اختلال دو قطبی نوع دو | علائم، علل و درمان دوقطبی2

اختلال دو قطبی نوع دو از جمله اختلالات روانپزشکی است که در طبقه اختلالات خلقی قرار می‌گیرد. در این اختلال فرد دوره‌هایی از خلق افسرده و دوره‌هایی از خلق هیپومانیک را تجربه می‌کند. دوره‌های خلق مانیا یا همان خلق بالا در این اختلال شدت کمتری نسبت به اختلال دو قطبی نوع یک دارد به همین دلیل به آن هیپومانیا گفته می‌شود. با این حال دوقطبی نوع دوم نیز منجر به پریشانی و ناراحتی‌های زیادی برای فرد می‌شود که می‌تواند عملکرد او را در زمینه‌های مختلفی با مشکل مواجه سازد. با توجه به پیامدها و تاثیرات منفی اختلالات دو قطبی فرد نیازمند دریافت خدمان روان شناسی و روان پزشکی می‌باشد تا بتواند هرچه سریع‌تر روند عادی زندگی خود را در پیش بگیرد. در ادامه به توضیحات بیشتری درباره اختلال دو قطبی نوع‌ دوم خواهیم پرداخت پس همراه ما باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره افسردگی کلیک کنید.

تفاوت اختلال دو قطبی نوع دو با دو قطبی نوع یک

در هر دوی این اختلال‌ها فرد دوره‌هایی از خلق پایین (یا افسرده) و دوره‌هایی از خلق بالا (مانیک) را تجربه می‌کند اما تفاوت اصلی اختلال دو قطبی نوع یک و دو با یکدیگر در شدت دوره‌های مانیاست. در واقع بیماران مبتلا به نوع دو، دوره مانیا را با شدت کمتری تجربه می‌کنند، به همین دلیل به دورۀ مانیا در نوع دو، هیپومانیا گفته می‌شود. دوره‌های مانیا در دوقطبی نوع دو آن قدر شدید نیست که فرد در این دوره‌ها دچار اختلال زیادی در عملکردهای شغلی، اجتماعی، خانوادگی و... شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه درمان افسردگی کلیک کنید.

اما این به معنای این نیست که به طور کل دوقطبی نوع دوم از نوع یک شدت کمتری دارد چراکه در عوض بیماران مبتلا به دوقطبی نوع دو دوره های افسردگی شدیدتری را تجربه می‌کنند. در دوره‌های افسردگی است که فرد با کاهش معنادار در عملکرد روزانۀ خود مواجه خواهد شد.

برای آشنایی بیشتر درباره اختلال دو قطبی نوع اول کلیک کنید. 

اینفوگرافیک اختلال دو قطبی نوع دو

علائم اختلال دو قطبی نوع دو

در اختلال دو قطبی نوع دوم فرد دوره‌هایی از افسردگی و دوره‌هایی از هیپومانیا را تجربه می‌کند که هر کدام از این‌ها علائم مربوط به خود را دارند. در ادامه به علائم هرکدام از این دوره‌ها به صورت جداگانه‌ای اشاره خواهیم کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه علائم افسردگی کلیک کنید.

علائم مربوط به دوره هیپومانیا اختلال دو قطبی

دوره هیپومانیا حداقل 4 روز در فرد طول می‌کشد و بیمار حداقل 3 علامت از علائم زیر را از خود نشان می‌دهد. ممکن است در طول این دوره خود فرد حس نکند که تغییر خاصی در او اتفاق افتاده، اما اطرافیان متوجه بروز تغییرات نابهنجار در او خواهند شد.

- افزایش سطح انرژی و احساس بی قراری

- احساس تحریک پذیری

- افزایش اعتماد به نفس

- کاهش نیاز به خواب

- پرحرفی و پرش افکار

- اختلال در توان تصمیم گیری

- درگیر شدن در فعالیت‌هایی که برای فرد عواقب ناخوشایندی خواهد داشت. مثل ولخرجی زیاد، مصرف بیش از حد الکل، برقراری روابط جنسی پرخطر و...

علائم مربوط به دوره افسردگی اختلال دو قطبی نوع دوم

در این دوره فرد علائم مربوط به افسردگی اساسی را تجربه خواهد کرد که شامل موارد زیر می‌باشد.

- بی خوابی یا پرخوابی

- ایجاد تغییراتی در اشتها

- احساس غمگینی در اکثر اوقات روز

- لذت نبردن از چیزهایی که قبلا موجب لذت فرد می شدند

- احساس ناامیدی

- کمبود انرژی و احساس خستگی

- کاهش تمرکز و بروز مشکلات حافظه

- اعتماد به نفس پایین

- افکار مربوط به مرگ و خودکشی

برای اطلاع بیشتر درباره اختلال افسردگی اساسی کلیک کنید.

 

همزمانی اختلال دو قطبی نوع دوم با دیگر اختلالات 

افرادی که مبتلا به دو قطبی نوع دو هستند همزمان اختلالات روانشناختی دیگری را نیز از خود نشان می‌دهند. به عبارتی دیگر فرد همزمانی اختلال خلقی با یک اختلال روانی دیگر را تجربه می‌کند. بیشتر این افراد به اختلالات اضطرابی دچار هستند و به مصرف مواد روی می‌آورند. همچنین درصد کمی از این افراد در طول زندگی اختلالات خوردن را نیز تجربه می‌کنند. به طور مثال دچار پرخوری عصبی می‌شوند. این اختلالات همزمان، معمولا با حالات خلقی فرد ارتباط دارند. در واقع هنگامی که فرد دوره‌های افسردگی را تجربه می‌کند بیشتر احتمال دارد دچار اختلالات خوردن شود و همچنین هنگام تجربه دوره مانیا تمایل بیشتری به مصرف مواد دارند.

برای آگاهی بیشتر درباره اختلالات خلقی کلیک کنید.

عوامل خطر مربوط به اختلال دو قطبی نوع دو

علل و عوامل خطر ابتلا به این اختلال کاملا مشخص نیست، اما مطالعات و پژوهش‌هایی که در این زمینه انجام شده از نقش پررنگ عوامل ژنتیکی خبر می‌دهد. در واقع افرادی که در خانوادۀ درجه یک خود سابقۀ ابتلا به این بیماری را دارند به احتمال بیشتری به این اختلال دچار می‌شوند. علاوه بر این وجود نابهنجاری‌هایی در مدارهای مغزی و انتقال دهنده‌های عصبی و برخی رویدادهای محیطی به خصوص در دوران کودکی نیز در بروز این مشکل تاثیرگذار هستند.

برای آشنایی بیشتر با اختلال دو قطبی کلیک کنید.

درمان اختلال دو قطبی نوع دوم

در درمان اختلال دو قطبی نوع دو ترکیبی از روان درمانی و درمان دارویی به کارگرفته می‌شود. اگر به وجود این اختلال در خود و یا یکی از نزدیکان‌تان مشکوک هستید ابتدا به مشاوره روانشناسی برای تشخیص مراجعه کنید. در صورت تایید مشکل باید جلسات روان درمانی را با او آغاز کرده تا به تدریج فاصلۀ بین وقوع دوره‌ها را به کمک تکنیک‌های درمانی افزایش دهید تا از عود آن‌ها نیز جلوگیری کنید. از جمله روش‌های روان درمانی موثر می‌توان به درمان شناختی-رفتاری، روان درمانی بین فردی و خانواده درمانی اشاره کرد. با این حال روش‌های دیگر مانند رفتار درمانی و درمان مبتنی بر روانکاوی نیز می‌تواند موثر واقع شود.

همچنین برای ثبات بیشتر باید تحت نظر یک روان پزشک نیز قرار داشته باشید تا داروهای مورد نیاز و وضعیت جسمانی شما نیز تحت نظارت قرار بگیرد. داروهایی که معمولا در درمان این اختلال مورد استفاده قرار می‌گیرد، شامل داروهای تثبیت کننده خلق (نظیر لیتیوم)، ضدافسردگی‌ها و داروهای آنتی سایکوتیک در صورت وجود توهم و هذیان می‌باشد. 

برای آشنایی بیشتر با داروهای تثبیت کننده خلق و داروهای ضد افسردگی کلیک کنید.

 

نقش مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در درمان اختلالات دو قطبی

مرکز مشاوره حامی هنر زندگی با سابقه چندین ساله در ارائه خدمات درمانی در زمینه اختلالات روانی از جمله اختلال دو قطبی نوع دو جزء بهترین و جامع ترین مراکز خدمات روانشناسی است. این مرکز با گردهم آوری جمعی از متخصصین توانسته خدمات خود را با بالاترین سطح کیفیت ارائه دهد. ما در این مرکز شرایطی را برای شما فرآهم آورده‌ایم تا بتوانید از هر کجای کشور با مشاوران ما به صورت تلفنی و حضوری در ارتباط باشید. این مرکز به شما تضمین خواهد داد تا در کمترین زمان ممکن به درمان مشکلات و مسائل خود بپردازید. همچنین در صورتی که در اطرافیان شما کسی از این اختلال رنج می‌برد با دریافت راهکارها و روش‌های گوناگون به درمان او کمک نمایید.

برای اطلاع بیشتر درباره روند دریافت مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی کلیک کنید.

 

سوالات متداول

اختلال دو قطبی نوع دوم بیشتر در چه سنی بروز پیدا می‌کند؟

معمولا در اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی شروع می‌شود با این حال سن شروع این اختلال به طور متوسط بین 20 تا 30 سالگی است. این اختلال دیرتر از اختلال دو قطبی نوع یک و زودتر از اختلال افسردگی اساسی بروز پیدا می‌کند.

آیا همه بیماران دو قطبی هذیان و توهم را تجربه می‌کنند؟

خیر. این علامت در بیماران مختلف است اما جای نگرانی وجود ندارد چراکه در صورت نیاز پزشک می‌تواند از داروهای ضد روان پریشی برای کاهش علائم در فرد استفاده کند. 

برای اطلاع بیشتر درباره داروهای ضد روان پریشی و مشاوره روانشناسی کلیک کنید.