خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با ریتالین پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
ریتالین از جمله مواد محرکی است که بیشتر در درمان اختلال بیش فعالی و کمبود تمرکز کاربرد دارد اما به دلیل برخی ویژگیهای آن بسیاری از افراد تحصیل کرده برای افزایش تمرکز و شب بیداری در شبهای امتحان از آن استفاده میکنند. در واقع مصرف ریتالین باعث تحریک سیستم عصبی میشود و درنتیجه دوپامین بیشتری ترشح میگردد که باعث حالت سرخوشی در فرد مصرف کننده میشود. بی توجهی به عوارض و پیامدهای مصرف ریتالین منجر به ایجاد مشکلاتی نظیر اعتیاد به این ماده برای فرد خواهد شد که لازم است فرد برای ترک اعتیاد اقدام کند. اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در مورد ریتالین و عوارض مصرف آن هستید، ما در این مقاله به توضیحات جامعی درباره آن پرداختهایم که مطالعه آن میتواند برای شما سودمند باشد.برای اطلاع بیشتر درباره انواع مواد مخدر کلیک کنید.
ریتالین یا متیل فنیدات بیشتر به عنوان دارویی برای اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در کودکان شناخته میشود. اختلال کمبود توجه بیش فعالی یا ADHD، وضعیتی است که با علائم رفتاری مانند بی توجهی، بیش فعالی حرکتی، تکانشگری مشخص می شود. ADHD که معمولا در کودکان تشخیص داده می شود، حدود 5 درصد از کودکان و 3 درصد از بزرگسالان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند باعث ایجاد چالش هایی برای تحصیل، کار و زندگی افراد مبتلا شود.
این دارو با تغییر در مقدار خاصی از مواد شیمیایی طبیعی در مغز اثر میکند. با مصرف آن توانایی فرد برای توجه، تمرکز بر یک فعالیت و کنترل مشکلات افزایش پیدا میکند. همچنین به فرد در بهبود مهارتهای گوش دادن و سازماندهی وظایف کمک میکند. یکی دیگر از مصارف دارویی آن جهت کنترل اختلال حمله خواب (نارکولپسی) یا حملات پانیک میباشد. برای آشنایی بیشتر با حمله خواب کلیک کنید.
امروزه مصرف ریتالین توسط دانشجویان و داوطلبان کنکور بسیار رواج یافته است. آنها از این دارو برای افزایش تمرکز و بیخوابی استفاده میکنند. این در حالی است که اغلب مصرف کنندگان از عوارض و خاصیت اعتیاد آوری آن آگاهی لازم را ندارند. در واقع اگر شما دچار اختلال بی توجهی و نقص توجه نباشید و سرخود یا به اشتباه این دارو را مصرف کنید، ریتالین به جای تاثیرات مثبت، اثرات مخربی بر مغز شما به جای خواهد گذاشت که جبران کردن آن میتواند دشواریهای بسیاری را برای شما به همراه داشته باشد. برای شناخت بیشتر درباره بیش فعالی کودکان کلیک کنید.
ریتالین مهارگر قوی بازجذب ناقل شیمیایی به نام دوپامین است. کمبود دوپامین و نور اپی نفرین منجر به کاهش توجه و تمرکز و بی فعالی می شود. ریتالین با افزایش دوپامین باعث بهبود علائم این اختلال می شود. در اختلال نارکولپسی نیز این ناقل در بهبود نشانه ها موثر است.
در تحقیقات صورت گرفته، نتایج نشان داده که ریتالین بر افزایش خلاقیت اثری ندارد. علاوه بر این ریتالین که برای بهبود اختلال خواب استفاده می شود در قوه شناخت و حافظه افراد تاثیر مثبت بادوامی ندارد. بنابراین افرادی که به هر دلیلی ریتالین را با دوز بالا و طولانی مدت مصرف می کنند، هم دچار عوارض روانی چون توهم و پارانویا می گردند و هم پیشرفتی در خود نمی بینند. برای آگاهی بیشتر در زمینه ریتالین برای کنکور کلیک کنید.
ریتالین همانند هر داروی دیگری در کنار اثر درمانی خود، عوارض جانبی نیز دارد. در بعضی موارد ممکن است این عوارض بسیار شدید باشد و باعث بروز مشکلات جدی دیگری شوند که در این شرایط لازم است برای قطع آن با متخصص مشورت شود. عوارض مصرف ریتالین نسبت به بسیاری از مواد و داروهای اعتیاد آور دیگر شدیدتر است و به هیچ وجه نباید به صورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک مصرف شود. مهم ترین عوارض آن شامل موارد زیر میباشد.
_خارش پوستی
_کهیر
_تب
_کاهش اشتها
_تغییرات فشار خون
_تپش قلب
_بی نظمی ضربان قلب
_شکم درد و گلو درد
_کاهش وزن
_حالت تهوع
_سردرد و سرگیجه
_بی خوابی یا خواب آلودگی
توجه: در افراد مبتلا به اختلال خواب پیشنهاد میشود بین آخرین زمان مصرف ریتالین تا زمان خواب، چند ساعت فاصله ایجاد کنند. برای آشنایی بیشتر با انواع مواد اعتیادآور کلیک کنید.
مصرف ریتالین به صورت سرخود میتواند باعث بروز خطرات متعددی از تغییرات جسمی و روانی یا حتی مرگ شود. خطرات این دارو در صورتی که تحت نظارت و با تجویز پزشک باشد قابل کنترل است. معمولا به علت خطرات و عوارض بالای ریتالین، مصرف این دارو برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمیشود. مهم ترین خطرات مصرف ریتالین را در ادامه مرور میکنیم.
در کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیماریهای جدی قلبی یا مشکلاتی در ساختار و شکل قلب موارد متعددی از مرگ ناگهانی گزارش شده است. در این بیماران انواع داروهای محرک تا حد امکان تجویز نمیشود. در صورت وجود مشکلات قلبی لازم است حتما مشکل با پزشک در میان گذاشته شود. برای اطلاع بیشتر درباره انواع مواد محرک کلیک کنید.
به طور کلی ریتالین باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب میشود که با توجه به محدود بودن این تغییرات خطر چندانی برای افراد سالم ندارد. با این حال لازم است مصرف این دارو در افراد مبتلا به فشار خون بالا و تپش قلب با احتیاط انجام شود.
در مبتلایان به برخی اختلالات روانی دیگر مصرف ریتالین ممکن است باعث تشدید و حاد شدن شرایط اختلال شود. افرادی که به اختلالات افسردگی و دو قطبی مبتلا هستند یا خود و خانواده آنها سابقه خودکشی دارند، نیاز به بررسی بیشتری برای تجویز داروهای محرک دارند. همچنین مصرف ریتالین ممکن است باعث بروز توهم، هذیان و شیدایی در کودکان شود.
درک اینکه چگونه داروهای مختلف ممکن است با ریتالین (متیل فنیدیت)، محرکی که معمولاً برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی استفاده می شود تداخل کنند، بسیار مهم است. در اینجا پنج نکته کلیدی در مورد تداخلات دارویی ریتالین وجود دارد:
همیشه پزشک خود را در مورد تمام داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، مکمل ها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید مطلع کنید تا از درمان ایمن و موثر اطمینان حاصل کنید. آن ها می توانند توصیه های شخصی بر اساس سابقه پزشکی و داروهای فعلی شما برای جلوگیری از تداخلات مضر دارویی ارائه دهند.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*