ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با دوز آمپول کتامین افسردگی پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
دوز آمپول کتامین افسردگی چقدر باید باشد؟ داروی کتامین به عنوان داروی بیهوشی برای اقدامات تشخیصی و جراحی در بیمارستان ها استفاده می شود. دوز های متفاوتی دارد که با تزریق وریدی برای جراحی ها و اقدامات تشخیصی مختلف تجویز می شود. در جامعه امروزی کتامین توسط بسیاری از جوانان در باشگاه ها و حتی دورهمی ها مورد سوء استفاده قرار می گیرد. آمپول کتامین یک داروی توهم زا است که گاهی اوقات به عنوان آرام بخش برای انسان ها و هم چنین حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. سوء استفاده تفریحی از کتامین بسیار خطرناک است و خطرات زیادی را برای مصرف کننده به همراه دارد. در صورت نیاز به مصرف حتما با مشاوره ترک اعتیاد مشورت شود.
.gif)
کتامین (با نام تجاری Ketalar فروخته می شود) یک ماده کنترل شده در دسته کدئین ها و استروئیدهای آنابولیک است. مواد تشکیل دهنده ی این آمپول می تواند منجر به وابستگی جسمی شوند و به احتمال زیاد منجر به وابستگی روانی می شوند. عمر طولانی مدت کتامین بالاست و تحمل دارو به سرعت افزایش می یابد و مصرف کنندگان را مجبور می کند تا مقادیر اولیه را افزایش دهند. استفاده از کتامین بدون تجویز پزشک غیر قانونی است.
کتامین به صورت مایع تولید می شود که قابل تزریق است. هم چنین به صورت پودر سفید یا شیری رنگ ظاهر می شود که در آب حل شده و نوشیده می شود یا به عنوان قرص ظاهر می شود. از آن به عنوان داروی توهم زای شفاف یاد می شود زیرا بی بو و بی رنگ است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه انواع مواد توهم زا کلیک کنید.
کتامین که به آن دوروتی یا ویتامین K نیز گفته می شود یک داروی بی حسی برای انسان ها و حیوانات است. این دارویی است که به عنوان یک داروی تفریحی مورد سوء استفاده قرار می گیرد. این امر به ویژه در کلاب و باشگاه در بین بزرگسالان جوان محبوب است. کتامین به دلیل اثرات آرام بخش به عنوان یک بیهوشی تجزیه ای تعریف می شود که باعث ایجاد یک تجربه توهمی خروج از بدن می شود. مصرف کنندگان احساس می کنند از خود و محیط اطراف خود جدا شده اند. کتامین هم چنین تصورات مصرف کنندگان را از بینایی و صدا مخدوش می کند و حرکت را دشوار می کند.
در دوز های بسیار بالا، مصرف کنندگان گزارش داده اند که پس از مصرف احساس می کنند تجربه نزدیک به مرگ برایشان در حال رخ دادن است. سایر معتادان به این دارو گزارش می دهند که حالت کاملی از زندگی شاد و خوشبختی را در مورد کتامین تجربه می کنند. کتامین را می توان از نظر پزشکی، گاهی اوقات برای آرام کردن کودکانی که واکنش های نامطلوب به سایر دارو های بیهوشی یا پرتو درمانی یا سوختگی درمانی داشته اند استفاده کرد. هم چنین در مواردی که آرام بخش ضروری است استفاده می شود اما بیهوشی های قوی ممکن است برای فرد بیش از حد باشد که دوزهای آن توسط پزشک متخصص تجویز می شود.
کتامین در سال‌های اخیر به دلیل اثرات درمانی بالقوه‌اش در درمان افسردگی، به ویژه در موارد افسردگی مقاوم به درمان که سایر درمان‌ها مؤثر نبوده‌اند مورد توجه قرار گرفته است. در اینجا چند نکته کلیدی در مورد کاربردهای درمانی کتامین آورده شده است. کتامین با مسدود کردن گیرنده های N-methyl-D-aspartate (NMDA) در مغز عمل می کند. منجر به افزایش سطح یک انتقال دهنده عصبی به نام گلوتامات می شود که در شکل پذیری سیناپسی و تنظیم خلق و خوی نقش دارد. اعتقاد بر این است که افزایش سریع سطح گلوتامات باعث ایجاد یک سری فرآیندهای عصبی بیولوژیکی می شود و اثرات ضد افسردگی ایجاد می کند.
یکی از ویژگی های قابل توجه کتامین شروع سریع اثر آن است. بر خلاف داروهای ضد افسردگی سنتی که ممکن است هفته ها طول بکشد تا اثرات خود را نشان دهند، کتامین اغلب می تواند منجر به بهبود قابل توجه خلق و خوی طی چند ساعت یا چند روز پس از مصرف شود.
کتامین را می توان از طریق انفوزیون داخل وریدی (IV)، تزریق عضلانی یا به صورت اسپری بینی تجویز کرد. تجویز کتامین برای افسردگی معمولاً در یک محیط پزشکی کنترل شده مانند یک کلینیک یا بیمارستان، تحت نظارت یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده انجام می شود. درمان کتامین برای افسردگی اغلب شامل یک سری اولیه چند دوز در طی چند هفته است. دوز و فرکانس خاص بسته به پاسخ فرد و پروتکل درمانی که دنبال می شود می تواند متفاوت باشد. پس از سری اولیه، درمان های نگهدارنده ممکن است برای حفظ اثرات درمانی توصیه شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که کتامین می‌تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر علائم افسردگی در برخی از افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان داشته باشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه به درمان کتامین پاسخ نمی دهند و ممکن است اثرات آن برای همه طولانی مدت نباشد. علاوه بر این درمان کتامین ممکن است عوارض جانبی و خطراتی بالقوه داشته باشد که باید توسط متخصصان به دقت نظارت و مدیریت شود.
خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با دوز آمپول کتامین افسردگی پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.
دوز آمپول کتامین افسردگی چقدر باید باشد؟ داروی کتامین به عنوان داروی بیهوشی برای اقدامات تشخیصی و جراحی در بیمارستان ها استفاده می شود. دوز های متفاوتی دارد که با تزریق وریدی برای جراحی ها و اقدامات تشخیصی مختلف تجویز می شود. در جامعه امروزی کتامین توسط بسیاری از جوانان در باشگاه ها و حتی دورهمی ها مورد سوء استفاده قرار می گیرد. آمپول کتامین یک داروی توهم زا است که گاهی اوقات به عنوان آرام بخش برای انسان ها و هم چنین حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. سوء استفاده تفریحی از کتامین بسیار خطرناک است و خطرات زیادی را برای مصرف کننده به همراه دارد. در صورت نیاز به مصرف حتما با مشاوره ترک اعتیاد مشورت شود.
کتامین (با نام تجاری Ketalar فروخته می شود) یک ماده کنترل شده در دسته کدئین ها و استروئیدهای آنابولیک است. مواد تشکیل دهنده ی این آمپول می تواند منجر به وابستگی جسمی شوند و به احتمال زیاد منجر به وابستگی روانی می شوند. عمر طولانی مدت کتامین بالاست و تحمل دارو به سرعت افزایش می یابد و مصرف کنندگان را مجبور می کند تا مقادیر اولیه را افزایش دهند. استفاده از کتامین بدون تجویز پزشک غیر قانونی است.
کتامین به صورت مایع تولید می شود که قابل تزریق است. هم چنین به صورت پودر سفید یا شیری رنگ ظاهر می شود که در آب حل شده و نوشیده می شود یا به عنوان قرص ظاهر می شود. از آن به عنوان داروی توهم زای شفاف یاد می شود زیرا بی بو و بی رنگ است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه انواع مواد توهم زا کلیک کنید.
کتامین که به آن دوروتی یا ویتامین K نیز گفته می شود یک داروی بی حسی برای انسان ها و حیوانات است. این دارویی است که به عنوان یک داروی تفریحی مورد سوء استفاده قرار می گیرد. این امر به ویژه در کلاب و باشگاه در بین بزرگسالان جوان محبوب است. کتامین به دلیل اثرات آرام بخش به عنوان یک بیهوشی تجزیه ای تعریف می شود که باعث ایجاد یک تجربه توهمی خروج از بدن می شود. مصرف کنندگان احساس می کنند از خود و محیط اطراف خود جدا شده اند. کتامین هم چنین تصورات مصرف کنندگان را از بینایی و صدا مخدوش می کند و حرکت را دشوار می کند.
در دوز های بسیار بالا، مصرف کنندگان گزارش داده اند که پس از مصرف احساس می کنند تجربه نزدیک به مرگ برایشان در حال رخ دادن است. سایر معتادان به این دارو گزارش می دهند که حالت کاملی از زندگی شاد و خوشبختی را در مورد کتامین تجربه می کنند. کتامین را می توان از نظر پزشکی، گاهی اوقات برای آرام کردن کودکانی که واکنش های نامطلوب به سایر دارو های بیهوشی یا پرتو درمانی یا سوختگی درمانی داشته اند استفاده کرد. هم چنین در مواردی که آرام بخش ضروری است استفاده می شود اما بیهوشی های قوی ممکن است برای فرد بیش از حد باشد که دوزهای آن توسط پزشک متخصص تجویز می شود.
کتامین در سال‌های اخیر به دلیل اثرات درمانی بالقوه‌اش در درمان افسردگی، به ویژه در موارد افسردگی مقاوم به درمان که سایر درمان‌ها مؤثر نبوده‌اند مورد توجه قرار گرفته است. در اینجا چند نکته کلیدی در مورد کاربردهای درمانی کتامین آورده شده است. کتامین با مسدود کردن گیرنده های N-methyl-D-aspartate (NMDA) در مغز عمل می کند. منجر به افزایش سطح یک انتقال دهنده عصبی به نام گلوتامات می شود که در شکل پذیری سیناپسی و تنظیم خلق و خوی نقش دارد. اعتقاد بر این است که افزایش سریع سطح گلوتامات باعث ایجاد یک سری فرآیندهای عصبی بیولوژیکی می شود و اثرات ضد افسردگی ایجاد می کند.
یکی از ویژگی های قابل توجه کتامین شروع سریع اثر آن است. بر خلاف داروهای ضد افسردگی سنتی که ممکن است هفته ها طول بکشد تا اثرات خود را نشان دهند، کتامین اغلب می تواند منجر به بهبود قابل توجه خلق و خوی طی چند ساعت یا چند روز پس از مصرف شود.
کتامین را می توان از طریق انفوزیون داخل وریدی (IV)، تزریق عضلانی یا به صورت اسپری بینی تجویز کرد. تجویز کتامین برای افسردگی معمولاً در یک محیط پزشکی کنترل شده مانند یک کلینیک یا بیمارستان، تحت نظارت یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده انجام می شود. درمان کتامین برای افسردگی اغلب شامل یک سری اولیه چند دوز در طی چند هفته است. دوز و فرکانس خاص بسته به پاسخ فرد و پروتکل درمانی که دنبال می شود می تواند متفاوت باشد. پس از سری اولیه، درمان های نگهدارنده ممکن است برای حفظ اثرات درمانی توصیه شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که کتامین می‌تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر علائم افسردگی در برخی از افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان داشته باشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه به درمان کتامین پاسخ نمی دهند و ممکن است اثرات آن برای همه طولانی مدت نباشد. علاوه بر این درمان کتامین ممکن است عوارض جانبی و خطراتی بالقوه داشته باشد که باید توسط متخصصان به دقت نظارت و مدیریت شود.
کتامین اغلب با دارو های دیگر ترکیب می شود که می تواند عوارض جانبی منفی کتامین را بدتر کند. کتامین را به شکل مایع می توان به راحتی در یک نوشیدنی الکلی مخلوط کرد یا به مواد ماری جوانا اضافه کرد. مخلوط کردن کتامین با الکل یا سایر دارو های ضد افسردگی به ویژه خطرناک است، زیرا کتامین خود حس افسردگی زودرس می دهد. ترکیب کتامین با سایر داروهای ضد افسردگی منجر به کاهش جدی ضربان قلب و عملکرد تنفسی می گردد.
کتامین را می توان با دارو های پودری دیگر مانند MDMA که به اکستازی نیز معروف است، ترکیب کرد و به شکل قرص فشرده یا در کپسول قرار داد. مخلوط کردن کتامین و MDMA می تواند بسیار خطرناک باشد، زیرا MDMA یک محرک و کتامین یک افسرده کننده است. دارو های دیگر که معمولاً با کتامین مخلوط می شوند دارو های روان گردان مانند LSD و DMT هستند.
همان طور که گفته شد کتامین باعث فعال شدن یک انتقال دهنده عصبی به نام گلوتامات در قشر پیشانی مغز شما می شود. هم چنین اجازه می دهد سیناپس های بیشتری که مسئول به جریان افتادن اطلاعات در مغز است، در همان ناحیه شکل بگیرد. کتامین برای رسیدن به این هدف به اشکال مختلفی یافت می شود. ممکن است پودر یا مایع باشد. افرادی که به طور غیر قانونی از آن استفاده می کنند اغلب آن را می نوشند، استنشاق یا آن را تزریق می کنند.
هم چنین آن را به صورت محلول در نوشیدنی ها مخلوط می کنند. پزشک معمولاً آن را به صورت تزریق داخل وریدی (IV) تزریق می کند. اثرات استفاده به سرعت شروع می شود. پس از چند دقیقه ضربان قلب افزایش می یابد و فشار خون شروع به کاهش می کند. ممکن است فرد مصرف کننده به مسائل دنیای اطراف خود پاسخ ندهد. مقادیر مختلف کتامین اوج توهم متفاوتی می دهد. یک دوز دارویی معمولاً در حدود 1 تا 2 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن است. اما کسری از این مقدار می تواند منجر به توهمات بالا شود. دوز بیشتر ممکن است باعث توهمات، مشکل در حرکت، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و احساس خارج شدن از بدن و سر خوشی شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تقویت حافظه کوتاه مدت کلیک کنید.
به گفته مرکز ملی مبارزه با مواد مخدر. افراد 12 تا 25 ساله 74 درصد از بستری های اورژانس کتامین در کشور را در هر دو سال تشکیل داده اند. بر اساس نظرسنجی ملی در سال 2013 در مورد مصرف و سلامت مواد مخدر در کشور، برآورد شده است. 2.3 میلیون نفر از افراد 12 سال به بالا در طول عمر خود از کتامین استفاده کردند. در حالی که در سال 2013، بیست هزار کاربر از آن استفاده کردند. در سال 2006، نظرسنجی دانشگاه های پزشکی نشان داد. که سه درصد از دانش آموزان دبیرستانی حداقل یک بار در آن سال از این دارو استفاده کرده اند.
کتامین یک آرام بخش توهم زا است که باعث می شود مصرف کننده یک وزوز در گوش و حالت گزگز و خواب رفتگی در کل بدن را تجربه کند که منجر به احساس آرامش می شود. به طور معمول، حداکثر یک ساعت طول می کشد تا فرد به اغما برود و بیهوش شود. دوزهای بالاتر که معمولا به صورت تزریقی هستند منجر به اثری می شود که به آن حفره K می گویند، جایی که فرد تجربه ای نزدیک به مرگ یا خارج از بدن را توصیف می کند و احساس می کند از واقعیت جدا شده است. این دارو می تواند باعث بی حسی مصرف کننده و منجر به تصادف و صدمات جدی شود.
مصرف کنندگان داروی کتامین حس می کنند که پس از مصرف به خوشبختی کامل رسیده اند و همه اطرافیان او را تشویق می کنند. این حالت به خاطر توهم شدید حاصل از مصرف کتامین ایجاد می شود. اما در واقعیت این طور نیست. اطرافیان مصرف کننده را فردی نئشه و بی جان می بینند که مدام در حال خواب و اغما است. با توجه به ماهیت غیر قابل پیش بینی کتامین، تشخیص دوز یا مقدار زیاد آن برای مصرف کننده دشوار است.
برخی از مصرف کنندگان ممکن است هنگام خروج از حالت هوشیاری خود دچار مشکل شوند. هم چنان احساس کنند از دنیای اطراف خود جدا شده اند. تحقیقات نشان داده است که کتامین باعث تغییراتی در نوروشیمی مغز می شود. استفاده منظم از آن به بروز علائم روان پریشی مانند توهم منتهی خواهد شد.
کتامین مانع قضاوت، توجه و تفکر می شود. می تواند مشکلات بهداشت روان موجود مانند افسردگی را تشدید کند. استفاده منظم از کتامین نیز می تواند باعث افسردگی شود. تحقیقات نشان می دهد که مصرف کنندگان مزمن کتامین بیشتر از مصرف کنندگانِ گاه به گاه، افسرده هستند. اگر فرد از افسردگی رنج می برد، در مورد روش های درمانی و غیر پزشکی درمان افسردگی با پزشک خود یا روانشناس مشورت کند.
نحوه عملکرد کتامین در مغز به طور کامل مشخص نشده است. برخی شواهد اخیر وجود دارد که نشان می دهد کتامین به گیرنده های مواد افیونی متصل شده. آن ها را فعال می کند و باعث ترشح مواد مخدر طبیعی در بدن می شود. به همین دلیل، مهم است که افرادی که به طور منظم درمان های کتامین برای افسردگی دریافت می کنند از نظر علائم اعتیاد به مواد مخدر تحت نظر باشند.
شاید برای شما سوال باشد که عوارض جانبی دیگر آمپول کتامین شامل چه علائمی می شود؟ در ادامه به شرح این سوال پرداخته شده است.
اثرات فیزیکی کتامین، حتی هنگامی که دارو در دوز های کم برای مدت زمان کوتاهی مصرف می شود می تواند تا 24 ساعت پس از آخرین دوز ادامه یابد.
حتی پس از استفاده کوتاه مدت از کتامین، احتمال زیادی وجود دارد که کاربر چیزی را که (Comedoen) نامیده می شود تجربه کند. Comedown یک داروی معادل خماری است که می تواند شدید و خطرناک باشد. از آن جا که کتامین به عنوان یک داروی آرام بخش طراحی شده است، به احتمال زیاد مصرف کنندگان هنگام از بین رفتن اثرات اوج اولیه یا زیاد مصرف کردن دچار سردرگمی شدید و هذیان می شوند.
این افراد هم چنین ممکن است ضعف عضلانی، اضطراب و احساس نا امیدی و درماندگی و افسردگی را تجربه کنند. آن ها همچنین ممکن است بی حسی، اختلال در بینایی و گیجی شدید را تجربه کنند که اغلب منجر به رفتار پرخاشگرانه، فراموشی و هذیان می شود. این علائم بیشتر در دوز های بالاتر کتامین، از طریق استفاده مکرر در طول چند ساعت یا هنگام ترکیب کتامین با الکل یا سایر داروها رخ می دهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه علائم افسردگی کلیک کنید.
گاهی اوقات ممکن است کتامین بیش از حد مصرف شود، به ویژه اگر سایر دارو ها یا الکل نیز مصرف شده باشند. در این حالت فرد متوجه نیست که چه مقدار از دارو را مصرف کرده است. بسیاری از مصرف بیش از حدِ تصادفی زمانی اتفاق می افتد که مصرف کننده سعی می کند به حفره K برسد. از آن جا که یک آرام بخش است، از دست دادن کامل تحرک بدنی ممکن است رخ دهد. این امر به ویژه اگر فرد نتواند از دیگران کمک بخواهد خطرناک است. نارسایی تنفسی علت اصلی مرگ ناشی از مصرف بیش از حد داروی کتامین است. برای کسب آگاهی بیشتر از انواع مواد اعتیاد آور کلیک کنید.
برطرف کردن اعتیاد به آمپول کتامین بدون کمک پزشک و درمانگر مشکل است. حتی زمانی که کسی می خواهد مصرف دارو را متوقف کند، تغییرات شیمیایی در مغز رخ می دهد که تقریبا غیر ممکن است که بدون کمک متخصص متوقف شود. وقتی فردی به دنبال اعتیاد برود، روز های خود را با احساس جدایی کامل از محیط اطراف خود سپری می کند و از داشتن یک زندگی عادی و جذاب ناتوان می شود. آن ها معمولاً در این مرحله دچار اختلالات عصبی شناختی می شوند و گفتار و حافظه هر دو تحت تأثیر قرار می گیرند.
علائم اعتیاد به آمپول کتامین عبارتند از:
درخواست کمک حرفه ای از پزشک و مشاور، کلیدی برای بهبود اعتیاد به کتامین است. درمان می تواند به تثبیت تعادل شیمیایی مغز کمک کند و شروع فرآیند بهبود روانی را آسان تر کند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
وقتی از یک ماده توهم زا به طور منظم یا شدید برای مدت طولانی استفاده شود، احتمال اعتیاد جسمانی بیشتر و بیشتر می شود. اعتیاد جسمانی زمانی رخ می دهد که فعالیت شیمیایی بدن و مغز افراد شروع به سازگاری با حضور ثابت این ماده می کند. اگر داروی مورد نظر باعث ترشح برخی مواد شیمیایی یا انتقال دهنده های عصبی در مغز شود، مغز انسان اغلب خود به خود تولید آن ها را متوقف می کند. سپس هنگامی که استفاده از این ماده متوقف می شود نقص جدی در آن ماده شیمیایی طبیعی ایجاد می کند که باعث علائم ترک اعتیاد می شود.
علائم ترک کتامین معمولاً 4 الی 6 روز طول می کشد و حدود 24-72 ساعت پس از آخرین دوز شروع می شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
بزرگ ترین خطر در مورد ترک کتامین افسردگی است که می تواند منجر به خودکشی شود. این امر به ویژه در مورد کسانی که سعی کرده اند از کتامین برای درمان مشکلات افسردگی زمینه ای استفاده کنند صادق است. بهتر است در این زمینه با مشاور و روانشناس گفتگو و مشورت کنید. برای دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.
از دست دادن توهم راه رسیدن به خوشبختی و هم چنین کاهش حساسیت گیرنده های مغز مربوط به دارو های ضد افسردگی طبیعی بدن، می تواند باعث ایجاد ناگهانی افسردگی عمیق و افکار خودکشی شود. با وجود این آگاهی برای افرادی که سعی در بهبودی و ترک از مصرف کتامین دارند، به ویژه در مقایسه با سایر مواد اعتیادآور، بسیار خوب است. از آن جا که استفاده از کتامین بسیار نادر است، به سادگی می توان از وسوسه ی آن اجتناب کرد. با درمان افسردگی و تعهد طولانی مدت به گروه های حمایتی و شیوه زندگی سالم تر، هر فردی که به کتامین معتاد است می تواند زندگی طولانی و سالمی داشته باشد.
کتامین به دلیل فقدان داده های مطالعات کنترل شده بر روی انسان، معمولاً برای دوران بارداری توصیه نمی شود. از آن جا که در حال حاضر مطالعات کتامین بر روی بارداری طبقه بندی نشده است، بهتر است از مصرف کتامین در دوران بارداری اجتناب کرد. مگر این که توسط پزشک دستور داده شود.
دهه هاست که از کشف این موضوع که کتامین از طریق سد خونی_جفتی می تواند از مادران به جنین منتقل شود می گذرد. علاوه بر این، چندین مطالعه اخیر روی حیوانات نشان می دهد قرار گرفتن در معرض کتامین قبل و بعد از تولد جنین می تواند برای مغز در حال رشد عصبی کودک مضر باشد. مطالعه ای که در سال 2016 منتشر شد نشان داد که قرار گرفتن در معرض کتامین در دوران بارداری در موش ها منجر به کاهش رشد عصبی برخی از مناطق مغز در فرزندان می شود. چندین مطالعه انجام شده دیگر در کالج دامپزشکی دانشگاه کشاورزی شمال شرقی در چین هم نشان داده است که فرزندان موش های باردار که تحت درمان با کتامین قرار می گیرند از اثرات سو آن در امان نیستند.
این موش ها با چند دوز آمپول کتامین دارای اختلالات عصبی_شناختی طولانی مدت، از جمله اختلالات یادگیری و حافظه می شوند. از نتایج چندین مطالعه دیگر چنین بر می آید که قرار گرفتن در معرض کتامین قبل از تولد باعث آسیب به قشر پیشانی مغز می شود. این بخش با رفتار های غیر طبیعی در فرزندان از جمله افسردگی و اضطراب همراه است.
برای شباهت بیشتر به اثرات بالقوه کتامین در جنین های متولد نشده مطالعاتی نیز با استفاده از نخستی های غیر انسانی انجام شده است. مطالعات انجام شده در Rhesus macaques گونه ای از میمون ها نشان داده است استفاده از دوز آمپول کتامین در دوران بارداری باعث تخریب عصبی در مغز جنین می شود. اگرچه FDA کتامین را در گروه خطر بارداری قرار نداده است اما نوع استنشاقی این دارو را که اسپری بینی کتامین برای درمان افسردگی است هشدار پزشکی گرفته است. اخیراً در مورد خطر احتمالی مسمومیت جنین در صورت تجویز دارو برای زنان باردار مورد بحث قرار گرفته است. بنابراین از تجویز آن در زنان باردار باید اجتناب شود.
کتامین دارویی است که عمدتا برای بیهوشی عمومی استفاده می شود. این دارو حالت آرام بخش و خلسه مانند را ایجاد می کند در حالی که نوعی تسکین درد را نیز ارائه می دهد. سایر کاربرد های پزشکی کتامین شامل درمان درد مزمن و برخی از انواع افسردگی است. کتامین یک داروی تجزیه ای است که باعث می شود فرد احساس کند از واقعیت جدا شده است. اگر چه تزریق دوز کم به درستی توسط پزشک ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به افسردگی درمانی باشد، اما باید با احتیاط مصرف شود.
در دوز های بالاتر کتامین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که شامل هذیان گویی، فراموشی، اختلال در عملکرد مغز، کما و مرگ شود. مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود و برای مادر و جنین خطرناک است.
برای ترک داروی کتامین توصیه می شود از راهنمایی های پزشک و مشاور کمک بگیرید. بهتر است سر خود ترک نشود چون آثار بدتری برای مغز و بدن دارد. اگر شما هم در این زمینه مسئله ای دارید می‌توانید موضوع را با روانشناسان ما در مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در میان بگذارید. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
کتامین اغلب با دارو های دیگر ترکیب می شود که می تواند عوارض جانبی منفی کتامین را بدتر کند. کتامین را به شکل مایع می توان به راحتی در یک نوشیدنی الکلی مخلوط کرد یا به مواد ماری جوانا اضافه کرد. مخلوط کردن کتامین با الکل یا سایر دارو های ضد افسردگی به ویژه خطرناک است، زیرا کتامین خود حس افسردگی زودرس می دهد. ترکیب کتامین با سایر داروهای ضد افسردگی منجر به کاهش جدی ضربان قلب و عملکرد تنفسی می گردد.
کتامین را می توان با دارو های پودری دیگر مانند MDMA که به اکستازی نیز معروف است، ترکیب کرد و به شکل قرص فشرده یا در کپسول قرار داد. مخلوط کردن کتامین و MDMA می تواند بسیار خطرناک باشد، زیرا MDMA یک محرک و کتامین یک افسرده کننده است. دارو های دیگر که معمولاً با کتامین مخلوط می شوند دارو های روان گردان مانند LSD و DMT هستند.
همان طور که گفته شد کتامین باعث فعال شدن یک انتقال دهنده عصبی به نام گلوتامات در قشر پیشانی مغز شما می شود. هم چنین اجازه می دهد سیناپس های بیشتری که مسئول به جریان افتادن اطلاعات در مغز است، در همان ناحیه شکل بگیرد. کتامین برای رسیدن به این هدف به اشکال مختلفی یافت می شود. ممکن است پودر یا مایع باشد. افرادی که به طور غیر قانونی از آن استفاده می کنند اغلب آن را می نوشند، استنشاق یا آن را تزریق می کنند.
هم چنین آن را به صورت محلول در نوشیدنی ها مخلوط می کنند. پزشک معمولاً آن را به صورت تزریق داخل وریدی (IV) تزریق می کند. اثرات استفاده به سرعت شروع می شود. پس از چند دقیقه ضربان قلب افزایش می یابد و فشار خون شروع به کاهش می کند. ممکن است فرد مصرف کننده به مسائل دنیای اطراف خود پاسخ ندهد. مقادیر مختلف کتامین اوج توهم متفاوتی می دهد. یک دوز دارویی معمولاً در حدود 1 تا 2 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن است. اما کسری از این مقدار می تواند منجر به توهمات بالا شود. دوز بیشتر ممکن است باعث توهمات، مشکل در حرکت، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و احساس خارج شدن از بدن و سر خوشی شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تقویت حافظه کوتاه مدت کلیک کنید.
به گفته مرکز ملی مبارزه با مواد مخدر. افراد 12 تا 25 ساله 74 درصد از بستری های اورژانس کتامین در کشور را در هر دو سال تشکیل داده اند. بر اساس نظرسنجی ملی در سال 2013 در مورد مصرف و سلامت مواد مخدر در کشور، برآورد شده است. 2.3 میلیون نفر از افراد 12 سال به بالا در طول عمر خود از کتامین استفاده کردند. در حالی که در سال 2013، بیست هزار کاربر از آن استفاده کردند. در سال 2006، نظرسنجی دانشگاه های پزشکی نشان داد. که سه درصد از دانش آموزان دبیرستانی حداقل یک بار در آن سال از این دارو استفاده کرده اند.
کتامین یک آرام بخش توهم زا است که باعث می شود مصرف کننده یک وزوز در گوش و حالت گزگز و خواب رفتگی در کل بدن را تجربه کند که منجر به احساس آرامش می شود. به طور معمول، حداکثر یک ساعت طول می کشد تا فرد به اغما برود و بیهوش شود. دوزهای بالاتر که معمولا به صورت تزریقی هستند منجر به اثری می شود که به آن حفره K می گویند، جایی که فرد تجربه ای نزدیک به مرگ یا خارج از بدن را توصیف می کند و احساس می کند از واقعیت جدا شده است. این دارو می تواند باعث بی حسی مصرف کننده و منجر به تصادف و صدمات جدی شود.
مصرف کنندگان داروی کتامین حس می کنند که پس از مصرف به خوشبختی کامل رسیده اند و همه اطرافیان او را تشویق می کنند. این حالت به خاطر توهم شدید حاصل از مصرف کتامین ایجاد می شود. اما در واقعیت این طور نیست. اطرافیان مصرف کننده را فردی نئشه و بی جان می بینند که مدام در حال خواب و اغما است. با توجه به ماهیت غیر قابل پیش بینی کتامین، تشخیص دوز یا مقدار زیاد آن برای مصرف کننده دشوار است.
برخی از مصرف کنندگان ممکن است هنگام خروج از حالت هوشیاری خود دچار مشکل شوند. هم چنان احساس کنند از دنیای اطراف خود جدا شده اند. تحقیقات نشان داده است که کتامین باعث تغییراتی در نوروشیمی مغز می شود. استفاده منظم از آن به بروز علائم روان پریشی مانند توهم منتهی خواهد شد.
کتامین مانع قضاوت، توجه و تفکر می شود. می تواند مشکلات بهداشت روان موجود مانند افسردگی را تشدید کند. استفاده منظم از کتامین نیز می تواند باعث افسردگی شود. تحقیقات نشان می دهد که مصرف کنندگان مزمن کتامین بیشتر از مصرف کنندگانِ گاه به گاه، افسرده هستند. اگر فرد از افسردگی رنج می برد، در مورد روش های درمانی و غیر پزشکی درمان افسردگی با پزشک خود یا روانشناس مشورت کند.
نحوه عملکرد کتامین در مغز به طور کامل مشخص نشده است. برخی شواهد اخیر وجود دارد که نشان می دهد کتامین به گیرنده های مواد افیونی متصل شده. آن ها را فعال می کند و باعث ترشح مواد مخدر طبیعی در بدن می شود. به همین دلیل، مهم است که افرادی که به طور منظم درمان های کتامین برای افسردگی دریافت می کنند از نظر علائم اعتیاد به مواد مخدر تحت نظر باشند.
شاید برای شما سوال باشد که عوارض جانبی دیگر آمپول کتامین شامل چه علائمی می شود؟ در ادامه به شرح این سوال پرداخته شده است.
اثرات فیزیکی کتامین، حتی هنگامی که دارو در دوز های کم برای مدت زمان کوتاهی مصرف می شود می تواند تا 24 ساعت پس از آخرین دوز ادامه یابد.
حتی پس از استفاده کوتاه مدت از کتامین، احتمال زیادی وجود دارد که کاربر چیزی را که (Comedoen) نامیده می شود تجربه کند. Comedown یک داروی معادل خماری است که می تواند شدید و خطرناک باشد. از آن جا که کتامین به عنوان یک داروی آرام بخش طراحی شده است، به احتمال زیاد مصرف کنندگان هنگام از بین رفتن اثرات اوج اولیه یا زیاد مصرف کردن دچار سردرگمی شدید و هذیان می شوند.
این افراد هم چنین ممکن است ضعف عضلانی، اضطراب و احساس نا امیدی و درماندگی و افسردگی را تجربه کنند. آن ها همچنین ممکن است بی حسی، اختلال در بینایی و گیجی شدید را تجربه کنند که اغلب منجر به رفتار پرخاشگرانه، فراموشی و هذیان می شود. این علائم بیشتر در دوز های بالاتر کتامین، از طریق استفاده مکرر در طول چند ساعت یا هنگام ترکیب کتامین با الکل یا سایر داروها رخ می دهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه علائم افسردگی کلیک کنید.
گاهی اوقات ممکن است کتامین بیش از حد مصرف شود، به ویژه اگر سایر دارو ها یا الکل نیز مصرف شده باشند. در این حالت فرد متوجه نیست که چه مقدار از دارو را مصرف کرده است. بسیاری از مصرف بیش از حدِ تصادفی زمانی اتفاق می افتد که مصرف کننده سعی می کند به حفره K برسد. از آن جا که یک آرام بخش است، از دست دادن کامل تحرک بدنی ممکن است رخ دهد. این امر به ویژه اگر فرد نتواند از دیگران کمک بخواهد خطرناک است. نارسایی تنفسی علت اصلی مرگ ناشی از مصرف بیش از حد داروی کتامین است. برای کسب آگاهی بیشتر از انواع مواد اعتیاد آور کلیک کنید.
برطرف کردن اعتیاد به آمپول کتامین بدون کمک پزشک و درمانگر مشکل است. حتی زمانی که کسی می خواهد مصرف دارو را متوقف کند، تغییرات شیمیایی در مغز رخ می دهد که تقریبا غیر ممکن است که بدون کمک متخصص متوقف شود. وقتی فردی به دنبال اعتیاد برود، روز های خود را با احساس جدایی کامل از محیط اطراف خود سپری می کند و از داشتن یک زندگی عادی و جذاب ناتوان می شود. آن ها معمولاً در این مرحله دچار اختلالات عصبی شناختی می شوند و گفتار و حافظه هر دو تحت تأثیر قرار می گیرند.
علائم اعتیاد به آمپول کتامین عبارتند از:
درخواست کمک حرفه ای از پزشک و مشاور، کلیدی برای بهبود اعتیاد به کتامین است. درمان می تواند به تثبیت تعادل شیمیایی مغز کمک کند و شروع فرآیند بهبود روانی را آسان تر کند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
وقتی از یک ماده توهم زا به طور منظم یا شدید برای مدت طولانی استفاده شود، احتمال اعتیاد جسمانی بیشتر و بیشتر می شود. اعتیاد جسمانی زمانی رخ می دهد که فعالیت شیمیایی بدن و مغز افراد شروع به سازگاری با حضور ثابت این ماده می کند. اگر داروی مورد نظر باعث ترشح برخی مواد شیمیایی یا انتقال دهنده های عصبی در مغز شود، مغز انسان اغلب خود به خود تولید آن ها را متوقف می کند. سپس هنگامی که استفاده از این ماده متوقف می شود نقص جدی در آن ماده شیمیایی طبیعی ایجاد می کند که باعث علائم ترک اعتیاد می شود.
علائم ترک کتامین معمولاً 4 الی 6 روز طول می کشد و حدود 24-72 ساعت پس از آخرین دوز شروع می شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
بزرگ ترین خطر در مورد ترک کتامین افسردگی است که می تواند منجر به خودکشی شود. این امر به ویژه در مورد کسانی که سعی کرده اند از کتامین برای درمان مشکلات افسردگی زمینه ای استفاده کنند صادق است. بهتر است در این زمینه با مشاور و روانشناس گفتگو و مشورت کنید. برای دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.
از دست دادن توهم راه رسیدن به خوشبختی و هم چنین کاهش حساسیت گیرنده های مغز مربوط به دارو های ضد افسردگی طبیعی بدن، می تواند باعث ایجاد ناگهانی افسردگی عمیق و افکار خودکشی شود. با وجود این آگاهی برای افرادی که سعی در بهبودی و ترک از مصرف کتامین دارند، به ویژه در مقایسه با سایر مواد اعتیادآور، بسیار خوب است. از آن جا که استفاده از کتامین بسیار نادر است، به سادگی می توان از وسوسه ی آن اجتناب کرد. با درمان افسردگی و تعهد طولانی مدت به گروه های حمایتی و شیوه زندگی سالم تر، هر فردی که به کتامین معتاد است می تواند زندگی طولانی و سالمی داشته باشد.
کتامین به دلیل فقدان داده های مطالعات کنترل شده بر روی انسان، معمولاً برای دوران بارداری توصیه نمی شود. از آن جا که در حال حاضر مطالعات کتامین بر روی بارداری طبقه بندی نشده است، بهتر است از مصرف کتامین در دوران بارداری اجتناب کرد. مگر این که توسط پزشک دستور داده شود.
دهه هاست که از کشف این موضوع که کتامین از طریق سد خونی_جفتی می تواند از مادران به جنین منتقل شود می گذرد. علاوه بر این، چندین مطالعه اخیر روی حیوانات نشان می دهد قرار گرفتن در معرض کتامین قبل و بعد از تولد جنین می تواند برای مغز در حال رشد عصبی کودک مضر باشد. مطالعه ای که در سال 2016 منتشر شد نشان داد که قرار گرفتن در معرض کتامین در دوران بارداری در موش ها منجر به کاهش رشد عصبی برخی از مناطق مغز در فرزندان می شود. چندین مطالعه انجام شده دیگر در کالج دامپزشکی دانشگاه کشاورزی شمال شرقی در چین هم نشان داده است که فرزندان موش های باردار که تحت درمان با کتامین قرار می گیرند از اثرات سو آن در امان نیستند.
این موش ها با چند دوز آمپول کتامین دارای اختلالات عصبی_شناختی طولانی مدت، از جمله اختلالات یادگیری و حافظه می شوند. از نتایج چندین مطالعه دیگر چنین بر می آید که قرار گرفتن در معرض کتامین قبل از تولد باعث آسیب به قشر پیشانی مغز می شود. این بخش با رفتار های غیر طبیعی در فرزندان از جمله افسردگی و اضطراب همراه است.
برای شباهت بیشتر به اثرات بالقوه کتامین در جنین های متولد نشده مطالعاتی نیز با استفاده از نخستی های غیر انسانی انجام شده است. مطالعات انجام شده در Rhesus macaques گونه ای از میمون ها نشان داده است استفاده از دوز آمپول کتامین در دوران بارداری باعث تخریب عصبی در مغز جنین می شود. اگرچه FDA کتامین را در گروه خطر بارداری قرار نداده است اما نوع استنشاقی این دارو را که اسپری بینی کتامین برای درمان افسردگی است هشدار پزشکی گرفته است. اخیراً در مورد خطر احتمالی مسمومیت جنین در صورت تجویز دارو برای زنان باردار مورد بحث قرار گرفته است. بنابراین از تجویز آن در زنان باردار باید اجتناب شود.
کتامین دارویی است که عمدتا برای بیهوشی عمومی استفاده می شود. این دارو حالت آرام بخش و خلسه مانند را ایجاد می کند در حالی که نوعی تسکین درد را نیز ارائه می دهد. سایر کاربرد های پزشکی کتامین شامل درمان درد مزمن و برخی از انواع افسردگی است. کتامین یک داروی تجزیه ای است که باعث می شود فرد احساس کند از واقعیت جدا شده است. اگر چه تزریق دوز کم به درستی توسط پزشک ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به افسردگی درمانی باشد، اما باید با احتیاط مصرف شود.
در دوز های بالاتر کتامین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که شامل هذیان گویی، فراموشی، اختلال در عملکرد مغز، کما و مرگ شود. مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود و برای مادر و جنین خطرناک است.
برای ترک داروی کتامین توصیه می شود از راهنمایی های پزشک و مشاور کمک بگیرید. بهتر است سر خود ترک نشود چون آثار بدتری برای مغز و بدن دارد. اگر شما هم در این زمینه مسئله ای دارید می‌توانید موضوع را با روانشناسان ما در مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در میان بگذارید. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
-min.jpg)
-min(1).jpg)
.jpg)
