود و بین 50 تا 75 درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولا بین دو تا شش سالگی بروز می کند و سپس از بین می رود ودر نهایت با بزرگ شدن کودکان به کل ناپدید می شود. بااین حال در مواردی رویت شده است که حتی تابزرگسالی نیز ادامه یافته است. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره تغذیه کلیک کنید.  

نئوفوبیای غذایی

غذای جدید هنگامی که سرو می شود از سمت کودک رد می شود یعنی به محضی که سرو و رویت می شود رد می شود نه زمانی که مزه می شود! این مهم است که بین افرادی که گزینشی هستند و غذای ناآشنا و آشنا را در هر حال به دلیل عدم علاقه به طعم آن ردمی کنند و افرادی که مبتلا به نئوفوبیای غذایی هستند و فقط غذای ناآشنا را رد می کنند تفاوت قائل شویم. برای اطلاعات بیشتر درباره داشتن تغذیه سالم کلیک کنید.  

نئوفوبیای غذایی در کودکان

پدیده نئوفوبیا غذایی در ابتدا به عنوان یک مکانیسم بقا توصیف شد که از نظر تکاملی مفید بود زیرا از بلعیدن گیاهان بالقوه سمی جلوگیری می کرد. به عنوان مثال، کودکان به طور طبیعی غذای با طعم تلخ را که با محصولات شیمیایی، سمی یا مضر همراه است، رد می کنند. نئوفوبی غذایی در میان نوزادان نادر است و زمانی آشکار می شود که غذای جامد جایگزین شیر مادر شود. سپس در کودکان بین دو تا شش سالگی به اوج خود می رسد و پس از آن کاهش می یابد. نئوفوبیا غذایی ممکن است باعث کمبود شود زیرا اغلب مربوط به گروه میوه ها و سبزیجات است که حاوی ویتامین های ضروری برای بدن هستند. در این رابطه مطالعه مقاله سوء تغذیه در کودکان پیشنهاد می شود.

1-تصویر سازی کودک از غذای محبوبشان

طبق مطالعات، کودکان یک تصویر ذهنی از اینکه غذای قابل قبول باید چه شکلی باشد و شاید چه بویی داشته باشد، تشکیل می دهند. بنابراین آنها هر چیزی را که بسیار متفاوت از این تصویر باشد رد می کنند. اگر غذایی در سطح بصری شناخته و پذیرفته شود، طعم آن را می چشند. سپس طعم آن برای ارزش ذهنی آن (مثبت یا منفی) ارزیابی می شود که به نوبه خود با تصویر بصری مرتبط خواهد بود. تجربیات مثبت و موفقیت آمیز مداوم با چنین غذایی، بی میلی کودکان را به خوردن آن کاهش می دهد.برای آشنایی با بدغذایی کودک کلیک کنید.
مطالعات نشان داده است که یک ماده غذایی باید هشت بار به کودک ارائه شود تا پذیرفته شود. به نظر می رسد ارائه غذای جدید به شیوه ای مثبت، با تهیه آن به شیوه ای سرگرم کننده یا سرگرم کننده جلوه دادن آن در بشقاب، فوبیایی را که القا می کند کاهش می دهد. از سوی دیگر، مجبور کردن کودک به مصرف یک ماده غذایی جدید می تواند فوبیا را تشدید کند. علاوه بر این، رفتار محدودکننده والدین نسبت به انواع خاصی از غذاها (محدود کردن مصرف آنها یا زمان هایی که می توان آنها را مصرف کرد) با افزایش نئوفوبی غذایی در کودک همراه است. برای آشنایی با انواع فوبیا کلیک کنید.

2-نئوفوبیای غذایی تا قبل از سه سالگی

تا سن حدود 18 ماهگی، کودکان از طعم هر غذایی به آن ها پیشنهاد می کنید خوشحال می شوند. این ظرفیت برای پذیرش غذاهای جدید را می توان با قرار گرفتن در معرض انواع مختلف موادغذایی در کودک افزایش داد و تشویق کرد. اما در حدود دوسالگی نیمی از کودکان در فاز انتخاب طلبی افتاده و و رفتار جدید هراسی یا همان نیوفوبیای غذایی در آن ها ایجاد می شود. این مرحله یعنی نیوفوبیک و گزینشی غذا خوردن عواقبی نیز در پی خواهد داشت.
کودکان به اصطلاح بدغذا رژیم غذایی جالب و کاملی نخواهد داشت. بین دو تا نه سالگی کودکان نیوفوبیک هم از نظر تنوع و هم از نظر کمیت کمتر میوه و سبزیجات در رژیم غذایی خود مصرف می کنند. به طور کلی تغذیه سالم پس از دوره ی نیوفوبیا متنوع تر می شود اما هستند آن دسته از کودکانی که کمترین تنوع رژیم غذایی را در اوایل کودکی دارند. در مرحله ی بعدی زندگی تا ابتدای بزرسگالی نیز تنوع کمی در غذا دارند در نتیجه یک غذای جدید اگر قبل از دوره نیوفوبیای غذایی معرفی شود بیشتر از زمانی که در این دوره هستند پذیرفته می شود.
بنابراین دسترسی به انواع غذاها باید در اسرع وقت علی رغم هرگونه آلرژی غذایی مشکوک تشویق شود. هنگامی که کودکان به سن شش ماهگی می رسند رژیم غذایی آن ها از رژیم انحصاری مبتنی بر شیر به معرفی تدریجی غذاهای جامد تغییر می کند.

3-چرا کودکان چیبس را به اسفناج ترجیح می دهند؟

برای درک تمایل طبیعی کودکان به چیبس نسبت به اسفناج باید پذیرفت که مشخصات حسی وجود دارد که مخصوص ذائقه ی کودکان است. ناتالی ریگان در کتاب تولد ذائقه ی خود نتیجه ی تحقیقات خود در حوزه ذائقه ی خاص کودکان گفته است که ذائقه ی کودکان چیزی فراتر از تشخیص طعم ها است. ترجیحات ذائقه ای را می توان به غذاهای شیرین، ساده، شور، برخی از گوشت ها و محوصلات لبنی گروه بندی کرد. در حالی که کله پاچه، برخی از غذاها با طعم های قوی، سبزیجات و ... با رشد کودکان ممکن است رایج شود. در این رابطه مطالعه مقاله غذای کمکی برای کودکان کلیک کنید.
کودکان با نگاه کردن به این غذاها یاد می گیرند که به مرور به سمت مصرف آن ها متمایل شوند. کودکان یاد می گیرند که این غذاها را بشناسند و به مرور دوست داشته باشند. آن ها این کار را از طریق فرایند آشنایی انجام می دهند درنتیجه مجبور کردن آن ها که به عنوان مثال اسفناج را که حس نامطلوبی به آن دارند را بخورند تاثیرات نامطلوبی به بار خواهد آورد. اما این را بدانید که اگر به کودک زمان بدهید به مروز این رد کردن تبدیل به پذیرش درکودکان می شود. برای کسب آگاهی بیشتر درباره غذای کودک زیر یک سال کلیک کنید.

4-تاثیر خانواده بر کودکان مبتلا به نیوفوبیای غذایی

فراتر از بحث رژیم غذایی به معنای دقیق آن به نظر می رسد که تاثیر وضعیت کلی خانواده بر کودکان بسیار مهم است. ایجاد عادات خاص برای به مدرسه رفتن نظیر گذاشتن یک عدد سیب در کیف کودک، دیدن میوه و سبزیجات به طور منظم در رژیم غذایی والدین، دانستن توصیه های تغذیه ی سالم همه و همه از مسائل مهمی هستند که در برطرف کردن وضعیت نیوفوبیای غذایی در کودک موثر است. صحت این مطلب در آزمایشات و تحقیقات بین کودکان یازده ساله رویت شده است.
نکته ی مهم این است که والدین در این زمینه نه باید بیش از حد مستبدانه عمل کنند و نه بیش از حد سهل گیرانه برخورد کنند. کودکن بیشتر از بزرگسالان می توانند مصرف خود را از یک وعده ی غذایی به وعده ی دیگر تنظیم کنند مثلا اگر یک ناهار بزرگ خورده باشند فقط یک جای کوچک برای خوردن مجدد در معده شانه باقی خواهد ماند. در این رابطه مطالعه غذای مقوی برای کودکان پیشنهاد می شود.
صرف نظر از شرایط استثنایی ضروری است که این انطباق طبیعی نیازهای آن ها را برهم نزنید تا از تشئویق سیستماتیک آن ها به پاک کردن بشقاب خود اجتناب کنید. کودکانی که نیمی از سبزیجات خود را خورده اند، این آزادی را داشته اند که بگویند تمام کردم و دیگر گرسنه نیستم. مسئله ی حفظ احساس گرسنگی و سیری آن ها است. در عین حال امتناع کودک از تمام کردن کلم بروکلی در حین در خواست دسر، نباید به عنوان فریب تلقی شودبلکه بیشتر به عنوان ابزار لذت تلقی می شود. اما باید مراقب باشید که به طور سیستماتیک جایگزین چیزی نشود که کودک کمتر دوست دارد. برای آشنایی با مـیان وعده سالم برای کودکان کلیک کنید.  

نئوفوبیای غذایی در بزرگسالان

در حالی که نئوفوبی غذایی معمولاً در سنین نوجوانی ناپدید می شود، در برخی موارد هنوز در بزرگسالان آشکار است، که رژیم غذایی خود را به چند محصول آشنا محدود می کنند و از خوردن هر نوع ماده غذایی جدید خودداری می کنند. در نتیجه، آنها از کمبودها و اغلب از طرد اجتماعی رنج می برند. نئوفوبی غذایی ممکن است در سنین بالا نیز ظاهر شود. این را می توان با چندین پدیده توضیح داد، مانند سلامت ضعیف دندان ها یا مشکلات معده که می تواند سالمندان را به اجتناب از انواع خاصی از غذا ترغیب کند.
 

نتیجه تحقیقات در زمینه نئوفوبیای غذایی

محققانی که در مطالعه OPALINE شرکت داشتند تعجب کردند که آیا ارتباطی بین سطح انتخاب غذایی کودکان و شیوه های آموزشی در خانواده وجود دارد یا خیر. تعداد کمی از مطالعات تا آن زمان تلاش کرده بودند بفهمند که آیا آموزش آسان در خانواده احترام به اشتها و ترجیحات کودک تا مرحله تهیه غذای خود او، آموزش متوسط ​​(تشویق به خوردن مقادیر متناسب با اشتهای کودک) یا آموزش مقتدرانه (والدینی که فرزندشان را مجبور می کنند غذای خود را صرف نظر از اینکه چقدر گرسنه یا خسته هستند) می توانند چنین تأثیری داشته باشند. پیشنهاد می شود برای آشنایی بیشتر با اختلالات خوردن کلیک کنید.
نتایج مطالعه نشان می دهد که ۲۵ درصد از سطح گزینش پذیری کودک را می توان با اعمال درون خانواده توضیح داد. از پنج عامل پیش‌بینی‌کننده مربوط به گزینش‌پذیری بالاتر کودک، سه عامل به دلیل تمایل مادر برای پذیرش خواسته‌های فرزندش است، یعنی سبک آموزشی سهل‌انگیز، رفتار رژیم غذایی با اولویت‌ها و استراتژی رژیم غذایی بر اساس ترجیحات کودک. دو عامل پیش‌بینی‌کننده دیگر انتخاب‌پذیری کودک، یعنی استفاده از اجبار و جایگزین‌ها، نشانه رفتار مقتدرانه والدین است که هدف آن وادار کردن کودک به خوردن غذای رد شده است.
مادران ناآگاه که اغلب از پیشینه های متوسطی هستند، عادت های بد خود را به فرزندان خود منتقل می کنند. به طور مشابه، کودکان ممکن است رفتار خود را بر اساس شخص ثالثی خارج از خانواده الگوبرداری کنند. پسرها به آسانی تحت تأثیر واکنش مشتاقانه یک معلم همجنس به غذای جدید قرار می گیرند، در حالی که واکنش یک دانش آموز تأثیر کمی دارد. از سوی دیگر، دختران بیشتر به بهترین دوستشان اعتماد می کنند تا معلمشان. برای آشنایی بیشتر با غذاهایی که کودکان دوست دارند کلیک کنید.  

آموزش برای مقابله با نئوفوبیای غذایی

در مورد آموزش رژیم غذایی کارشناسان موافق هستند که نسبت به آموزش تغذیه که درک آن اغلب برای کودکان دشوار است از روش آموزش حسی و نحوه ی تهیه ی غذا و لذت بردن ازغذا خوردن می شود استفاده شود. مطالعه ای حسی به دنبال ارزیابی این مطلب است که آیا یک فعالیت آموزشی حسی مبتنی بر کلاس، که در بین 500 دانش آموز یازده ساله انجام می شود منجر به توسعه ی مثبت ترجیحات میوه و سبزیجات و همچننی بهبود در انتخاب های آن ها همراه با افزایش می شود یا خیر؟
در مصرف این غذاها این مطالعه که در سپتامبر 2008 آغاز شد نتایج خود را در مارس 2011 ارائه کرد. جالب است بدانید که کودکان در طی یک نظرسنجی اعلام کردند که عمدتا به دلایل تغذیه ای به غذا علاقمند و به دنبال آن هستند و بعد به دنبال لذت. بنابراین به نظر می رسد که بحث درباره ی رژیم غذایی به عنوان یک کل مفیدتر است.

آیا باید در مورد تغذیه با کودکان صحبت کرد؟

به گفته ی مارلن دریفوس روانشناس بالینی بزرگسالان باید به ذائقه ی کودکان احترام بگذارند و با آن ها در مورد تغذیه صحبت کنند تا کودک را آگاه کنند. بدون حمایت کودک بدون درنظر گرفتن توانایی ها، عواطف و لذات کودک رویکرد آموزشی به تغذیه خطر دستیابی به اهداف خود را در بهترین حالت و در بدترین حالت باعث اختلالات رفتاری کودکان در رژیم غذایی می کند. بنابراین والدین و معلمان موظفند تدریس را با آموزش اشتباه نگیرند.
پیام های آموزشی راباید با استفاده از ابزارها و روش های خاص باید به کودک آموخت. در مدرسه آموزش رژیم غذایی باید عملی و سرگرم کننده باشد اگرچه ارقام در هر کشوری متفاوت است اما به طور کلی ارقام نشان دهنده ی این بوده که کودکان و نوجوانان ایرانی به اندازه ی کافی سبزیجات نمی خورند. به طور متوسط نسبت به کودکان یازده تا پانزده ساله ای که کمتر از یک بار در روز سبزیجات می خورند حدود 65 تا 70 درصد است. مالت، اسپانیا و ایتالیا با کمتر از 25 درصد سبزیجات در روز در انتهای جدول قرار دارند.  فرانسه با 33 تا 50 درصد از دختران 11 ساله و پسران 15 ساله که هر روز سبزیجات می خورند، وضعیت مناسبی دارد. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.