خودزنی روی سر | حمایت های فوری از فرد درحال خودزنی

خودزنی روی سر یا خودآزاری روشی مضر برای مقابله با درد عاطفی، خشم شدید و ناامیدی است. در حالی که خودآزاری ممکن است یک احساس آرامش لحظه ای و رهایی از تنش به همراه داشته باشد، معمولاً با احساس گناه و شرم و بازگشت احساسات دردناک همراه است. اگرچه معمولاً صدمات تهدید کننده زندگی در نظر گرفته نمی شود، اما صدمه زدن به خود با احتمال اقدامات خود پرخاشگرانه جدی تر و حتی کشنده مرتبط است. دریافت درمان مناسب می تواند به شما کمک کند تا راههای سالم تری برای بیان احساسات بد و کنترل شرایط بیاموزید. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره روانشناسی تلفنی مشورت بخواهید.  
 

خودزنی روی سر یا خودآزاری چیست؟

خودآزاری اصطلاحی است که در طول تاریخ برای پوشش طیف وسیعی از رفتارها استفاده شده است.این رفتار می تواند به قصد خودکشی یا غیر آن باشد. اما به طور کلی خودآزاری به نوعی ایجاد درد یا آسیب عمدی به بدن خود بدون قصد خودکشی اشاره دارد. خودزنی در نوجوانان بیشتر دیده می شود. برخی از افرادی که به خود آسیب می زنند ممکن است افکار خودکشی نیز داشته باشند.خودآزاری می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد و فراوانی آن می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد - برخی ممکن است یک بار انجام دهند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند آن را برای چندین سال انجام دهند. می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بریدن، سوزاندن، گاز گرفتن یا خراشانیدن پوست
• کندن زخم ها یا دلمه ها
• کندن مو، مشت زدن یا ضربه زدن به بدن
• مصرف مواد مضر (مانند سموم، یا داروهای بدون نسخه یا نسخه ای).

خودآزاری معمولاً نشانه‌ای از احساس درد و ناراحتی شدید عاطفی است. گزینه‌های حمایتی زیادی برای رفتار آسیب‌رسان به خود وجود دارد، چه به دنبال حمایت برای خود یا کسی باشید که به او اهمیت می‌دهید. در این رابطه مطالعه مقاله درمان خودآزاری روحی پیشنهاد می شود.

1-خودزنی روی سر

برخی از کودکان نیز اگر احساس کنند باید خود را تنبیه کنند، یا به این دلیل که خود را «خوب» یا «لایق» نمی‌دانند، به خود آسیب می‌رسانند. به عنوان مثال، اگر دختر شما به طور مثال در تکالیف مدرسه اشتباه کند، این می تواند باعث عذاب وجدان و  ناامیدی شود. او به جای اینکه آن را چیز کوچکی بداند که می تواند اصلاح کند، شروع به فکر کردن می کند درباره این که دانش آموز یا کودک بدی است و باید خود را تنبیه نماید. هر چه کودک این گفتگوی درونی را در خود بیشتر بیابد امکان ضربه زدن به خود یا خودزنی روی سر یا هر نوع خودآزاری دیگر بیشتر می شود. در این رابطه مطالعه مقاله گفتگو با خود پیشنهاد می شود. بسته به دفعات، شدت و نوع خودتنبیهی که دخترتان اعمال می کند، ممکن است لازم باشد با یک مشاوره کودک صحبت کنید. این مهم است که باید ابتدا راه های دیگری را برای مقابله با احساساسات ناخوشایند و منفی خود انجام دهید مثلاً حفظ کردن، حواس پرتی، کار بر صحبت های مثبت با خود، روی شناسایی احساسات. هدف کمک به دخترتان با افزایش زمان بین احساس ناامیدی و عصبانیت و رفتار او خواهد بود. اگر در مرحله ای هستید که احساس می کنید فرزندتان می تواند از حمایت بیشتری برخوردار شودبهتر است با مشاوره روانشناسی فردی تماس بگیرید.

2-عوامل تاثیر گذار در خودزنی روی سر

برخی از عوامل خاص ممکن است خطر آسیب به خود را افزایش دهند، از جمله:

• داشتن دوستانی که به خود صدمه می زنند. احتمال خودزنی کودک در افرادی  که دوستانی دارند که به خود آزار می رسانند بیشتر است.
• مسائل زندگی. برخی از افرادی که به خود آسیب می رسانند مورد بی توجهی قرار گرفته اند، مورد آزار جنسی، جسمی یا عاطفی قرار گرفته اند یا حوادث آسیب زا دیگری را تجربه کرده اند. آنها ممکن است بزرگ شده باشند و هنوز در یک محیط خانوادگی ناپایدار باقی بمانند، یا ممکن است جوانانی باشند که هویت شخصی یا جنسیت خود را زیر سوال می برند. برخی از افرادی که به خود صدمه می زنند از نظر اجتماعی منزوی هستند.
• مسائل مربوط به سلامت روان افرادی که به خود صدمه می زنند، به احتمال زیاد به شدت از خود انتقاد می کنند و مشکل حل نمی کنند. علاوه بر این، خودآزاری معمولاً با برخی اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت مرزی، افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه و اختلالات خوردن همراه است.
• مصرف الکل یا مواد مخدر. افرادی که به خود آسیب می رسانند اغلب در حالی که تحت تأثیر الکل یا مواد مخدر هستند این کار را انجام می دهند.

3-افراد در معرض خطر خودزنی روی سر

خودآزاری می تواند در هر دو جنس و در هر نژادی رخ دهد. این رفتار با تحصیلات، سن، گرایش جنسی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی یا مذهب محدود نمی شود. با این حال، برخی از عوامل مشترک در بین افرادی که درگیر خود آسیبی هستند وجود دارد. خود آسیبی بیشتر در بین موارد زیر رخ می دهد:

• دختران نوجوان
• افرادی که سابقه سوء استفاده فیزیکی، عاطفی یا جنسی دارند.
• افرادی که دارای مشکلات سوء مصرف مواد، وسواس فکری عملی یا اختلالات خوردن هستند.
• افرادی که در خانواده هایی بزرگ شده اند که از ابراز خشم جلوگیری می کنند.
• افرادی که فاقد مهارت برای بیان احساسات خود هستند و شبکه حمایت اجتماعی خوبی ندارند.

4-دلایل ارتکاب به خودزنی روی سر یا دیگر انواع خودآزاری

حتی اگر این احتمال وجود دارد که یک آسیب به خود منجر به آسیب های تهدید کننده زندگی شود، خود آسیبی به عنوان یک رفتار خودکشی در نظر گرفته نمی شود. خودآزاری معمولاً زمانی اتفاق می افتد که افراد با احساسات طاقت فرسا یا ناراحت کننده مواجه می شوند. خودآزاری ممکن است احساس کند که خودآزاری راهی برای موارد زیر است:

• تسکین موقت احساسات شدید، فشار یا اضطراب
• واقعی بودن، زنده بودن یا احساس چیزی
• توانایی احساس درد در بیرون به جای درون
• ابزاری برای کنترل و مدیریت درد - بر خلاف درد تجربه شده از طریق سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
• درخواست کمک به روش غیر مستقیم یا جلب توجه به نیاز به کمک
• تلاش برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران با دستکاری آنها، تلاش برای مراقبت از آنها، تلاش برای ایجاد احساس گناه در آنها یا تلاش برای وادار کردن آنها به دور شدن

خودآزاری همچنین ممکن است بازتابی از نفرت شخص از خود باشد. برخی از خودآزاریان خود را به دلیل داشتن احساسات قوی که معمولاً در کودکی اجازه ابراز آن را نداشتند، تنبیه می کنند. آنها همچنین ممکن است خود را به خاطر بد بودن و نالایق بودن تنبیه کنند. این احساسات نتیجه سوء استفاده و اعتقاد به این است که سوء استفاده سزاوار بوده است.

5-علائم خودآزاری

• بریدگی ها و سوختگی های مکرر که قابل توضیح نیست
• خود مشت زدن یا خراشیدن
• سوزن زدن
• خودزنی روی سر
• فشار دادن چشم
• گاز گرفتن انگشت یا بازو
• کندن مو
• پیدا شدن فندک، تیغ یا اجسام نوک تیز که انتظار نمی رود در میان وسایل فرد باشد. (برای آشنایی با علل خودزنی دختران در مدرسه کلیک کنید)

6-خطرات خودآزاری و خودزنی روی سر چیست؟

اگرچه خودآزاری ممکن است در کوتاه مدت باعث تسکین فرد شود، اما در وهله اول به فرد کمکی نمی‌کند تا دلایلی را که انجام می‌دهد را بررسی کند. تا زمانی که مشکلاتی که باعث رفتار آسیب‌رسان به خود می‌شوند برطرف نشود، مردم همچنان از آن به عنوان راهی برای مقابله استفاده خواهند کرد.متأسفانه، خودآزاری می تواند خطرناک باشد - می تواند منجر به آسیب جدی و حتی مرگ تصادفی شود. همچنین می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به مشکلات جسمی و اختلالات روانی، سوء مصرف مواد و بیکاری شود. اگرچه اکثر افرادی که به خود آسیب می رسانند نمی خواهند بمیرند، اما رفتار آنها می تواند تکرار و اعتیادآورتر شود زیرا آنها به دنبال روش هایی برای مقابله با احساسات طاقت فرسا هستند. برخی از افرادی که به خود آسیب می زنند، احساس شرم، نفرت از خود و درماندگی دارند و ممکن است افکار خودکشی داشته باشند. بسیاری از افرادی که اقدام به خودکشی می کنند، سابقه خودآزاری دارند.  
 

حمایت فوری از افراد حین خودزنی روی سر

افرادی که به خود آسیب می رسانند برای بهبودی نیاز به مراقبت، درک و حمایت دارند. انگ دیگران می تواند آسیب زا باشد و آنها را از دریافت حمایت مورد نیاز باز دارد.طبق تحقیقات نیمی از افرادی که به خود آسیب می‌زنند، هرگز به دنبال کمک نیستند. اگر فکر می کنید شخصی که می شناسید ممکن است به خود آسیب برساند، مهم است که سعی کنید در مورد آن با او صحبت کنید و او را تشویق کنید که به دنبال کمک حرفه ای باشد. سعی نکنید آنها را مجبور به توقف کنید، زیرا ممکن است اوضاع را بدتر کند. صحبت با افرادی که در مورد رفتارشان به خود آسیب می رسانند، اگر به شیوه ای حمایتی انجام شود، می تواند ایمن و بسیار مفید باشد. برای اشنایی با علت خودزنی هنگام عصبانیت کلیک کنید.

1-چگونه با کسی که به خود آسیب می زند صحبت کنیم

نزدیک شدن به کسی که به خود آسیب می زند دشوار است. اگر به تنهایی نمی توانید این کار را انجام دهید، از شخص دیگری کمک بخواهید. توصیه های مفیدی در مورد نحوه شروع گفتگو با فردی که به خود آسیب می زند، داشته باشید. پیشنهادات زیر را امتحان کنید:

• از آنها بپرسید که اوضاع چگونه پیش می رود یا چه احساسی دارند
• اگر احساس ناراحتی یا استرس کردند، به آنها بگویید که آنجا هستید
• به آنها بگویید که نگران آنها هستید و چرا

آرام بمانید، با دقت گوش دهید و آنها را قضاوت نکنید. اگر ناراحت یا عصبانی به نظر می رسند، ممکن است به این معنی باشد که از آنچه ممکن است فکر کنید احساس شرمندگی یا نگرانی می کنند.آنها را تشویق کنید که از شخصی که به آنها اعتماد دارند - مانند پزشک عمومی، معلم یا مشاور - کمک بگیرند. اگر فردی که به خود آسیب می زند آمادگی صحبت در مورد آن را ندارد، زمان دیگری را امتحان کنید یا به او پیشنهاد دهید با کسی صحبت کند که به او احساس راحتی می کند. همچنین برای آشنایی با درمان خودزنی با تیغ روی دست کلیک کنید.

2-روش های حمایتی حین خودزنی روی سر

راه های دیگر برای کاهش ناراحتی آنها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حواس پرتی - به پیاده روی بروید، بازی کنید، فیلم تماشا کنید یا به موسیقی مورد علاقه آنها گوش دهید
• انحراف - یافتن یک عمل جایگزین که هیچ آسیبی ایجاد نمی کند (مانند مشت زدن به بالش یا فشردن یک تکه یخ)
• تشویق او به نفس عمیق
• یا کمک های اولیه بهداشت روان را یاد بگیرید تا بدانید در شرایط بحرانی چه باید بکنید.
• فرد را تشویق کنید تا برای خود به دنبال حمایت باشد یا به او کمک کنید تا با یک یا چند مورد از پشتیبانی های پیشنهادی تماس برقرار کند.

مقابله و درمان رفتار خودزنی روی سر

آسیب رساندن به خود یک رفتار جدی است - این نشانه ای است که کسی احساس ناراحتی قابل توجهی می کند و این کار را برای جلب توجه انجام نمی دهد. معمولاً آنها عمیقاً شرمنده هستند و تمام تلاش خود را می کنند تا آن را از دیگران پنهان کنند. آنها ممکن است در سکوت رنج ببرند و واقعاً به حمایت نیاز دارند تا در مورد احساسات خود صحبت کنند. اگرچه رفتار آسیب زننده به خود قابل درمان است، بسیاری از افراد به دنبال حمایت نیستند زیرا فکر می کنند، مردم می فهمند و از برچسب های جامعه می ترسند. برخی دیگر بر این باورند که درمانی برای این کار وجود ندارد یا این حرکت را یک رفتار عادی می پندارند.رفتار خودآزاری قابل درمان است و راه جلوگیری از خودزنی شناسایی محرک ها، یادگیری نحوه مدیریت احساسات دشوار و کمک به مراقبت از خود مانند مراقبت از زخم ها و یادگیری سایر راهبردهای مقابله ای باشد. برای هر کسی که به خود آسیب می زند، فقط درک این موضوع که راه حلی بلندمدت برای مشکلات نیست، گامی در مسیر درست است. هنگامی که آنها تصمیم می گیرند به دنبال حمایت باشند، مهم است که آن را به آرامی انجام دهند و خیلی به خودشان سخت نگیرند. شکستن چرخه خودآزاری ممکن است زمان ببرد و ممکن است در این مسیر با شکست مواجه شود.

نکات مهم برای حمایت از افراد در معرض خودزنی روی سر

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از رفتار آسیب زننده عزیزتان وجود ندارد. اما کاهش خطر آسیب به خود شامل استراتژی هایی است که هم افراد و هم جوامع را درگیر می کند. والدین، اعضای خانواده، معلمان، پرستاران مدرسه، مربیان یا دوستان می توانند کمک کنند.

• فرد در معرض خطر را شناسایی کنید و به او کمک کنید. به افراد در معرض خطر می توان مهارت های تاب آوری و مقابله سالم را آموخت که می تواند در دوره های پریشانی استفاده شود.
• تشویق به گسترش شبکه های اجتماعی. بسیاری از افرادی که به خود آسیب می رسانند احساس تنهایی و قطع ارتباط می کنند. کمک به کسی که با افرادی که به خود صدمه نمی زنند ارتباط برقرار کند، می تواند مهارت های ارتباطی و ارتباطی را بهبود بخشد.
• افزایش آگاهی. در مورد علائم هشدار دهنده آسیب به خود و اقداماتی که در صورت مشکوک شدن به آن باید انجام دهید، بیاموزید.
• همسالان را تشویق کنید که به دنبال کمک باشند. همسالان تمایل دارند به دوستان وفادار باشند. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان را تشویق کنید که از پنهان کاری اجتناب کنند و در صورت نگرانی در مورد دوست یا یکی از عزیزان، از آنها کمک بگیرند.
• در مورد نفوذ رسانه ها صحبت کنید. رسانه های خبری، موسیقی و سایر رسانه های بسیار قابل مشاهده که دارای آسیب به خود هستند، ممکن است کودکان آسیب پذیر و بزرگسالان جوان را به آزمایش وادار کنند. آموزش مهارت های تفکر انتقادی در مورد تأثیرات اطراف آنها ممکن است تأثیر مضر را کاهش دهد.

برای آگاهی بیشتر درباره علت و نحوه جلوگیری از خودزنی روی سر در کودکان و نوجوانان با مشاوره روانشناسی تماس بگیرید.