راه رفتن در خواب با چشمانی باز

برای برخی از افراد این مشکل پیش می آید که بعد از به خواب رفتن دچار خوابگردی شده و با چشمان باز شروع به راه رفتن می کنند در حالی که مغز ایشان خواب است. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

 

راه رفتن در خواب با چشمانی باز و علل آن

خوابگردی و مبادرت به انجام برخی کارها و فعالیت ها در زمان خوابگردی خطرناک است و می تواند به جان فرد آسیب وارد کند و نیاز است که به طور جدی پیگیری شود. راه رفتن در خواب که به آن خوابگردی نیز گفته می شود نوعی از اختلالات خواب است که باعث می شود فرد از رختخواب خود بلند شود و در حالی که خواب است با چشمان باز راه برود.

هنوز علت راه رفتن در خواب به صورت دقیق مشخص نیست اما خوابگردی به شکل یک اختلال تحریکی شناخته شده است و تحقیقات نشان می دهد در زمان خوابگردی بخش هایی از مغز به شکل کامل فعال نمی شود و فرد در حالتی میان خواب و بیداری کامل قرار می گیرد و به طور کلی عوامل زیر ممکن است در شکل گیری این اختلال موثر باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه خوابگردی کلیک کنید.

1-وراثت و اختلال در تعادل خواب عمیق

در خانوده هایی که یکی از والدین یا افراد خانواده به خوابگردی مبتلا است احتمال ابتلا سایرین نیز به میزان ده برابر افزایش می یابد که این موضوع نشان می دهد وراثت در ابتلا به خوابگردی نقش مهمی دارد. همچنین در دوقولوهای همسان نیز این مسئله وجود دارد و اگر یکی از آنها به این اختلال مبتلا باشد به احتمال بسیار قوی دیگری نیز دچار عارضه خواب گردی می شود. بنابراین وراثت و ژنتیک می تواند از علل موثر در ابتلا به خوابگردی باشد. برای دریافت مشاوره ژنتیک کلیک کنید.

این اختلال باعث می شود تا فعالیت مغز در سطوح مختلف خواب دچار تغییراتی شده و این تغییرات شرایطی را فراهم می آورد که فرد در حالتی میان خواب و بیداری گیر بیفتد و دچار خواب گردی شود. دیگر اختلالات خواب نیز مانند کم خوابی یا محرومیت از خواب یا عدم تعادل در چرخه خواب ممکن است باعث اختلال در عمکرد صحیح مغز شده فرد را دچار خواب گردی کند.

2-راه رفتن در خواب با چشمانی باز | آسیب های کودکی و مصرف مواد مخدر

اسیب های روحی و روانی که افراد در کودکی می بینند  و حوادث و اتفاقاتی که در کودکی رخ می دهد و خارج از ظرفیت روانی کودک است، می تواند باعث ایجاد اختلال در عمکرد مغز شده و فرد را در کودکی یا بزرگسالی درگیر اختلال خواب گردی کند. زیرا اتفاقات کودکی فشار روانی زیادی را به روان کودک وارد می کنند و باعث می شوند  احساسات ترس و خشم و غم را در سطح بالا تجربه کند.

از عوارض مصرف زیاد الکل راه رفتن در خواب و خوابگردی است. همچنین مبادرت به مصرف مواد مخدر نیز می تواند باعث ایجاد اختلال در خواب و خواب گردی شود. علاوه بر مواد مخدر مصرف برخی داروها نیز می تواند باعث ایجاد افسردگی و اختلال در خواب شود.

3-استرس و اضطراب و حمله خواب

تجربه استرس و اضطراب شدید نیز می تواند بر چرخه خواب طبیعی اثر نامطلوبی گذاشته و باعث تحریک مغز می شود به صورتی که شخص مبتلا به اختلال خوابگردی شده و در خواب شروع می کند به راه رفتن با چشم های باز. از نمونه های اضطرابی که می تواند منجر به خوابگردی شود فشارهای محیط کار، فشار شب امتحان، دغدغه های ذهنی و استرس مالی است که در درازمدت می تواند عوارض زیادی به همراه داشته و فرد را دچار اختلالات خواب کند.

حمله خواب نیز از بیماری هایی است که می تواند چرخه خواب و بیداری را تحت تاثیر قرار دهد و افرادی که مبتلا به نارکولپسی هستند معمولا استعداد ابتلا به خوابگردی را نیز دارند. حمله خواب یک اختلال عصبی ست که باعث بی خوابی در ساعات شب و خواب آلودگی در طول روز می شود و این حملات ساعات مشخصی ندارد و در هر ساعتی از خواب ممکن است پیش آید.

4-راه رفتن در خواب با چشمانی باز |سندروم پای بیقرار

این اختلال نیز از مواردی است که باعث می شود زمان خواب تعادل خواب عمیق فرد به هم بریزد درنتیجه به صورت غیرمستقیم می تواند از علل تاثیر گذار در ابتلا به خوابگردی باشد. سندروم پای بیقرار اختلال حرکتی است که در زمان نیمه شب بدتر شده و باعث می شود فرد ناگهان و به کرات از خواب بیدار شود بنابراین اجازه خواب عمیق و مستمر به فرد نمی دهد.

در ابتلا به خوابگردی علل دیگر نیز می توانند موثر باشند از جمله موارد زیر

• اختلال در رشد دستگاه های عصبی بدن
• عفونت در بدن کودکان همراه با تب
• بیدار شدن از خواب عمیق به دلایل گوناگون
• آپنه خواب
• برخی بیماری ها مانند پرکاری تیروئید، سکته، میگرن و...
• خستگی جسمی شدید
• مسافرت
• حملات پانیک
• پارکینسون
• ضربات به سر

 

تشخیص راه رفتن در خواب

اصولا راه رفتن در خواب مشکلی نیست که نیاز به تشخیص طبی داشته باشد چون معمولا افراد خود متوجه این موضوع می شوند یا اطرافیان می توانند به شخص در تشیص این عارضه کمک کنند مگر این که فرد کاملا تنها بخوابد و نسبت به کارهایی که در طول شب می کند اطلاع نداشته باشد که در این موارد پزشک با انجام تست های فیزیکی و روان شناختی دلیل خوابگردی فرد را تشخیص می دهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تست خواب کلیک کنید.

گاهی دراثر برخی بیماری ها مانند صرع وابسته به بخش تنظیم شبانه لوپ پیشانی فرد در خواب حرکات و فعالیت های عجیب و غریبی انجام می دهد. در برخی موارد نیز برای تشخیص اختلال خوابگردی لازم است از آزمایش پلی سانروگرام استفاده شود که فرد یک شب در آزمایشگاه می ماند تا متخصصین اطلاعات روانشناختی فرد را در زمان خواب بسنجند و به نتیجه برسند.

راه رفتن در خواب معمولا بعد از یک یا دوساعت بعد از به خواب رفتن شروع می شود که البته از این اصطلاح برای بیان خوابگردی استفاده می شود اما درواقع خوابگردی شامل فعالیت های دیگر در خواب نیز می شود مانند حرف زدن یا اشاره کردن یا سایر رفتارهای دیگر شامل موارد زیر:

• تعویض لباس ها
• آماده کردن غذا
• پرخاش و عصبانیت بعد از بیداری
• رانندگی کردن در خواب
• انجام کارهای غیرمتعارف مانند ادرار در کمد توسط بچه ها
• بیرون پریدن از پنجره
• بیرون رفتن از خانه
• نواختن موسیقی
• نشستن در رختخواب با چشمان باز و با نگاهی بی روح
• گیجی و حواس پرتی بعد از بیداری
• به یاد نیاوردن کارهایی که در خوابگردی انجام داده می شود

 

درمان راه رفتن در خواب

خوابگردی اختلالی است که می تواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد و می بایست به سرعت تحت کنترل و درمان قرار بگیرد و در درمان آن از شیوه های زیر استفاده می شود

1-مراجعه به پزشک متخصص و درمان دارویی

ابتلا به خواب گردی و راه رفتن با چشمان باز در خواب ممکن است باعث آسیب به خود یادیگران شود لذا اولین گام در جهت درمان آن مراجعه به یک روان پزشک جهت بررسی علائم این این اختلال و بررسی آنها است. روان پزشک معمولا در چنین مواردی از تست های فیزیکی و روانشناسی جهت دریافتن علت اصلی خواب گردی استفاده می کند تا بتواند بیماری و روش درمانی مناسب آن را تشخیص دهد.

پزشک مربوطه ممکن است برای درمان این اختلال از شیوه های درمانی دارو درمانی استفاده کند و با تجویز برخی داروهای مسکن به کنترل بیماری کمک کند. اغلب در درمان خوابگردی از داروهای مسکنی نظیر بنزودیازپین ها از جمله توفرانیل، والیوم یا همان دیازپام، ایمی پرامین و... استفاده می کنند. استفاده از این داروها برای مشاهده موردی و اتفاقی علائم خوابگردی نیست بلکه برای زمانی است که به طور قطع وجود این اختلال در فرد ثابت شده و توسط پزشک تشخیص داده شده است.

2-روانکاوی و بیدار کردن فرد هنگام خوابگردی

برخی اوقات بیماری یا مشکلات و آسیب های روانی عامل اصلی ابتلا به خوابگردی می باشند بنابراین برای درمان خوابگردی لازم است که به درمان بیماری زمینه ای آن پرداخته شود و در این شرایط پزشک ریشه اصلی آسیب ها و اختلالات روانی فرد را بررسی و درمان می کند. با برطرف شدن علل اصلی بیماری های روانی، اختلال خوابگردی نیز درمان خواهد شد.

از دیگر اقدامات لازم برای کنترل این اختلال بیدار کردن فردی است که در حال راه رفتن در خواب با چشم های باز یا بسته است. در این زمینه روان پزشک اطرافیان بیمار را آموزش می دهد تا در زمان بروز بیماری و راه رفتن فرد بیمار در  خواب و اقدام به انجام فعالیت، او را بیدار کرده و مانع او شوند. برای این که مراقب بیمار بتواند به او کمک کند لازم است رفتارهای او را در زمان خواب شناسایی کند و در زمان تکرار آنها به فرد بیمار کمک کند.

3-داشتن خواب کافی و درمان شناختی رفتاری

مراقبت از خود و داشتن خواب کافی به حفظ سلامت روان و جسم فرد کمک بزرگی می کند و مانع از بروز اختلال خوابگردی می شود و فرد به راحتی و به شکلی طبیعی به خواب می رود. بنابراین لازم است متناسب با میزان نیاز بدنتان به خواب، استراحت کنید و حداقل هفت ساعت در طول شب بخوابید که البته میزان خواب برای سنین بزرگسال هفت ساعت و برای افراد کوچکتر بیشتر بوده و تا ده ساعت نیاز به استراحت دارند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه خواب کافی برای بدن کلیک کنید.

از این درمان به عنوان یکی از شیوه های درمانی استفاده می شود که با تغییر افکار نادرست و متوجه کردن فرد نسبت به خطاهای شناختی کمک می کنند فرد افکار خود را جایگزین کرده و اشتباهای شناختی خود را بپذیرید و اصلاح کند. درنتیجه روان فرد کمتر دستخوش ناملایمات بوده و آرامش بیشتری را درک می کند که باعث بهبود روح و روان فرد و سلامت جسم او می شود.

4-راه رفتن در خواب با چشمانی باز |الگوی خواب منظم و مدیریت استرس

رعایت و پیروی از یک برنامه خواب منظم به سلامتی مغز و روان شما کمک می کند و اجازه می دهد تا مغز بهترین عملکرد خود را داشته باشد. بنابراین با پیروی از الگوی خواب منظم به افزایش کیفیت خواب شبانه خود کمک کرده و از بروز علائم اختلال خوابگردی جلوگیری کنید.

اگر از افرادی هستید که به واسطه شغل یا سبک زندگی خاص دچار استرس و اضطراب شدید می شوید لازم است که در برنامه زندگی خانوادگی یا شغلی خود تغییرات موثری ایجاد کنید. زیرا در دراز مدت تجربه استرس زیاد می تواند بر کیفیت خواب و استراحت شما تاثیر گذاشته و کارکرد صحیح مغز را مختل کند و فرد را مستعد اختلال خوابگردی بنماید.

5-ترک سیگار و مواد مخدر و ورزش کردن

افراد الکلی، افرادی که سیگار می کشند و یا مبادرت به مصرف مواد مخدر می کنند، به شدت مستعد ابتلا به اختلال خوابگردی هستند و مواد مصرفی ایشان عوارض ناخواسته ای داشته و با تاثیر بر مغز و تحریک آن باعث اختلالات خواب از جمله خوابگردی می شود. بنابراین از راه های درمان این عارضه ترک اعتیاد به مواد مخدر و الکل و... می باشد. انجام حرکات ورزشی به صورت روزانه نیز به تخلیه انباشت های انرژی منفی و تنظیم خلق و خو و درنتیجه داشتن خوابی آرام کمک می کند. درنتیجه با حفظ سلامت روان و جسم فرد به واسطه ورزش، احتمال ابتلا به خوابگردی کاهش پیدا می کند و فرد بهبود می یابد.

6-راه رفتن در خواب با چشمانی باز |پرهیز غذایی قبل خواب و ارام کردن ذهن

استفاده نکردن از مایعات قبل از خواب و همچنین پرهیز از مواد کافئینی به تجربه خوابی بدون دغدغه و آرام کمک می کند. هرچه فرد چرخه خواب بهتری داشته باشد کمتر دچار اختلال خوابگردی می شود و بهتر استراحت می کند. برای این که ذهنی آرام داشت باشید بهتر است قبل از خواب به یک موسیقی ملایم گوش دهید، از افکار منفی و مسموم فاصله بگیرید، به خاطرات خوش خود فکر کنید، کتاب بخوانید و فضای ذهن خود را قبل از خواب با موضوعاتی اشغال کنید که باعث آرامش روان شما بشود.

7-فراهم کردن شرایط مناسب برای خواب

برخی افراد در زمان خواب اطراف خود را شلوغ می کنند، از نورهای زیاد و تیز استفاده می کنند، گوشی دست می گیرند و اخبارهای استرس زا را دنبال می کنند که این اعمال از عوامل ابتلا به انواع اختلالات خواب است. برای داشتن خوابی کافی و راحت لازم است نور اتاق خود را تنظیم کرده و کاهش دهید، از اخبار استرس زا فاصله بگیرید. اشیایی که مانع خواب راحت هستند از خود دور کنید و به کیفیت اتاق خواب خود بیفزایید تا به راحتی به خواب بروید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه خواب سریع کلیک کنید.

 

سخن اخر درمورد راه رفتن در خواب با چشمانی باز

اختلال خوابگردی از بیماری هایی است که به جهت عدم هوشیاری فرد در زمان خواب و حتی عدم اطلاع از انجام کارها و فعالیت هایش حین خواب، می تواند صدمات و پیامدهایی را برای فرد به همراه داشته باشد بنابراین درصورت مشاهده علائم آن بهتر است موضوع را در اسرع وقت پیگری نموده و در صورت ابتلا نسبت به درمان به موقع آن اقدام کنید. برای دریافت مشاوره روانشناسی کلیک کنید.