دل کندن از وسایل اضافی

دل کندن از وسایل اضافی برای برخی از افراد بسیار سخت است به طوری که موجب پریشانی و نگرانی آن ها می شود. اگر این مشکل به طور پایدار ادامه داشته باشد احتمال ابتلا به اختلال احتکار در فرد می رود. وسایل اضافی و خرت و پرت ها اگر چه ممکن است گاهی مورد نیاز باشند اما جمع آوری انبوهی از آنها به مدت زیاد دردسر ها و مشکلاتی را برای فرد و خانواده به وجود خواهد آورد. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره تلفنی فردی مشورت بخواهید.

 

ناتوانی در دل کندن از وسایل اضافی یا اختلال احتکار

مشکل در دل کندن از وسایل اضافی یا اختلال احتکار یک مشکل دائمی در دور انداختن یا جدا شدن از اموال به دلیل نیاز درک شده برای نجات آنهاست. فرد مبتلا به اختلال احتکار با فکر خلاص شدن از شر اقلام ناراحتی را تجربه می کند. انباشت بیش از حد اقلام، صرف نظر از ارزش واقعی، رخ می دهد. این احتکار می تواند یکی از انواع وابستگی از نظر روانشناسی باشد. احتکار اغلب چنان شرایط زندگی تنگی را ایجاد می کند که خانه ها ممکن است به اندازه ظرفیت پر شوند و تنها مسیرهای باریکی که از میان توده های به هم ریخته می پیچند. کانترها، سینک ها، اجاق گازها، میزها، راه پله ها و تقریباً تمام سطوح دیگر معمولاً با وسایل انباشته می شوند. و هنگامی که فضای بیشتری در داخل وجود ندارد، ممکن است به هم ریختگی به گاراژ، وسایل نقلیه، حیاط و سایر اماکن سرایت کند. احتکار از خفیف تا شدید متغیر است. در برخی موارد، احتکار ممکن است تأثیر زیادی بر زندگی شما نداشته باشد، در حالی که در موارد دیگر به طور جدی بر عملکرد روزانه شما تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اختلال احتکار ممکن است آن را به عنوان یک مشکل نبینند و درمان را چالش برانگیز کند. اما درمان فشرده می تواند به افراد مبتلا به اختلال احتکار کمک کند تا بفهمند چگونه می توان باورها و رفتارهایشان را تغییر داد تا بتوانند زندگی ایمن تر و لذت بخش تر داشته باشند.

1-اقلامی که افراد ممکن است احتکار کنند

برخی از افراد مبتلا به اختلال احتکار طیفی از اقلام را احتکار می کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط انواع خاصی از اشیاء را احتکار کنند. اقلامی که اغلب احتکار می شوند عبارتند از:

• روزنامه ها و مجلات
• کتاب ها
• لباس ها
• اعلامیه ها و نامه ها، از جمله نامه های ناخواسته
• صورت حساب ها و رسیدها
• ظروف، از جمله کیسه های پلاستیکی و جعبه های مقوایی
• لوازم خانگی

برخی افراد نیز حیواناتی را احتکار می کنند که ممکن است نتوانند به درستی از آنها مراقبت کنند.اخیراً، احتکار داده ها رایج تر شده است. اینجا جایی است که شخصی حجم عظیمی از داده ها و ایمیل های الکترونیکی را ذخیره می کند که به شدت تمایلی به حذف آنها ندارند. از اختلال احتکار به عنوان سندروم دیوژن نیز نام می برند.

2-علائم ناتوانی در دل کندن از وسایل اضافی

نگهداری تعداد بیش از حد اقلام، تجمع تدریجی بهم ریختگی در فضاهای زندگی و دشواری در دور انداختن اشیا معمولاً اولین علائم و نشانه های اختلال احتکار هستند که اغلب در سال های نوجوانی تا اوایل بزرگسالی ظاهر می شوند. وقتی فرد بزرگتر می شود، معمولاً شروع به،  به دست آوردن چیزهایی می کند که نیاز فوری یا فضایی برای آنها وجود ندارد. در میانسالی، علائم اغلب شدید است و ممکن است درمان آن دشوارتر باشد. مشکلات مربوط به احتکار به تدریج در طول زمان ایجاد می شود و به یک رفتار خصوصی تمایل دارد. غالباً تا زمانی که توجه دیگران را به خود جلب می کند، به هم ریختگی قابل توجهی ایجاد می شود. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• به دست آوردن بیش از حد مواردی که مورد نیاز نیستند یا فضایی برای آنها وجود ندارد
• مشکل دائمی در بیرون انداختن یا جدا شدن از آنها، صرف نظر از ارزش واقعی
• احساس نیاز به ذخیره این اقلام، و ناراحت شدن از فکر دور انداختن آنها
• ایجاد درهم و برهمی تا جایی که اتاق ها غیر قابل استفاده می شوند
• گرایش به بلاتکلیفی، کمال گرایی، اهمال کاری و مشکلات برنامه ریزی و سازماندهی

3-تفاوت بین احتکار و جمع آوری چیست؟

بسیاری از افراد اقلامی مانند کتاب یا تمبر را جمع آوری می کنند و این مشکلی محسوب نمی شود. تفاوت بین "احتکار" و "مجموعه" در نحوه سازماندهی این اقلام است. یک مجموعه معمولاً به خوبی سفارش داده می شود و اقلام به راحتی قابل دسترسی هستند. یک انبار معمولاً بسیار نامنظم است، فضای زیادی را اشغال می کند و اقلام تا حد زیادی غیرقابل دسترس هستند. به عنوان مثال، شخصی که نقدهای روزنامه را جمع آوری می کند، ممکن است نظرات مورد نظر خود را حذف کند و آنها را در یک کاتالوگ یا دفترچه سازماندهی کند. کسی که احتکار می‌کند ممکن است پشته‌های بزرگی از روزنامه‌ها را نگه دارد که کل خانه‌اش را به هم ریخته است و به این معنی است که خواندن هر یک از نظراتی که می‌خواستند حفظ کنند در واقع ممکن نیست.  

پیامد های عدم دل کندن از وسایل اضافی

اختلال احتکار به دلایل مختلفی می تواند مشکل ساز باشد. این می تواند زندگی افراد را تحت الشعاع قرار دهد و رفت و آمد در خانه را برای آنها بسیار دشوار کند. این می تواند عملکرد کاری، بهداشت شخصی و روابط آنها را تحت تأثیر قرار دهد. شخصی که احتکار می کند معمولاً تمایلی ندارد یا نمی تواند بازدید کننده داشته باشد یا حتی به تاجران اجازه انجام تعمیرات اساسی را بدهد که می تواند باعث گوشه گیری و انزواطلبی و تنهایی شود. به هم ریختگی می تواند برای فرد و هر کسی که در خانه او زندگی می کند یا از آن بازدید می کند، خطری برای سلامتی ایجاد کند. به عنوان مثال، می تواند: تمیز کردن را بسیار دشوار می کند، که منجر به شرایط غیربهداشتی و تشویق هجوم جوندگان یا حشرات می شود.خطر آتش سوزی باشد و در صورت آتش سوزی راه های خروجی را مسدود کنید. بی نظمی و زشتی خانه یا محل کار نتیجه عدم دل کندن از وسایل اضافی است. احتکار همچنین می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای مانند OCD، انواع دیگر اضطراب، افسردگی و زوال عقل باشد.

سایر عوارض ناتوانی در دل کندن از وسایل اضافی

خرید بیش از حد و امتناع از دور انداختن اقلام منجر به موارد زیر می شود:

• انبوه یا توده های به هم ریخته اقلام، مانند روزنامه، لباس، اوراق اداری، کتاب
• وسایلی که فضاهای پیاده روی و محل زندگی شما را شلوغ و به هم می ریزد و فضا را برای هدف مورد نظر غیرقابل استفاده می کند، مانند عدم توانایی در آشپزی در آشپزخانه یا استفاده از حمام برای حمام کردن.
• تجمع مواد غذایی یا زباله تا سطوح غیربهداشتی بیش از حد غیرعادی
• ناراحتی یا مشکلات قابل توجه در عملکرد یا حفظ امنیت خود و دیگران در خانه با دیگرانی که سعی در کاهش یا حذف بهم ریختگی خانه شما دارند، درگیری داشته باشید

 

دلیل عدم دل کندن از وسایل اضافی در افراد

آنها معتقدند این موارد منحصر به فرد هستند یا در آینده مورد نیاز خواهند بود. اقلام دارای اهمیت عاطفی مهمی هستند - به عنوان یادآور اوقات شادتر یا نشان دهنده افراد محبوب یا حیوانات خانگی هستند. وقتی با چیزهایی که پس انداز می کنند احاطه شوند احساس امنیت بیشتری می کنند.آنها نمی خواهند چیزی را هدر دهند. اختلال احتکار با جمع آوری متفاوت است. افرادی که مجموعه هایی مانند تمبر یا ماشین های مدل دارند، عمداً موارد خاصی را جستجو می کنند، آنها را دسته بندی می کنند و مجموعه های خود را با دقت به نمایش می گذارند. اگرچه مجموعه‌ها می‌توانند بزرگ باشند، اما معمولاً بهم ریخته نیستند و باعث ناراحتی و آسیب‌هایی نمی‌شوند که بخشی از اختلال احتکار است. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال احتکار سایر اختلالات روانی از جمله افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلال کمبود توجه_بیش فعالی یا اختلال مصرف الکل را نیز تجربه می کنند.

عوامل هشدار دهنده در اختلال احتکار

علت اختلال احتکار ناشناخته است. با توجه به طبقه بندی اخیر آن، نوروبیولوژی اختلال احتکار در انسان یک زمینه تازه در حال رشد است. نتیجه گیری قطعی را تا حدودی زودهنگام می کند. احتکار در میان افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها نیز مشکل احتکار دارد، بیشتر دیده می شود. یک رویداد استرس زا در زندگی، مانند مرگ یکی از عزیزان، می تواند علائم احتکار را بدتر کند. اختلال احتکار دارای نمایه علائم، همبستگی های عصبی و ویژگی های مرتبط با وسواس فکری عملی و سایر اختلالات است. تعدادی از کمبودهای پردازش اطلاعات با احتکار همراه بوده است. از جمله برنامه ریزی، حل مسئله، یادگیری دیداری و فضایی و حافظه، توجه پایدار، حافظه کاری و سازماندهی. رفتارهای احتکار نسبتاً در اوایل زندگی ظاهر می شود و سپس یک سیر مزمن را دنبال می کند. اکثر مطالعات شروع را بین 15 تا 19 سالگی گزارش می کنند. تشخیص زودهنگام  و درمان برای بهبود نتایج بسیار مهم است.  

چند پیشنهاد برای دل کندن از وسایل اضافی

یکی از بزرگترین دلایلی که مردم به درهم ریختگی پایبند هستند اینرسی است. وقتی چیزی را به خانه می آورید، آن را فراموش می کنید، فکر می کنید ممکن است «روزی» از آن استفاده کنید، یا بعداً تصمیم می گیرید آن را نگه دارید یا دور بیندازید. با این حال، به زودی، خانه شما آنقدر پر از شلوغی می شود که مقابله با همه آن بسیار طاقت فرسا است. احتمالاً در اثر زیاده‌روی چیزها احساس خستگی مزمن و سنگینی می‌کنید. و احتمالاً راهنمایی ساده ای در مورد اینکه از کجا شروع کنید و چگونه آن را به راحتی انجام دهید می خواهید. در اینجا چند راهنمایی ساده در مورد شروع کار و مواردی که می توانید در حال حاضر از شر آنها خلاص شوید آورده شده است. پاک کننده بودن در ذات نیست، اما می توانید آن را به عادت تبدیل کنید. این شامل یک تغییر ذهنیت است، و برای رسیدن به آن، به کمی اولویت بندی نیاز دارید. خلاص شدن از شر زباله ها نباید از نظر ذهنی خسته کننده باشد. برای شروع یکی از این استراتژی های آسان را امتحان کنید.

1-برای خود اولویت‌بندی کنید

فهرستی تهیه کنید و درباره انواع مواردی که باید نگه دارید تصمیم بگیرید. مشخص کنید که کدام موارد ضروری نیستند. با نوشتن خواسته هایتان به طور ملموس، لیست سیاه و سفیدتان به شما کمک می کند تا زمانی که لحظه ای از برنامه خود تزلزل دارید، تقویت شوید.

2-برای دل کندن از وسایل اضافی از یک نقطه شروع کنید

فرآیند را با شلوغ کردن یک فضا در هر زمان ساده کنید تا کار را برای خود آسان تر کنید. با نقطه ای شروع کنید که کمترین تلاش را می طلبد. تصمیم نگیرید اتاق خواب و کمد را انجام دهید. شاید با مرتب کردن تخت خود و تمیز کردن یک میز کناری شروع کنید. سپس، در ربع اتاق کار کنید.

3-دکمه بازنشانی را فشار دهید

تعمیرات اساسی بهترین راه است. همه چیز را از یک فضا حذف کنید. پس از انبوهی از حذف، شما به تازگی به خودتان این توانایی را داده اید که از نو شروع کنید. دیدن پیشرفت یک منطقه پاکسازی شده یا تخته سنگ تمیز به شما انگیزه می دهد تا از میان انبوهی از چیزهایی که به تازگی برداشته اید عبور کنید، و تخلیه وسایل غیر ضروری را آسان تر می کند.  

چیزهایی در آشپزخانه باید از شر آنها خلاص شد

• بسته های چاشنی: هیچ کس نیازی به ذخیره بسته های چاشنی از رستوران های فست فود ندارد. بطری های سس کچاپ و خردل بخرید و آن تکه های پلاستیک اضافی را دور بریزید.
• ظروف نگهداری مواد غذایی نامتناسب یا تاب خورده: از کشوی ظروف نگهداری مواد غذایی خود عبور کنید و هر ظرف را با بالای آن مطابقت دهید. بررسی کنید که آیا هر یک تاب خورده است یا غیرقابل استفاده است. هر چیزی را که نمی توانید استفاده کنید بازیافت کنید.
• اقلام تاریخ مصرف گذشته: ادویه ها با گذشت زمان طعم خود را از دست می دهند و سایر مواد اصلی آشپزی مانند آرد و شکر پس از مدتی مانند مواد تازه کارایی خوبی ندارند. اگر به مدت شش ماه از یک اقلام انباری استفاده نکرده اید، از شر آن خلاص شوید.
• وسایلی که هرگز استفاده نمی کنید: اگر بیش از یک سال است که از دستگاهی استفاده نکرده اید، احتمالاً از آن استفاده نخواهید کرد. اگر خراب است، شما مدت زیادی را بدون آن سپری کرده اید، آیا به آن نیاز دارید؟ برو جلو و پرتش کن. همچنین، لوازم خود را لیست کنید تا ببینید آیا تکراری دارید یا خیر.

 

پیشنهادتی برای دل کندن از وسایل اضافی در محل کار

• روزنامه ها: روزنامه هایی که بیش از دو روز از عمر آنها می گذرد باید بازیافت شوند. مگر اینکه نامی از فرزندتان یا مقاله ای که نیاز دارید وجود داشته باشد، روزنامه های قدیمی را پرتاب کنید.
• خودکار بدون جوهر: اگر خودکار کار نمی کند، به آن نیازی ندارید.
• سیم‌های برقی که دیگر نمی‌توانید استفاده کنید: اگر مطمئن نیستید که می‌توانید آن را بیرون بیاندازید، یک سطل ذخیره‌سازی ایجاد کنید و روی آن برچسب «سیم» بزنید. در بیشتر موارد نمی توانید از کابل های برق قدیمی برای دستگاه های جدیدتر استفاده کنید.
• مجلات بیش از دو ماهه: مجلات پیچیده هستند زیرا اغلب حاوی دستور العمل ها یا مقالاتی هستند که شما امیدوارید بخوانید. اگر در مورد یک دستور غذا یا مقاله جدی هستید، آن را برش بزنید و آن را به درستی ذخیره کنید.
• کوپن های منقضی شده: این کوپن ها بی فایده هستند - آنها را بازیافت کنید.

سایر وسایل اضافی در اداره

• تلفن‌های همراه قدیمی: دلیل خوبی برای نگه‌داشتن آن‌ها وجود ندارد، زیرا احتمالاً قدیمی هستند و فضا را اشغال می‌کنند. می‌توانید تلفن‌های همراه قدیمی را به سازمان‌هایی مانند تلفن‌های همراه برای سربازان اهدا کنید، که از درآمد حاصل از تلفن‌های همراه اهدایی برای ارسال کارت‌های تماس بین‌المللی پیش‌پرداخت به سربازان استفاده می‌کند.
• تقویم سال گذشته: افرادی که قصد دارند تاریخ های مهم را از سالی به سال دیگر منتقل کنند، به این تقویم ها دست می زنند. شما تا 31 ژانویه سال جدید فرصت دارید تا آن کار را انجام دهید، اما اگر بیشتر از آن طول کشید، آن را بازیافت کنید.
• کارت‌های تبریک: برخی از کارت‌های تبریک دارای یک پیام دست‌نویس و صمیمانه هستند. با این حال، بیشتر کارت‌های «تولدت مبارک» عمومی هستند که چند دقیقه بعد از خواندن اهمیت خود را از دست می‌دهند. آنها را دور بیندازید.
• رسیدها: برخی از رسیدها باید ذخیره شوند، در درجه اول اگر نمایانگر خریدهای قابل کسر مالیات یا مواردی هستند که باید آنها را امتحان کنید. در غیر این صورت، شما باید آنها را به زمین بفرستید. از طرف دیگر، با انتخاب رسیدهای دیجیتال یا اسکن و بایگانی دیجیتالی رسیدهای کاغذی، جلوی درهم ریختگی را بگیرید.