آموزش مهارت دوست یابی به کودکان پیش دبستانی و دبستانی

آموزش مهارت دوست یابی به کودکان چگونه امکان پذیر است؟ احتمالا شنیدن چند سبک جمله از زبان کودکان والدین را نگران می کند جملاتی نظیر : « هیچ کس مرا دوست ندارد » یا « کسی با من در مدرسه دوست نمی شود» این چنین جملات هستند که ضرورت آموزش مهارت های دوست یابی را برای پر کردن خلا درون کودکان و البته افزایش توانمندی های دانش آموزان نشان می دهد. مهارت های اجتماعی و البته فردی کودکان مسئله ی بسیار مهمی است که کودکان بهتر است در یادگیری آن ها کمک والدین و معلمان خود را داشته باشند تا بتوانند به نهایت بهره وری روابط احتماعی خود دست یابند.  

ضرورت آموزش مهارت دوست یابی به کودکان

کارشناسان معتقدند که داشتن دوست خوب بر سلامت روان کودکان بسیار موثر بوده و البته این تاثیر به دوران کودکی آن ها محدود نیست بلکه در زندگی آینده آن ها نیز نقش مهمی دارد. کارشناسان معتقدند که این آموزش ها بهتر است در سنین ابتدایی ودبستان آغاز شود تا بهترین تاثیر خود را بگذارد چرا که از آسیب های اخلاقی و روحی آن ها در آینده می کاهد. از چهار سالگی به بعد کودکان معنای دوستی و این که در بازی ها می توانند هم بازی داشته باشند را می فهمند چرا که تا قبل از این سن همواره بازی کودکان در قالب بازی موازی بود.  

پیشنهاد هایی برای دوستیابی در مدرسه

این که بچه ها مهارت های دوست یابی را در دبستان چگونه یاد می گیرند بستگی به این دارد که در دوران قبل از شروع مدرسه اصلا آموزش در محیط های اجتماعی را داشته اند یا خیر مثلا به مهدکودک یا کلاس و باشگاه و ... رفته اند؟ علت دقت به این موضوع در این نکته نهفته است که کودکی که به مهدکودک رفته است نخستین تجربه ی دوستی و دوست یابی را در همان جا و در محیطی به جز محیطی که در آن رشد داشته و در کنار اعضای خانواده این تجربه را داشته است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه صمیمیت در خانواده کلیک کنید.

1-دقت به تفاوت میان نسل های مختلف

کودکان امروزه با نسل های پیشین به شدت متفاوتند و این تفاوت از خانواده شروع می شود. کودکان در گذشته شانس اجتماعی شدن را بیشتر داشته اند به دلایلی نظیر این که در هر خانه ای تعداد زیادی کودک وجود داشت خانواده ها پرجمعیت بوده و والدین به اندازه ی کافی وقت برای رسیدن تک به تک به فرزندان خود را نداشتند و این باعث می شد که کودکان زودتر به استقلال رسیده و از دور شدن از خانواده ترسی نداشته باشند.
اما امروزه با رواج تک فرزندی والدین تمام وقت خود را صرف یک کودک می کنند که این موضوع علی رغم داشتن مزایای خود می تواند مضراتی نظیر وابستگی بیش از حد والدین به کودک و کودک به والدین داشته باشد.

2-دقت به تفاوت دوستی در سنین قبل از مدرسه و پس از آن

یکی دیگر از نکاتی که معلمان باید در جهت آموزش مهارت های پیش دبستانی به کودکان به آن دقت کافی را مبذول داشته باشند این است که کودکان در سنین قبل از مدرسه ممکن است دوستان بسیار زیادی داشته باشند.  اما از برهه ای از مان این دوستی ها بر اساس اهداف عالی یا هدف های دیگری پی ریزی می شود مثلا دیگر ملاک دوستی ها صرفا داشتن خوراکی برای هر روز، یا این هر روز با هم یک مسیر را به خانه می روند و ... نیست بلکه باید کم کم کودکان مفهوم روابط اجتماعی را درک کنند و بدانند که دوستی چیزی بیشتر از منفعت و منفعت طلبی است.
به عنوان مثال باید به کودکان مفهوم بسیار مهم « همدلی » آموزش داده شود چه در محیط خانه چه در مدرسه توسط معلم پرورشی و مشاوره یا معلمان، پرورش صرفا یادگیری مفاهیم علمی و ریاضی نیست بلکه این بخش درواقع همان آموزش است اما پرورش به این معنا است که شما کودکان را برای آینده و جامعه ی فردا آماده کنید.

3-آموزش دوست یابی در کتب درسی

دراین کتاب ها بحث دوست یابی مطرح شده و البته مهارت نه گفتن در مواقع لزوم نیز آموزش داده می شود اما نباید فقط به این موضوع بسنده کنید. باید به صورت شفاهی عملی و کاربردی به کودکان یاد دهید که هر زمان در دوستی نیاز به چه کارهایی است و کجا باید پشتیبان دوست بوده و کجا مقابل او ایستادگی کنند. به عبارتی دوستی خاله خرسی از دوست عاقل تفکیک داده شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه چگونه نه بگوییم کلیک کنید.  

پیشنهاد هایی برای والدین جهت دوستیابی کودکان

دوست یابی مهارتی است که حاصل تعامل والدین و معلمان و مشاورین مدرسه است. یعنی فعالیتی نیست که به تنهایی بتوانید از پس آن برآئید فرقی نمی کند شما که مخاطب این مقاله هستید درجایگاه یک مشاور مدرسه هستید یا والدین کودکی هستید. به هر صورت باید با هم مشارکت و همکاری داشته باشید تا بتوانید این مهارت را به صورت کامل و برای تمام عمر به دانش آموز یا فرزند خود یاد دهید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه آموزش دوستیابی در مدرسه کلیک کنید.

1-پرهیز از دستوری صحبت کردن

اگرشما به معلمان و کادر آموزشی مدرسه کودک خود اعتماد کافی را دارید بهتر است در این زمینه یعنی آموزش مهارت های دوست یابی در قالب تئوری و عملیاتی به آن ها اعتماد کنید. دستوری حرف زدن شما، وسواس به خرج دادن شما و دخالت بیش از حد و بررسی وسواس گونه ی دسته بندی دوستان فرزندتان شما را کمک که نمی کند هیچ، می تواند اعتبار و ارتباط شما را پیش فرزندتان خراب کند.
از آن جائی که از این مرحله دوستی ها ارزش مندتر می شود ممکن است کودکان و نوجوانان نسبت به دوستان خود حالت تعصب داشته و اصلا نخواهند حرف های شما را گوش کنند که این موضوع زیرکی خاص شما و البته صبر شما و ذکاوت معلمان و مشاور مدرسه را می طلبد که کودک شما از همین سن بتواند با معایب یک دوست بد یا حمایت از یک دوست خوب آشنا شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*

فرستادن دیدگاه