ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با آموزش عذرخواهی به کودکان پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
آموزش عذرخواهی به کودکان یکی از دشوارترین مسائل تربیتی است. در کنار کلماتی مانند لطفا و متشکرم، کلمه مهم دیگری که کودک شما باید یاد بگیرد متاسفم است.آموزش دادن به فرزندتان آسان نیست که اشتباه خود را بپذیرد و هنگام گفتن آن غرور خود را کنار بگذارد. هم چنین ممکن است فرزند شما احساس نکند که اعمالش اشتباه بوده است یا این که او را ملزم به عذرخواهی می کند. گاهی اوقات، سخت است که اطمینان حاصل کنید که کودکان واقعاً معنی عذرخواهی و متاسفم را متوجه می شود، حتی زمانی که مایل به عذرخواهی نیستند. برای کسب اطلاعات بیشتر دراین زمینه با مشاوره کودک تماس بگیرید.
.gif)
عذرخواهی فقط یک امر و رفتار اجتماعی نیست زیرا به کودک شما کمک می کند اشتباهاتش را شناسایی کند، مسئولیت آن را بپذیرد و رابطه را بهبود بخشد. گاهی اوقات، کودک شما ممکن است فقط برای این که شما احساس بهتری داشته باشید، با صدای بلند معذرت خواهی کنند و متاسف باشند. در چنین مواقعی کودک چیزی از آن یاد نمی گیرد. مهم است که به کودک خود بیاموزید که گفتن متاسفم تنها یک راه حل آماده به کار ساده نیست. او باید بیاموزد و بفهمد که چگونه با رفتار نادرست بر شخص دیگری تأثیر گذاشته است. به راحتی می توان فرزندتان را مجبور کرد که کلمه «متاسفم» را بگوید، اما این که او بفهمد چه کاری انجام داده بسیار مهم تر است.
روشی که شما به عنوان پدر و مادر بچه ها را برای عذرخواهی راهنمایی می کنید به اندازه خود عذرخواهی مهم است. برای از بین بردن خجالت و شرم ناشی از عذرخواهی، باید در مورد نحوه واکنش خود به اشتباهات عمدی کودکان آگاه باشید. اولین قدم برای آموزش عذرخواهی به فرزندتان این است که فرزندتان و خودتان را وادار کنید که یک قدم به عقب بردارید.
این بخش در مورد کمک به فرزندتان است تا بفهمد چه احساسی دارد و چگونه آن احساسات ممکن است منجر به رفتار مشکل ساز شده باشد. بنابراین ممکن است بپرسید: قبل از این که اسباب بازی دوست خود را بردارید، چه احساسی داشتی؟ شاید آن ها به اسباب بازی دوستشان حسادت می کردند یا بیش از حد خسته بودند و نیاز به استراحت داشتند. دلیل هرچه که باشد، تاکید باید بر روی اشتباه بودن اعمالشان باشد، نه احساساتشان. همه احساسات خوب هستند، نحوه برخورد شما با آن ها مهم است.
شما باید به احساسات کلمات کودکانتان بپردازید. در غیر این صورت کودکان می توانند مانند بزرگتر ها در برخی مواقع احساساتی بشوند. هنگامی که آن ها درباره احساسات و رفتار خود بیشتر فهمیدند، وقت آن است که درباره احساس طرف مقابل صحبت کنید. این را می توان با ربط دادن وضعیت به چیزی مشابه که برای آن ها اتفاق افتاده است انجام داد.
به عنوان مثال، شاید خواهر یا برادر فرزند شما بدون درخواست اسباب بازی مورد علاقه خود را گرفته و از پس دادن آن امتناع کرده است. می توانید از آن ها بخواهید که به گذشته فکر کنند و به یاد بیاورند که در آن زمان چه احساسی داشتند، سپس به این نکته اشاره کنید که ممکن است دوستشان وقتی اسباب بازی را بردند، چنین احساسی داشته باشد.
شما هم چنین می خواهید مشکل را با فرزندتان حل کنید و از او بپرسید که اگر می توانست انجام دهد چه کاری متفاوت انجام می داد. هم می توانید پیشنهادات و هم سناریوهای ایفای نقش را با هم مطرح کنید. در ادامه با همین مثال، به جای بردن اسباب بازی، فرزندتان می توانست پیشنهاد کند با چیز دیگری بازی کند یا با درخواست میان وعده یا تغییر مکان، خود را از موقعیت دور کند.
فرض کنید کودک شما یکی از اسباب بازی های دوستش را گرفت و با آن فرار کرد و دوستش را در حال گریه گذاشت. واداشتن آن ها به رویارویی با عواقب اعمالشان در همان لحظه، کارساز نیست. آن ها هنوز هم هر احساسی را که در وهله اول باعث شده این گونه رفتار کنند، احساس می کنند. آن ها باید قبل از این که آماده باشند به شما گوش دهند و در مورد اعمال خود فکر کنند، سپس آرام شوند. بنابراین بهترین ایده این نیست که سر آن ها فریاد بزنید: «دویدن را متوقف کن و آن اسباب بازی را به دوستت برگردان! باید همین الان عذرخواهی کنی.»
برای این که فرزندتان را طوری تربیت کنید که عذرخواهی کند و اشتباهاتش را بپذیرد و باعث افزایش مسئولیت پذیری شود، این نکات را تمرین کنید.
سخت است که یک بچه ی کوچک این را درک کند که چه چیزی درست است و چه چیزی اشتباه است. اما مهم است که هر چه زودتر این دو مفهوم را در آگاهی آن ها شروع کنید. می توانید با توضیح معنای عذرخواهی و اشاره به این که وقتی اشتباه می کند باید عذرخواهی کرد شروع کنید. کودک را تشویق کنید که همدردی کند تا به او کمک کنید که به اشتباهاتش پی ببرد. مثلاً از او بپرسید اگر کودک دیگری کاری مشابه او انجام دهد، چه واکنشی نشان خواهد داد.
راه های مختلف عذرخواهی کردن را به روش صحیح به کودک خود آموزش دهید، زیرا یک عذرخواهی خوب فقط زیر لب زمزمه کردن کلمه نیست. شما باید کودک را تشویق کنید تا کلماتی را به عذرخواهی خود اضافه کند، مانند این که به شنونده بگوید چه اشتباهی انجام داده است تا شنونده بداند که کودک شما می داند چه کار کرده است. کودک شما هم چنین می تواند عذرخواهی را با این قول به پایان برساند که در آینده بهتر عمل خواهد کرد.
برای اطمینان از این که اشتباه او بخشیده شده است، فرزند شما می تواند با یک سوال پیگیری کند. به کودک خود بیاموزید که هنگام عذرخواهی از لحن صحیح صدا استفاده کند. می توانید این کار را با گفتن «متاسفم» با لحن های مختلف انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید بفهمد چه چیزی واقعی به نظر می‌رسد و چه چیزی فقط ظاهری و نمایشی است.
وقتی با فرزندتان در مورد کاری که انجام داده است صحبت می کنید که مستلزم عذرخواهی است، این احتمال وجود دارد که او از اعمال و رفتار اشتباه خود دفاع کند. در این مورد، کمی وقت بگذارید و مطمئن شوید که او متوجه شده است که چرا از او خواسته اید عذرخواهی کند و چرا نباید احساس خجالت کند. به او بفهمانید که پذیرش اشتباه خود شجاعت می خواهد.برای درک بهتراین موضوع مقاله برخورد با اشتباهات کودکان پیشنهاد میشود.
هرگز ایده خوبی نیست که حق به جانب رفتار کنید. نباید نسبت به اعمال فرزندتان خیلی تدافعی رفتار کنید، و نه این که کودک خود را سرزنش کنید و از کودک دیگر حمایت کنید. هم چنین جملات مختلفی را از آن ها زیاد خواهید شنید؛ مانند: او این کار را کرد یا او شروع کرد. سعی کنید در چنین مواقعی آرامش خود را حفظ کنید و به آن ها توضیح دهید که هر دو باید از یک دیگر عذرخواهی کنند. اگر فرزندتان بعد از آن احساس بدی پیدا کرد، به او توضیح دهید که درگیری بین دو نفر اتفاق می افتد و هر دو در آن نقش دارند. بنابراین حتی اگر به خاطر فرزند شما شروع نشده باشد، باز هم عذرخواهی مهم است.
گاهی اوقات کودک ممکن است در آن زمان که اشتباهی رخ داده است نخواسته عذرخواهی کند. در چنین مواقعی، بهتر است به بچه ها، به ویژه بزرگتر ها، زمان بدهید تا آرام شوند و قبل از عذرخواهی به کارهایی که انجام داده اند فکر کنند. او هم چنین می تواند به روش خود عذرخواهی کند، مانند بغل کردن کودک، یا گل دادن یا حتی یک یادداشت برای عذرخواهی. مهم تر این است که فرزند شما مایل به عذرخواهی باشد و اشتباه خود را درک کرده باشد.
هرگز فراموش نکنید که باید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید. وقتی اشتباهی مرتکب می شوید، هرگز نباید از عذرخواهی کردن از فرزندتان امتناع کنید. اگر فرزند شما هرگز آن را در خانه نشنود، پس هرگز اهمیت «متاسفم» را درک نخواهد کرد. بنابراین در صورت لزوم، بدون این که در مورد آن حالت تدافعی داشته باشید، عذرخواهی کنید.
اگر فرزندتان به طور مکرر از ابراز تأسف برای کاری که انجام داده امتناع می کند، با او در مورد عواقبی که به خاطر رفتارش با آن مواجه است صحبت کنید. می توان گفت دوستش ممکن است دیگر با او صحبت نکند و از بازی با او امتناع کند.
همیشه به یاد داشته باشید که هر چه کودک شما بیشتر شروع به تشخیص رفتار و حرکات درست از نادرست کند، کمتر مجبور به عذرخواهی می شود. بنابراین، رفتار خوب باید بیشتر از آموزش عذرخواهی توجه شود زیرا وقتی کودک اشتباهات خود را تکرار می کند، عذرخواهی او بی معنی می شود. بنابراین ابتدا کودک خود را آماده کنید تا اشتباهات خود را شناسایی کرده و آن ها را اصلاح کند. در نهایت، او یاد خواهد گرفت که از انجام چنین اشتباهاتی اجتناب کند.
وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام می دهد، هرگز اجازه ندهید احساس کند که او را دیگر دوست ندارید. مجبور کردن کودک به عذرخواهی فقط باعث می شود که او احساس شرم و عصبانیت بیشتری کند. بنابراین، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به کودک خود بفهمانید اشتباهاتش را درک کرده و به او کمک کنید تا راه حل را پیدا کند. وقتی عذرخواهی می کند او را در آغوش بگیرید و به او محبت کنید تا بداند عذرخواهی کردن احساس خوبی به دو طرف خواهد داد.
اکنون فرزند شما آماده است تا عذرخواهی کند. یک عذرخواهی صمیمانه نیاز به اولویت دادن به احساسات طرف مقابل و هم چنین نشان دادن پشیمانی دارد. یک عذرخواهی خوب باید چندین کار را انجام دهد. باید آسیب وارد شده را نام ببرد، باید صمیمانه پشیمان باشد و باید آسیب را به نحوی ترمیم کند (شاید با نشان دادن نحوه تغییر اعمال خود یا با انجام اقدامات بعدی دیگر).
سه تاکید مهم متاسفم، من اشتباه کردم و در آینده جبران خواهم کرد؛ برای آموزش کودکان مهم است. برای مثال می تواند بگوید: متاسفم که اسباب بازی شما را بدون درخواست برداشتم. این کار من اشتباه است زیرا به احساسات شما آسیب می رساند و اسباب بازی من نیست. من با وسیله ی دیگری بازی می کنم و سعی می کنم برایت جبران کنم.
بعد از عذرخواهی، راه دیگری که بچه ها می توانند جبران کنند این است که بپرسند چه کمکی می توانند انجام دهند. کودکان با انجام دادن یاد می گیرند و از این رو یک عکس یا یادداشت یا در آغوش گرفتن می تواند نحوه ی جبران آن ها باشد. همین امر برای بزرگسالان نیز صادق است.برای درک بهتر موضوع روی تربیت کودک کلیک کنید.
این فرآیند در ابتدا می تواند سخت باشد، اما فرزند شما به تدریج شروع به ایجاد مسئولیت می کند و او شروع به درک پیامدهای اعمال و رفتار خود می کند. او شروع به ایجاد مهارت همدلی خواهد کرد و شما قطعاً به این که فرزندی مودب تربیت کرده اید، افتخار خواهید کرد. 
وقتی عذرخواهی کردن به بچه ها در سنین پایین آموزش داده می شود، پذیرش اشتباه و جبران آن کامل تر برایشان طبیعی و عادی می شود. آن ها عادت می کنند در مورد اشتباه خود متاسف باشند و عذرخواهی کنند، پیامدهای اعمالشان را بررسی کنند و همدلی ایجاد کنند، برنامه ای برای توقف رفتار ناخواسته شان درست کنند و به خود اجازه دهند که خود را به جای طرف بگذارند و از او دلجویی کنند و جبران کنند. کودکان با آموزش پذیری یاد می گیرند که مسئولیت پذیر باشند. مسئولیت اشتباهات خود را قبول کنند و برای رفع آن تلاش کنند.
کودکان در درجه اول عذرخواهی را از شما یاد می گیرند. پس بهتر است شما هم در صورت هر اشتباهی عذرخواهی کنید تا الگوی خوبی برای آن ها باشید. اجازه دهید کودکان به شیوه ی خود از دیگران عذرخواهی کنند و آن ها را مجبور به شیوه ای دیگر نکنید. اگر آن ها تمایلی به عذرخواهی کردن ندارند و قلدر هستند به آن ها بگویید که اگر عذرخواهی نکنند و جبران نکنند دیگر دوستانشان با آن ها بازی نخواهند کرد.
با آرامش و مهربانی شیوه های عذرخواهی ها را برای آن ها توضیح دهید؛ کودکان هنوز زیاد قوه ی تحلیل و بررسی مسائل ندارند و هضم رفتار و اعمال اشتباه برایشان سخت است. درصورتی که نیازمند اطلاعات بیشتری در مورد دوری ازافراد منفی هستید و یا نگرانی هایی در این زمینه دارید میتوانید با مشاوره روانشناسی درمرکز حامی هنر زندگی درمیان بگذارید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
.jpg)
