اختلال توره از جمله اختلالات عصبی رشدی است که شامل تیکهای متعدد حرکتی و یک یا چند تیک صوتی است. سندروم توره قبل از 18 سالگی شروع میشود و تیکهایی را در پی دارد که گونهای از انقباضهای عضلانی یا حرکتهای غیرعادی هستند. این اختلال ژنتیکی بوده و با بروز در موقعیتهای مختلف میتواند کارکرد زندگی افراد را از کودکی تحت تاثیر قرار دهد و یا مشکل ساز شود. خیلی اوقات عدم آگاهی خانوادهها میتواند در افزایش مشکلات و تبعات موثر باشد. بنابراین برای برخورد مناسب و مقابله با سندروم توره بهتر است آن را به خوبی بشناسید و با درمانهای دارویی و رفتاری آن آشنایی پیدا کنید. به علاوه داشتن یک مشاوره روانشناسی برای تشخیص به موقع ضرورت پیدا میکند.
سندروم توره از جمله اختلالات عصبی-رشدی است که نوعی اختلال نوروبیولوژیک محسوب میشود و در آن تیکهای حرکتی و صوتی به صورت مکرر وجود دارد. این تیکها میتواند شامل پلک زدن، حرکت گردن، سرفه کردن و... باشد. اختلال توره عموما در کودکی شروع و علائم آن از سنین 3 تا 10 سالگی ظاهر میشود و شایعترین سن بروز آن در حدود اوایل سنین ابتدایی است. با این حال اکثرا سندروم توره در پسرهای 7، 8 ساله که دارای سابقه بیماری و اختــلالات روانی و سایکوپات هستند دیده میشود. این اختلال مشهورترین و معروفترین اختلال تیک است و به سندروم ژیل دولا توره نیز شناخته میشود.
نشانههای اختلال توره شامل موارد زیر است.
برای تشخیص اختلال توره باید ویژگیهای زیر حتما وجود داشته باشد.
.
مشکلات و اختلالاتی که همراه سندروم توره ممکن است ظاهر شوند شامل اختلالات توجه و بیــش فعالی، اختلالات وسواس ، اضطراب، افسردگی، اختلالات یادگیری، مشکلات رفتاری، اختلالات خواب و اختلالات کنترل تکانه میباشند.
دلایل اصلی ایجاد اختلال توره به طور کامل شناخته شده نیست. اما دانشمندان نقش عوامل زیستی را در ایجاد آن دخیل دانستهاند. براساس مطالعات ایجاد اختلال توره تا حد زیادی تحت تاثیر وراثت است. کودکان دارای توره به احتمال بیشتری در خویشاوندان خود افراد دچار تیک یا بیمــاری وسواس دارند.
اختلال کره آتتوئید: اختلال حرکتی نابهنجار و غیر ارادی که علامت مشخص آن انقباضات نامنظم، کوتاه و فاقد ریتم است.
اختلال دیستونی عضلانی: این اختلال شامل انقباضات غیرارادی شدید، دردناک و پایدار عضلات مثل دیستونی گردن است.
میوکلونوس: این اختلال همراه با گرفتگی ماهیچه به پرش و انقباضات سریع و غیر ارادی عضلات گفته میشود. سکسکه کردن در واقع نوع طبیعی آن است.
تیکهای خفیف گاهی اوقات گذرا بوده و بدون اقدام درمانی یا با تمرین کاهــش استرس و اضطراب خود به خود برطرف میشود. با وجود این خیلی اوقات تیک ها شدیدتر بوده یا پایدار است و نیازمند اقدامات درمانی است. توجه داشته باشید که نخستین گام در تعیین مناسب ترین شیوه درمانی اختلالات تیک بررسی کارکرد کلی کودک یا نوجوان است. درمانهای به کار رفته برای اختلال توره معمولا شامل درمانهای رفتاری و درمانهای دارویی است.برای کسب آگاهی بیشتر در زمینه درمــان اضطراب کلیک کنید.
برخی از درمان های رفتاری به کار رفته شامل موارد زیر هستند.
وارونه سازی عادت: در این روش با استفاده از ایجاد عادات معکوس به فرد کمک میشود با تیکها مقابله کند. با استفاده از تقویت حرکات خنثی کننده به فرد آموزش داده میشود که تیکهای عصبی به مرور کاهش مییابد.
ای آر پی: در این روش با قرار گیری فرد در موقعیت تیک به فرد آموزش داده میشود که موقعیت ایجاد تیک را پیش بینی و آن را به تدریج کنترل کند.
برای آشنایی بیشتر در زمینه رفــتار درمانی کلیک کنید.
یکی از قدمهای اصلی درمانی برای اختلال توره درمان دارویی است. داروهای مورد استفاده عمدتا شامل موارد زیر است.
سخن پایانی
تشخیص زود هنگام مشکلات عصبی و روانی درصد موفقیت درمانی آن را به مراتب بیشتر می کند. به همین دلیل ضروری است در صورت بروز مشکلاتی از این قبیل از طریق مشاوره روانشناسی و دریافت مشاوره و روان درمانی به پیشرفت روند درمانی کمک کنید. مشاوران حامی هنر زندگی با ارائه خدمات مشاوره تخصصی به صورت حضوری و تلفنی می توانند یاریگر شما باشند. برای کسب اطلاعات در خصوص مشاوره تلفنی این مرکز کلیک کنید.
معمولا پسران 3 برابر بیشتر از دختران این امکان را دارند که دچار اختلال توره شوند و در پسران 7، 8 ساله نیز بیشتر دیده میشود.
معمولا اولین نشانهها در ناحیه صورت و گردن رخ میدهد و میتوان گفت چشمک زدن اولین نشانه بارز است.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*