ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
.jpg)
تفاوت اختلال سلوک و ضداجتماعی چیست؟ اختلال شخصیت ضداجتماعی که گاهی به آن سوسیوپاتی نیز گفته می شود، یک اختلال روانی است که در آن فرد به طور مداوم به درستی و نادرستی رفتارها توجهی نشان نمی دهد و حقوق و احساسات دیگران را نادیده می گیرد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی تمایل دارند با دیگران مخالفت کنند، احساسات آن ها را دستکاری کنند یا با آن ها به شدت یا با بی تفاوتی رفتار کنند و هیچ احساس گناه یا پشیمانی از رفتار خود نشان ندهند. از طرفی اختلال سلوک با وجود تشابهاتی که با اختلال ضد اجتماعی دارد درواقع بانی شکل گیری اختلال ضد اجتماعی محسوب می شود. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
.gif)
شخصیت ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارهایی است که همه را منحصر به فرد می کند. ساختار شخصیت چهارچوبی است که مردم به دنیای بیرون می نگرند، آن را درک می‌کنند و با آن ارتباط برقرار می‌کنند و همچنین بنیانی است که بر اساس آن مشخص می شود چگونه خود را می‌بینند.
شخصیت در دوران کودکی شکل می گیرد که از طریق تعامل تمایلات ارثی و عوامل محیطی شکل می گیرد. علت دقیق اختلال شخصیت مشخص نیست، اما ترکیب برخی عوامل ژنتیکی و محیطی در شکل گیری آن ها موثر هستند. از جمله ژن ها که ممکن است شما را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسیب پذیر کنند و موقعیت های زندگی باعث تقویت و رشد آن بشود.
اختلالات شخصیت، شرایط مرتبط با سلامت روانی هستند که بر نحوه تفکر، ادراک، احساس یا ارتباط فرد با دیگران تأثیر می‌گذارند. اختلال شخصیت ضداجتماعی یک نوع اختلال شخصیت چالش برانگیز است که با رفتارهای تکانشی، غیرمسئولانه و اغلب مجرمانه مشخص می شود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی معمولاً دستکاری کننده، فریبکار و بی پروا بوده و به احساسات دیگران اهمیتی نمی دهد.
مانند سایر انواع اختلال شخصیت، اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز در یک طیف قرار دارد. به این معنی که شدت آن می‌تواند از رفتار بد گاه به گاه تا نقض مکرر قانون و ارتکاب جرایم جدی متغیر باشد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب قانون را زیر پا می گذارند و مجرم می شوند. ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونت آمیز یا تکانشی داشته باشند و در مصرف مواد مخدر و الکل تا حد مشکل زا سومصرف داشته باشند. به دلیل این ویژگی ها، افراد مبتلا به این اختلال معمولاً نمی توانند مسئولیت های مربوط به خانواده، کار یا مدرسه را به درستی انجام بدهند.
به گروهی از مشکلات رفتاری و عاطفی اشاره دارد که با بی توجهی به دیگران مشخص می شود. کودکان مبتلا به اختلال سلوک در پیروی از قوانین و رفتار به شیوه قابل قبول اجتماعی مشکل دارند. رفتار آن ها می تواند خصمانه و گاهی همراه با خشونت فیزیکی باشد. در سال های اولیه زندگی، علائم اولیه پرخاشگری و عصبانیت از جمله هل دادن، ضربه زدن و گاز گرفتن دیگران را نشان می دهند. نوجوانان و جوانان مبتلا به اختلال سلوک ممکن است به رفتارهای جدی تری از جمله قلدری، آسیب رساندن به حیوانات، دعوا کردن، دزدی، خرابکاری و آتش سوزی روی بیاورند.
کودکان مبتلا به اختلال سلوک را می توان در همه نژادها، فرهنگ ها و گروه های اجتماعی یافت. آن ها اغلب مشکلات روانی دیگری نیز دارند که ممکن است در ایجاد اختلال سلوک نقش داشته باشد. این اختلال در پسران بیشتر از دختران است. عواملی که ممکن است با خطر بالاتر ابتلا به اختلالات سلوک مرتبط باشند عبارتند از شیوه تربیت مانند سبک های فرزندپروری خشن و ناسازگار و مشکلات سلامت روانی والدین (به عنوان مثال افسردگی، اختلال شخصیت ضد اجتماعی)، عوامل محیطی مانند فقر و مراقبت ناکافی. عوامل فردی مانند سطح تحصیلات پایین و وجود سایر مشکلات سلامت روان.
اختلالات سلوک و رفتارهای ضد اجتماعی مرتبط با آن، شایع ترین مشکلات روانی و رفتاری در کودکان و جوانان است. بررسی‌های آماری جهانی در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۴ گزارش می دهد که شیوع آن‌ها در بین کودکان و نوجوانان بین ۵ تا ۱۶ سال ۵ درصد بوده است. اختلالات سلوک تقریباً همیشه تأثیر قابل توجهی بر عملکرد و کیفیت سبک زندگی دارد. نظرسنجی ONS در سال ۱۹۹۹ نشان داد که اختلالات سلوک دارای شیب طبقه اجتماعی شدید است. با افزایش سه تا چهار برابری شیوع در طبقات اجتماعی پایین تر در مقایسه با طبقه اجتماعی بالا.
بررسی سال ۲۰۰۴ نیز نشان می دهد که تقریباً ۴۰٪ از کودکانی که تحت مراقبت هستند و کسانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند و کسانی که در دفترچه های حفاظت از کودکان ثبت نام کرده بودند، اختلال سلوک داشتند. اختلالات سلوک با الگوهای تکراری و مداوم رفتار ضداجتماعی، پرخاشگرانه یا نافرمانی مشخص می شود که به نقض قابل توجه و مداوم انتظارات اجتماعی متناسب با سن می انجامد. محققان طبقه بندی اختلالات سلوک را به اختلال سلوک اجتماعی، اختلال سلوک غیراجتماعی، اختلال سلوک محدود به بافت خانواده و اختلال نافرمانی مقابله ای تقسیم می کند.
چهار نوع رفتار اساسی وجود دارد که اختلال سلوک را مشخص می کند: پرخاشگری فیزیکی (مانند ظلم به حیوانات، تجاوز جنسی)، نقض حقوق دیگران (مانند سرقت یا خرابکاری)، دروغگویی یا دستکاری واقعیت و احساسات افراد، رفتارهای بزهکارانه (مانند فرار از خانه یا فرار از خانه). پرخاشگری نسبت به دیگران و بی توجهی بی رحمانه به حقوق و نیازهای آن ها. سایر علائم عبارتند از:
شیوع سلوک در کودکی: شیوع اختلالات سلوک در دوران کودکی افزایش می یابد و در پسران شایع تر از دختران است. به عنوان مثال، هفت درصد از پسران و سه درصد از دختران ۵ تا ۱۰ ساله دارای اختلال سلوک هستند. در کودکان ۱۱ تا ۱۶ ساله این نسبت به هشت درصد در پسران و پنج درصد در دختران افزایش می یابد. برای تشخیص اختلال ضد اجتماعی فرد باید دوران کودکی را به پایان رسانده و هجده سال یا بیشتر داشته باشد. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
اختلالات سلوک معمولاً با سایر مشکلات سلامت روان همزیستی دارند. ۴۶ درصد پسران و ۳۶ درصد دختران حداقل یک مشکل سلامت روانی دارند. همزیستی اختلالات سلوک با اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) به ویژه شایع است و در برخی گروه ها بیش از چهل درصد از کودکان و جوانان با تشخیص اختلال سلوک نیز دارای تشخیص اختلال بیش فعالی کودکان هستند.
به نظر می رسد عوامل خاصی خطر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را افزایش می دهند. مانند: تشخیص اختلال سلوک در دوران کودکی، سابقه خانوادگی اختلال شخصیت ضداجتماعی یا سایر اختلالات شخصیت یا اختلالات سلامت روان، مورد آزار و اذیت یا بی توجهی قرار گرفتن در دوران کودکی، زندگی خانوادگی بی ثبات، خشونت آمیز یا آشفته در دوران کودکی.
کاهش علائم: بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی معمولاً علائم اختلال سلوک را قبل از ۱۵ سالگی نشان داده اند. اگرچه اختلال شخصیت ضداجتماعی مادام العمر در نظر گرفته می‌شود، اما در برخی از افراد، علائم خاص به ویژه رفتارهای مخرب و مجرمانه ممکن است در طول زمان کاهش یابد. اما مشخص نیست که این کاهش نتیجه افزایش سن است یا افزایش آگاهی از پیامدهای رفتار ضد اجتماعی. همچنین درمورد برخورد با شخصیت ضد اجتماعی بخوانید.
.jpg)
تشخیص اختلال سلوک به شدت با عملکرد آموزشی ضعیف، انزوای اجتماعی و در نوجوانی، سوء مصرف مواد و افزایش تماس با سیستم عدالت کیفری مرتبط است. این ارتباط با نتایج تحصیلی و شغلی ضعیف تر، درگیری با سیستم عدالت کیفری تا پنجاه درصد در برخی گروه ها و سطح بالایی از مشکلات سلامت روان مشاهده می شود. نود درصد از افراد مبتلا به ضداجتماعی در مقطعی از زندگی اختلالات روانی دیگری خواهد داشت.
اختلالات سلوک شایع ترین دلیل ارجاع کودکان خردسال به خدمات بهداشت روان کودک و نوجوان است. کودکان مبتلا به اختلالات سلوک نیز بخش قابل توجهی از کار سیستم بهداشت و مراقبت اجتماعی را تشکیل می دهند. به عنوان مثال سی درصد از مشاوره های معمولی با یک پزشک عمومی برای مشکلات رفتاری، چهل و پنج درصد از ارجاعات بهداشتی کودک در جامعه برای اختلالات رفتاری و اختلالات روانپزشکی عاملی در بیست و هشت درصد از تمام مراجعات سرپایی کودکان است.
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی در افراد در معرض خطر وجود ندارد. از آنجا که تصور می شود رفتار ضد اجتماعی ریشه در دوران کودکی دارد، والدین، معلمان و پزشکان اطفال ممکن است بتوانند علائم هشدار دهنده اولیه را تشخیص دهند. ممکن است تلاش برای شناسایی افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند مانند کودکانی که علائم اختلال سلوک را نشان می‌دهند و سپس ارائه پروتکل درمان اختلال سلوک کمک کند. اما اختلال شخصیت ضداجتماعی یکی از دشوارترین اختلالات برای درمان به شمار می رود. عوارض و مشکلات اختلال شخصیت ضد اجتماعی شامل موارد زیر باشد:
یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب در شرایط سخت خانوادگی بزرگ شده است. یک یا هر دو والدین ممکن است از الکل سوء استفاده کنند و تعارض والدین و تربیت شدید و ناسازگار رایج باشد. در نتیجه این مشکلات، خدمات اجتماعی و مشاوره های رواندرمانی با مراقبت از کودک درگیر می شوند. این نوع مشکلات در دوران کودکی اغلب منجر به مشکلات رفتاری در دوران نوجوانی و بزرگسالی می شود. گاهی اوقات، همین علائم را می توان در کودکان بدون این اختلال مشاهده کرد. تفاوت در فرکانس، شدت و مدت زمان و همچنین میزان تأثیر آن بر عملکرد آن ها می باشد.
در کودکان مبتلا به اختلال سلوک، این رفتارها بسیار بیشتر اتفاق می افتد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی بعید است که به صورت خودجوش و تنهایی به دنبال کمک باشند. اگر مشکوک هستید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده ممکن است به این اختلال مبتلا باشد، به آرامی به آن فرد پیشنهاد دهید که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرد و به او پیشنهاد دهید که یکی را با انتخاب خود پیدا کند. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
.jpg)
