ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
اختلال نافرمانی مقابله ای کودک چه نشانه‌هایی دارد؟ لجبازی، پرخاشگری و مقاومت‌های کودکان در پیروی از والدین مسائلی است که پدر مادرها بسیار با آن‌ها مواجه می‌شوند. رفتارهای لجبازی و نافرمانی کم و بیش در همه کودکان به چشم می‌خورد و خیلی از خانواده‌ها در برخورد با آن‌ها کلافه می‌شوند یا نمی‌دانند چه عکس العملی نشان دهند. برخی مواقع نافرمانی کودکان بیش از حد طبیعی می‌شود و بر روی ارتباط و کارکردهای زندگی او تأثیر می‌گذارد. برای کمک به این کودکان و آگاهی از برخورد صحیح با آن‌ها بهتر است اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان را بشناسید و با راه‌های بهبود رفتارهای کودک آشنا شوید.
درمان این اختلال در کودکان نیاز به دریافت مشاوره کودک دارد و در صورت بی‌توجهی تبدیل به اختلال سلوک و یا شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی می‌شود.
.gif)
اختلال نافرمانی مقابله جویانه نوعی از اختــلالات عصبی رشدی است که به الگویی از رفتارهای خصمانه، لجبازانه، مقاومت و نافرمانی در برابر صاحبان قدرت در کودکان گفته می‌شود که در یک دوره حداقل 6 ماهه صورت می‌گیرد. اما پرخاشگری کودک و این رفتارها بدون نقض جدی قوانین و حقوق دیگران صورت می‌گیرد. این اختلال به ویژه هنگام رشد و پــرورش مهارت های ارتباطی کودکان بروز پیدا می‌کند. کودکان مبتلا به دنبال نشان دادن قدرت خود و غلبه بر منشأ قدرت هستند.
نشانه‌های اصلی اختلال نافرمانی کودکان عبارت‌اند از:
این کودکان خیلی زود از کوره در می‌روند و از هر چیز خیلی زودتر عصبانی می‌شوند.
با بزرگسالان خیلی بحث و جدل می‌کنند و قوانین در خانه را نمی‌پذیرند.
خیلی زودرنج و حساس هستند و هر چیزی آن‌ها را ناراحت می‌کند. اگر چه زودرنـجی در کودکان شایع است. اما کودکانی که دچار اختلال نافرمانی هستند حساسیت های خاص و شدیدتری دارند.
گاهی عمدا کارهایی می‌کنند که دیگران را آزرده کنند.
به خاطر اشتباهات خود دیگران را مقصر می‌دانند و آن‌ها را سرزنش می‌کنند.
اغلب هنگام ناراحتی و عصبانیت از الفاظ نامناسب و فحش و ناسزا استفاده می‌کنند.
این کودکان معمولا خشمگین و کینه جو هستند و لجبازی زیادی از خود نشان می‌دهند. در صورت گسترش رفتارها ممکن است نشانه‌های اختلال سلوک را نیز داشته باشند. برای کسب آگاهی از اخــتلال سلوک کلیک کنید.
در صورتی که نشانه‌های ذکر شده بیش از 6 ماه ادامه پیدا کند و زندگی روزمره، وضعیت تحصیلی و فـرایند اجتماعی شدن کودک تحت تأثیر قرار بگیرد و یا مختل شود، تشخیص اختلال نافرمانی مقابله‌ای داده می‌شود. در تشخیص این اختلال ارتباطات کودک با همسالانش مورد بررسی قرار می‌گیرد. کودک مبتلا نسبت به همسالان خشم بیش از حد دارد و معمولا کتک‌کاری می‌کند. کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی اغلب موارد دیگری همچون اختلال یادگیری، اختلال کمبود توجه، اختلالات اضــطرابی و یا اختلالات خلقی را تجربه می‌کنند.
بر اساس مطالعات عوامل محیطی در ایجاد اختلال نافرمانی مقابله ای نقش گسترده‌ای دارد. شواهد کمی نقش عوامل ژنتیک را در بروز این اختلال نشان می‌دهد. عوامل زیر در بروز نافرمانی کودکان در خانواده نقش دارد:
وجود برخی نقایص در بخشی‌هایی از مغز امکان بروز اختلالات رفــتاری کودکان را فراهم می‌کند. همچنین عملکرد غیر طبیعی انتقال دهنده‌های عصبی و یا برخی از مواد شیمیایی درون مغز از عوامل بروز چنین اختلالی در افراد است. زمانی که انتقال دهنده‌های عصبی دچار مشکل شوند، پیام‌ها به درستی به مغز ارسال نمی‌شوند و طی این فرآیند فرد توانایی کــنترل خشم و رفتارهای تکانشی خود را از دست می‌دهد. علاوه بر این اختلال نافرمانی مقابله‌ای می‌تواند ژنتیکی باشد.
