آیا زمان یک توهم است؟ | آشنایی با مفاهیم مرتبط با زمان به زبان ساده

این سوال که آیا زمان یک توهم است جواب دقیقی ندارد. ماهیت زمان و چگونگی آن برای دانشمندان پیچیدگی های بسیاری دارد. این که زمان چطور آغاز شده است و چگونه به پایان می رسد؟ آیا بیگ بنگ واقعی است؟ آیا امکان سفر در زمان وجود دارد یا نه؟ همه سوالاتی هستند که ذهن فیزیکدانان را درگیر کرده است. اگر چه این مفاهیم تخصصی هستند اما در این مقاله سعی شده به این سوالات به صورت ساده تر پاسخ داده شود. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

 

آیا زمان یک توهم است؟

ما انسان ها که در جامعه ای متمدن زندگی می کنیم، باید برای زندگی روزمره خود برنامه ای تعیین کنیم.به نظر می رسد حیوانات هرگز زمان را در نظر نمی گیرند. آنها به طور غریزی بر اساس ریتم شبانه روزی خود عمل می کنند که کاملاً قابل اعتماد است. با این حال، انسان‌ها با نیاز به اندازه‌گیری هر چیزی که با آن سر و کار داریم، تکامل یافته‌اند، به‌ویژه با توصیف زمانی که رویدادهای زندگی ما رخ می‌دهد یا رخ داده است. انسان ها مفهوم زمان را به خاطر سلامت روانی و عقل خود ایجاد کرده اند.

قانون دوم ترمودینامیک مستلزم این است که زمان یک ویژگی واقعی جهان است. فیزیکدانان برای تجزیه و تحلیل فرآیندهای فیزیکی بر آن تکیه می کنند. اما آیا این بدان معنی است که واقعی است؟

این هنوز فقط یک مفهوم قابل اعتماد که ما بر اساس فرمول های ریاضی برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل دنیای فیزیکی خود در چهار بعد قرار می دهیم.با وجود اینکه می‌توانیم زمان را به صورت ریاضی تعریف کنیم، مفهوم ما از زمان معیوب و غیرقابل اعتماد است.ما واقعیت را به صورت توالی از رویدادها درک می کنیم و مفهوم زمان را به آن اختصاص می دهیم. اما آیا این فقط یک توهم است؟ اگر زمان وجود دارد، چه زمانی شروع شد؟ نظریه پردازان انواع نتیجه گیری را ارائه می کنند، مانند:

• زمان بی نهایت است، یعنی آغازی نداشته و هرگز پایان نخواهد یافت.
• زمان چرخه ای است، که از مفهوم آغاز و پایان نیز اجتناب می کند.
• زمان مفهومی است که ما اختراع کرده‌ایم و به ما کمک می‌کند تا زندگی را بر اساس یک برنامه سپری کنیم.
• زمان توهمی است که در اثر مشاهده وقایع در حال گذر از فضا ایجاد می شود. حتی اگر زمان یک توهم باشد، باز هم چیزهای بیشتری از تصورات ما در آن وجود دارد. بیایید این را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

 

زمان مادی نیست

فیزیکدانان گذر زمان را به عنوان دنباله ای از کرونون ها توصیف می کنند که ذرات فرضی زمان هستند. شما می توانید آن را به عنوان فریم های یک فیلم در نظر بگیرید. اما این نشان می دهد که این یک توهم است.فیزیکدان نظری، کارلو روولی، می گوید که زمان یک توهم است. او توضیح می دهد که واقعیت درک شده ما توالی از رویدادها (گذشته، حال و آینده) است و ما مفهوم زمان را به آن توالی نسبت می دهیم. درصورتی که زمان یک چیز مادی نیست. برای آشنایی با نحوه مدیریت زمان کلیک کنید.

شما نمی توانید آن را اداره کنید و با هر شیئی که در اختیار دارید آن را همانطور که می توانید حرکت دهید. شما نمی توانید آن را نگه دارید. فقط از بین خواهد رفت.همه ما می دانیم که اینشتین ثابت کرد زمان نسبی است. این فقط مفهومی است که ما از آن برای اندازه‌گیری توالی رویدادها و مدت زمان آن‌ها استفاده می‌کنیم که بر اساس مشاهدات خود تصور می‌کنیم.

این مفهوم از زمان زاییده تخیل ماست. این یک توهم است ما آن را در ذهن خود چنان واقعی کردیم که سعی می کنیم آن را اندازه گیری کنیم. ما حتی سعی می کنیم یک آغاز و پایان زمان را تصور کنیم.یکی از فیزیکدانان دانشگاه کمبریج می گوید: "لازم نیست زمان آغازی داشته باشد. طبق نظریه ما، جهان ممکن است بی‌نهایت قدیمی و بی‌نهایت بزرگ باشد. اگر بتوانیم بپذیریم که زمان وجود ندارد، اظهارات پروفسور توروک حتی قابل قبول تر است. ما مجبور نیستیم ابتدا یا پایانی را برای جهان مشخص کنیم. به یاد داشته باشید، این صرفاً مفهومی است که ما تصور می کنیم.

 

چگونه ما مدت زمان را درک می کنیم

به نظر می رسد زمان با افزایش سن سریعتر می گذرد. با این حال، این بدان معنا نیست که زمان در حال افزایش است. این صرفاً احساسی است که ما داریم، زیرا با افزایش سن، نسبت طول رویدادهایی که در زندگی کنونی خود تجربه می کنیم، کمتر از همه رویدادهای گذشته به نظر می رسد. دلیل اینکه چرا این اتفاق می افتد به دلیل نسبت توالی های زمانی است. وقتی ده ساله بودیم، یک سال 10 درصد کل زندگی ما بود. اما در سن 50 سالگی، یک سال تنها یک پنجم زندگی ماست. و با بالا رفتن سن به همین دلیل کوچکتر به نظر می رسد.

آیا زمان یک توهم است؟ | مفهوم اتساع زمان

اگرچه ما فقط مفهوم زمان را تصور می کنیم، اما از آن برای هدفی استفاده می کنیم و باید آن را به دقت اندازه گیری کنیم. اینشتین توضیح داد که چگونه گذر زمان برای یک ناظر بر اساس جرم و حرکت در نوسان است. این نوسان به عنوان اتساع زمان شناخته می شود. هنگام انجام اندازه‌گیری‌های علمی که نیاز به دقت دارد، تصورات نادرستی ایجاد می‌کند.ما باید دید دقیقی از زمان داشته باشیم. به همین دلیل، ساعت‌های اتمی از اتم سزیم برای دستیابی به اندازه‌گیری دقیق‌تری از زمان استفاده می‌کنند.

ما همیشه مفهوم زمان را بر اساس چرخش زمین قرار داده ایم. این اندازه گیری ها به دلیل نوسانات چرخش زمین باید به طور مداوم اصلاح شوند. آنقدر غیرقابل اعتماد است که باید تغییرات را تنظیم کنیم. ما دو اندازه گیری علمی از زمان داریم.

• UT1 - مقیاس زمانی که با چرخش زمین اندازه گیری می شود.
• UTC - یک مقیاس زمانی یکنواخت که با تفاوت بین زمین و یک نقطه نجومی خاص در فضا اندازه گیری می شود.

از آنجایی که ما اندازه گیری زمان خود را بر اساس چرخش زمین قرار می دهیم، به طور مداوم نیاز به تنظیمات داریم. به دلیل کند شدن چرخش آن، به جز هر صد سال، هر چهار سال (سال کبیسه) یک روز باید اضافه کنیم. و این هنوز دقیق  نیست. همچنین باید هر چند وقت یکبار ثانیه ها را اضافه کنیم (ثانیه های کبیسه). موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) این را به عنوان یک ثانیه اضافه در نیمه شب آخرین روز ژوئن یا دسامبر برنامه ریزی می کند.

 

گذر بی پایان زمان

حتی اگر زمان یک مفهوم خیالی باشد، با این وجود درگیر تعریف الگوی آن می شویم. پس زمان یکی از دو چیز است: بی نهایت یا چرخه ای. اگر زمان نامتناهی است، پس برای همیشه ادامه می‌یابد – احتمالاً با احتمالات بی‌پایانی تکامل می‌یابد. اگر زمان چرخه ای باشد، خود را تکرار می کند، یا با همان الگو یا به تعداد بی نهایت راه. اگر زمان واقعاً نامتناهی است، آنگاه می‌توانیم فرض کنیم که همه چیز در نهایت به نحوی در جایی در زمانی رخ می‌دهد.

اگر زمان چرخه ای باشد، آنگاه همه پدیده های فیزیکی برای همیشه و همیشه تکرار خواهند شد. علاوه بر این، اگر رویدادها در هر تکرار تفاوت‌های جزئی داشته باشند، حتی زمان چرخه‌ای این فرصت را برای هر رخداد ممکنی که در نهایت قابل تصور است فراهم می‌کند.

همه چیز در پیوستار فضا-زمان برای همیشه با امکانات بی پایان متفاوت تکرار خواهد شد. هر تکرار وجود متفاوتی خواهد داشت و تعداد بی نهایت واقعیت وجود خواهد داشت.در هر صورت، بی نهایت یا چرخه ای، هرگز پایانی برای این وجود نخواهد داشت. زمان هرگز وجود نخواهد داشت.

آیا زمان یک توهم است؟ | پارادوکس بیگ بنگ

اگر زمان آغاز یا پایانی نداشته باشد، آیا چیزی قبل از انفجار بزرگ وجود داشته است؟جدیدترین یافته های علمی از نظریه بیگ بنگ بر اساس دانش فعلی فیزیک حمایت می کند. این بدان معناست که آغازی وجود داشته است. این به نوبه خود به این معنی است که باید پایانی وجود داشته باشد.

می توان گفت که هر چیزی که در نقطه ای شروع شود، در نهایت به پایان خواهد رسید. زمانی که می‌خواهیم معیاری محدود را بر جدول زمانی جهان برای آینده‌ای که در نهایت به پایان می‌رسد، تحمیل کنیم، دچار مشکل می‌شویم. این پرسش‌ها را مطرح می‌کند که چه چیزی فراتر از پایان وجود دارد، که یک پارادوکس است زیرا به این معناست که وجود جهان تا بی‌نهایت ادامه دارد.

درک زمان با یک نقطه شروع و یک نقطه پایان برای ذهن انسان آسانتر است. بی نهایت تا حدودی نامفهوم است. با این حال، اگر بخواهیم در نظر بگیریم که زمان آغاز و پایانی دارد، باید به نحوی آن را توصیف کنیم. اینجاست که ما با مشکل مواجه می شویم.

• اگر ما اصرار داریم که یک شروع داشته باشیم، پس چه چیزی قبل از آن بوده است؟
• اگر اصرار داشته باشیم که پایانی داشته باشیم، سؤال این است: "بعدش چه می شود؟"

تفکر ما مفهوم زمان را پارادوکس می کند. زمان یک پارادوکس است. اگر پایان نهایی است پس چیزی باقی نمی ماند؟ اگر آنچه بعد از پایان می آید از همه ماده باطل است، آن باطل چقدر دوام می آورد؟ همین سوال حاکی از آن است که "زمان" هنوز وجود دارد! اگر زمان هنوز وجود دارد، پس ما در واقع هنوز به پایان نرسیده ایم. بنابراین ممکن است بگوییم که ماده هنوز در جهان وجود دارد.برای مثال، اگر ماده به دلیل مکیده شدن در سیاهچاله ناموجود شود، زمان نیز وجود ندارد. چیزی برای اندازه گیری آن باقی نمانده است. فقط برای لحظه ای فکر کنید اگر بعد از مکیده شدن همه مواد به سیاهچاله، زمان همچنان ادامه دارد، در آن صورت جهان فرصتی برای بازیافت دارد - برای شروع دوباره. این ایده یک پایان مطلق را به چالش می کشد. از این رو، پارادوکس.

 

آیا زمان یک توهم است؟ | نتیجه

درک ما از مکان و زمان بی پایان به دلیل ناتوانی ما در تصور جهانی در حال تغییر بدون زمان محدود است.تغییر ادامه می یابد، احتمالا تا زمانی که همه چیز برابر باشد. پایان جهان در حال تکامل تعادل کامل خواهد بود. همه چیز متعادل می شود و چیزی برای تکامل باقی نمی ماند.هنگامی که آن تعادل ایجاد شد، چیزی باقی نمی ماند که به تغییر ادامه دهد. بنابراین مکان و زمان، احتمالاً همانطور که همیشه بوده است، به عنوان یک توهم بی‌اهمیت می‌شوند. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.