بددهنی کودکان | با بچه ای که فحش می‌دهد چگونه رفتار کنیم؟

بددهنی کودکان را چگونه کنترل کنیم؟ نحوه تربیت درست و کنترل کودکان بددهن کدام است؟ در بسیاری از موارد بددهنی و استفاده از فحش برای کودکان نوپا و خردسالان از نظر اجتماعی قابل قبول نیست. اگر متوجه شدید که کودک بددهنی می‌کند و فحش می دهد بهتر است این عادت را در اوایل زندگی او حذف کنید. با پاسخ مناسب به بددهنی و برخورد اصولی با چنین رفتاری می توانید او را تشویق کنید تا در طول زندگی مودبانه تر صحبت کند. کودکان بددهنی را ابتدا از فضای خانه می آموزند و با چند راهکار ساده می توان به ترک این رفتار اقدام کرد. از جمله محرومیت های متناسب با سن کودک و ارائه جایگزین مناسب و توضیح دادن چرایی زشت بودن چنین واژه هایی. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.  

بددهنی و دلائل آن در کودکان

زمانی که کودکان لفظی توهین آمیز به زبان می آورند برای والدین می تواند نسبتاً تکان دهنده باشد. وقتی بچه‌های خیلی کوچک بددهنی می کنند معمولاً تکرار چیزهایی است که شنیده‌اند. این روزها کمتر بچه ای دوران کودکی را بدون گفتن یک کلمه ناخوشایند پشت سر می گذارد. حجم بددهنی ها در گفتمان عمومی افزایش یافته است. والدین می ‌توانند با توضیح اینکه چگونه نمایش‌ها و سایر رسانه‌ها به خاطر فحاشی مورد توجه قرار می‌گیرند و ازین طریق صرفا دنبال جلب توجه مخاطب هستند استفاده کنند.
کودکان شیفته واژگان تابو و تازه هستند چون در می یابند اثر متفاوتی دارند. آن ها تازه یاد می گیرند که از زبان برای برقراری ارتباط موثر استفاده کنند. بنابراین هر کلمه ای را که بتوانند تقلید می کنند. هدف کودکان این نیست که به کسی صدمه بزنند یا توهین کنند آن ها فقط در حال گسترش مهارت های کلامی هستند.
بچه های بزرگ تر نیز به دلایلی بددهنی می کنند و معمولا دشنام می دهند. اگر کلمه استفاده شده کلمه ای است که اغلب آن را نمی شنوند از آن استفاده می کنند زیرا متوجه نمی شوند که توهین آمیز است. صرفا به این فکر می کنند که این کلمه جدید و جالبی برای امتحان کردن است.

جلب توجه

کودکان همچنین ممکن است برای جلب توجه از کلمات ناسزا استفاده کنند. به عنوان والدین معمولاً وقتی فرزندان از چنین زبانی استفاده می کنند شما را غافلگیر می کنند. نادیده گرفتن آن کار آسانی نیست‌ بنابراین ناراحت می شوید یا شاید حتی بخندید. در هر صورت کودک مورد توجه قرار می گیرد. بچه‌ها این موضوع را متوجه می‌شوند و دفعه بعد که هوس جلب توجه کنند کلمه‌ای را که قبلاً توجه آن ها را جلب کرده بود به خاطر می‌آورند.
متأسفانه این اغلب در نامناسب‌ترین زمان‌ها اتفاق می‌افتد. مانند زمانی که در یک صف شلوغ در فروشگاه مواد غذایی منتظر می‌مانید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه جلب توجه در کودکان کلیک کنید.

اهرم فشار

کمی بعدتر که بچه ها کمی بزرگتر می شوند متوجه می شوند بددهنی و کلمات هتاکانه توهین آمیز تلقی می شوند. به همین دلیل است که بسیاری از کودکانی که در سنین خردسالی فحاشی می کنند در سنین پیش دبستانی یا ابتدایی دبستان را ترک می کنند. اما برخی آن کلمات ناسزا را برای استفاده در آینده دور نگه می دارند.
زمانی که احساس ناامیدی می کنند یا می خواهند به دیگران صدمه بزنند آن ها را از ذهن بیرون می کشند. برخی از بچه ها هستند که از کلمات فقط برای خودنمایی در مقابل همسالان خود استفاده می کنند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه روانشناسی کودک کلیک کنید.  

منبع یادگیری بددهنی

بچه ها فحش دادن را از منابع مختلف یاد می گیرند و هر چقدر هم که شما نخواهید اعتراف کنید یکی از اصلی ترین جاهایی که این کلمات را می شنوند خانه است. حتی والدینی که تمام تلاش خود را می کنند تا در ملاء عام فحش ندهند اغلب در خانه بددهنی می کنند. کودکان همچنین ممکن است در تلویزیون و فیلم ها فحش و ناسزا بشنوند. بسیاری از کارتون‌ها حتی حاوی زبانی هستند که والدین نمی‌خواهند فرزندان از آن استفاده کنند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تربیت کودک کلیک کنید.
یکی دیگر از دلایل مهم نظارت بر چیزهایی که کودکان تماشا می کنند همین مورد است. محافظت شده ترین کودک هم در مقطعی مجبور به شنیدن یک فحش می‌شود. اگر خوش شانس باشید او هرگز آن را تکرار نخواهد کرد. اما واقعیت این است که اکثر کودکان در برخی مواقع از کلمه های ناجور استفاده می کنند. اگر اشتباه بودن آن را به آرامی شرح دهید ممکن است دیگر هرگز آن را نشنوید. یک توضیح آرام در مورد اینکه چرا این کار نامناسب است می‌تواند بددهنی کودکان را در نطفه خفه کند.  

راهکار های کنترل بددهنی کودک

برخی از والدین با دقت به هر کلمه ای که از دهان کودک خارج می شود نگاه می کنند. برخی دیگر اجازه می دهند که کلمه ها و فحاشی ها گهگاهی به زبان بیاید. مهم نیست که در کدام دسته قرار می گیرید شنیدن بددهنی کودکان تجربه خوشایندی نیست. چه برای سرگرم کردن باشد و چه از روی خشم، آخرین چیزی که می خواهید این است که کودک در زمان نامناسب فحش بدهد. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
اکثر والدین موافقند که فحش دادن یک عادت وحشتناک و توهین‌آمیز است که نمی‌خواهند کودکان در آن پیشرفت کنند.  پس وقتی کودکان بددهنی کرده و شروع به فحش دادن می کنند چه باید کرد؟

1-نخندیدن به بددهنی کودک و پرهیز از واکنش خشمگینانه

چه واقعاً واژه ها خنده دار و  سرگرم‌ کننده باشند و چه لحن کودک هنگام ادای آن ها بامزه جلوه کند، تمام تلاش خود را بکنید که نخندید. وقتی کودک می بیند که شما را به خنده انداخته است برای دوباره خنداندن شما متوسل به استفاده از چنین واژه هایی می شود. بنابراین از خندیدن، لبخند زدن یا تشویق به فحش دادن کودک خودداری کنید. اگر کودک ببیند که فحش دادن واکنش مثبت شما را برانگیخته است در آینده باعث تکرار تخلفات می شود. پاسخ مثبت ندهید تا از پاداش دادن و تقویت این رفتار خودداری کنید.
به خصوص اگر در حالت عصبانیت باشد. پاسخ دادن به یک فحش با حالتی خشمگین تأثیری مشابه پاسخ خنده خواهد داشت. رفتار آن ها را تقویت می کند. اگر آن ها از روی عصبانیت بددهنی کردند عصبانی شدن شما فقط به آتش می افزاید و اوضاع را بدتر کند. اگر بددهنی کردن کودک باعث ناراحتی شما می شود دلیل آن را در نظر بگیرید و سپس برای فرزند توضیح دهید که چرا رفتار او باعث ناراحتی شما می شود.
این بسیار مؤثرتر از فریاد زدن ساده بر سر آن ها خواهد بود. بیش از حد واکنش نشان ندهید.اگر زمانی که کودک یک کلمه ناخوشایند را به زبان می آورد فاجعه سازی می کنید به احتمال قوی رفتار تقویت خواهد شد. زمانی که می‌خواهد توجه شما را جلب کند دوباره از این کلمه استفاده می کند یا ممکن است تصمیم بگیرد که وقتی می‌خواهد شما را عصبانی کند به فکر استفاده از این کلمه ها می افتد.

2-پرهیز از فحش دادن جلوی کودک و آموزش مواجهه با هیجانات

فرزند شما در سنین اولیه بین ۴ ماهگی تا ۵ و نیم سالگی از شما چیزهای زیادی در مورد "رفتار عادی" می آموزد. از جمله زبانی که استفاده می کند. اطمینان حاصل کنید که زبان خود را برای جملات خوب به کار می گیرید و از استفاده از کلمات دشنام به طور کلی و به خصوص در حضور فرزندان بپرهیزید تا از تقلید کردن  الفاظ ناپسند توسط کودک پیشگیری کنید.
اگر عصبانیت کودک باعث بددهنی کودک شده است در مورد هیجانات و احساسات و شیوه های سالم و صحیح ابزاز کردن آن ها با او صحبت کنید. فحش دادن از روی عصبانیت می تواند به این معنی باشد که فرزند شما با مسائل اساسی و جدی روبرو است که باید به روشی سالم مورد توجه قرار گیرد. اگر فرزند از روی عصبانیت فحش می دهد با او در مورد علت عصبانیت و سپس در مورد رفتار بد او صحبت کنید.
به کودک بیاموزید که فحش دادن روشی غیرقابل قبول برای مقابله با عصبانیت یا ناامیدی است زیرا از شر مشکل اصلی خلاص نمی شود. سعی کنید بگویید وقتی اعضای خانواده به هم فحش می دهند احساس خوبی ایجاد نمی شود. بنشینید فکر کنید که چه راه‌هایی وجود دارد که می ‌توانید ناراحتی خود را از آن طریق بیان کنید.

3-دور شدن از کودک هنگام عصبانیت و در نظر گرفتن سن کودک

از مواجهه با فرزند در مورد فحش دادن هنگام عصبانیت یا ناراحتی خودداری کنید. این فقط در بیشتر موارد هیزم به آتش عصبانیت شما می افزاید. ابتدا با مشکلی که پیش آمده کنار بیایید و سپس زمانی که آرام تر شدید درباره بددهنی صحبت کنید. کمی بیشتر مراقب زبان خود باشید. بچه‌ها معمولاً کلمات را در خانه یاد می گیرند و اگر اغلب از آن ها استفاده می‌کنید احتمالاً فکر می‌کنند انجام این کار برای خود آن ها نیز قابل قبول است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.
کودکانی که تازه صحبت کردن را یاد می گیرند معمولاً متوجه نمی شوند که فحش دادن بد است. بنابراین سرزنش آن ها در هنگام استفاده از آن ها فایده ای ندارد. در بسیاری از موارد اگر آن را نادیده بگیرید دیگر آن را تکرار نخواهند کرد. اگر کودک شما مهارت های زبانی بیشتری دارد یک توضیح آرام و ساده در مورد اینکه چرا نباید فحش بدهد اغلب مشکل را حل می کند.
اگر به آن ها بگویید که کلمه ای خوب نیست احتمال زیادی وجود دارد که دیگر از آن استفاده نکنند. بچه‌های بزرگ ‌تری که می‌دانند بددهنی رفتار خوبی نیست چنانچه تکرار بکنند در هنگام استفاده از آن ها نیاز به توبیخ خواهند داشت. بسته به سن و شرایط آن ها، زمان استراحت، تعلیق برخی امتیازات یا کاهش توجه ممکن است مناسب باشد.

4-بددهنی کودکان | تعیین عواقب معقول و تشویق کودک

در حالی که باید کودک را وقتی جلوی شما فحش می‌دهد تنبیه کنید عواقب فحش دادن او نباید بیش از حد شدید باشد. عواقب معقول از عصبانیت فرزند نیز جلوگیری می کند. به عنوان مثال غیرمنطقی است که کودک را برای یک بار فحش دادن به مدت یک هفته تنبیه کنید. همیشه زمینه را در نظر بگیرید و سعی کنید عواقبی را تحمیل کنید که هم با سن کودک و هم با جدیت فحش دادن او متناسب باشد.
یکی از راه های جلوگیری از بددهنی کودکان این است که عواقب اعمال آن ها را مشخص کنید که برای هر بار فحش دادن بهایی را بپردازند اما در عین حال مهم است که از تقویت مثبت هم به وفور استفاده کنید. هنگامی که کودک بدون فحش دادن با عصبانیت برخورد می کند او را تحسین کنید. فقط به خاطر فحش دادن فرزند را تنبیه نکنید. برای پاسخ دادن به موقعیت های منفی بدون فحش دادن نیز باید به آن ها توجه کنید و پاداش دهید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تنبیه کودک کلیک کنید.
به آن ها نشان دهید که از رفتار آن ها برای اصلاح درازمدت راضی هستید. توجه داشته باشید نباید هیچ یک از پاداش های مادی (مثلاً پول و کمک هزینه اضافی) را برای رفتار خوب به فرزند خود در نظر بگیرید. کودکان باید رفتار صحیح را به طور طبیعی و خودکار بیاموزند و انجام دهند. تشویق ها بهتر است غالبا کلامی باشد. می توانید به سادگی به آن ها بگویید که به آن ها افتخار می کنید.

5-بددهنی کودکان | توجه به محتوای فحش

بد نام کردن یک نفر بسیار آزاردهنده تر از فحش دادن است. به شکل فحشی که داده می شود دقت کنید که دقیقا چه چیزی را نشانه رفته است. مطمئن شوید که مجازات متناسب با جرم خواهد بود. وقتی خود شما لغزش می کنید و بددهنی می کنید عذرخواهی کنید. انجام این کار الگوی خوبی برای فرزند شما خواهد بود. جایگزین های قابل قبول تری برای فحش دادن ارائه دهید. کلمات زیادی در ذخیره فرهنگ لغات وجود دارد که چندان توهین آمیز نیستند.
حتی می توانید فرزند را تشویق کنید عبارات احمقانه مخصوص خود را بسازد تا به جای کلمات توهین آمیز از آن ها استفاده کند. کلمات جایگزینی که به کودک پیشنهاد می دهید تا به جای کلمات فحش استفاده کند کلمات مودبانه و در عین حال جالبی خواهند بود که می تواند در مواقع لازم مورد استفاده قرار گیرد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه انواع روش های مناسب برای تشویق کودکان کلیک کنید.  

سخن آخر درمورد بددهنی کودکان

شیفتگی کودکان به کلمات تابو چیز تازه ای نیست. تقریباً در سن پنج یا شش سالگی بیشتر بچه‌ها از زبان ساده و هر کلمه‌ای که والدین را برمی‌انگیزد هیجان زیادی می‌گیرند. این سن زمان بسیار خوبی برای کمک به بچه‌ها است تا بفهمند چه حرفی را کجا نباید بزنند. جاهایی وجود دارد که برخی زبان‌ها و استفاده از برخی واژگان درست است (مانند کتاب‌ها) اما در جاهایی(مانند سر میز شام) خوب نیست. چیزی که بچه ها به طور شهودی درک می کنند این است که کلمات قدرتمند هستند و کلمات خاص تأثیر متفاوت تر و زیادی دارند.
وقتی فرزند بددهنی می کند ابتدا آن را خیلی سخت نگیرید تا زمانی که به وضوح بیان کنید که استفاده از چنین کلماتی غیرقابل قبول هستند. احتمال اینکه کودک دچار لغزش های زبانی غیرقابل درمان شود بسیار اندک است. فقط کافی است روش صحیح را برای اصلاح رفتار به کار ببرید. اگر شما هم در راستای این موضوع مسئله ای دارید می توانید از مشاوران و روانشناسان در این مورد کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید.