ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
احساس تنهایی بعد از ازدواج، یکی ازتجربه های ناخوشایند زندگی مشترک است. این واقعیت تلخ بیانگر این است که تنهایی یک حس درونی است و با حضور فیزیکی و تعداد افرادی که در زندگی فرد هستند سنخیتی ندارد. ازدواج یک تعهد زوجیت و همراهی است و احساس تنهایی بعد از ازدواج نشاندهنده یک شکاف عمیق میان زوجین محسوب می شود. شاید کمی عجیب به نظر بیاید. در واقع انسان ها با یکدیگر جفت می شوند تا تنها نمانند. اما کم نیستند زوجینی که بعد از ازدواج به شدت احساس تنهایی می کنند. حس تنها بودن در حالیکه با کس دیگری تشکیل یک رابطه مشترک را داده اید، مصداق حال تشنه ای است که لب چشمه زندگی می کند. زمانی که چنین احساسی سراغ یکی از طرفین می آید دلایل متعددی می توان در پس زمینه آن پیدا کرد. یکی از موارد شایع وجود اختلافات اخلاقی و رفتاری و یا عدم تفاهم جنسی میان زوجین است که می تواند صمیمیت زناشویی آن ها را خدشه دار نماید. در چنین شرایطی می توان با یاری مشاوران رفتار شناسی و مشاوره جنسی به بهبود روابط کمک کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مشاوره جنسی کلیک کنید..gif)
حس تنهایی یک احساس ناخوشایند و منفی گرایانه است و زمانی که نیازهای جسمی و روانی افراد برآورده نمی شود این احساس به سراغ انسان می آید. انسان ذاتا موجودی اجتماعی است. پایه و اساس زندگی انسان ها بر مبنای زندگی جمعی بنا شده است. در یک جامعه افراد به یکدیگر نیاز دارند تا خواسته های معقول و طبیعی آن ها مرتفع شود. وجود مشاغل مختلف در اجتماع نیز بر اساس همین فلسفه تعریف می شود. این مسئله مهم در زندگی عاطفی و روانی افراد جلوه بیشتری دارد. انسان ها در ابتدای تولد در خانواده و درکنار عزیزان خود زندگی می کنند. سپس در بزرگسالی به امید داشتن یک ازدواج موفق برای خود زوج عاطفی انتخاب می کنند و با او به زندگی ادامه می دهند. بنابراین اصل و اساس زندگی بر تنها نبودن است.
اگر فردی در زندگی خود احساس تنهایی می کند یعنی در جریان طبیعی زندگی او مشکلی وجود دارد. مهارت های ارتباطی نقش بسزایی در روابط بین فردی و درمان تنهایی دارد. تنهایی در روابط و ازدواج می تواند به دلایل زیادی رخ دهد و از احساس قطع ارتباط، بی اعتباری، رنجش یا انزوا ناشی می شود. در نهایت هر چیزی که منجر به دوری، سوء تفاهم یا باقی ماندن مسائل حل نشده شود می تواند منجر به کناره گیری و احساس تنهایی در ازدواج بشود. برای کسب آگاهی بیشتر در زمینه مهارت های ارتباطی کلیک کنید.
احساس تنهایی در یک رابطه زناشویی امری عادی است، اما این احساس در هر نوع رابطه ای طبیعی نیست. مانند هر مسئله زناشویی یا رابطه‌ای، مهم است که در نظر بگیرید که علت اصلی احساس تنهایی چیست و وقتی که احساسات خود را به اشتراک می‌گذارید شریک زندگی چگونه به شما پاسخ می‌دهد. این می تواند نشانه ای از سایر مسائل اساسی مرتبط با رابطه و شیوه برقراری ارتباط دو طرف باشد که باید به آن ها رسیدگی شود تا مسائل اضافی بعداً ایجاد نشوند. کار کردن بر روی یک ارتباط به شکل یک وظیفه هر روز مهم است تا دو طرف مطمئن شوند که هر دو نفر در یک ازدواج احساس دیده شدن، شنیده شدن، درک شدن و تایید شدن دارند.
احساس جدا شدن از شریک زندگی
وقتی در اطراف و کنار شما هستند همچنان اظهار می دارند که احساس تنهایی می کنند
نمی توانید احساسات خود را به اشتراک بگذارید یا حس کنید با بیان کردن احساسات به قدر کافی درک شده اید.
کمبود زمان با کیفیت
صمیمیت فیزیکی ضعیف
وجود مسائل ارتباطی تنش زا
مسائل مربوط به سلامت شخصی
احساس تلاش کردن یک طرفه برای بهبود ازدواج
مرزهای ضعیف شخصی و عدم حس امنیت روانی
وقتی دو نفر عهد و پیمان برای رابطه زناشوئی می بندند نسبت به هم متعهد می شوند که هیچ گاه یکدیگر را تنها نگذارند. اما ناخواسته و یا به دلیل عدم عملکرد مناسب زوجین، حس تنهایی گریبان یکی از زوجین و یا هر دو نفر را می گیرد. دلایل متعددی می تواند مسبب حس تنهایی باشند که در زیر به آن ها اشاره می شود.
یکی از مشکلات شایع در زندگی مشترک، عدم درک متقابل زوجین است. درک متقابل یعنی شناخت بیشتر شخصیت و موقعیت یکدیگر. بر اساس درک متقابل زوجین باید مشکلات و توانمندی ها، نقاط قوت و ضعف و موقعیت یکدیگر را کاملا بشناسند و انتظارات خود را با شناختی که از همسر خود پیدا کرده اند مطابقت بدهند. به این ترتیب انتظارات غیر منطقی در زندگی زناشویی جایگاهی نخواهد داشت.
در بعضی از مواقع زوجین نسبت به نیازهای خود نهایت دقت و وسواس را دارند. به همین سبب از همسر انتظار دارند که توجه ویژه ای به برآوردن خواسته های آن ها داشته باشد. اما در مقابل، خود نسبت به احتیاجات و خواسته های همسر بی توجه هستند. یعنی نوعی خودخواهی در رابطه دارند. در این صورت میزان صمیمیت زوجین کم شده و احساسات مشترک به کنار رانده می شود. به این ترتیب همسری که نسبت به نیازهای خود بی توجهی می بیند، احساس تنهایی و کم ارزشی خواهد کرد. پیشنهاد می کنیم مقاله روش برخورد با همسر خودخواه را مطالعه فرمایید.
شور و عشق و هیجان در روزهای اول زندگی مشترک در اوج است. اما بعد از مدتی تمامی امور تکراری شده و دیگر جذابیت ابتدایی خود را نخواهد داشت. این خلاقیت و ابتکار زوجین را می طلبد که هیجان و شور را دوباره به زندگی خود تزریق کنند. اگر زوجین در روند عادی شدن روابطشان فرسوده و دلزده شوند چیزی که عاید دو طرف خواهد شد احساس تنهایی و عادی شدن و یکنواختی در ازدواج خواهد بود. بنابراین یک زندگی کسالت بار همراه با احساس تلخ عدم توجه به یکدیگر و حس تنهایی برای زوجین رقم خواهد خورد.
اختلافات بین زوجین صمیمیت ها را از بین می برد. به همین دلیل باید از میان برداشته شود. اگر مشکلات زوجین حل نشوند، در تمام روح و ذهن زوجین ریشه دوانده و عمیق تر از قبل خواهند شد. به این ترتیب فاصله بین زوجین روز به روز بیشتر می شود. هر یک به سویی خزیده و در کنج عزلت در تنهایی خود غوطه ور خواهند شد.
زندگی مشترک سراسر تعهد و مسئولیت است. این تعهد از کوچک ترین نیازهای مادی شروع شده تا بزرگ ترین و خاص ترین ابعاد زندگی فرد را در بر می گیرد. از جمله نیازهای عاطفی، معنوی، جنسی و غیره را شامل می شود. اگر وظایف مرد در زندگی مشترک از طرف شوهر نادیده گرفته شود، ناراحتی ها و شکست های عاطفی به سراغ همسران خواهد آمد. همچنین عدم انجام وظایف زن در زندگی مشترک نیز برای مرد عذاب آور بوده و احساس تنهایی در برآوردن نیازها، اولین حسی است که قلب و ذهن او را تسخیر خواهد کرد.
در زمان تجرد، افراد معمولا غرق در تلاش برای دستیابی به اهداف خود هستند. مانند تحصیل، ورزش، شغل، تفریح، مصاحبت با دوستان و مواردی از این دست. اما به محض تاهل و ورود به زندگی مشترک دیگر نمی توان مانند گذشته به صورت تمام وقت به دنبال اهداف شخصی بود. ازدواج پلی میان اهداف فردی و مشترک زوجین ایجاد می کند. به این ترتیب باید میان این دو تعادل و توازن برقرار کرد. زوجینی که شغل و حرفه خود را در اولویت قرار می دهند باعث رنجش و تنهایی همسر خود می شوند. اوقات زیادی که صرف انجام امور حرفه ای و کاری می شود، لحظاتی است که همسر چنین افرادی باید در تنهایی و خلوت خود بگذرانند.
در این مورد تفاوتی میان زن و مرد نیست. چرا که امروزه زنان بسیاری در عرصه های کار و اشتغال حضور دارند که ممکن است مردان نیز احساس تنهایی بعد از ازدواج را به دلیل اشتغال بیش از حد همسر تجربه کنند. اعتیاد به کار یکی از زوجین یکی از عوامل مهمی است که می تواند حس تنهایی را به همسر القاء کند.
شاید یکی از علل ایجاد احساس تنهایی بعد از ازدواج که مسئولیت آن مستقیما متوجه زنان است، فرزندآوری و غفلت از همسر توسط زنان باشد. در این مورد شکی نیست که بانوان وظیفه سنگین و خطیری در انجام وظایف مادرانه دارند. رسیدگی و پرورش موجود زنده و آسیب پذیری مانند کودک چالش های بسیاری دارد.
خستگی جسمی، نگرانی های مادرانه و انجام امور خانه همگی سختی های خاص خود را دارند و همراهی مردان بیش از گذشته نیاز است. اما در این میان، بعضی از زنان به صورت جدی وابستگی به فرزند پیدا می کنند. به گونه ای که همسر خود را فراموش کرده و از او غافل می شوند. در صورت توجه و دوست داشتن فرزند بیش از همسر مردان به شدت احساس تنهایی کرده و حس ناخوشایندی برای آنان به وجود می آید.
یکی از دلایل احساس تنهایی بعد از ازدواج این است که زوجین هیچ خلاقیتی در گذراندن اوقات خوش مشترک ندارند. برای اوقات فراغت خود هیچ برنامه ای ندارند. بیشتر تفریحاتشان همراه با دوستان و خانواده برنامه ریزی می شود. در مواقعی که درکنار آن ها نیستند هیچ راهکاری برای تفریحات مشترک ندارند. این مسئله می تواند موجب دوری و فاصله عاطفی زوجین شود. در طولانی مدت حس عدم لذت در کنار یکدیگر و تنهایی را به زوجین القاء خواهد کرد. آن ها احساس خواهند کرد که توانایی خوش گذرانی در کنار یکدیگر را ندارند. برای داشتن یک ارتباط مــوفق باید خلاقیت به کار برد و راه های لذت بردن از لحظه ها را کشف کرد.
در مبحث درک متقابل یادآور شدیم که زوجین باید انتظارات خود را با شرایط و موقعیت شریک زندگی خود مطابقت بدهند. انتظارات بیش از حد، حس عدم کفایت را در وجود زوجین ایجاد می کند و منجر به دوری عاطفی و حس تنهایی آن ها خواهد شد. به عنوان مثال مردی که از همسر خود مرتبا انتظار داشته باشد که امور خانه را بدون کوچک ترین نقصی انجام دهد و کمترین قصور یا کوتاهی او را بر زبان بیاورد، از طرفی متوقع باشد که همسر مانند یک خدمتکار تمام اوقات روزانه خود را به کارهای خانه و آشپزی بگذراند، مسلما حس خوشایندی را در وجود همسرش ایجاد نخواهد کرد.
در مقابل زنی که مدام از همسرش انتظارات بزرگی داشته باشد و هزینه های بسیاری را بر او تحمیل کند نیز همسر خود را در میان انبوهی از انتظارات غیر منطقی تنها و بی یاور رها کرده و احساس ناراحت کننده تنهایی را در وجود همسرش نهادینه خواهد کرد. در وجود چنین افرادی حس تنهایی در انجام امور زندگی بدون یاری کردن همسرانی که همیشه متوقع هستند بسیار احساس خواهد شد.
رسانه های اجتماعی می توانند برای روابط سمی باشند. وقتی صفحات محتوای رسانه های اجتماعی را اسکرول می کنیم، نکات برجسته ای از بهترین لحظات زندگی افراد را می بینیم. این بدان معنا نیست که هر چیزی که می بینید در واقعیت به همان شکل است. پشت تمام عکس و محتواهای خانوادگی منتشر شده اغلب مشاجره، احساسات ناکام کننده، تلاش برای ترمیم و بسیاری کارهای دیگر برای نگه داشتن رابطه وجود دارد. مقایسه خود و ازدواج با محتوای رسانه های اجتماعی می تواند شما را در مورد وضعیت ازدواج خود دچار افسردگی کند و باعث شود در مواقعی که هر ازدواجی به طور معمول در آن به سختی مواجه می شود حس بسیار بدی القا کند. اینکه بهترین ها را در مورد دیگران تصور کنید و خود را در ازدواج تنها ببینید.
زمانی که فرد احساس تنهایی می کند در حالیکه یک شریک و جفت در کنار خود دارد، احساسات ضد و نقیضی را برای او به وجود می آورد. احساس تنهایی زوجین ممکن است در ابعاد مختلف جسمی و روانی و عاطفی افراد تاثیر بگذارد.
تنهایی به خودی خود بسیار آزاردهنده است. اما در شرایطی مانند داشتن شریک زندگی، احساس تنهایی واقعا زجرآور و دردناک است و می تواند سرمنشاء بسیاری از بیماری ها و مشکلات روانی و جسمانی شود. دسته ای از بیماری های جسمی هستند که زیرگروه بیماری های روانی شناخته می شوند و با عنوان بیماری های روان تنی نامگذاری شده اند. در این مورد فرد دچار مشکلات جسمانی می شود که ریشه روانی دارند. مانند مشکلات قلبی و فشارخون بالا و معده دردهای عصبی و... . برای کسب آگاهی در خصوص تاثیر بیماری های روانی بر جسم کلیک کنید.
اولین تاثیر روانی حس تنهایی در زوجین، افسردگی و پیامدهای آتی آن است. افسردگی دروازه ورود به دنیای عذاب آور اضطراب ها و تنش های روانی و بی انگیزگی و ناامیدی به تمام زندگی است. تنهایی و افسردگی ناشی از آن، تمام روح و ذهن فرد را درگیر می کنند و طراوت و شادابی را از او می گیرند و ادامه زندگی را رنج آور خواهند کرد.
اساس زندگی مشترک، جفت بودن و زوج بودن است. احساس تنهایی خلاف قاعده کلی ازدواج است. بنابراین زمانی که زوجین بعد از ازدواج احساس تنهایی می کنند در واقع بعد عاطفی و احساسی زندگی مشترک متلاطم و نا آرام است. این شکاف عاطفی و تنهایی معنوی زوجین بر تمام روابط زناشوئی آن ها تاثیر می گذارد. صمیمت و رابطه جنسی آن ها را تحت الشعاع قرار می دهد. انگیزه های زندگی را کم می کند. طراوت و شادابی و لذت بردن از حضور یکدیگر را کمرنگ تر می کند و به طور کلی پایه های زندگی زناشویی را سست خواهد کرد.
برای از بین بردن احساس تنهایی بعد از ازدواج، لازم است راهکارهای عملی را بدانید. در ادامه چند شیوه کاربردی به شما ارائه می شود؛
در بررسی مسائل مشترک نمی توان یک طرفه به قاضی رفت. جانب انصاف را رعایت کنید. در بروز مشکلات ممکن است شما هم نقشی داشته باشید. با صداقت و شهامت به بررسی عملکرد و رفتار خود بپردازید. سعی کنید ریشه مشکلات را بیابید و آنچه مربوط به شما بوده را حل و فصل نمایید.
حس قلبی خود را برای همسرتان بازگو کنید. دلایل حس تنهایی خود را به او بگویید. شفاف و صریح صحبت کنید. مواری را که موجب می شود، شما بیشتر احساس تنهایی کنید را بیان کنید. تمام تلاش خود را بکنید که بدون مشاجره به صورت کاملا منطقی با هم گفتگو کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مهارت گفتگوی موثر زوجین کلیک کنید.
در بعضی از موارد بنا به دلایل و اقتضائات شغلی همسر، اوقات تنهایی بیشتری بر زوجین تحمیل می شود. در چنین شرایطی بهتر است به جای غصه خوردن و احساس تنهایی را رنج آور تلقی کردن، برای آن برنامه ریزی داشته باشید و لذت بردن از تنهایی را تمرین کنید. در این صورت فشار روانی ناشی از تنهایی کمتر خواهد شود. خصوصا اینکه می دانید شرایط از کنترل شما و همسرتان خارج است. بنابراین با داشتن برنامه های متنوع برای اوقات تنهایی، تا زمان بهتر شدن شرایط، باعث رنجش خاطر خود و همسرتان نمی شوید.
بعضی از عوامل ایجاد کننده احساس تنهایی، خارج از اراده زوجین هستند. مانند مشغله های خانوادگی هریک از زوجین، وابستگی به خانواده بعد از ازدواج، وجود برنامه های دورهمی و تفریحات دوستانه و حضور عوامل سوم مانند وابستگی به فضای مجازی و گذراندن اوقات طولانی در آن. تمام این عوامل اگر از حد متعارف خود خارج شوند، صمیمیت و حریم خصوصی زوجین را نشانه خواهند گرفت. به همین دلیل لازم است با بررسی درست هر یک از این عوامل، احساس تنهایی خود و همسرتان را به حداقل برسانید.
تنهایی احساس آزاردهنده ای است. اما ممکن است به دلایل مختلف و در مقطعی از زندگی هر شخصی، احساس شود. حالت ایده آل آن این است که این احساس را از بین ببریم و از همنشینی و مصاحبت با انسان های دوست داشتنی زندگی لذت ببریم. اما در مواقعی که با این حس درونی مواجه هستیم باید مهارت گذر از عوارض این احساس را داشته باشیم. برای زندگی بهتر لازم است، از تکنیک های روان شناختی بیشتری آگاه باشیم. به همین منظور مرکز مشاوره حامی هنر زندگی یاریگر شما خواهد بود. برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
