خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با مسئولیت پذیری کودکان پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید
مسئولیت پذیری کودکان از جمله مهارتهای لازم در زندگی است و وظیفه والدین آموزش این مهارت به کودک خود است. در واقع پذیرفتن مسئولیت در کودک از همان سنین ابتدایی رشد به پرورش بلوغ فکری، رشد فردی، بهداشت روانی، افزایش اعتماد به نفس و خودپنداره مثبت منجر میشود. متاسفانه بسیاری از والدین از سر دلسوزی مسئولیتی به کودک خود واگذار نمیکنند که این مسئله حتی میتواند منجر به اختلالات روانی در آینده شود.
والدین باید از روشهای ایجاد مهارت مسئولیت پذیری و پیامدهای منفی عدم مسئولیت پذیری در کودکان آگاه باشند. والدین در این مورد می توانند با آموزش های ارائه شده در مشاوره های کودک بهترین عملکرد را داشته باشند. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد مشاوره کودک کلیک کنید.
کودکان هرچقدر بزرگتر میشوند آمادگی بیشتری برای پذیرفتن مسئولیتهای بزرگتر پیدا میکنند. در جریان رشد، والدین باید بپذیرند مسئولیتهایی را به کودک خود بدهند و از او انتظار داشته باشند برخی کارها را خودش انجام دهد.
عدم واگذاری برخی مسئولیتها به بچه ها باعث لوس شدن کودک شده و او یاد میگیرد در طی زمان خواستههایش را به راحتی به دست آورد و تبدیل به فردی متوقع میشود. پس والدین باید در صدد یافتن راهی برای افزایش مسئولیت پذیری کودکان باشند. مسئولیتهایی که به کودک میدهید باید متناسب با سن کودک و دوره ی رشدی او باشد.
_ کودکان در حدود 3 تا 5 سالگی میتوانند خودشان انتخابهایی داشته باشند، مثلا کودک میتواند تصمیم بگیرد امروز چه لباسی برای رفتن به مهدکودک بپوشد. البته این مسئله تحت نظارت والدین باید باشد.
_ کودک در مورد تغذیه و اینکه چه چیزی بخورد میتواند خودش تصمیم بگیرد. این کار می تواند برای درمان بی اشتهایی کودکان نیز موثر باشد. البته محدودیتهایی هم باید اعمال شود.
_ در مورد اسباب بازیهایش میتواند خودش تصمیم بگیرد. از او نظر بخواهید که دوست دارد اسباب بازیهایش را چه جایی قرار دهد و چه چیزهایی به دیوار اتاقش بزند. البته نظارت در انتخاب اسباب بازی مناسب کودک برای حفظ ایمنی باید توسط والدین اعمال شود.
_ میتوان از کودک 5 ساله انتظار داشت وسایلش را بعد از بازی جمع کند و اگر به اصطلاح خراب کاری کرد، خودش سعی در تمیز کردن و جمع کردن آن بکند. ولی در این امر میتوان به کودک کمک و راهنمایی کرد.
_ در این سن کودکان میتوانند کمکهای کوچکی هنگام کارهای خانه بکنند. ولی این امر برای وقتی است که خودشان بخواهند کمک کنند.
بدیهی است که تــربیت کودک باید متناسب با سن او باشد و انتظارات والدین با توانمندیهای کودک باید مطابقت داشته باشد.
_ کودکان از زمان ورود به مدرسه مسئولیتهای بیشتری بر عهده میگیرند. مثلا در انجام کارهای منزل میتوانند کمک کنند و کارهای ساده مثل چیدن میز شام میتواند مسئولیت خوبی برای کودک باشد. در واقع نقش مدرسه در شکل گیری شخصیت کودک نیز بسیار پراهمیت است.
_ مدیریت پول تو جیبی کودکان را بر عهده خودشان بگذارید. آنها میتوانند تصمیم بگیرند چقدر خرج کنند و برای چه اموری این کار را انجام دهند. اول با پول هفتگی شروع کنید و اگر کودکتان ولخرجی کرد و پولش تمام شد، با دلسوزی بیش از حد دوباره به او پول ندهید.
_ از کودکان این سن میتوان انتظار داشت تکالیف مدرسهاش را به اتمام برساند و فعالیتهای فوق برنامه مورد علاقه خود را انتخاب کند.
_ کودکان باید پیامدها و مسئولیتهای کار خود را بپذیرند. برای مثال اگر آسیبی به شیشه همسایه زدهاند، میتوانند با پول توجیبی خود آن را جبران کنند.
در نظر داشته باشید که انعطاف پذیری شما و عدم تحکم به آنها کلید یک رابطه دوسویه و موفق میباشد. نیازهای اولیه و اساسی کودکان را در نظر داشته باشید و با توجه به آنها عمل کنید. در عین حال قوانین و محدودیتها را متناسب با سن آنها اعلام کنید و مطمئن شوید که کودکتان از وجود قانونی که مدنظر شماست خبر دارد یا آن را درست متوجه شده است.
_ کودکان بعد از 10-11 سالگی که وارد
دیدگاه ها دیدگاهتان را بنویسید