خارش بدن بعد از مصرف شیره تریاک یک امر طبیعی است. شیره تریاک یکی از مشتقات تریاک است که از سوخته تریاک به دست می آید و بسیار قوی تر از تریاک است. یکی از عوارض استفاده مداوم از آن خشکی دهان، کم آبی بدن و خشکی پوست است. خشکی پوست دلیل خارش بدن بعد از مصرف شیره تریاک است. علاوه برخشکی پوست و خارش عوارض شدید دیگری نیز به همراه دارد که در ادامه بیان می شود. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره ترک اعتیاد مشورت بخواهید.
تریاک مایع خشک شده ای است که از خشخاش به دست می آید و حاوی 12 درصد مورفین است. مورفین آلکالوئیدی است که برای تولید هروئین برای تجارت غیرقانونی مواد مخدر استفاده می شود. مولکولهای مواد افیونی که ساختار مشابهی دارند، بسیاری از محلهای گیرنده عصبی مشابه را اشغال میکنند و اثر ضددردی مشابه مسکنهای طبیعی بدن دارند. شیره تریاک یکی از مشتفات تریاک است که از ترکیب سوخته تریاک و تریاک خالص به دست می آید و بسیار قوی تر از تریاک است. شیره تریاک به رنگ براق چرم است و ابتدای بوی بدی دارد اما پس از درست شدن کامل، بوی بد آن از بین می رود. این ماده را به روش های مختلف مانند تدخین یا خوردن استفاده می کنند.
شیره تریاک به دلیل طبع گرمی که دارد گاهی برای درمان بیماری ها و دردهای مفاصل استفاده می شود اما باید به یاد داشت که این ماده نیز مانند تریاک اعتیاد آور است. شیره تریاک ابتدا احساس لذت و سرخوشی ایجاد می کند، اما با استفاده مداوم از آن ها، بدن به مقادیر بیشتری برای رسیدن به همان حس خوب نیاز دارد. سوءتغذیه، عوارض تنفسی و فشار خون پایین برخی از بیماری های مرتبط با مصرف طولانی مدت هستند. مورفین همچنین مسئول اثرات مضری مانند ادم ریه، مشکلات تنفسی و حتی فروپاشی قلبی یا تنفسی است. استفاده طولانی مدت از مورفین در مدیریت درد مزمن می تواند منجر به وابستگی فیزیکی شود.
بیماران مبتلا به درد مزمن متوجه خواهند شد که در دوز مناسب دارو، تحمل به اثرات سرخوشی ایجاد میشود در حالی که درد سالها با همان دوز با موفقیت کنترل میشود. مصرفکنندهای که خود را به عنوان یک بیمار درد نشان میدهد، به سرعت نسبت به عوارض جانبی سرخوشانه انواع مواد مخدر که برای درد تجویز میشود، تحمل ایجاد میکند. در نتیجه، چنین بیمارانی بیشتر اوقات تقاضای افزایش دوز خود را دارند. شیره تریاک، تقریباً مانند تمام مواد غیرمجاز در صورت قطع یا قطع موقت مصرف، علائم ترک را ایجاد می کند. میل به اجتناب از احساسات گاه غیرقابل تحمل ترک تریاک، بسیاری از مصرف کنندگان را علیرغم پیامدهای منفی ترغیب به استفاده می کند.
در برخی موارد، فرد با وجود عوارض جانبی جسمی ناراحت کننده مانند خارش پوست، به مصرف داروهای مخدر ادامه می دهد. اگر چنین است، ممکن است به این دلیل باشد که یک اختلال سوء مصرف مواد افیونی وجود دارد. اگر فکر میکنید که شما یا کسی که دوستش دارید با اختلال سوء مصرف مواد افیونی دست و پنجه نرم کردهاید، چندین علامت مشخص وجود دارد که باید مراقب آن ها باشید، از جمله:
اگر فکر می کنید که شما یا کسی که دوستش دارید با اختلال سوء مصرف مواد افیونی دست و پنجه نرم کرده اید، کمک حرفه ای همیشه ضروری است. اعتیاد به مواد اعتیادآور یک بیماری موذی، گیج کننده و قدرتمند است و بدون کمک نمی توان بر آن غلبه کرد.
مواد افیونی معمولاً برای تسکین درد استفاده می شوند و در حالی که برخی از عوارض جانبی مشاهده شده با درمان اولیه کوتاه مدت هستند، برخی ممکن است برای مدت طولانی تری باقی بمانند، به خصوص زمانی که درمان در دوره های طولانی تری ادامه یابد. برخی از عوارض جانبی مصرف مواد افیونی عبارتند از:
جدای از خطر اعتیاد، تخمین زده می شود که نزدیک به 80 درصد از همه افرادی که از داروهای مخدر مانند شیره تریاک استفاده می کنند حداقل یک عارضه جانبی را در طول دوره درمان خود تجربه می کنند. برخی از عوارض جانبی فیزیکی اضافی عبارتند از:
این ها عوارض جانبی مرتبط با سوء مصرف مواد افیونی نیستند. این عوارض جانبی هستند که هر فردی که یک مسکن برای مواد مخدر تجویز می کند، ممکن است آن را تجربه کند. علاوه بر این عوارض جسمی، عوارض رفتاری و روانی بسیاری نیز ممکن است رخ دهد. با این حال، عوارض جانبی فیزیکی معمولاً زمانی که یک متخصص پزشکی دارو را طبق تجویز مصرف میکند، شایعتر است. از بین تمام عوارض فیزیکی، یکی از مخرب ترین آن ها خارش بیش از حد پوست است. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.
شیره تریاک و دیگر مسکن های مخدر مانند اکسی کدون، هیدروکودون، مورفین و کدئین می توانند برای درمان درد متوسط یا شدید بسیار مفید باشند. با این حال، استفاده از چنین داروهای قدرتمندی دارای معایب زیادی است. حتی اگر آن ها به طور کلی موثر باشند. شناخته شده ترین نقطه ضعف ماهیت عادت ساز این داروها است. حتی زمانی که دقیقاً طبق تجویز مصرف شود، داروهایی مانند هیدروکودون و اکسی کدون می توانند در یک دوره نسبتاً کوتاه منجر به وابستگی جسمی و روانی شوند.
چه چیزی در مواد افیونی وجود دارد که باعث خارش شدید پوست می شود و برای جلوگیری از این عارضه چه باید کرد؟ داده های جدید منتشر شده در مجله Natural Chemical Biology نشان می دهد که برخی از مواد افیونی می توانند پاسخ سیستم ایمنی را تحریک کنند که بر یکی از پروتئین های گیرنده مهم در سطوح ماست سل تأثیر می گذارد. ماهیچه ها بخشی ضروری از سیستم ایمنی هستند و به عوامل التهابی خاص - مانند هیستامین - پاسخ می دهند که به نظر می رسد یک واکنش آلرژیک ایجاد می کند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه مواد مخدر سستی زا کلیک کنید.
در حالی که هنوز به خوبی درک نشده است که چرا برخی از مواد مخدر منجر به خارش شدید می شوند، مشخص است که برخی افراد واکنش فیزیکی شدیدتری نسبت به دیگران دارند. اگر برای شما مسکن های مخدر مانند کدئین یا مورفین تجویز شده است و پس از مصرف دارو دچار خارش شدید می شوید، ایده خوبی است که فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. جایگزین های بی خطر زیادی برای درمان موثر درد متوسط یا شدید وجود دارد.
محققان دانشگاه واشنگتن گزارش میدهند که نالفورافین هیدروکلراید، با نام تجاری Remitch میتواند خارش شدید را که میتواند یکی از عوارض جانبی درمان با مواد افیونی باشد تسکین دهد. به جای استفاده از شیره تریاک یا دیگر مواد افیونی از داروهای جایگزین استفاده کنید.
برای ترک شیره تریاک لازم است همیشه تحت نظر پزشک داروهای مخدر خود را قطع یا کاهش دهید. راه هایی برای کاهش علائم ترک و کمک به شما برای احساس راحتی بیشتر وجود دارد. برخی از افراد می توانند با کاهش دقیق و تدریجی دوز خود از علائم ترک به طور کلی جلوگیری کنند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید. این فرآیند را باریک شدن می نامند. پزشک شما با شما همکاری خواهد کرد تا یک برنامه روزانه یا هفته به هفته برای کاهش دوز شما ایجاد کند. این طرح بستگی به فوریت قطع مصرف مواد افیونی و مدت زمانی دارد که از داروهای مخدر استفاده کرده اید. پزشک شما ممکن است داروهای دیگری را برای کمک به مدیریت علائم ترک مواد افیونی توصیه کند.
علائم ترک شیره تریاک عوارض نامطلوبی هستند که در صورت قطع ناگهانی مصرف یا کاهش ناگهانی دوز یک داروی مخدر ایجاد می شوند. همچنین در صورت مصرف داروی دیگری که مانع از کارکرد مواد افیونی می شود، ممکن است بروز کنند. علائم ترک مواد افیونی می تواند بسیار ناخوشایند باشد و احساسات ناخوشایند در شما ایجاد کند اما اگر ترک به آرامی و با دقت تحت نظارت پزشکی مدیریت شود، بعید است خطرناک باشد. شما نباید بدون مشورت با پزشک خود مصرف مواد افیونی خود را قطع کنید. علائم ترک برای همه مواد افیونی مشابه است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
کاهش داروهای مخدر تحت نظارت پزشکی بهترین راه برای جلوگیری از علائم ناخوشایند ترک است. اما اگر علائمی را تجربه کردید، به یاد داشته باشید که موقتی هستند و معمولا خطرناک نیستند. پزشک می تواند به شما در مدیریت آن ها کمک کند. شما می توانید از استراتژی های غیر مبتنی بر دارو برای کمک به مدیریت علائم ترک استفاده کنید. نوشیدن مقدار زیادی آب به شما کمک می کند تا از کم آبی بدن جلوگیری کنید که گاهی اوقات ممکن است با ترک مواد افیونی رخ دهد و باعث ایجاد احساس ناخوشایندی در شما شود.
درمانهای ذهن و بدن مانند یوگا، آرامش و مدیتیشن نیز استراتژیهای مفیدی هستند که بسیاری از افراد هنگام ترک مواد افیونی مفید میدانند. مهم است که به شبکه پشتیبانی خود تکیه کنید. به خانواده و دوستان خود اطلاع دهید که ممکن است در حین ترک مواد افیونی به حمایت بیشتری نیاز داشته باشید. هر گونه درمان یا استراتژی برای مقابله با علائم ترک را ابتدا با پزشک خود در میان بگذارید. داروهایی که برای مدیریت ترک مواد افیونی استفاده می شوند مانند کدئین، دیازپام، متادون و متوکلوپرامید نیز می تواند به کاهش علائم کمک کند. برای دریافت مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
ترک مواد افیونی در یک کمپ یا در یک محیط متمرکز بر طبیعت می تواند چندین مزیت منحصر به فرد را ارائه دهد که از روند بهبودی پشتیبانی می کند. در اینجا برخی از مزایای ترک مواد افیونی در کمپ آورده شده است:
1. محیط طبیعی: محاصره شدن در طبیعت می تواند یک اثر آرام بخش و زمینه ساز ایجاد کند که ممکن است به کاهش استرس و اضطرابی که معمولاً در طول ترک مواد افیونی تجربه می شود کمک کند.
2. فعالیت بدنی: مکانهای کمپ اغلب فرصتهایی را برای فعالیتهای فیزیکی مانند پیادهروی، شنا و بازیهای خارج از منزل ارائه میدهند. درگیر شدن در ورزش می تواند به بهبود خلق و خو، تقویت اندورفین و ارتقای سلامت جسمانی در طول فرآیند ترک کمک کند.
3. حواس پرتی و تجربیات جدید: شرکت در فعالیت های کمپ و تجربه تجربیات جدید می تواند به عنوان منحرف کننده سالم از علائم ترک، هوس ها و الگوهای فکری منفی مرتبط با مصرف مواد افیونی باشد.
4. جامعه حامی: محیط های کمپ اغلب حس اجتماع و رفاقت را تقویت می کند. تعامل با همسالان، مشاوران و کارکنان پشتیبانی میتواند باعث تشویق، درک و احساس تعلق در طول فرآیند چالش برانگیز ترک مواد افیونی شود.
5. برنامه زمانبندی ساختاریافته: مراکز ترک اعتیاد معمولاً دارای برنامهها و فعالیتهای روزانه ساختاری هستند که میتواند به افراد کمک کند تا هنگام انجام فرآیند خروج، احساس عادی بودن، هدف و مسئولیتپذیری را ایجاد کنند.
6. قطع ارتباط از محرک ها: مراکز ترک اغلب از عوامل استرسزا، محرکها و محیطهای مرتبط با مصرف مواد افیونی دوری میکنند. این می تواند فضای امنی برای درون نگری، تأمل و رشد شخصی ایجاد کند.
7. رویکرد سلامتی جامع: بسیاری از کمپ ها و مراکز ترک اعتیاد بر سلامتی کل نگر تمرکز می کنند و عناصری مانند تغذیه سالم، تمرین های ذهن آگاهی، گروه درمانی و جلسات آموزشی را در بر می گیرند. این رویکردهای یکپارچه می توانند از رفاه و بهبودی کلی حمایت کنند.
ترک مواد افیونی در کمپ می تواند یک محیط منحصر به فرد و حمایت کننده برای افرادی که به دنبال غلبه بر اعتیاد و شروع سفر خود به سمت بهبودی هستند، ارائه دهد. ترکیبی از طبیعت، حمایت اجتماعی، فعالیت بدنی و شیوههای سلامتی جامع میتواند به یک تجربه مثبت و متحول کننده در طول فرآیند ترک کمک کند.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*