کلرودیازپوکساید | عوارض و کاربرد کلرودیازپوکساید

کلرودیازپوکساید جزء دسته داروهای ضد اضطرابی است که عمدتا برای درمان اختلالات اضطرابی، بی‌خوابی، قطع مصرف الکل و ترک اعتیاد به مواد مخدر تجویز می‌گردد. تمام داروهای این دسته به علت ساختار آنان، بسیار اعتیاد آور هستند و مصرف خودسرانه و خارج از تجویز پزشک می‌تواند وابستگی ایجاد کند. همچنین عوارض ناشی از ترک ناگهانی کلرودیازپوکساید نیز بسیار خطرناک است. پس لازم است که مصرف کردن و نکردن آن و همچنین دوز مصرفی کاملا تحت نظر پزشک و روانپزشک باشد. در صورتی که شما از این دارو استفاده می‌کنید یا می‌خواهید اطلاعاتی درباره آن داشته باشید تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

داروی کلرودیازپوکساید

کلرودیازپوکساید با نام تجاری لیبریوم اولین دارو از خانواده بنزودیازپین‌ها می‌باشد. این دارو دارای اثر طولانی نسبت به دیگر داروهای این خانواده است و از 24 ساعت تا 100 ساعت در بدن طول اثر دارد. کلرودیازپوکساید به شکل قرص‌های ۵ و ۱۰ میلی‌گرمی در داروخانه‌های کشور عرضه می‌شود و برای درمان اختلالات اضطرابی، بی‌خوابی، قطع مصرف الکل و ترک اعتیاد به مواد مخدر تجویز می‌گردد. برای آگاهی بیشتر در زمینه اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

 

مکانیسم اثر کلرودیازپوکساید

کلرودیازپوکساید مثل بقیه بنزودیازپین‌ها عمل می‌کند و تقریبا ساختار شیمیایی مشابهی با سایر داروهای این دسته دارد. این دارو با تاثیر بر روی غشای سلول‌های عصبی، باعث افزایش انتقال دهنده گابا می‌شود. گابا یک انتقال دهنده عصبی است که اگر مقدار آن کاهش پیدا کند، بدن در یک حالت هیجانی قرار می‌گیرد و موجب اضطراب و بی‌خوابی می‌شود. این دارو با افزایش میزان گابا، اضطراب شما را کاهش داده و می‌تواند به خواب آرام‌تر شما کمک کند.

دوز مصرفی کلرودیازپوکساید

دوز مصرفی کلرودیازپوکساید کاملا باید زیر نظر پزشک باشد. ممکن است با کاهش یا افزایش میزان آن به صورت سر خود، عوارض جانبی خطرناکی برای شما به وجود بیاید. بنابراین در صورت برگشت علائم بیماری و از بین رفتن اثر دارو، برای افزایش دوز و در صورت مشاهده بهبودی یا عوارض جانبی، برای کاهش دوز مصرفی یا تغییر دارو به پزشک خود مراجعه کنید. برای شناخت بیشتر در زمینه درمان اضطراب کلیک کنید.

روش مصرف

چگونه باید کلردیازپوکساید مصرف شود؟ دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. هرگز از کلردیازپوکساید در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید. اگر احساس می‌کنید میل شدید به استفاده بیشتر از کلردیازپوکساید دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز این دارو را با شخص دیگری، به ویژه فردی که سابقه اعتیاد به مواد مخدر دارد به اشتراک نگذارید. سوء استفاده می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.

مدت زمان اثربخشی داروی کلرودیازپوکساید

بعد از گذشت نیم ساعت از مصرف دارو جذب آن شروع می شود و پس از دو ساعت جذب دارو به اوج خود می رسد و بیش ترین اثر بخشی در این زمان اتفاق می افتد. لازم به ذکر است که مصرف غذا می تواند جذب دارو را تا حدودی کند تر کند و برعکس جذب کلرودیازپوکساید با شکم خالی سریع تر اتفاق می افتد. بعد از این زمان دارو برای مدت تقریبی 6 الی 8 ساعت در بدن باقی می ماند و هر چه بیشتر می گذرد، اثر بخشی آن کاهش می یابد تا زمانی که دارو به طور کامل از بدن دفع گردد.

عوارض جانبی دارو

برخی از عوارض ناشی از مصرف کلرودیازپوکساید در ادامه گفته شده است که در اکثر موارد می‌توان عوارض را با تنظیم دوز و در صورت شدت با تغییر دارو برطرف کرد. برخی از این عوارض شامل موارد زیر می‌باشد.

_خواب آلودگی

_سردرگمی

_کندی روانی حرکتی

_جوش‌های پوستی

_بی‌نظمی چرخه قاعدگی

_حالت تهوع و یبوست

_افزایش و کمبود میل جنسی

_زردی پوست

_اختلال عملکرد کبد (در این مورد اگر درمان با لیبریوم طولانی مدت است، آزمایشات دوره‌ای عملکرد کبد لازم می باشد)

هشدارها و احتیاط‌های مصرف کلرودیازپوکساید

اگر مصرف کننده این دارو هستید به هشدارهای زیر توجه نمایید:
_کلرودیازپوکساید توانایی ذهنی و فیزیکی مورد نیاز برای انجام کارهای پرخطر مثل رانندگی یا استفاده از ماشین آلات صنعتی را مختل می‌کند.
_در کودکان می‌تواند باعث آسیب روانی شود.
_مصرف همزمان با الکل باعث افزایش شدت عوارض می‌شود.

قبل از مصرف این دارو توجه داشته باشید اگر به کلردیازپوکساید حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید. اگر تا به حال  افسردگی، اختلال خلقی، افکار یا اعمال خودکشی؛ اعتیاد به الکل یا مواد مخدر؛ یا بیماری کبد یا کلیه داشته اید به پزشک اطلاع داده و مشورت بگیرید.

مصرف در دوران بارداری

تحقیقات در مورد ایمنی بنزودیازپین ها در دوران بارداری محدود است و توصیه می شود که استفاده از بنزودیازپین ها در دوران بارداری باید بر اساس این باشد که آیا مزایای آن بیشتر از خطرات است یا خیر. اگر کلردیازپوکساید در دوران بارداری استفاده شود، خطرات را می توان با استفاده از کمترین دوز موثر و در کوتاه ترین زمان ممکن کاهش داد. به طور کلی باید از مصرف بنزودیازپین ها در سه ماهه اول بارداری اجتناب شود. کلردیازپوکساید و دیازپام در مقایسه با سایر بنزودیازپین‌ها از جمله بنزودیازپین‌های ایمن‌تر برای استفاده در دوران بارداری هستند. عوارض جانبی احتمالی مصرف بنزودیازپین در دوران بارداری شامل سقط جنین، ناهنجاری، تاخیر در رشد داخل رحمی، نقص عملکردی، سرطان زایی و جهش زایی است. احتیاط در طول شیردهی نیز توصیه می شود زیرا کلردیازپوکساید وارد شیر مادر می شود.

_در سالمندان و افراد ناتوان باید دوز پایین و بسیار کنترل شده باشد.

_در صورت مشاهده واکنش‌های هیجانی و خشم باید ادامه مصرف توسط پزشک بررسی شود.

_در بیمارانی که سابقه افکار خودکشی داشته‌اند باید با احتیاط بیشتری مصرف شود. استفاده از کلرودیازپوکساید در شرایط افسردگی ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهد.

_به دلیل تمایل به ایجاد وابستگی و سوء استفاده، در افرادی که سابقه مصرف الکل یا مواد مخدر را دارند باید با احتیاط مصرف گردد و ترک آن تدریجی باشد. برای آشنایی بیشتر در زمینه داروهای ضد اضطراب کلیک کنید.

 

تداخلات دارویی کلرودیازپوکساید

برخی از داروها با کلرودیازپوکساید تداخل دارند و ممکن است در اثر مصرف آن ها با یکدیگر عوارض جانبی دارو تشدید شود و یا تاثیر آن از بین برود. از برخی از این دارو ها می توان به آزلاستین، یوهیمبین، برومپریدول، کانیواپتان، فوسیدیک اسید، الانزاپین، اورفنادرین، سدیم اکسیبات، اوکسو ممازین، دفرا سیروکس، پارالدهید، سدیم اکسیبات، برکسانولون، انزالوتامید، مشتقات تئوفیلین، توسیلیزومب، بلونانسرین، بوپرنورفین، کلوزاپین، دارو های تضعیف‌کننده CNS، فلونیترازپام، متادون، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، آگونیست های اوپیوئیدی،تالیدومید اورفنادرین، سوورکسانت، اوکسی‌کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، تالیدومید، زولپیدم و… اشاره کرد. به طور کل توصیه می شود که در صورت مصرف هر گونه دارو پزشک خود را در جریان قرار دهید.

نشانه‌های سوء مصرف و مسمومیت

در صورت مصرف بیش از حد این دارو احتمال مسمویت وجود دارد. با مشاهده علائم زیر به متخصص مراجعه نمایید.

_خواب آلودگی شدید

_افزایش فشار خون

_افزایش ضربان قلب

_سردرگمی و گیجی

_کندی شدید روانی حرکتی

_کما

 

نشانه‌های ترک ناگهانی کلرودیازپوکساید

کلرودیازپوکساید به دلیل وابستگی و تغییراتی که در متابولیسم بدن ایجاد می‌کند، نباید خودسرانه و ناگهانی قطع شود. در صورت ترک ناگهانی نشانه‌های زیر بروز پیدا می‌کند.

_تشنج

_لرزش شدید

_بی‌خوابی

_گرفتگی عضلانی

_استفراغ

_عرق کردن شدید

لازم است پس از یک دوره مصرف طولانی مدت، از قطع ناگهانی جلوگیری شود و یک برنامه کاهش تدریجی مصرف زیر نظر پزشک تهیه گردد. در کنار این اقدامات دریافت مشاوره کنترل استرس برای جلوگیری از افزایش استرس ضروری است. برای اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کنترل استرس و اضطراب کلیک کنید.

 

مرکز مشاوره حامی هنر زندگی

مصرف دارو همواره باید تحت نظر پزشک متخصص صورت بگیرد و هر گونه تغییر دوز یا قطع مصرف نیز باید با اجازه پزشک باشد. اما در برخی شرایط ممکن است افراد به دلایل متعددی به پزشک خود دسترسی نداشته باشند. به همین منظور مرکز مشاوره روانشناسی حامی هنر زندگی با گردآوری کادری مجرب و متخصص این امکان را مهیا کرده تا به صورت تلفنی با متخصصان تماس بگیرید.

در مشاوره تلفنی هزینه کم تری پرداخت می شود و مسائلی هم چون رفت و آمد و معطلی نیز حذف می شود. در مشاوره تلفنی کیفیت جلسات مشاوره به هیچ عنوان پایین نمی آید و می توانید کل فرایند درمان را به صورت تلفنی پیش ببرید. متخصصان حامی هنر زندگی در خدمت شما هستند تا در زمینه حل مسائل و مشکلات یاری تان کنند. برای کسب اطلاعات بیش تر در زمینه مشاوره تلفنی کلیک کنید.

سؤالات متداول

میزان مصرف قرص کلرودیازپوکساید چقدر باید باشد؟

همانطور که بیان شد مصرف این دارو حتما باید زیر نظر پزشک انجام گیرد و بسته به شرایط هر فرد متفاوت می‌باشد. با این حال مصرف کلردیازپوکساید در اضطراب خفیف ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم سه بار در روز است و در اضطراب شدید از ۲۰ میلی‌گرم سه بار در روز نیز می‌توان استفاده کرد.

اگر در حین مصرف دچار مشکلات گوارشی شدیم چکاری انجام دهیم؟

در صورتی که هنگام مصرف کلردیازپوکساید دچار مشکلات گوارشی می‌شوید، سعی کنید دارو را با غذا یا شیر میل کنید. همچنین اگر فرد نمی‌تواند قرص کامل را بلع کند، آن را خرد کنید.

چرا مصرف دارو در دوران شیر دهی خطرناک است؟ 

چون از طریق شیر مادر به جنین منتقل می‌شود و بر روی کودک اثر می‌گذارد و خطر ابتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی را افزایش می‌دهد.