ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

قرص بنز چیست؟

قرص بنز چیست؟ قرص بنز یا بنزودیازپین ها نوعی داروی آرام بخش هستند. این بدان معنی است که آنها عملکردهای بدن و مغز را کاهش می دهند. می توان از آنها برای کمک به اضطراب و بی خوابی مانند مشکل در خوابیدن یا ماندن در خواب استفاده کرد. مصرف بیش از حد بنزودیازپین می تواند خطرناک باشد و مخلوط کردن آن با الکل یا مواد دیگر می تواند کشنده باشد. این مقاله به نحوه عملکرد بنزودیازپین ها، موارد استفاده از آنها و عوارض جانبی و خطرات مربوطه می پردازد. برای دریافت مشاوره تلفنی افسردگی کلیک نمایید.

تماس با مشاور

 

قرص بنز یا بنزودیازپین چیست؟

بنزودیازپین ها گروهی از داروها هستند که می توانند طیف وسیعی از بیماری ها را درمان کنند. بنزودیازپین ها(" Benzodiazepines ') داروهای افسردگی هستند. همچنین آرام‌بخش‌های جزئی هستند که معمولاً توسط پزشکان برای کاهش استرس و اضطراب و کمک به خواب افراد تجویز می‌شوند. اما متخصصان پزشکی در مورد خطرات آنها به ویژه اگر برای مدت طولانی استفاده شوند، نگران اند این بدان معناست که آنها پیام‌های ارسالی بین مغز و بدن را کاهش می‌دهند. بنزودیازپین ها با افزایش اثر یک انتقال دهنده عصبی به نام گاما آمینوبوتیریک اسید یا GABA عمل می کنند. انتقال‌دهنده‌های عصبی مواد شیمیایی هستند که پیام‌ها را بین سلول‌های مغز مخابره می‌کنند. این پیام ها می توانند اثر محرک یا آرام بخش داشته باشند.

1.مکانیسم اثر قرص بنز

گابا یک انتقال دهنده عصبی است که پیام های آرامش بخش را به بدن ارسال می کند. هنگامی که فرد احساس اضطراب می کند، تحریک بیش از حد در مغز رخ می دهد. وقتی افراد بنزودیازپین مصرف می کنند، مغز پیام هایی برای مقابله با این تحریک بیش از حد ارسال می کند. این فعالیت می تواند علائم استرس و اضطراب را کاهش دهد. بنزودیازپین ها می توانند باعث مصرف بیش از حد شوند به ویژه هنگامی که با الکل یا سایر داروها استفاده شوند. آنها همچنین با وابستگی (اعتیاد) و علائم ترک همراه هستند حتی پس از استفاده کوتاه مدت. به همین دلیل است که بنزودیازپین ها اولین گزینه برای درمان بی خوابی، اضطراب یا سایر نگرانی های سلامتی نیستند. بنزودیازپین ها می توانند به درمان برخی از بیماری های روانی و عصبی کمک کنند اما استفاده از آنها با احتیاط ضروری است.

2. موارد تجویز و مصرف قرص بنز

بنزودیازپین ها اغلب برای طیف وسیعی از شرایط تجویز می شوند: آنها می توانند بیمارانی که تنفس مکانیکی دریافت می کنند یا کسانی که استرس شدید دارند را آرام کنند. در این شرایط به دلیل خطر ابتلا به افسردگی تنفسی احتیاط می شود و توصیه می شود که امکانات درمانی اوردوز بنزودیازپین در دسترس باشد. همچنین مشخص شده است که آنها احتمال PTSD بعدی را پس از خارج شدن افراد از دستگاه تنفس مصنوعی افزایش می دهند. بنزودیازپین ها در مدیریت تنگی نفس در بیماری های پیشرفته به ویژه در مواردی که سایر درمان ها نتوانسته اند علائم را به اندازه کافی کنترل کنند، اندیکاسیون دارند.
بنزودیازپین ها به عنوان دارویی که چند ساعت قبل از عمل برای کاهش اضطراب تجویز می شود، موثر هستند. آنها همچنین فراموشی ایجاد می کنند که می تواند مفید باشد زیرا بیماران ممکن است خاطرات ناخوشایند را از این روش به یاد نیاورند. آنها همچنین در بیماران مبتلا به فوبیای دندان و همچنین برخی از روش های چشم پزشکی مانند جراحی انکساری استفاده می شود. اگرچه چنین استفاده ای بحث برانگیز است و فقط برای کسانی که بسیار مضطرب هستند توصیه می شود.

3.سایر موارد کاربرد

استفاده کوتاه مدت از این داروها معمولاً بی خطر و مؤثر است اما استفاده طولانی مدت می تواند منجر به تحمل دارویی، وابستگی و سایر عوارض جانبی شود. بنزودیازپین ها فعالیت نورون هایی را که باعث واکنش های استرس و اضطراب می شوند، تغییر می دهند. نوع بنزودیازپین کاربردهای بالقوه دارند. پزشکان همچنین ممکن است این داروها را برای شرایط و مسائل مختلف دیگر مورد استفاده قرار دهند از جمله:
  1. سایر اختلالات خواب
  2. اختلال تیک
  3. اختلال دوقطبی
  4. برای مدیریت ترک الکل
  5. اختلالات تشنج، مانند صرع
  6. فوبیا یا اختلال ترس های خاص
  7. اختلال اضطراب فراگیر
  8. اختلال اضطراب اجتماعی
  9. آنها همچنین ممکن است از آنها برای آماده سازی برخی از اقدامات پزشکی استفاده کنند.

4.موارد منع مصرف قرص بنز

  • استفاده از بنزودیازپین ها در دوران بارداری یا شیردهی توصیه نمی شود، زیرا با زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و نقایص بالقوه هنگام تولد همراه است.
  • قبل از شروع درمان با بنزودیازپین ها، فرد باید هر دارویی را که استفاده می کند به پزشک خود اطلاع دهد.
  • برخی از داروها ممکن است اثرات بنزودیازپین ها را تشدید کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اثربخشی آنها را کاهش دهند.
  • قبل از تغییر دوز یا قطع دارو از پزشک خود سوال کنید.
  • برای کاهش اضطراب کودکان و نوجوانان و افراد مسن توصیه نمی شود.
  • بنزودیازپین ها به دلیل عملکرد شل کنندگی عضلانی خود ممکن است باعث افسردگی تنفسی ( آسم حاد) در افراد مستعد شوند. به همین دلیل، آنها در افراد مبتلا به میاستنی گراویس، آپنه خواب، برونشیت، COPD و بیماری کلیوی و کبدی پیشرفته منع مصرف دارند.
  • هنگام استفاده از بنزودیازپین ها در افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی یا ناتوانی ذهنی به دلیل واکنش های متناقض مکرر، احتیاط لازم است.
  • در افسردگی مزمن، ممکن است تمایل به خودکشی را افزایش دهند و گاهی اوقات برای مصرف بیش از حد خودکشی استفاده می‌شوند.
  • افراد با سابقه مصرف بیش از حد الکل یا استفاده غیر پزشکی از مواد افیونی یا باربیتورات ها باید از بنزودیازپین ها اجتناب کنند، زیرا خطر تداخلات تهدید کننده زندگی با این داروها وجود دارد.
 قرص بنز چیست؟

انواع بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها معمولاً به صورت خوراکی تجویز می شوند. با این حال، گاهی اوقات لورازپام یا دیازپام ممکن است به صورت داخل وریدی برای درمان حملات پانیک تجویز شود. برخی افراد نیز آنها را تزریق می کنند. بنزودیازپین ها با نام شیمیایی (ژنریک) یا نام تجاری خود شناخته می شوند. در هر مورد، دارو یکسان است. فقط توسط یک شرکت متفاوت ساخته شده است. بنزودیازپین های مختلفی وجود دارد. آنها از نظر قدرت، سرعت جذب بدن و موارد استفاده از آنها متفاوت هستند.

انواع قرص بنز از لحاظ مدت اثر

سه نوع بنزودیازپین وجود دارد: طولانی، متوسط و کوتاه اثر. بنزودیازپین‌های کوتاه‌اثر اثرات ترک قوی‌تری دارند و می‌توانند بیشتر از بنزودیازپین‌های طولانی‌اثر اعتیادآور باشند. بنزودیازپین ها انواع مختلف و کاربردهای متفاوتی دارند. آنها شامل منبع قابل اعتماد هستند:
  • آلپرازولام (زاناکس) اختلالات اضطرابی و پانیک
  • کلونازپام (کلونوپین) درمان صرع، سندرم پای بی قرار
  • دیازپام (والیوم) بی خوابی، تشنج و ترک الکل
  • لورازپام (آتیوان)  کاهش اضطراب، درمان بی خوابی
  • میدازولام (آرایی) بی خوابی
  • کلردیازپوکساید (لیبریوم) ترک الکل و اضطراب
 

عوارض جانبی بنزودیازپین ها

بنزودیازپین‌ها عموماً برای استفاده کوتاه‌مدت بی‌خطر و مؤثر در نظر گرفته می‌شوند. حدود دو تا چهار هفته اگرچه ممکن است اختلالات عصبی شناختی و اثرات متناقضی مانند پرخاشگری یا عدم بازداری رفتاری رخ دهد. اقلیتی از مردم پس از مصرف بنزودیازپین‌ها واکنش‌هایی مانند تشدید بی‌قراری یا وحشت دارند. بنزودیازپین ها با افزایش خطر خودکشی به دلیل پرخاشگری، تکانشگری و اثرات منفی ترک همراه هستند. استفاده طولانی مدت به دلیل نگرانی در مورد کاهش اثربخشی، وابستگی فیزیکی، سندرم ترک بنزودیازپین و افزایش خطر زوال عقل و سرطان بحث برانگیز است. افراد مسن در معرض افزایش خطر عوارض جانبی کوتاه مدت و بلندمدت هستند. بنزودیازپین ها بر روی افراد مختلف تأثیر متفاوتی می گذارند اما عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
  • افسردگی و گیجی
  • دید دو تایی یا تاری دید
  • اسهال یا یبوست
  • احساس گوشه گیری یا انزواطلبی یا سرخوشی
  • سردرد، خواب آلودگی و خستگی
  • اختلال در تفکر و از دست دادن حافظه
  • دهان خشک، گفتار نامفهوم یا لکنت زبان
  • اختلال هماهنگی، سرگیجه و لرزش
  • حالت تهوع و از دست دادن اشتها
تزریق بنزودیازپین ها همچنین ممکن است باعث موارد زیر شود:
  • آسیب رگ و زخم
  • عفونت از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، HIV و ایدز
  • ترومبوز ورید عمقی و لخته که می تواند منجر به از دست دادن اندام ها، آسیب به اندام ها، سکته مغزی و احتمالاً مرگ شود.

1.عوارض جانبی

  • بیش از حد آرام بخش یا خواب آور
  • بی قراری و تحریک پذیری
  • نوسانات خلقی و پرخاشگری
  • تنفس آهسته و کم عمق
  • بی هوشی یا کما
  • مرگ در صورت مصرف با داروی دیگری مانند الکل احتمال بیشتری دارد.
اگر شما یا شخص دیگری هر یک از این علائم را داشتید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. مطالعه مقاله «عوارض داروهای افسردگی» توصیه می شود.

2.عوارض بلند مدت

استفاده منظم از بنزودیازپین ها ممکن است باعث عوارض بلند مدت شود مانند:
  • آگورافوبیا (ترس از فضاهای باز یا عمومی)
  • آنهدونیا (ناتوانی در احساس لذت)
  • ناتوانی در تفکر منسجم
  • بی میلی جنسی
  • فوبیای اجتماعی
  • اختلال در تفکر یا از دست دادن حافظه
  • اضطراب و افسردگی
  • تحریک پذیری، پارانویا و پرخاشگری
  • تغییر شخصیت
  • ضعف، بی حالی و بی انگیزگی
  • خواب آلودگی و خستگی
  • مشکل در خوابیدن یا خواب های آشفته
  • سردرد، حالت تهوع
  • بثورات پوستی و افزایش وزن
  • اعتیاد
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف طولانی مدت و زیاد بنزودیازپین ها یک عامل خطر برای صرع، سکته مغزی و تومورهای مغزی است.  

وابستگی و ترک قرص بنز

بنزودیازپین ها به دلیل خطر اعتیاد جسمی و روانی، یک داروی جدول IV هستند. این دارو دارای هشدار جعبه سیاه است. این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. هشدار جعبه سیاه به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد هشدار می دهد. به این ترتیب، آنها معمولا بیش از دو تا چهار هفته تجویز نمی شوند. هنگامی که بنزودیازپین ها برای مدت طولانی مصرف می شوند، می توانند منجر به تحمل و وابستگی شوند به این معنی که بدن شما برای دستیابی به همان اثر درمانی به مقدار بیشتری از دارو نیاز دارد. اگر از هر یک از این داروها برای مدت طولانی استفاده کنید در صورت قطع ناگهانی ممکن است علائم ترک را تجربه کنید.

علائم ترک قرص بنز

ترک بنزودیازپین ها پس از مدت طولانی چالش برانگیز است زیرا بدن باید به عملکرد بدون آنها عادت کند. بنابراین هنگام برنامه ریزی برای توقف مصرف بنزودیازپین ها، مشاوره از یک متخصص بهداشت بسیار مهم است. اگر مصرف بنزودیازپین ها به طور ناگهانی قطع شود، قطع ناگهانی آن می تواند باعث تشنج شود. مطالعه مقاله «عوارض قطع داروهای افسردگی» می تواند سودمند باشد. علائم ترک از فردی به فرد دیگر متفاوت است و بسته به نوع بنزودیازپین مصرفی متفاوت است. علائم می تواند از چند هفته تا یک سال طول بکشد و می تواند شامل موارد زیر باشد:
  • اختلالات هذیانی، توهم و پارانویا
  • سردرد، بدن درد یا انقباض عضلات
  • سرگیجه و لرزش، تشنج
  • حالت تهوع، استفراغ، درد معده
  • رویاهای عجیب و غریب، خستگی
  • تمرکز ضعیف
  • اضطراب و تحریک پذیری
  • ادراک تغییر یافته، افزایش حواس
  • بی خوابی شبانه
استفاده از بنزودیازپین‌ها، حتی طبق تجویز، می‌تواند منجر به وابستگی فیزیکی و قطع مصرف دارو در صورت قطع ناگهانی دارو می تواند تهدید کننده زندگی باشد.  
روش های درمان افسردگی بدون دارو

روش های درمان افسردگی

اضطراب و افسردگی شرایط سلامت روانی هستند که بر خلق و خو و احساسات تأثیر می گذارند. اضطراب با ترس و افسردگی با خلق و خوی ضعیف مرتبط است. دارو ممکن است برای همه مناسب نباشد و فرد ممکن است گزینه های درمانی دیگر را برای افسردگی و اضطراب ترجیح دهد. افراد در صورت مشاهده علائم افسردگی و اضطراب باید با پزشک خود صحبت کنند. یک پزشک می تواند آنها را در مورد گزینه های درمانی مناسب راهنمایی کند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تقریباً 5٪ منبع مورد اعتماد بزرگسالان در سراسر جهان افسردگی را تجربه می کنند. اختلالات اضطرابی شایع ترین نوع بیماری روانی است که عده ای را تحت تأثیر قرار می دهد. مناسب ترین درمان به علائم فرد، شرایط همزمان و شدت بیماری بستگی دارد.
برخی از داروها می توانند هر دو بیماری را درمان کنند در حالی که برخی دیگر برای درمان اضطراب یا افسردگی مناسب تر هستند. داروهای ضد افسردگی می توانند به بهبود علائم افسردگی کمک کنند. طبق تحقیقات، اثرات بنزودیازپین ها در عرض 30 تا 60 دقیقه رخ می دهد منبع مورد اعتماد. این داروهای سریع الاثر ممکن است به علائم اضطراب مانند حملات پانیک، بی خوابی و تنش عضلانی کمک کنند.

درمان غیر دارویی افسردگی

  • درمان شناختی رفتاری (CBT): این روش بر شناسایی و اصلاح رفتارهایی تمرکز دارد که در مقابله با اضطراب و افسردگی سازنده نیستند. ممکن است مهارت‌ها و ابزارهایی را در اختیار افراد قرار دهد تا به موقعیت‌های خاص واکنش مؤثرتری نشان دهند.
  • مواجهه درمانی: این نوع درمان شامل حرکت فرد به سمت موقعیت های اضطراب زا است که معمولاً از آنها اجتناب می کند تا یاد بگیرند که چگونه با اضطراب کنار بیایند و علائم خود را کاهش دهند.
  • هنر و درمان خلاق: این شامل استفاده از موسیقی، نقاشی یا نمایش برای کمک به فرد برای بیان احساسات و مقابله با علائم است.
  • گفتار درمانی: این شامل فردی می شود که با یک متخصص در مورد تجربیات و احساسات صحبت می کند و ممکن است به او کمک کند روش های جدیدی برای مقابله با موقعیت ها پیدا کند.
  • گروه‌ درمانی: این گروه‌ها زمینه‌ای را برای افراد فراهم می‌کنند تا با افراد مبتلا به اضطراب یا افسردگی ملاقات کنند و با آن‌ها احساسات خود را در میان بگذارند.
  • تکنیک های مدیریت استرس: تکنیک هایی مانند ورزش، تمرکز حواس و مدیتیشن ممکن است به کاهش علائم اضطراب و افسردگی کمک کند و همینطور تغذیه سالم داشته باشید، برای خود هدف تعیین کنید، استراحت کافی داشته باشید، از افکار منفی دور شوید، از مخدرها دوری کنید.
 

سخن آخر

مسائل مهمی که باید به آن توجه داشته باشید تغذیه سالم، هدفمندی، ورزش کردن و سایر متدهایی که برای درمان بدون داروی این بیماری است تأثیر بلند مدت دارند. با تکرار این رفتارها و تعهد به کارهای موثر در درمان افسردگی، بعد از چند ماه اثرات آن را می‌بینید و متوجه می‌شوید که کم‌کم می‌توانید به زندگی عادی برگردید. برای دریافت مشاوره روانشناسی در این مورد کلیک کنید.

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*