مهربانی با کودکان | چگونه با کودک خود مهربان تر باشیم؟

خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با مهربانی با کودکان پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.

مهربانی با کودکان موضوعی است که هر والدی تلاش زیادی برای تحقق آن به خرج می دهد. زمانی که با فرزندان خود رفتاری سرشار از محبت و مهربانی پیش بگیرید، محیط خانه تبدیل به مکانی امن برای آن‌ها می‌شود که می‌توانند مشغله‌ها و مشکلات خود را با خیال راحت و با والدین خود مطرح کنند. در این صورت حتی از اعتیاد و رفتارهای مجرمانه آن‌ها در آینده نیز پیشگیری می‌شود. هر چقدر روابط صمیمانه‌تری با کودکان خود داشته‌باشید در تربیت آن‌ها موفق‌تر خواهید بود. برای رسیدن به این هدف لازم است علم رفتار درست با کودک را داشته باشید و سطح آگاهی خود را افزایش دهید. مطالعه کتاب های مرتبط و همچنین مشاوره کودک مطمئن ترین گزینه هایی هستند که می توان در این مسیر از آن ها بهره مند شد. برای کسب اطلاعات در خصوص مشاوره کودک کلیک کنید.

مهربانی با کودکان

مهربان بودن یک عمل آگاهانه است که به نفع خود و دیگران در شرایطی که فرد مجبور به انجام آن نباشد نشان داده می شود. به طور کلی به عنوان یک فضیلت در نظر گرفته می شود. یک فرد مهربان، بدون اینکه انتظاری در ازای مهربانی داشته باشد، نگرانی واقعی، عمیق و فداکارانه را نسبت به مخاطب نشان می دهد. در رفتار مهربانانه سه مولفه وجود دارد. احساسات مهربانانه، شناخت های مهربانانه و رفتارهای مهربانانه.

• عواطف مهربانانه شامل همدردی، همدلی، احترام، احساس ناراحتی برای انجام اشتباه و غرور برای انتخاب رفتار اخلاقی است.
• شناخت های مهربانانه از درک اینکه چگونه عمل مهربانی بر دیگران و خودمان تأثیر می گذارد ناشی می شود.
• اعمال محبت آمیز رفتارهای اجتماعی است که به سادگی کمک کردن، همکاری یا دلداری دادن به دیگری است یا به پیچیدگی به اشتراک گذاشتن داشته ها و ارزش ها و ترس ها با دیگران می شود.

هر چه این سه عنصر بیشتر در فعالیت های زندگی روزمره گنجانده شوند، قدرت دگرگونی بیشتری دارند. به عنوان مثال هر چه احساسات مهربانانه تری را در درون خود احساس کنیم، احتمال بیشتری وجود دارد که بر اساس آن رفتار مهربانانه نشان دهیم. وقتی قرار است با کودکان چنین رویه ای را در پیش بگیریم حساسیت این انتخاب های رفتاری بیشتر خواهد بود.

رشد مهربانی در کودکان

ویژگی مهربانی برای کودکان و خردسالان مانند بزرگسالان قابل درک نیست. در سنین مختلف به دلیل درک شناختی متفاوت، مفهوم آن هم متفاوت می شود. کودکان در سنین خاص ممکن است دلایل منطقی و ثابتی را برای قضاوت متفاوت درباره مهربانی بیان کنند. هنگامی که آن ها بسیار کوچک هستند، محبت به احتمال زیاد بر حسب عواقب آن سنجیده می شود. در حالی که کودکان بزرگ تر قصد و نیت شخصی را که این عمل را انجام می دهد در نظر می گیرند.

مهربانی به صورت خطی و همگن رشد نمی کند. در سنین بین 5 تا 7 سالگی، کودکان به سمت قضاوت در مورد مهربانی به روشی شبیه بزرگسالان می روند.

اینفوگرافیک مهربانی با کودکان

چگونه با کودک خود مهربان تر باشیم؟

همدلی، به اشتراک گذاشتن جانشینی در احساسات دیگران، یکی از اصلی ترین احساسات مهربانی است که رفتارهای مهربانانه را بر می انگیزد. سپس رشد همدلی در بچه های بزرگ تر از دوران کودکی میانسالی تا اوایل نوجوانی دنبال می شود. رشد مهربانی در کودکان مستلزم دریافت مهربانی از سمت والدین است. کودکانی که مهربانی ببینند آن را به عنوان یک ارزش اخلاقی برداشت می کنند و طبق همان شیوه رفتار می کنند.

1-مهربانی با کودکان | عشق ورزیدن

زمانی که کودک عشق پدر ومادر را نسبت به خود احساس کند می تواند رابطه خوبی با آن ها برقرار کند. محبت قلبی به تنهایی جوابگوی نیازهای درونی کودک نیست. کودک به تماس های فیزیکی نیاز دارد. با نوازش، بوسه و تبسم آرامش می گیرد، اعتماد به نفسش بالا می رود و می فهمد که در زندگی کسانی هستند که بدون هیچ قید و شرطی عاشقانه دوستش دارند و از او حمایت می کنند. برای این‌که رابطه بهتری با کودک خود برقرار کنید پیشنهاد می‌کنیم مقاله رفتــار با کودک را نیز مطالعه کنید.

2-مهربانی با کودکان | کشف علایق مشترک بین خود و فرزندان
 

اختلاف سنی و تــفاوت نسل‌ها عاملی است که در بسیاری خانواده‌ها باعث می‌شود والدین نتوانند ارتباط مؤثری با کودکان خود برقرار کنند؛ در این شرایط بهترین کار این است که به دنبال علایق و نقاط مشترک میان خود و فرزند بگردید و آن‌‌ها را تقویت کنید.

برای پیدا کردن این نقاط مشترک باید از اینکه فرزند زمان خود را چطور می گذراند و چه کارهایی انجام می‌دهد اطلاع پیدا کنید. در فعالیت‌هایی که مورد علاقه فرزند است شرکت کنید. به پارک بروید و پا به پای او بخندید و لذت ببرید. این کار موجب افزایش صــمیمیت با فرزندان می شود. اگر چند فرزند دارید برای هرکدام وقت جداگانه ای بگذارید و از کنار هم بودن لذت ببرید.

3-با کودکان | صبور بودن

اگر روز سختی داشتید با کودک بد رفتاری نکنید و سر او خالی نکنید. برای آرام کردن خود راهی پیدا کنید. سعی کنید همیشه شاد و پرانرژی باشید و آرامش خود را حفظ کنید. کودکان در صورتی صفاتی همچون شادی و صــبور بودن را می‌آموزند که والدینی پر انرژی داشته‌باشند. وقتی فرزند باشما صحبت می‌کند حرف او را مرتب قطع نکنید چرا که احساس می‌کند نمی‌خواهید با او صحبت کنید و انگیزه خود را برای حرف زدن با شما از دست می دهد.

به حرف های او با صبر و حوصله گوش دهید و به او بفهمانید که با گوش دادن به حرف‌‌ها برای او ارزش قائلید. پیشنهاد می کنیم در ارتباط با این موضوع مقاله آموزش صبــوری به کودکان را مطالعه فرمایید.

4-بازی کردن با کودک

زمانی که با کودک بازی می کنید احساس می کند به او محبت می کنید و با همین بازی ها علایق ذاتی کودک در درون او به وجود می آید. بازی کردن باعث صمیمیت با کودکان می‌شود. این یک راه خوب برای تقویت رابطه بین شما و فرزندتان و پر کردن اوقــات فراغت کودکان است. به کودک بازی هایی را که در زمان کودکی خود می کردید یاد بدهید و زمان طولانی تری را در کنارش بگذرانید. چون او به وجود شما نیاز دارد. با تمام وجود پیش فرزند باشید تا او هم شما را کنار خودش احساس کند. مدام حواس خود را به تلویزیون و گوشی همراه پرت نکنید. وانمود نکنید حواس شما به کودک است. کودکان تفاوت بین توجه واقعی و وانمودی را متوجه می شوند.

5-ایجاد نظم و قانون و مهربانی با کودکان
 

در خانه ای که قانون وجود نداشته باشد بچه ها هرکاری که دوست دارند انجام می دهند. تا نیمه های شب تلویزیون نگاه می کنند و تمام زمان خود را پای تلفن همراه و فضای مجازی صرف می کنند. برای داشتن رابطه خوب با فرزند باید قــوانین در خانه وضع کنید و به اجرای آن ها پایبند باشید. قانون گذاری باعث صمیمیت با کودکان می‌شود به شرطی که با افراط و سخت‌گیری همراه نباشد.

اگر فرزند کاری را به خوبی انجام  نداد او را تنبیه نکنید و به او نگویید هیچ کاری را نمی توانی درست انجام بدهی. اعتماد به نفس کودک با سرزنش و تخریب از بین می رود. در بــرخورد با اشتباهات کودک تنبیه مناسب و متناسب با سطح اشتباه در نظر بگیرید و او را برای رفتارهای درست تشویق کنید.

توصیه‌های مهم برای برقراری رابطه صمیمی با کودک

- کودک را با دیگر کودکان مقایسه نکنید و از سرزنش او به خاطر شکست‌ها اجتناب کنید.

- علاقه خود را به صورت جمله‌های محبت آمیز به فرزند ابراز کنید. مانند «عزیزم تو عشق منی». محبت کلامی تأثیر بسیار زیادی در صمیمیت با فرزندان و افزایش اعتماد به نفس کودکان دارد.

- با فرزند با زبان خودش صحبت کنید و با احــترام به فرزندان به آن ها حس امنیت بدهید.

- از خاطرات مثبت کودکی خود با کودک صحبت کنید. این کار باعث رشد ابعاد روحی و روانی فرزند می شود.

- آمرانه با کودک صحبت نکنید و نام آن ها را با احترام صدا کنید. این کار باعث صمیمیت با کودکان می‌شود.

- به فرزند کادوهای کوچک بدهید؛ اما توجه داشته‌ باشید که پاداش و تشویق کودکان نباید به صورت رشوه باشد بلکه باید منجر به رشد شخصیت کودک و تقویت رفتارهای مثبت در او بشود.

- انتظارات خود را به صورت واضح و روشن و با محبت به فرزند توضیح بدهید.

- وقتی از فرزند انتقاد می کنید و او را زیر سوال می برید، ابتدا به خوبی های او اشاره کنید و تا جای ممکن نکات منفی را به عنوان یک ویژگی قابل تغییر عنوان کنید. در مورد کار نادرستی که انجام داده است صحبت کنید. به همین منظور لازم است با روش انتقــاد سازنده آشنا شوید و به درستی از کودک خود انتقاد نمایید.

- در شرایط سخت کنار فرزند بمانید و با آن ها همدردی کنید. رعایت مطالب بالا در صورتی می‌تواند به شما کمک کند که ابتدا اختلافات میان خود و کودک را به واسطه مشاوره کودک حل کرده باشید. همچنین مشاور متخصص به شما در رفع مشکلات رفتاری کودکتان کمک می‌کند.

سخن آخر

نمایش مهربانی و شفقت با دیگران بخشی جدایی ناپذیر از رشد عاطفی اجتماعی کودکان است. با این حال، آموزش مهربانی و مهربان بودن با کودک کار ساده ای نیست. آن ها باید به روشی مناسب از نظر رشدی آموزش داده شوند که شامل تغییرات بین سنی و درون سنی باشد. محیط خانه پر از مهربانی اسباب رشد امنیت روانی در کودکان است. ویژگی های شخصیت مهربان در کودکان به طور خود به خودی بدون قرار گرفتن در معرض بزرگ ترهای مهربان شکل نمی گیرد.

بچه ها با تماشای اعمال بزرگ ترها یاد می گیرند. آن ها باید ببینند که والدین با این مفاهیم در زندگی روزمره خود زندگی می کنند نه اینکه فقط در مورد آن ها صحبت کنند. بچه های کوچک تر با دیدن اقدامات مشخص و روش های عملی برای انجام این کار در زندگی واقعی، مهربانی را یاد می گیرند. مهربانی متقابل است. کسانی که مهربانی دریافت می‌کنند احتمالاً آن را به دیگران نشان می‌دهند. مشاوران حامی هنر زندگی با سال ها تجربه در عرصه روانشناسی و روان درمانی می توانند در این زمینه یاریگر شما باشند. برای کسب اطلاعات در خصوص مشاوره روانشناسی این مرکز کلیک کنید.