ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

سندروم استیون جانسون چیست؟ |

سندروم استیون جانسون یک بیماری خطرناک و حتی در مواردی کشنده است. این سندروم به دلایل مختلفی ممکن است بروز پیدا کند مانندحساسیت دارویی و عارضه عفونت. مشکلات پوستی اصلی ترین علامت این بیماری می باشند. متاسفانه در برخی افراد خطر این بیماری بیشتر است مانند افرادی که به ایدز مبتلا هستند. خبر خوب این که اگر به موقع به پزشک مراجعه کنید این بیماری قابل درمان است.  

تماس با مشاور


علائم سندروم استیون جانسون

علائم سندروم استیون جانسون معمولا در دو مرحله بروز پیدا می کنند.علائم این سندروم در دو مرحله بروز پیدا می کنند علائم مرحله اول خفیف اند و به سرماخوردگی شباهت دارند اما علائم مرحله دوم دردناک و شدید هستند.

اینفوگرافیک سندروم استیون جانسون

اینفوگرافیک سندروم استیون جانسون

علائم مرحله اول

در مرحله اول علائم خفیف تر پدیدار می شوند. این علائم به علائم بیماری های ساده ای مانند سرماخوردگی و آنفولانزا شباهت دارند اما متاسفانه شروع پروسه دردناکی به نام سندروم استیون جانسون می باشند.
  • تب شدید
  • خستگی و بی حالی
  • سوزش چشم
  • سرفه و خلط چرکی و گلو درد
  • بدن درد و سردرد

علائم مرحله دوم

با گذشت 1 تا 3 روز از مراحل اولیه، علائم ثانویه نیز بروز پیدا می کنند. این علائم بیشتر مربوط به سطح پوست و چشم ها می شوند. متاسفانه علائم ثانویه بسیار دردناک و خطرناک تجربه می شوند.
  • زخم های بی دلیل و عمیق روی سطح پوست و کنده شدن پوست
  • تاول و ریزش مو
  • درد گسترده و کبود شدن پوست و غشاهای مخاطی
  • جوش های بزرگ به رنگ قرمز یا بنفش در مرکز التهاب
  • ورم صورت و لب
  • ضایعات چشمی شامل: برگشتگی مژه به سمت داخل چشم، پارگی قرنیه، التهاب قرنیه، تاری دید، خشک شدن چشم، التهاب پلک، اختلال در عملکرد غدد زیر پلک و قرمز شدن چشم که به دلیل افزایش عروق خونی ایجاد می شود.
 سندروم استیون جانسون چیست

دلایل ابتلا به سندروم استیون جانسون

حدود 25 الی 50 درصد بیماران  بدون هیچ دلیل خاصی به این بیماری مبتلا می شوند اما در باقی موارد دو عامل سبب بروز این بیماری می گردد: عامل دارویی و عامل عفونی. بروز این بیماری به علت حساسیت دارویی بیشتر در بزرگسالان دیده می شود و در کودکان علت شایع عفونت است.

علل دارویی سندروم استیون جانسون

دلیل اصلی به وجود آمدن این سندروم واکنش آلرژیک به برخی داروها است. حدود نیمی از افراد مبتلا به سندروم استیون جانسون درگیر یک واکنش آلرژیک شدید به داروی جدیدشان شده بودند. در ادامه لیستی از اصلی ترین داروهایی که سبب سندروم استیون جانسون می شوند را خواهید دید.
  • داروی ضد افسردگی سرترالین
  • فنی‌توئین و فنوباربیتال
  • لاموتریژین و کاربامازپین
  • نویراپین (ویرامون)
  • داروهای ضد نقرس (مثل آلوپورینول)
  • سولفامتوکسازول و سایر آنتی‌بیوتیک‌های سولفا
  • سولفانامیدهای ضدباکتریایی (شامل سولفاسالازین)
  • برخی از داروهای ضد تشنج و صرع
  • پنی سلین
  • داروهای ضدالتهابی با پسوند اکسیکام (شامل ملوکسیکام و پیروکسیکام)
  • برخی مسکن‌ها مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم

علل عفونی سندروم استیون جانسون

یکی دیگر از دلایلی که باعث می شود برخی افراد درگیر این سندروم شوند، عفونت است. عفونت‌های لنفاوی، مایکوپلاسمایی یا باکتری‌های دیگر از دلایل فرعی ابتلا به سندروم استیون جانسون هستند.
  • عفونت های قارچی و تبخال
  • ذات الریه و ایدز و هپاتیت ب
  • علل عفونی سندروم استیون جانسون در کودکان:
  • ویروس هِرپِس سیمپلکس که عامل تبخال است
  • اوریون و آنفولانزا و عفونت های باکتریایی
  • ویروسی به نام کوکساکی که عامل تب غده‌ای می باشد
 

مراحل پیشرفت سندروم استیون جانسون

  • مرحله اول: در مرحله آغازین این بیماری کمتر از 10 درصد بدن درگیر می شود (نوع خفیف نکروز توکسیک سلول های اپیدرم)
  • مرحله دوم: در این مرحله بین 10 تا 30 درصد جسم شما درگیر بیماری می شود. (همزمان شدن استیونس جانسون و نکروز اپیدرمال توکسیک)
  • مرحله سوم: در مرحله سوم یا همان مرحله آخر، بیماری به بیش از 30 درصد بدن شما انتقال پیدا می کند. (نکروز اپیدرمال توکسیک)
 

افراد در معرض ابتلاء

  • افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است.
  • افرادی که مبتلا به ایدز می باشند.
  • افراد مبتلا به سرطان به خصوص سرطان خون.
  • افرادی که نسبت خونی با مبتلایان سندروم استیون جانسون دارند.
  • افرادی که سابقه ابتلا و درمان سندروم استیون جانسون را داشته باشند.
  • افراد مبتلا به تومور مغزی که از روش درمانی  اشعه تراپی استفاده می کنند و علائمی شبیه به علائم بیماری صرع از خود نشان می دهند.
  • افرادی که سرعت متابولیسم پایینی دارند.
  • افرادی که از قرص های خطرساز که سبب سندروم استیون جانسون می شوند استفاده می کنند.
  • افرادی که درگیر عفونت های بدخیم می شوند.
  • افرادی که ژن HLA- B 1502 دارند و از دارو های روان درمانی و داروهای ضد نقرس استفاده می کنند.
 

مراجعه به پزشک

ضروری ترین کار پس از تشخیص سندروم استیون جانسون مراجعه به پزشک است. این امر باید در سریع ترین زمان ممکن صورت گیرد. هرقدر زمان بیشتری از بروز علائم گذشته باشد عوارض شدیدتر می شوند و پروسه درمان هم سخت تر می شود. پس اگر متوجه نشانه های این بیماری شدید به اورژانس نزدیک ترین بیمارستان مراجعه کنید. خود درمانی در این بیماری معنایی ندارد. شما برای بهبود نیازمند مراقبت های تخصصی و درمان زیر نظر پزشک هستید. در ادامه به نکاتی می پردازیم که بهتر است پیش از مراجعه به پزشک بدانید.

1-لیست داروهای مصرف شده

همانطور که پیش از این گفته شد اصلی ترین دلیل بروز این بیماری در میان بزرگسالان، واکنش آلرژیک نسبت به یک یا چند داروی خاص می باشد. لازم است بررسی کنید که در سه هفته اخیر چه داروهایی را با نسخه پزشک و یا بدون نسخه پزشک مصرف کرده اید. این دارو ها را در یک لیست بنویسید و یا در یک پاکت بگذارید تا پزشک به طور کامل از وضعیت و علت بیماری شما با خبر شود.

2-سوالاتی که پزشک از شما می پرسد

  • در سه هفته اخیر چه داروهایی مصرف کرده اید؟
  • آیا اخیرا به بیماری خاصی مبتلا شده اید؟
  • آیا اخیرا عفونت داشته اید؟
  • آیا اخیرا علائم آنفولانزا را تجربه کرده اید؟

3-آزمایش های تشخیصی

پزشکان به کمک آزمایش های تشخیصی می توانند از وجود بیماری در بدن شما مطلع شوند. در ادامه به بررسی انواع آزمایش های تشخیصی سندروم استیون جانسون می پردازیم:
  • معاینه سرپایی: در این معاینه پزشک علائم بدنی شما را بررسی می کند و یک شرح حال کامل از شما می گیرد. سوابق پزشکی شما نیز اگر در دسترس باشند بررسی می شوند.
  • بیوپسی: بیوپسی یک نوع نمونه برداری از بافت بدن می باشد. در آزمایش بیوپسی برای تشخیص سندروم استیون جانسون بخش کوچیکی از پوست شما برای نمونه برداری به آزمایشگاه منتقل می شود.
  • آزمایش خون: عفونت هم باعث بروز این سندروم می شود و هم از عوارض خطرناک این سندروم می باشد، برای تشخیص عفونت آزمایش خون تجویز می شود.
  • تصویربرداری: ممکن است پزشک شما تشخیص دهد که باید تحت معاینه اشعه ایکس قرار بگیرید. این امر عمدتا برای بررسی پنومونی (سینه پهلو یا ذات الریه) صورت می گیرد.
 سندروم استیون جانسون چیست

عوارض خطرناک سندرم استیون جانسون

سندروم استیون جانسون یکی از خطرناک ترین بیماری های جهان است که در صورت عدم درمان در سریع ترین زمان ممکن، عوارض وحشتناکی نشان می دهد. در ادامه به بررسی برخی از این عوارض می پردازیم:

1-مرگ

وحشتناک ترین و اصلی ترین عارضه این بیماری (در صورت عدم درمان) فوت فرد مبتلاست. از هر 100 نفر مبتلا به این بیماری 6 نفر جان خود را از دست می دهند این یعنی مرگ بر اثر سندروم استیون جانسون در حدود 6 درصد مواقع اتفاق میفتد. البته در موارد حادتر احتمال مرگ به 50 درصد نیز افزایش پیدا می کند.

2-دهیدراته شدن بدن

دهیدراته شدن بدن یا همان کم آب شدن بدن یک اتفاق شایع میان بیماران مبتلا به سندروم استیون جانسون است. دلیل این امر وجود زخم های دردناک در گلو و دهان است که نوشیدن آب را برای بیمار سخت و حتی غیرممکن می کند. از نشانه های کم آبی بدن می توان به پوسته پوسته شدن پوست بدن اشاره کرد.

3-مشکلات ریوی

متاسفانه سندروم استیون جانسون حتی می تواند ریه شما را درگیر کند. همانطور که احتمالا می دانید ریه یا شش بخش اصلی دستگاه تنفس انسان است و نفس کشیدن همه ما وابسته به این عضو از بدن می باشد. این بیماری با درگیر کردن ریه مشکلات حاد تنفسی را برای شخص ایجاد می کند. ممکن است حتی کار به جایی برسد که بیمار به علت تنگی نفس به دستگاه اکسیژن نیاز پیدا کند.

4-مشکلات بینایی

همانطور که پیش از این هم گفته شد یکی از علائم ثانویه سندروم استیون جانسون مشکلاتی است که برای چشم ها پیش می آید. در موارد خفیف، سندروم استیون جانسون به تاری دید، حساسیت به نور و التهاب می انجامد اما در موارد حادتر حتی ممکن است به نابینایی کامل برسد. در برخی موارد بیمار مجبور است زندگی با اختلال بینایی را تجربه نماید.

5-عفونت خون

وقتی باکتری های ناشی از عفونت به جریان خون راه پیدا می کنند، در سرتاسر بدن انسان پخش می شوند. به این اتفاق عفونت خون می گویند. عفونت خون یک عارضه جدی، خطرناک، دردناک و حتی در مواردی مرگبار است. عفونت خون می تواند به شوک نارسایی قلبی یا مغزی منجر شود.

6-مشکلات پوستی

وقتی سندروم استیون جانسون پیشرفت می کند تمامی نواحی پوستی دچار التهاب و زخم می شوند. در برخی موارد حتی پس از درمان هم این التهابات باقی می مانند. گرچه پس از درمان پوست دوباره رشد می کند اما ممکن است مشکلات پوستی مثل ورم، جای زخم و قرمزی همچنان وجود داشته باشند. وقتی مشکلات پوستی پیش می آیند به تبع آن ها مشکلاتی در رشد موها و ناخن ها نیز ایجاد می شود مثلا ممکن است موها ریزش پیدا کرده و ناخن ها به صورتی غیر طبیعی  رشد کنند.  

پیشگیری و درمان

همانطور که پیش از این گفته شد برخی افراد مانند کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ژن HLA- B 1502 دارند و مبتلا به برخی بیماری ها هستند بیشتر از دیگران در معرض خطر سندروم استیون جانسون قرار می گیرند. علاوه بر این اگر شخصی در خانواده شما مبتلا به این سندروم شده احتمال بروز آن در بدن شما هم وجود دارد. پس لازم است که برخی افراد تدابیر پیشگیرانه را دنبال کنند تا به این بیماری سخت و دشوار مبتلا نشوند.  در ادامه راهکار هایی را برای پیشگیری از این بیماری به شما ارائه می دهیم. همچنین پیشنهاد می شود مقاله تاثیر استرس بر سیستم ایمنی بدن مطالعه شود.

راهکار های پیشگیری

درصورتی که یک بار به این بیماری مبتلا شده اید به طور دقیق عامل دارویی بیماری خود را از پزشک بپرسید و از مصرف دوباره این دارو و داروهای مشابه جلوگیری کنید. اگر شخصی از اعضای خانواده شما با مصرف دارویی خاص به سندروم استیون جانسون مبتلا شده به پزشک خود اطلاع دهید و حدالامکان از مصرف آن دارو اجتناب نمایید.
آزمایش ژنتیک بدهید به خصوص اگر پیشینه جغرافیایی شما به هند، چین و آسیای شرقی بر می گردد. در صورتی که ژن شما HLA- B 1502 باشد مجاز به مصرف برخی دارو ها مانند کاربامازپین نخواهید بود. سیستم ایمنی بدن خود را به وسیله تغذیه و سبک زندگی سالم قوی نگه دارید تا به انواع بیماری ها از جمله سندروم استیون جانسون مبتلا نشوید.

درمان سندرم استیون جانسون

اقدامات درمانی این بیماری در چندین مرحله صورت می گیرد: 1.قطع علل دارویی و یا درمان علل عفونی بیماری. 2.مراقبت از زخم ها: پوشاندن سطح آزاد  با کمپرس آب نمک یا محلول بارو. 3.درمان سلول های مرده به وسیله دبریدمان بیرونی سلول های مرده و پانسمان زخم ها با پانسمان های بیولوژیک. 4.درمان مشکلات چشمی حاصلب از بیماری. 5.درمان زخم های دهان و گلو به کمک دهانشویه و بی حس کننده موضعی. 6.درمان مشکلات چشمی حاصل از بیماری. 7.تجویز واکسن کزاز 8.درمان ضایعات چشمی  

سوالات متداول

1.التهابات و زخم های سندروم استیون جانسون عموما در چه مناطقی از بدن دیده می شوند؟
التهابات ممکن است در هر جای بدن به وجود بیایند اما وجود زخم و التهاب در این نواحی از بقیه شایع تر است: کف دست، کف پا، بازو، قسمت داخلی ساعد، پشت دست. اگر احساس گلو درد می کنید احتمالا زخم و التهاب در گلوی شما نیز وجود دارد.
2.آیا ممکن است پس از درمان سندروم استیون جانسون باز هم به این بیماری مبتلا شوم؟
بله متاسفانه این بیماری برای برخی از افراد برگشت پذیر است. دفعه دوم این بیماری شدیدتر و مرگبارتر از بار اول می باشد. پس اقدامات پیشگیرانه را رعایت کنید و قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت نمایید. نکته مهم دیگری که باید به یاد داشته باشید این است که از پزشک متخصص خود بپرسید چطور می توانید از بازگشت دوباره این بیماری جلوگیری کنید.
3.چه مدت طول می کشد تا سندروم استیون جانسون درمان شود؟
بسته به شدت بیماری، مشخصات بیمار و زمان مراجعه به پزشک طول درمان نیز متفاوت است. برای درمان و نتیجه گیری بهتر لازم است این بیماری زودتر شناسایی شود. در صورت ابتلاء خود یا اطرافیان علاوه بر درمان پزشکی، داشتن روحیه خوب و قوی و انگیزه بالا برای درمان ضروری است. در این رابطه مشاوره روانشناسی می تواند راهکارهای مفیدی ارائه نماید.

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*