ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
علت خود زنی هنگام عصبانیت چیست؟ خودزنی مانند بریدن یا سوزاندن خود یک نوع خودآزاری است. این نوع خودآزاری روشی ناهنجار برای مقابله با درد عاطفی، عصبانیت و خشم شدید و ناامیدی است. به خود صدمه زدن احتمال اقدامات پرخاشگرانه جدی تر و حتی کشنده علیه خود شخص را بالا می برد. دریافت درمان مناسب به فرد کمک می کند راه های سالم تری برای مقابله بیاموزد. اگر به خود صدمه می زنید حتی به صورت جزئی یا اگر فکر آسیب رساندن به خود دارید کمک حرفه ای بگیرید. هر نوع خودآزاری نشانه مسائل بزرگتر عمیقی است که باید به آن ها رسیدگی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر دراین رابطه با مشاوره تلفنی فردی تماس حاصل فرمایید.
.gif)
خودزنی و خودآزاری بسیار رایج است و افراد زیادی را بیش از آنچه فکر می کنید تحت تاثیر قرار می دهد. ده درصد از جوانان خودآزاری می کنند. این بدان معناست که احتمالاً حداقل دو نفر در هر کلاس دبیرستانی به خود صدمه زده است. خودآزاری یک اقدام به خودکشی یا رفتاری صرفا جهت جلب توجه نیست.
با این حال برای برخی افراد شیوه ای است جهت مقابله با افکار یا احساسات طاقت فرسا و ناراحت کننده. خودآزاری را باید جدی گرفت هر دلیلی که پشت آن باشد مهم نیست. باید برای آن چاره ای اندیشیده شود. فرد خودازار باید متوجه شود جلب توجه کردن اشکالی ندارد بلکه شیوه بروز آن است که مساله ساز می شود. باید به او آموخته شود که می توان بدون آسیب رساندن به خود زندگی کرد. برای آشنایی با علل خودزنی در نوجوانان کلیک کنید.
بدتر شدن احساس شرم و گناه و عزت نفس پایین که تا قبل از خودآزاری هم وجود داشته است.بروز عفونت، زخم و اسکار یا تغییر شکل دائمی پوست
اگر چه خودآزاری معمولاً اقدامی برای خودکشی نیست اما به دلیل مشکلات عاطفی که باعث خودزنی می شود احتمال خطر خودکشی نیز افزایش می یابد. الگوی آسیب رساندن به بدن در مواقع پریشانی می تواند چنان شدید باشد که احتمال خودکشی را افزایش دهد.
بیشتر اوقات بازوها، پاها و جلوی تنه هدف خودآزاری هستند اما هر ناحیه از بدن ممکن است برای خود آسیبی استفاده شود. افرادی که به خود صدمه می زنند ممکن است از بیش از یک روش برای آسیب رساندن به خود استفاده کنند. بسیاری از افراد تنها چند بار خود را مجروح می کنند و سپس متوقف می شوند. اما برای برخی دیگر خودآزاری می تواند به یک رفتار طولانی مدت تکراری و عادت گونه بدل شود. خودآزاری معمولاً در خلوت اتفاق می افتد و به شیوه ای کنترل شده یا تشریفاتی انجام می شود. اغلب بر روی پوست اثراتی به جا می گذارد. نمونه هایی از اشکال خودآزاری عبارتند از:
خودآزاری معمولاً به عنوان راهی برای برجسته کردن افزایش فشار ناشی از افکار و احساسات ناراحت کننده شروع می شود. ابتدا باعث تسکین موقت درد عاطفی فرد می شود. این تسکین موقتی است زیرا دلایل زمینه ای هنوز باقی مانده است. اندکی بعد در ادامه چرخه، احساس گناه و شرم به دنبال رفتار شکل می گیرد که این چرخه را مجدد ادامه می دهد. از آنجایی که ممکن است در ابتدا تسکین موقتی وجود داشته باشد خودآزاری به روش عادی یک فرد برای مقابله با مشکلات زندگی تبدیل می شود. از این جهت مهم است که هر چه زودتر با شخصی مورد اعتماد صحبت کنید تا از حمایت و کمک مناسب برخوردار شوید. یادگیری راهبردهای مقابله ای برای مواجهه با مشکلات می تواند شکستن چرخه خودآزاری را در دراز مدت آسان تر کند.
هیچ دلیل تک عاملی یا معمولی وجود ندارد که کسی را هنگام عصبانیت به مرز خودزنی برساند. به طور کلی، آسیب به خود نتیجه فرایندهای متفاوت و پیچیده ای است که فرد در طول عمر و طی رشد با آن ها مواجه بوده است و مهارت های ضعیفی برای مقابله با آن داشته است. خودازاری می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
مهارت های مقابله ای ضعیف: خودآزاری غیرخودکشی معمولاً نتیجه ناتوانی در کنار آمدن سالم با دردهای روانی است.
مشکل در مدیریت احساسات: فرد در تنظیم، بیان یا درک احساسات مشکل دارد. ترکیبی از احساساتی که باعث آسیب به خود می شود پیچیده است. به عنوان مثال ممکن است خود کم بینی، تنهایی، وحشت، عصبانیت، گناه، طرد شدن، نفرت از خود یا تمایلات جنسی سردرگم وجود داشته باشد.
اکثر افرادی که به خود صدمه می زنند، نوجوانان و جوانان هستند. اگرچه آن هایی که در سایر گروه های سنی هستند نیز به خود آسیب می رسانند و مختص قشر خاصی از افراد نیست. خودآزاری اغلب در سال‌های پیش از نوجوانی یا اوایل نوجوانی شروع میشود. زمانی که احساسات ناپایدارتر هستند و نوجوانان با فشار همسالان، تنهایی و درگیری با والدین یا دیگر شخصیت‌های تاثیرگذار اطراف مواجه می‌شوند.
عوامل خاصی ممکن است خطر آسیب به خود را افزایش دهند، از جمله داشتن دوستانی که به خود صدمه می زنند. فرادی که دوستانی دارند که عمداً به خود آسیب می رسانند با احتمال بیشتری شروع به خودآزاری می کنند.دراین رابطه مقاله دوران نوجوانی پیشنهاد میشود.
برخی از افرادی که به خود آسیب می رسانند رفتارهایی مانند مورد بی توجهی قرار گرفتن، مورد آزار یا تجاوز جنسی، جسمی یا عاطفی قرار گرفتن یا در معرض حوادث آسیب زای دیگر بودن را تجره کرده اند. اگر آن ها طی بزرگسالی نیز در یک محیط خانوادگی ناپایدار باقی بمانند یا جوانانی باشند که هویت شخصی یا جنسیتی خود را زیر سوال می برند دست زدن به چنین اقداماتی دور از ذهن نخواهد بود. برخی از افرادی که به خود صدمه می زنند از نظر اجتماعی نیز منزوی هستند.
افرادی که به خود صدمه می زنند به احتمال زیاد به شدت خودانتقادگر بوده و مشکلات موجود را حل نمی کنند. علاوه بر این خودآزاری معمولاً با برخی اختلالات روانی مانند
دیدگاه ها دیدگاهتان را بنویسید
