ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

مواد مخدر سستی زا چه موادی هستند | انواع و علائم

مواد مخدر سستی زا گونه ای از مخدرهای فوق العاده خطرناک هستند و اعتیاد به آن ها خطر بزرگی برای افراد و خانواده ها به حساب می آید. بیش از 42000 مرگ ناشی از مصرف مواد افیونی در کشور به صورت سالانه گزارش شده است که بیش از 66 درصد از کل مرگ های ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر در آن سال است. علاوه بر خطر غیر قابل انکار مصرف بیش از حد، سوء مصرف مزمن مواد مخدر می تواند شما یا یکی از عزیزان را به سمت چرخه اجباری وابستگی جسمی، ترک و سایر اثرات بهداشتی مرتبط با اعتیاد به مواد افیونی سوق دهد. برای آشنایی بیشتر با مواد اعتیاد آور کلیک کنید.

تماس با مشاور

مواد مخدر سستی زا و علائم مصرف آن چیست؟

مواد مخدر سستی زا، موادی هستند که فعالیت جسمی و ذهنی فرد مصرف کننده را تضعیف می کنند. قابلیت های کنترل جسم و مغز او را به مرور از کار می اندازند و فرد برای جذب و رساندن مواد دست به هر کاری می زند. مواد مخدر سستی زا شامل: هروئین، مورفین، فنتانیل، کدئین و ترامادول بوده و از علائم مصرف آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • نوسانات خلقی و الگوهای خواب نامنظم
  • تغییر در اشتها و وزن
  • خش دار شدن صدا
  • حرکات ناهماهنگ و سرخوشی یا آرام بخشی
  • تنفس سطحی و برافروختگی صورت، مردمک چشم ها و افتادگی چشم ها
  • خارش بازو ها و خشکی دهان

اینفوگرافیک مواد مخدر سستی زا

اینفوگرافیک مواد مخدر سستی زا

علائم محیطی مصرف کنندگان مواد مخدر سستی زا

  • بطری یا ریخت و پاش قرص دارو بدون دلیل در اطراف فرد
  • وجود لوازم جانبی مواد مخدر
  • خروج از گروه دوستان و خانواده
  • افزایش محرمانه بودن و گذراندن زمان آنلاین در گروه های معتادان یا چت روم ها
  • عدم علاقه به فعالیت های تفریحی و سایر فعالیت هایی که زمانی در اولویت قرار داشتند.
  • فشار مالی
  • گرفتاری های احتمالی حقوقی و یا جنایی
  • مصرف همزمان قرص های بیشتر از مقدار تجویز شده
  • تغییر مصرف دارو ها (مانند جویدن یا خرد کردن آن ها)
  • درخواست دوستان و همسالان برای تهیه ی دارو های خود
  • افزایش حساسیت به درد
  • کمبود انگیزه
  • مشکلات تمرکز و مشکلات مربوط به عملکرد های کوتاه مدت حافظه
  • عدم رعایت بهداشت شخصی و مراقبت از ظاهر شخصی
  • افت کار یا حضور در محل تحصیل و محل کار
  • بی توجهی به تعهدات عادی
  • تحمل و مصرف داروهای بیشتر برای احساس عوارض آن

سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد با رفتار درمانی، خدمات مشاوره، داروها، خدمات سم زدایی و مراقبت های حمایتی قابل درمان است. انواع مختلفی از درمان برای انتخاب وجود دارد. نکته اصلی این است که در اسرع وقت به دنبال کمک باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ترک اعتیاد کلیک کنید.

مواد مخدر

مواد مخدر سستی زا | هروئین چیست؟

هروئین یک داروی سوء استفاده بسیار رایج در کشور است و تقریباً یک میلیون نفر در سال گذشته از هروئین استفاده کرده اند. به بسیاری از افرادی که مایل به بهبودی از اعتیاد خفیف تا شدید به هروئین هستند؛ پرهیز طولانی مدت از این دارو کمک می کند تا ترک کنند. هروئین یک ماده ی مخدر بسیار اعتیاد آور است که می تواند اثرات شناختی قابل ملاحظه ای ایجاد کند. این بدان معناست که در حال حاضر هیچ مورد استفاده پزشکی برای هروئین وجود ندارد و احتمال سوء استفاده و اعتیاد زیاد است.
هروئین از مورفین، ماده ای افیونی که از انواع خاصی از گیاهان خشخاش گرفته می شود، تولید می شود. در حالی که گیاهان خشخاش به طور معمول در جنوب شرقی و جنوب غربی آسیا، کلمبیا و مکزیک کشت می شوند؛ هروئین تقریباً در هر نقطه از کشورها موجود است. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با علائم اعتیاد به هروئین کلیک کنید.

اشکال هروئین

هروئین معمولاً به صورت پودر سفید یا قهوه ای تولید می شود. برخی از افراد ممکن است هروئین را با مواد دیگر مانند پودر بچه یا نشاسته ذرت مخلوط کنند و برخی از هروئین به عنوان یک ماده چسبناک به نام تار سیاه استفاده می کنند. هروئین را می توان در اشکال مختلف مصرف کرد؛ دود کرد یا با آب یا محلول های مایع دیگر مخلوط کرد تا به صورت داخل وریدی تزریق شود.
هنگامی که شخصی از هروئین استفاده می کند، گیرنده های مواد افیونی را در مغز فعال می کند که در نهایت منجر به تغییر درک درد و عجله ای در احساسات سرخوش کننده می شود. افزایش دوپامین در مرکز پاداش مغز، ادامه مصرف هروئین را تقویت می کند که اغلب مصرف کننده ی هروئین را مجبور می کند بیشتر از این دارو بخواهد یا هوس کند که بارها و بارها آن را تجربه کند. برای کسب اطلاعات بیشتر و ترک هروئین کلیک کنید.

مواد مخدر سستی زا | مورفین چیست؟

اعتیاد به مورفین می تواند تنها پس از چند بار مصرف دارو ایجاد شود. علائم وابستگی شامل تحمل به اثر دارو و استفاده مداوم از مورفین است حتی ممکن است که باعث اختلال شدید در فرد شود. دارو های جایگزین که عمل مورفین را تقلید می کنند، همراه با درمان عمیق و مراقبت می تواند به افراد در بهبودی طولانی مدت در ترو مورفین کمک کند.
مورفین یکی از اولین نمونه هایی است که برای مصارف دارویی تولید شده است. مورفین در سال 1803 به وجود آمد و هنوز به عنوان یک مسکن انتخابی برای دردهای متوسط تا شدید پس از جراحی تا مراقبت های پایان زندگی حکمفرمایی می کند. مواد مخدر مانند مورفین با ایجاد احساس سرخوشی ناشی از دوپامین بر سیستم پاداش مغز تأثیر می گذارد. افزایش دوپامین رفتارهای لذت بخش را تقویت می کند و تکرار آن رفتار مصرف ماده را تشویق می کند حتی اگر شخص باور داشته باشد که فعالیت ناسالمی را دنبال می کند. با گذشت زمان، مغز با این وضعیت سازگار می شود و سیستم پاداش کمتر پاسخگو می شود. این اثر به عنوان تحمل شناخته می شود. احساس بالا بودن با استفاده مکرر از مواد مخدر بسیار کمتر می شود. برای بازآفرینی آن، باید مقادیر فزاینده ای از مورفین مصرف شود و بدن و مغز به استفاده از آن وابسته می شوند. این شرایط آغاز اعتیاد به مورفین است.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، پزشکان در سال 259 میلیون نسخه برای مسکن های افیونی نوشتند. برخی از افرادی که از این دارو ها سوء استفاده می کنند قرص خرد شده را مصرف می کنند یا حتی قرص هایی با نگهداری طولانی مدت را می جوند، در حالی که برخی دیگر آن را تزریق می کنند. نوع تزریقی این دارو سه برابر قوی تر از انواع خوراکی آن است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اعتیاد به مورفین کلیک کنید.

خطرات سوء استفاده از مورفین

مصرف مورفین بسیار خطرناک است و برای اکثر مصرف کنندگان عوارض سنگینی دارد. افرادی که مورفین تزریق می کنند بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت هستند. گزارش ها آمار می دهند که 50-70 درصد خطر ابتلا به هپاتیت B و 50-80 درصد خطر ابتلا به هپاتیت C در مدت پنج سال از شروع استفاده از دارو های تزریقی وجود دارد.
مصرف بیش از حد مواد مخدر 43.982 نفر را در سال جاری کشته است. از این تعداد، 22.767 به دلیل دارو های تجویزی و 16.235 مورد از آن ها تنها به مسکن های افیونی نسبت داده شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره عوارض اعتیاد به هروئین کلیک کنید.

مواد مخدر سستی زا | فنتانیل

فنتانیل یک ماده مخدر قوی و کنترل شده است. اولین بار در سال 1960 توسط پل جانسن تولید شد و برای درمان دردهای متوسط تا شدید به بازار عرضه شد. یکی از انگشت شمار مواد افیونی است که برای برنامه درمانی طولانی مدت تأیید شده است. گفته می شود این خصوصیت فنتانیل ممکن است یکی از دلایلی باشد که بخشی از اعتیاد آورترین مسکن ها شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

فنتانیل یک مسکن قوی شبه افیونی است که در انواع مختلف وجود دارد. کاربرد اصلی این ماده تحت عنوان آرامبخش، قبل از بیهوشی در اتاق عمل است. دارو قدرتی بسیار بیشتر از مورفین دارد و از نظر عملکردی، تا حدی به متادون شبیه است. با اتصال به گیرنده‌ های سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع است عمل می کند. در نتیجه اتصال درست فنتانیل با گیرنده ها، شدت درد دریافتی بدن کاهش می یابد. در حقیقت عملکرد فنتانیل در مغز باعث تغییر احساس بدن و واکنش آن به درد می ‌شود. همین انواع موجود ممکن است تا حدی مسئول میزان بالای اعتیاد مرتبط با این دارو باشد.

مصرف کنندگان فنتانیل راه های زیادی برای سوء استفاده یا معتاد شدن دارند که عوارض جانبی منفی را در پی خواهد داشت. سم زدایی می تواند اعتیاد به این ماده را درمان کند و برنامه های درمانی زیر نظر پزشک می تواند به بهبودی طولانی مدت کمک کند. درمان یک ساله یا بیشتر می تواند به افراد کمک کند تا در برابر میل به سوء استفاده از این داروی قوی مقاومت کنند.
تجویز مسکن های مخدر یکی از رایج ترین داروهای سوء مصرف در افراد است. تنها در سال 2012، بر اساس گزارش موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر بیش از 2 میلیون نفر سوء استفاده از فنتانیل داشته اند. اداره امور سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روانی گزارش می دهد که تنها 169868 نفر از این افراد به دنبال درمان بوده اند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره درمان اعتیاد به مواد مخدر کلیک کنید.

ترامادول چیست؟

ترامادول یک مسکن مخدر تا حدودی منحصر به فرد است که نه تنها دارای اثرات اعتیاد تریاکی است بلکه مانع از بازجذب نور اپی نفرین و سروتونین نیز می شود. بیش از 43 میلیون نسخه ترامادول در سال های قبل صادر شده است. به نظر می رسد ترامادول به طور کلی دارای سوءاستفاده و وابستگی نسبتاً پایینی است. با این حال، سازمان جهانی در سال 2014 ترامادول را به عنوان یک ماده کنترل شده طبقه بندی کرد. زیرا بیش از 3 میلیون آمریکایی تا سال 2012 در طول زندگی خود از آن استفاده کرده اند.

ترامادول یک اپیوئید مصنوعی بوده و به دسته ای از داروهای مسکن و ضد درد تعلق دارد. قرص های این دارو به صورت پنجاه، صد و دویست میلی گرم در بازار موجود است. بر خلاف سایر مواد افیونی مصنوعی مانند فنتانیل، ترامادول بسیار ضعیف تر از یک تریاک سنتی است. اثرات آن به اندازه‌ای خفیف بوده است که پزشکان اغلب آن را جایگزین مطمئن‌تری برای سایر مسکن‌های مخدر می دانستند. اما در سال‌های اخیر، گزارش‌هایی مبنی بر مراجعه مکرر به اورژانس به دلیل مصرف ترامادول شروع به انباشته شدن کرده‌اند. پزشکان بیشتر و بیشتر از بیماران وابسته به ترامادول گزارش می دهند و فهرست علائم بالقوه ترک ترامادول همچنان در حال رشد است.
ترامادول اغلب توسط افرادی که قبلاً وابسته به مواد افیونی هستند و توسط پزشک نسخه دریافت کرده اند مورد سوء استفاده قرار می گیرد. در مبتلایان به درد مزمن اگر چه ممکن است نسبت به سایر داروهای مخدر اعتیادآور نباشد، اما به وابستگی جسمانی و اعتیاد منجر می شود، به ویژه در صورت سوء استفاده.

بیشترین دلایل مصرف ترامادول عبارت است از:

-رفع خستگی و خواب آلودگی
-رفع درد زیاد
-ترک اعتیاد به انواع مواد مخدر دیگر
-سرخوشی و نشئگی ناشی از مصرف ترامادول
-درمان زود انزالی

برای کسب اطلاعات در مورد ترک ترامادول کلیک کنید.

اوردوز یا مصرف بیش از حد ترامادول

مصرف بیش از حد ترامادول در یک زمان ممکن است منجر به عوارض خطرناکی شود. در گزارشی از نیویورک تایمز در سال 2014، روزانه حدود 125 نفر بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر در ایالات متحده جان خود را از دست می دادند و بیش از 60 درصد از این دارو ها شامل مواد مخدر بود.

علائم مصرف بیش از حد ترامادول عبارتند از:

  • مشکل در تنفس و نبض ضعیف
  • رنگ آبی مایل به ناخن یا لب
  • فشار خون کند و خواب آلودگی
  • تهوع یا استفراغ و گیجی
  • مشکلات بیدار ماندن یا از دست دادن هوشیاری
  • عدم کنترل ماهیچه ها

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره عوارض قرص ترامادول کلیک کنید.

مخلوط ترامادول با سایر دارو ها یا الکل می تواند به ویژه خطرناک باشد. ترامادول به ویژه هنگامی که با سایر داروهای ضد افسردگی سیستم عصبی مرکزی مانند سایر مواد مخدر، بنزودیازپین ها یا الکل مخلوط می شود می تواند عملکردهای حیاتی بدن را کاهش داده و مصرف بیش از حد آن اتفاق بیفتد. مصرف بیش از حد باید یک فوریت پزشکی تلقی شود. در صورت مشکوک بودن، بلافاصله باید از متخصص کمک گرفت. نالوکسون، یک داروی آنتاگونیست افیونی می تواند برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد تجویز شود و بسیاری از پاسخ دهندگان اولیه این مواد را حمل می کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پیامدها و عوارض اعتیاد کلیک کنید.

مواد مخدر سستی زا | کدئین و علائم اعتیاد به آن

کدئین عموما به دلیل وجود آن در شربت سرفه شناخته می شود، اما این ماده مخدر نیز برای درمان دردهای خفیف تا متوسط استفاده می شود. اگر چه برای سرکوب سرفه تا حدی در شربت سرفه موجود است اما از نظر فنی شواهد کافی مبنی بر دارا بودن این ویژگی وجود ندارد. در واقع برای درمان اسهال بهتر است، به ویژه در ارتباط با سندرم روده تحریک پذیر. با توجه به این عوامل سوء استفاده از کدئین به یک مشکل جدی در بسیاری از کشور ها تبدیل شده است.

ه عنوان یک ماده افیونی، اعتیاد به کدئین کاملاً امکان پذیر است. این واقعیت مسئول جمع آوری شربت های سرفه حاوی دارو است که از قفسه ها خارج شده و به پشت پیشخوان داروخانه محدود می شود. برخی از کشور ها هم چنین بر خرید مشتریان این محصولات نظارت می کنند و هر خرید را به صورت الکترونیکی ثبت می کنند تا میزان خرید هر فرد را پیگیری کنند.

اعتیاد به مواد افیونی می تواند به سرعت ایجاد شود و غلبه بر آن بسیار دشوار است. واکنش فرد نسبت به کدئین و تحمل آن به میزان زیادی به ویژگی تحمل بدن بستگی دارد؛ برخی از افراد دارو را سریع تر از دیگران تجزیه می کنند. سوء مصرف و اعتیاد به مواد افیونی ده ها سال است که ادامه دارد. در نتیجه تحقیقات زیادی در مورد اعتیاد به این داروها و درمان آن اعتیاد انجام شده است. برای ترک اعتیاد هر چه زودتر باید اقدام کرد. ترک اعتیاد هم در مراکز تخصصی و هم در خانه امکان پذیر است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره برای ترک اعتیاد در خانه کلیک کنید.

مخدر

علائم اعتیاد به کدئین

برخی علائم کلیدی سوء استفاده از هر گونه ماده افیونی وجود دارد اما شایع ترین عارضه جانبی داروهای حاوی کدئین حالت تهوع است. به ویژه در شربت های سرفه. کسانی که بیش از دوز توصیه شده یکی از این دارو ها مصرف می کنند، به احتمال زیاد دچار حالت تهوع می شوند.

تاثیرات سوء کدئین بر بدن

این ماده توسط کبد تجزیه شده و به مورفین تبدیل می شود. یک ماده طبیعی است که حدود 2 درصد تریاک را تشکیل می دهد و شایع ترین ماده مخدر است. هنگامی که این دارو تجزیه می شود بر مرکز پاداش مغز تأثیر می گذارد و در کنار سایر اثرات، احساس لذت و آرامش ایجاد می کند. از دیگر تاثیرات آن می توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • اضطراب یا افسردگی
  • نوسانات خلقی
  • خواب آلودگی یا خواب بیشتر از معمول
  • سر تکان دادن
  • کاهش اشتها و کاهش وزن
  • دست ها یا پاهای سفت شده
  • دل درد و یپوست
  • خارش
  • تنفس کند شده
  • تغییرات در بینایی

در مدت زمان طولانی، سوء مصرف کدئین می تواند باعث افزایش عفونت های ریه، آسیب روده، اختلالات خواب، ضربان قلب نامنظم و حتی آسیب مغزی شود. فراتر از اثرات جسمی، اعتیاد به مواد مخدر تأثیر عمیقی بر رضایت از زندگی دارد. همان طور که فرد به طور فزاینده ای مشغول به دست آوردن و مصرف دارو می شود، روابط و مسئولیت های زندگی اش دچار مشکل می شوند. این فرد ممکن است دوستان خود را از دست بدهد، با اعضای خانواده مشکل داشته باشد و به سختی بتواند به محل کار برسد. خواب آلودگی مداوم و تغییرات خلقی تمرکز را تقریباً غیر ممکن می کند.

تاثیر کدئین بر مغز

همه این ها نشانه هایی است که نشان می دهد اعتیاد به این ماده ایجاد شده است. بر اساس گزارش موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، در هر سال دو میلیون معتاد به دارو های تجویز کننده مسکن گزارش می شوند. معتاد شدن به مواد مخدر آسان است و قطع مصرف آن دشوار است، زیرا مغز در نهایت تولید مواد شیمیایی خود را که باعث تحریک مرکز پاداش می شود متوقف می کند. پس از ایجاد تحمل کافی، یک فرد معتاد نیاز به مصرف مواد افیونی دارد تا هر میزان لذت را احساس کند.
افرادی که به کدئین معتاد هستند نیز با قطع مصرف آن علائم ترک را تجربه خواهند کرد. این نتیجه تغییراتی در بدن و مغز است که هنگام تلاش برای سازگاری با حضور دائمی دارو رخ می دهد تا زمانی که دیگر بدون آن به درستی عمل نکنند. برای کسب اطلاعات درباره چگونگی رفتار با معتاد کلیک کنید.

علائم متداول ترک کدئین عبارتند از ...

برخی از این علائم می تواند یک آنفولانزای بد به نظر برسد. برای مصرف کنندگان طولانی مدت و سنگین معمولاً بسیار بدتر است و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشد. در صورت مشکوک بودن به اعتیاد بهتر است قبل از تلاش برای کنار گذاشتن کدئین با پزشک مشورت کنید. اگر چه ترک اعتیاد به طور کلی خطرناک نیست، اما می تواند باعث کم آبی بدن شود و ممکن است بدون کمک حرفه ای تحمل آن بسیار ناخوشایند باشد. از علائم ترک کدئین موارد زیر است.

  • آبریزش بینی و چشمان اشک آلود
  • حالت تهوع و استفراغ
  • گرفتگی معده و اسهال
  • از دست دادن اشتها و کاهش وزن
  • درد های عضلانی

سخن آخر

مواد مخدر به هر نوعی که باشند بسیار خطرناک هستند و در حال حاضر قشر جوان و نوجوان جامعه را نیز درگیر کرده است. استفاده از انواع مواد مخدر از جمله از نوع سستی زا بسیار عوارض بدی به دنبال دارد و در اسرع وقت بهتر است با پزشک و درمانگر مطرح شود. مواد مخدر سستی زا در ابتدا دردهای جسمی و حالت های منفی ذهنی را برطرف می کند. در آخر سبب وابستگی می شود. علائمی مانند خواب نامنظم، مشکلات تنفسی، مشکلات گوارشی و غیره را می دهد. در هر مرحله ای که قرار دارید ما توصیه می کنیم از پزشک و مشاور کمک بگیرید و سر خود اقدام به ترک نکنید. زیرا در این مرحله دچار علائم ترک می شوید و این طاقت فرسا خواهد بود. برای مشاوره روانشناسی کلیک کنید.

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*