تست پاپ اسمیر یا نمونه برداری از سلول های دهانه رحم ابزاری برای غربالگری سرطان دهانه ی رحم است. این آزمایش می تواند سلول های غیر طبیعی دهانه ی رحم را قبل از سرطانی شدن تشخیص دهد. پزشکان اغلب تست های (HPV) را در طول آزمایش پاپ اسمیر انجام می دهند تا ویروسی را که خطر ابتلا به سرطان دهانه ی رحم را افزایش می دهد بررسی کنند. نتیجه نامشخص یا غیر طبیعی پاپ اسمیر ممکن است نشانه عفونت، مشکل دیگری یا سرطان باشد.
آزمایش پاپ اسمیر که به آن تست پاپ نیز گفته می شود، یک روش غربالگری سرطان دهانه ی رحم است. وجود سلول های پیش سرطانی یا سرطانی را روی دهانه رحم شما را آزمایش می کنند. در طول روش معمول، سلول های دهانه ی رحم به آرامی خراشیده میشوند و از نظر رشد غیر طبیعی بررسی میشوند. این روش در مطب پزشک شما انجام می شود. ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما معمولاً درد طولانی مدت ایجاد نمی کند.
در طول معاینه ی لگن، پزشک شما رحم، تخمدان ها و سایر قسمت های دستگاه تناسلی زنان را بررسی کرده و لمس میکند. این معاینه پزشک کمک می کند تا عفونت ها، مشکلات و انواع خاصی از سرطان را شناسایی کند (اما نه سرطان دهانه رحم). پزشک متخصص زنان هم چنین ممکن است تست های (STD) را در طول معاینه ی لگن انجام دهد. معاینه لگن همیشه شامل تست پاپ اسمیر نیست.
چنانچه ذکر شد تست پاپ اسمیر که به عنوان سیتولوژی دهانه رحم یا تست پاپ نیز شناخته می شود، یک ابزار غربالگری پرکاربرد برای تشخیص سلول های غیرطبیعی دهانه رحم است که ممکن است وجود سرطان دهانه رحم یا شرایط پیش سرطانی را نشان دهد. در اینجا اطلاعاتی در مورد دقت، تشخیص، جایگزین ها و عوارض جانبی احتمالی تست پاپ اسمیر آورده شده است:
آزمایش پاپ اسمیر به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود و عوارض جانبی جدی نادر است. با این حال، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی موقت زیر را تجربه کنند:
توجه به این نکته ضروری است که پاپ اسمیر یک آزمایش غربالگری است و یک ابزار تشخیصی نیست. اگر سلولهای غیرطبیعی شناسایی شوند، ممکن است اقدامات تشخیصی بیشتری مانند کولپوسکوپی یا بیوپسی برای تشخیص قطعی توصیه شود. اگر نگرانی خاصی در مورد دقت، تشخیص یا عوارض جانبی تست پاپ اسمیر دارید، بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که می تواند اطلاعات شخصی را ارائه دهد و به نیازها و شرایط فردی شما رسیدگی کند.
انجمن سرطان منبع مطمئنی را توصیه میکند که غربالگری باید از ۲۵ سالگی شروع شود. برخی از زنان ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان یا عفونت رحم باشند. اگر دچار موارد زیر هستید نیاز است که تست پاپ اسمیر انجام دهید:
آزمایش HPV انواع خاصی از ویروس را که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد، بررسی می کند. HPV یک بیماری مقاربتی شایع است که تقریباً یک سوم جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. انواع مختلفی از (HPV) وجود دارد. همه نوع (HPV) باعث سرطان نمی شوند.
ارائه دهندگان می توانند تست HPV و تست پاپ اسمیر را هم زمان با استفاده از مراحل مشابه انجام دهند (خراش ملایم دهانه رحم برای نمونه های سلولی). هنگام ارسال این نمونه ها به آزمایشگاه، پزشک شما مشخص میکند که آیا متخصص آزمایشگاه (پاتولوژیست) باید سلول های پیش سرطانی یا سرطانی (پاپ اسمیر)، HPV یا هر دو (یک آزمایش مشترک) را بررسی کند یا خیر.
ویروس (HPV) ویروسی است که باعث زگیل می شود و احتمال سرطان دهانه ی رحم را افزایش می دهد. انواع (16 و 18 HPV) علل اولیه سرطان دهانه رحم هستند. اگر (HPV) دارید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم باشید. زنان بالای 65 سال با سابقه نتایج طبیعی پاپ اسمیر ممکن است در آینده از انجام این آزمایش خودداری کنند. شما هنوز هم باید به طور منظم تست پاپ اسمیر را بر اساس سن خود بدون توجه به وضعیت رابطه جنسی خود انجام دهید. به این دلیل است که ویروس HPV می تواند سال ها خاموش باشد و سپس به طور ناگهانی فعال شود.
سرطان دهانه رحم همان سرطان ایجاد شده در دهانه ی رحم است. دهانه ی رحم، دهانه باریک و پایینی رحم است. از رحم شما به واژن شما منتهی می شود. اگر از طریق واژن به آن نگاه کنید، دهانه رحم شما شبیه یک دونات به نظر می رسد.
سرطان دهانه رحم معمولاً سال ها طول می کشد تا ایجاد شود. در این مدت سلول های دهانه ی رحم تغییر کرده و به سرعت رشد می کنند. تغییرات اولیه ای که قبل از تبدیل شدن به سرطان کامل (پیش سرطانی) اتفاق می افتد، دیسپلازی یا نئوپلازی داخل اپیتلیال گردن رحم (CIN) نامیده می شود. اگر این تغییرات پیدا و درمان شوند، می توان از سرطان دهانه ی رحم پیشگیری کرد. در صورت عدم تشخیص و درمان، سرطان دهانه ی رحم می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد و مرگبار شود. برای آشنایی بیشتر با علائم سرطان رحم و تخمدان کلیک کنید.
بزرگ ترین عامل خطر برای سرطان دهانه ی رحم داشتن یکی از انواع پرخطر ویروس ها از جمله (HPV) است. این که چرا برخی افراد به عفونت های طولانی مدت (HPV)، تغییرات سلولی پیش سرطانی یا سرطان مبتلا می شوند هنوز کاملا مشخص نشده است. اما محققان می گویند که (HPV) به راحتی از تماس جنسی پوست به پوست با فردی که آن را دارد منتقل می شود.
ویروس (HPV) از طریق تماس پوست به پوست با اندام تناسلی و هم چنین رابطه دهانی، واژینال و مقعدی منتقل می شود. این بدان معناست که حتی اگر دخول صورت نگیرد و حتی اگر آلت تناسلی داخل واژن، مقعد یا دهان نرود می تواند باز پخش شود.
ویروس (HPV) شایع ترین بیماری مقاربتی است و در بیشتر مواقع مسئله مهمی نیست. معمولاً خود به خود از بین می رود و بیشتر مردم حتی نمی دانند که تا به حال (HPV) داشته اند. در واقع، اکثر افرادی که رابطه ی جنسی دارند در مقطعی از زندگی خود به (HPV) مبتلا می شوند.
علاوه بر HPV، موارد دیگری نیز وجود دارد که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد. این شامل:
همه آن چه گفته شد، همه کسانی که مشکلات بیماری دهانه رحم دارند در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه ی رحم هستند. بنابراین مهم نیست که با چه کسی می خوابید یا هویت جنسی شما چیست، مهم است که مراقب سلامت دهانه رحم خود باشید.
این که هر چند وقت یک بار نیاز به آزمایش پاپ اسمیر دارید، با عوامل مختلفی از جمله سن و خطر بیماری ها تعیین می شود. در افراد کمتر از 21 سال نیازی به تست پاپ اسمیر نیست. از سنین 21 تا 29 سال هر سه سال یک بار نیاز است. از سنین 30 تا 65 سال آزمایش پاپ اسمیر یا (HPV) هر پنج سال یک بار نیاز است. در سنین بالاتر از 65 سال با نظر پزشک شاید دبگر آزمایشی نیاز نباشد. پیشنهاد میکنیم مقاله زندگی با سرطان را مطالعه کنید.
این توصیه ها فقط برای زنانی که مشکل دهانه رحم دارند توصیه می شود. زنانی که هیسترکتومی با برداشتن دهانه رحم انجام داده اند و سابقه سرطان دهانه رحم ندارند، نیازی به غربالگری ندارند. توصیه ها متفاوت است و باید برای زنانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا سابقه ضایعات پیش سرطانی یا سرطانی دارند، متفاوت باشد. به طور کلی، تست پاپ اسمیر به صورت زیر انجام می شود:
شما می توانید با معاینه ی سالانه توسط پزشک زنان، خود برای انجام آزمایش پاپ اسمیر برنامه ریزی کنید یا یک قرار جداگانه با متخصص زنان خود درخواست کنید. تست پاپ اسمیر توسط اکثر طرح های بیمه پوشش داده می شود، اگر چه ممکن است که شما ملزم به پرداخت هزینه ی درمانی نیز باشید.
چند روش وجود دارد که پزشک شما می تواند این نمونه را بگیرد:
اکثر زنان در حین خراش دادن مختصر احساس فشار و سوزش جزئی می کنند. نمونه سلول های دهانه رحم شما حفظ می شود و به آزمایشگاه فرستاده می شود تا از نظر وجود سلول های غیر طبیعی مورد آزمایش قرار بگیرد. پس از انجام آزمایش، ممکن است ناراحتی خفیفی از خراشیدن یا کمی گرفتگی احساس کنید. هم چنین ممکن است بلافاصله پس از آزمایش خونریزی بسیار خفیف واژینال را تجربه کنید. اگر بعد از روز آزمایش، ناراحتی یا خونریزی ادامه داشت، به پزشک خود اطلاع دهید.
دو نتیجه ممکن از آزمایش پاپ اسمیر وجود داشته باشد: طبیعی یا غیر طبیعی. اگر نتایج شما طبیعی است، به این معنی است که هیچ سلول غیر طبیعی شناسایی نشده است. گاهی اوقات نتایج طبیعی را منفی نیز می نامند. اگر نتایج شما طبیعی باشد، احتمالا تا سه سال دیگر نیازی به آزمایش پاپ اسمیر نخواهید داشت. برای آگاهی بیشتر درباره مبارزه با بیماری سرطان کلیک کنید.
اگر نتایج آزمایش غیر طبیعی باشد، به این معنی نیست که شما سرطان دارید. این به سادگی به این معنی است که سلول های غیر طبیعی روی دهانه رحم شما وجود دارد که برخی از آن ها می توانند پیش سرطانی باشند. چندین سطح از سلول های غیر طبیعی وجود دارد:
بسته به آن چه که نتایج آزمایش نشان می دهد، پزشک ممکن است توصیه کند:
در طول معاینه کولپوسکوپی، پزشک از نور و بزرگ نمایی استفاده می کند تا بافت های واژن و دهانه ی رحم را واضح تر ببیند. در برخی موارد، آن ها هم چنین ممکن است نمونه ای از بافت دهانه ی رحم را در روشی به نام بیوپسی بگیرند. تست پاپ بسیار دقیق است. غربالگری منظم پاپ اسمیر میزان سرطان دهانه رحم و مرگ و میر را حداقل تا 80 درصد کاهش می دهد. ممکن است این آزمایش اذیت کننده یا ناراحت کننده باشد، اما ناراحتی مختصر می تواند به محافظت از سلامت شما کمک کند.
پاپ اسمیر که به آن تست پاپ نیز می گویند، آزمایشی است که برای تشخیص سلول های غیرطبیعی دهانه رحم که سرطانی هستند یا ممکن است سرطانی شوند، استفاده می شود. دهانه رحم قسمت پایینی رحم است که به واژن متصل می شود.
آزمایش پاپ اسمیر با نمونه برداری از سلول ها از سطح دهانه رحم در طول معاینه لگنی با استفاده از یک سواب یا برس کوچک انجام می شود. پاپ اسمیر در درجه اول به عنوان آزمایش غربالگری سرطان دهانه رحم استفاده می شود. شرایط بهداشتی اضافی، از جمله عفونت، التهاب و انواع دیگر سرطان نیز ممکن است با استفاده از این آزمایش شناسایی شوند. برای کسب آگاهی بیشتر در این رابطه می توانید با مشاوره روانشناسی مشورت نمایید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*