خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با اهمیت خانواده پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
اهمیت خانواده در شکل گیری شخصیت فرزندان انکارناپذیر است. خانواده به عنوان اولین مامن و پناهگاهی است که انسان ها بیشترین آموزه های خود را از آن دارند. خانواده نقش بسزایی در ازدواج فرزندان و موفقیت های تحصیلی و شغلی و به طور کلی در تمام اتفاقات مهم زندگی فرزندان خود دارند. اما آنچه امروزه مورد بحث است، حد و مرز نقش خانواده ها در سرنوشت فرزندانشان است. در مواقعی که والدین انسان های معقولی باشند شاید کمتر به این موضوع پرداخته شود. اما در خانواده هایی که پدر و مادر دچار انحرافات رفتاری و اخلاقی هستند دیگر نمی توان نقش بی چون و چرای خانواده در سرنوشت فرزندان را پذیرفت. در چنین شرایطی می توان با بهره مندی از الگوهای رفتاری که متخصصان روانشناسی تعریف می کنند، به جای پدر و مادر نامناسب، الگوهای رفتاری موفقی را مد نظر داشت. برای آشنایی با خدمات مشاوره خانواده و جلسات مشاوره کلیک کنید.
خانواده اولین منبع یادگیری برای انسان است و در مسیر زندگی نقش تعیین کنندهای برای افراد دارد. نهاد خانواده معمولاً از دو طریق بر افراد تأثیر میگذارد؛ اول از طریق انتقال ژنها و دوم از طریق اعمال روشهای تربیتی و سبک فرزندپروری. در حقیقت وراثت و محیط دو عامل اصلی برای پرورش شخصیت و ایجاد ساختار روانی هستند و انسان حاصل تعامل میان این دو عنصر است. خانواده در انتقال ژنها اختیار و ارادهای از خود ندار؛ اما سبک تربیتی که در پیش میگیرد از همان ابتدای نوزادی بر کودک تأثیر میگذارد و در طول زندگی نیز با او خواهد بود.
به این ترتیب میتوان گفت بخش مهمی از شخصیت افراد که در دوران بزرگسالی نمایان میشود، حاصل سبکهای تربیتی و تعاملی خانواده در دوران کودکی و نوجوانی است. ویژگیهای شخصیتی در طول سالها به تدریج تثبیت میشوند و به همین خاطر تغییر آنها در بزرگسالی کار مشکلی است. بسیاری از افرادی که در دوران اولیه زندگی به درستی ارتباط با پدر و مادر خود نداشتهاند در آینده علائمی از اختلالات شخصیت از خود بروز میدهند. برای کسب اطلاعات در زمینه اختلالات شخصیت کلیک کنید.
متخصصان معتقدند معمولاً فردی که از سلامت روان مناسبی برخوردار است دریک خانواده سالم پرورش یافته است. زیرا مادر یا پدری که خود دچار مشکلات روحی باشد، نمیتواند مراقبتهای لازم را از فرزند خود به عمل بیاورد و در نتیجه از همین طریق مشکلات خود را به کودک نیز منتقل میکند. برای مثال یک مادر افسرده معمولاً فرزند خود را نیز افسرده میکند؛ چرا که انرژی روانی کافی برای برقراری ارتباط عاطفی با فرزند خود را ندارد. در واقع نقش مادر در تربیت فرزندان بسیار عمیق و تاثیرگذار است.
البته اختلالات روحی و روانی تا حدی میتوانند ژنتیکی نیز باشند. چرا که تحقیقات نشان داده است جدا از روشهای تربیتی، میزان بروز اختلالاتی نظیر
دیدگاه ها دیدگاهتان را بنویسید