مشکلات آموزش مجازی برای والدین چیست؟ با شیوع کرونا و مجازی شدن آموزش، اکثریت دانش آموزان اعلام کردند تدابیر آموزش پرورش برای دوران کرونا مانند تدریس های تلویزیونی و ساخت برنامه شاد چندان موفقیت آمیز نبوده است. در این شرایط بیشتر معلمان نتوانستند مطالب را به نحوی درست به دانش آموزانشان انتقال دهند و دانش آموزان هم در یادگیری ناکام ماندند در نتیجه بار سنگین این مشکلات به دوش والدینی افتاد که نه مهارت معلمی داشتند نه دنیای مجازی را به خوبی می شناختند اما باید فرزندان خود را تعلیم می دادند.
از اسفند ماه سال 1398 با اعلام رسمی ویروس کرونا در ایران، مدارس و دانشگاه ها بسته شدند و تعلیم و تربیت این بار به صورت مجازی آغاز شد. این در حالی بود که زیرساخت های قدیمی آموزش و پرورش آمادگی لازم برای مواجهه با این تغییر اجباری را نداشتند. در ادامه به مشکلاتی می پردازیم که عده کثیری از والدین در دوران آموزش مجازی کرونا با آن دست به گریبان بوده اند. برای کسب آگاهی بیشتر درباره روش های بهتر شدن آموزش مجازی کلیک کنید.
در اوایل کرونا و مجازی شدن مدارس شاهد بودیم که تقریبا تمام کانال های تلویزیونی به خصوص شبکه آموزش برنامه هایی برای آموزش همگانی دروس دبستان تدارک دیده بودند. در این برنامه ها از مدرسان منتخب استفاده شده بود که هر درسی را به ساده ترین روش به دانش آموز یاد می دادند. هدف اصلی این برنامه ها کمک به دانش آموزانی بود که تمکن مالی و شرایط مناسب برای شرکت در کلاس های مجازی را نداشتند.
اما چه چیزی باعث شد این طرح شکست بخورد؟ هر معلم به تناسب آموخته ها و تجربیات خاص خودش روش منحصر به فردی را برای آموزش به کار می گیرد به همین دلیل دانش آموزی که توسط دو یا چند معلم تعلیم می بیند دچار سردرگمی و دوگانگی خواهد شد. اکثر دانش آموزان از این موضوع شکایت می کردند که معلم خودشان درس را به یک شیوه و معلم صدا و سیما درس را به شیوه دیگری تدریس می کند.
فضای مجازی مانند یک شمشیر دولبه است. از طرفی افراد در عصر حاضر برای آموزش، ارتباط، کتاب خواندن، به روز بودن و هزاران مورد دیگر به اینترنت نیاز دارند و از طرف دیگر همین فضای مجازی می تواند اثرات مخرب زیادی روی جسم و روح انسان ها بگذارد. یکی از دغدغه های والدین که در زمانه فعلی به وجود آمده این است که نه می توانند فرزندان خود را از استفاده از فضای مجازی منع کنند و نه می توانند آن ها را در این فضا تنها و آزاد رها کنند.
چاره چیست؟ امروزه فضای مجازی به تنهایی یک جهان منحصر به فرد است. جهانی که افراد فارغ از هر ویژگی خاصی می توانند با یک کلیک جزوی از آن باشند. اما باید نقشه این جهان پیچیده را بلد بود و به بی راهه های آن نرفت. اعتیاد به فضای مجازی و اینترنت یکی از مشکلات جوانان با والدین است.
در گذشته والدین دلسوز و آینده بین به فرزندان خود مهارت هایی مانند آشپزی، خانه داری، شنا، کشاورزی و... یاد می دادند تا در آینده دچار مشکل نشوند و به قولی بتوانند گلیم خود را از آب در بیاورند. چیزی که لازم است امروزه پدر و مادرها یاد بگیرند و به فرزندان خود نیز انتقال دهند سواد رسانه ای است. سواد رسانه ای یعنی سواد استفاده درست از فضای مجازی، سواد رسانه ای یعنی استفاده آگاهانه و عاقلانه از اینترنت به طوری که کمترین ضرر و بیشترین نفع نصیب فرد شود.
امید است در آینده نزدیک والدین بیشتری با مفهوم سواد رسانه ای آشنا شوند و بتوانند نحوه صحیح استفاده از اینترنت را به فرزندان خود بیاموزند.
یکی از نگرانمی های بعضی والدین ورود فرزندانشان به برنامه های خارجی ای مانند تلگرام، واتساپ، اینستاگرام، تیک تاک و ... بوده است. به همین دلیل مسئولان کشور دست به طراحی برنامه ای به نام برنامه شاد زدند تا دانش آموزان بتوانند در یک پلتفرم وطنی به صورت امن آموزش ببیند.
اما متاسفانه این طرح هم به طور کامل موفق نبوده: والدین دانش آموزان اذعان دارند این برنامه به دلیل مشکلات نرم افزاری و کند بودن اینترنت مدام قطعی داشته و معلمان ناچار بودند فضای کلاسی را به پیامرسان های دیگری مانند واتساپ انتقال دهند. برای کسب آگاهی بیشتر درباره فواید و مضرات اینترنت برای کودکان کلیک کنید.
تا قبل از کرونا خیلی از والدین مخالف خرید گوشی برای بچه های سنین دبستان و راهنمایی بودند چرا که عقیده داشتند ورود به دنیای بی انتهای اینترنت و ارتباطات مجازی می تواند ذهن بچه ها را درگیر کرده و از فضای درسی دورشان کند. اما حالا دست هر بچه 6 ساله ای یک تلفن همراه می بینیم که بدون هیچ نظارتی استفاده می شود.
کودکانی که از سنین کم شروع به استفاده از فناوری های الکترونیک مانند موبایل، تبلت و لب تاب می کنند تجربه های خیلی کمی از زندگی واقعی دارند و در آینده به مشکلات زیادی در ارتباطات خود بر می خورند. برای کسب آگاهی بیشتر درباره مشکلات استفاده کودک از گوشی کلیک کنید.
احتمالا شما هم ماجرای تلخ نوجوان کولبر را شنیده اید: مانی نوجوان 14 ساله ای بود که به همراه مادرش کولبری می کرد تا پول کافی برای خرید گوشی و شرکت در آموزش مجازی را به دست بیاورد. اما در یکی از روزهایی که به سرکار رفته بود از سراشیبی کوه سقوط کرده و دچار صدمات جدی شد. این پسر بچه نوجوان تنها دانش آموزی نبود که به دلیل کمبود امکانات از آموزش مجازی در دوره کرونا محروم ماند. برای کسب آگاهی بیشتر درباره مشکلات گرفتن موبایل برای نوجوان کلیک کنید.
متاسفانه امروزه نرخ بالای دلار قیمت تلفن همراه و تبلت را به صورت نجومی بالا برده از طرف دیگر نمونه با کیفیت، ارزان و ایرانی این محصولات در بازار یافت نمی شود. در دوران کرونا خانواده های زیادی به دلیل مشکلات مالی توانایی فراهم کردن امکانات مناسب برای آموزش مجازی فرزندانشان را نداشتند و به همین دلیل در برابر فرزند خود سرافکنده شدند.
یکی از نگرانی های اصلی والدین در دوره کرونا استفاده زیاد از حد فرزندانشان از فناوری های الکترونیک بوده که همین امر سبب اعتیاد فراگیر به فضای مجازی شده است. برای کسب آگاهی بیشتر درباره اعتیاد به شبکه های اجتماعی کلیک کنید.
اعتیاد یعنی یک حالت روانی و یا جسمی وابسته به یک چیز خاص، اعتیاد یعنی عادت بیمارگونه به یک موضوع به صورتی که اراده شخص در کنترل اعمالش دچار مشکل شود. یکی از اعتیادهای فراگیر در عصر حاضر اعتیاد به اینترنت یا تلفن همراه است که به اختصار اعتیاد مجازی نامیده می شود. متاسفانه قربانی اصلی این نوع اعتیاد قشر کودک و نوجوان می باشد.نشانه های اعتیاد مجازی:
در ادامه به مشکلات فیزیکی ای می پردازیم که بر اثر استفاده زیاد از فناوری های دیجیتال به وجود می آیند.
از زمان پیدایش مدارس و مکتب خانه ها عموما آموزش در فضای خاصی به نام کلاس درس صورت می گرفت. کلاس درس شامل قوانینی بود که بچه ها را منضبط تر از قبل می کرد و تمرکز آنان را در یادگیری افزایش میداد. ولی امروزه با آمدن مدارس به خانه ها دانش آموزان نمی توانند در یک فضای مخصوص آموزش ببیند و عمدتا در اتاق یا فضایی از خانه مشغول به درس خواندن می شوند که پر از شاخصه های حواس پرتی و کاهش تمرکز است.
تحقیقات نشان داده که افرادی که به جای مدرسه در خانه درس می خوانند پرش فکری زیادی دارند و تمرکز صد در صدی روی درس پیدا نمی کنند.
جدایی از خانواده و حضور پیدا کردن در مدرسه به کودکان این امکان را میداد که از والدین خود مستقل شوند و به تنهایی جهان را کشف کنند. کودکان در سال های آغازین دبستان یاد می گرفتند که وظایف خودشان را به عهده بگیرند و انجام دهند. علاوه بر این حضور در فضایی که پر از همسالان بود باعث میشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی دانش آموزان شکل گرفته و تقویت شود.
تحقیقات روانشناسان پس از کرونا نشان داد که کودکان در این دوره به والدین خود وابسته تر می شوند و شکل گیری مهارت های اجتماعی آن ها به تعویق افتاده و حتی ممکن است دچار اخلال شود. متاسفانه والدین از این موضوع بسیار ناراضی و نگران هستند.
تا اینجا به مشکلات و نگرانی های والدین در دوره آموزش مجازی کرونا پرداختیم. در این بخش قرار است راه حل هایی را برای برون رفت از این مشکلات به شما پیشنهاد کنیم. امید است که این راه حل ها برای شما و فرزندتان راهگشا باشد.
بهتر است استفاده از اینترنت برای کودکان و نوجوانان زمان بندی شده باشد. با این راه حل می توانید از بسیاری از مشکلات جلوگیری نمایید. برای این امر باید یک سری ساعت مشخص را انتخاب کنید که صرفا در آن زمان فرزند شما حق استفاده از فناوری های الکترونیک و اینترنت را داشته باشد. البته نکته ای که حتما باید به آن توجه کنید این است که مدتی که تعیین می کند نه خیلی زیاد باشد و نه خیلی کم. اگر مدت تعیین شده خیلی کم باشد فرزند شما شروع به لجبازی می کند و حتی ممکن است دزدکی سراغ اینترنت برود.
در این دوره کرونا که کودکان نمی توانند به مدرسه بروند، در پارک بازی کنند و تفریحات سالم در اجتماع داشته باشند تنها تفریحی که برایشان می ماند استفاده کردن از اینترنت و فضای مجازی است. اگر شما می خواهید میل بی انتهای فرزندتان نسبت به اینترنت را کاهش دهید باید تفریح جایگزینی که هم سرگرمی های جذاب و هم امن باشد را به او پیشنهاد دهید. مثلا اگر فرزند شما آشپزی را دوست دارد یک روز در هفته را بگذارید که باهم آشپزی کنید یا مثلا می توانید به صورت خانوادگی بازی های فکری در خانه انجام دهید.
همانطور که پیش از این هم گفته شد در زمانه فعلی که استفاده از فضای مجازی بالاجبار بخشی از زندگی همه انسان هاست، تمام افراد باید سواد رسانه ای خود را بالا ببرند تا از آسیب های دنیای مجازی در امان بمانند. فراموش نکنید که اگر خودتان نتوانید به شکلی درست این مهارت را بیاموزید نمی توانید آن را به فرزندتان انتقال دهید. بهتر است از همین امروز شروع به یادگیری نمایید.
امروزه برنامه ها و اپلیکیشن های زیادی هستند که مفاهیم درسی را به شکل بازی به کودک آموزش می دهند. اگر بتوانید کودک خود را به این گونه برنامه ها علاقه مند کنید با یک تیر دو نشان زدید هم تفریح خوبی برای کودکتان پیدا کرده اید و هم به پیشرفقت تحصیلی او کمک کرده اید. پیشنهاد ما این است که این برنامه ها را پیدا کرده و بهترین و جذاب ترین آن ها را برای فرزندتان انتخاب کنید. در این راستا مشاوره روانشناسی مرکز حامی هنر زندگی پاسخگوی سوالات شما است.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*