ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

افسردگی در کودکان اوتیسم | نحوه تشخصیص و درمان افسردگی کودکان اوتیسم


خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با افسردگی در کودکان اوتیسم پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.


افسردگی در کودکان اوتیسم چگونه تشخصی داده میشود؟ وجود کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با مجموعه ‌ای از مشکلات برای خانواده‌ ها و به خصوص والدین آن‌ ها همراه است به طوری که مدیریت و کنار آمدن با این مشکلات نیازمند مداخلات صحیح می‌باشد. حال اگر در این بین کودک اوتیستیک شما اختلال همزمان دیگری همچون افسردگی نیز داشته باشد کمی کار برای والدین سخت تر می شود. اما بهترین تصمیم و بهترین کار در این شرایط این است که خونسردی خود را حفظ کرده و انرژی خود را صرف کمک کردن به فرزندتان کنید تا زندگی بهتری را تجربه کند. برای دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.  

 

تماس با مشاور

 

اوتیسم در کودکان

اختلال اوتیسم طیفی از اختلالات رشدی عصبی است که عمدتا با علائم نقص در مهارت های اجتماعی، مهارت های کلامی و غیر کلامی، اصرار بر یکنواختی و داشتن علایق محدود، انجام حرکت های تکراری و کلیشه ای، عدم برقراری ارتباط چشمی و نیز عدم توانایی در همدلی با دیگران و گستره ی دیگری از علائم و نشانه ها مشخص می گردد. این علائم در کودکان دارای طیف اوتیسم با شکل و شدت و متفاوتی مشاهده می گردد که مشخص کننده ی سطح اختلال اوتیسم در کودکان است.
متاسفانه اختلال طیف اوتیسم، اختلالی مادام العمر است و هنوز در هیچ کجای دنیا درمانی قطعی برای آن وجود ندارد و تنها می توان شرایطی را فراهم آورد که کودک مبتلا به اوتیسم زندگی بهتری داشته باشد. اصطلاح طیف اوتیسم به این دلیل به کار برده می شود که نشانه های اختلال، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و همه ی افراد مبتلا، همه ی نشانه ها را از خود نشان نمی دهند و همچنین در شدت علائم نیز با هم تفاوت هایی دارند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه کودکان استثنایی کلیک کنید.
اوتیسم را می توان در دو سالگی از روی علائم تشخیص گذاری قطعی کرد هرچند که در بسیاری از مواقع علائم قبل از دو سالگی نیز بروز می کنند و تشخیص زودهنگام بستگی به دقت و هشیاری والدین دارد. نکته ای که قابل تامل است، توجه والدین به شاخص های رشدی در مقطع زمانی مشخص شده است. کودکان در بازه ی سنی مشخصی به توانایی هایی دست پیدا می کنند. گرچه تفاوت های فردی نیز بسیار تاثیر گذارند اما توجه به بعضی تاخیرات رشدی می تواند نشان دهنده ی وجود یک مشکل در سیستم رشدی عصبی کودک باشد که اوتیسم نیز یکی از این مشکلات است.  

نشانه های اولیه اوتیسم

اوتیسم در سنین مختلف، نشانه های مختلفی دارد. شما میتوانید با مطالعه برخی از این نشانه ها و دقت به رفتار های کودک خود، دریابید که فرزندتان مبتلا به اوتیسم میباشد یا نه.

در کودکان زیر یک سال

  • کودک تا سن 4 ماهگی غان و غون نکند.
  • لبخند اجتماعی تا سن 5 ماهگی نمایان نشود.
  • کودک تا 6 ماهگی نخندد. چرا که خنده یکی از روش های برقراری ارتباط و منتقل کردن احساس لذت از طرف کودک به اطرافیان است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه روانشناسی کودک کلیک کنید.
  • کودک علاقه ای به بازی های کودکانه و متناسب با سن خود نشان ندهد.
  • کودک تا سن 12 ماهگی نسبت به اسم خود واکنشی نشان نداده و خنثی باشد.
  • از محیط های شلوغ و پر سر و صدا اجتناب کند.
  • هنگام گریه کردن و ناراحتی، برای آرام شدن به دنبال پدر و مادر خود نگردد.
  • کودک از برقراری تماس چشمی با اطرافیان خودداری کند.

در کودکان یک تا دو سال

  • عدم رشد مهارت های زبانی و توانایی گفتن واژگان ساده مانند ماما و بابا در حدود یک سالگی و نیز جمله های ساده در دو سالگی. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه رشد شناختی کودک کلیک کنید.
  • نداشتن علاقه به بازی کردن با دیگر کودکان و همسالان خود
  • وجود حرکات قالبی و کلیشه ای مانند ضربه زدن های مکرر یا تکان دادن و چرخاندن مکرر بدن خود یا اشیا
  • عدم تقلید از رفتار های بزرگسالان
  • عدم انجام بازی های وانمودی همانند سایر همسالان خود
  • انجام حرکات غیر معمول با انگشتان دست ها یا با بدن
  • علاقه نشان دادن زیاد به انجام فعالیتی خاص، بطوریکه نمی توانند توجه و تمرکز خود را از آن فعالیت برداشته و به فعالیت دیگری مشغول کنند
  • به هنگام گریه کردن، پدر و مادر در آرام کردنشان نا موفق هستند.
  • واکنش های غیر معمول به صداها و بو ها و نور

 افسردگی در کودکان اوتیسم

افسردگی در کودکان

علائم افسردگی در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. همین تفاوت گاهی سبب ناشناخته ماندن اختلال در کودکان شده در نتیجه برای درمان نیز اقدام نمی شود. چرا که گاهی تغییرات خلقی به تغییرات طبیعی مربوط به رشد کودکان نسبت داده می شوند و یا با آن اشتباه گرفته می شود.
حدود 3 درصد از کودکان و 8 درصد از نوجوانان درایالات متحده به افسردگی مبتلا هستند. افسردگی در کودکان زیر 10 سال پسر بیشتر بوده و این آمار با رسیدن به حدود سنین 16 سالگی، در دختران بیشتر می شود. افسردگی در کودکان می تواند با اختلالاتی همچون اختلال نقص توجه-بیش فعالی، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلالات طیف اوتیسم، اختلال سلوک و... همراه باشد.
علت افسردگی در کودکان همچون افراد بالغ می تواند ناشی از عوامل مرتبط با سلامت جسمی، حوادث زندگی، مسائل و مشکلات خانوادگی، دارا بودن زمینه ی ارثی،  سوءمصرف الکل یا مواد مخدر و اختلالات بیوشیمیایی ناشی شود. افسردگی یک اختلال گذرا نبوده و معمولا نیاز به درمان دارد.

افسردگی در کودکان مبتلا به اوتیسم

افسردگی در حدود 7 درصد از کودکان و 26 درصد از بزرگسالان دارای اختلال طیف اوتیسم را تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که این بیماری در حدود 2 درصد از کودکان و 7 درصد از بزرگسالان غیر اوتیستیک را درگیر می کند. میزان افسردگی برای مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم با افزایش سن و نقایص ذهنی افزایش می یابد. از علائم این اختلال در افراد دارای اختلال طیف اوتیسم می توان به از دست دادن علاقه به اموری که پیش از این روال و روتین زندگی فرد بوده است، عدم رسیدگی به وضعیت بهداشتی، احساس خستگی و بی حالی و غم شدید و گریه های مکرر اشاره نمود.
در حالت شدید در بزرگسالان نیز می توان به افکار مکرر در مورد مرگ و یا خودکشی اشاره کرد. درمان این اختلال در افراد دارای اختلال طیف اوتیسم شامل درمان های شناختی و داروهای ضد افسردگی است.  

علائم افسردگی در کودکان مبتلا به اوتیسم

کودکان اوتیسمی که مبتلا به افسردگی هستند معمولا همان علائم افسردگی در کودکان عادی را از خود نشان می دهند. علایمی همچون تحریک پذیری و عصبانیت، انزوا و گوشه گیری، احساس ناراحتی و ناامیدی، تغییرات اشتها (افزایش یا کاهش اشتها)، تغییرات خواب (بی خوابی یا پر خوابی)، فریاد یا گریه با صدای بلند، دشواری در تمرکز، کاهش انرژی و خستگی مداوم، درد های جسمانی مانند سردرد یا دل درد که پاسخ به درمان نمی دهند، افکار مرگ و خودکشی و... برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید. سایر علایمی که در کودکان افسرده ی مبتلا به اوتیسم دیده می شود نیز شامل:

  • انجام رفتار های شدیدا اجباری و تکراری
  • داشتن احساس خشم و پرخاشگری بیشتر از حد معمول
  • کج خلقی، بهانه گیری و آشفتگی
  • خود جرحی و صدمه زدن به خود
  • صحبت هایی با مضمون خودکشی یا آسیب زدن به خود
  • دشواری هرچه بیشتر در انجام تکالیف در موقعیت ها و محیط های متفاوت

 

علل ابتلا به افسردگی در کودکان اوتیسم

باید بدانیم کودکانی که مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم هستند بیش تر از همسالان عادی خود در معرض ابتلا به افسردگی اند. این قضیه می تواند ناشی از دلایل زیر باشد:

  • وقتی که این کودکان برای نخستین بار متوجه تفاوت های خود با همسالانشان می شوند ممکن است دچار احساس سرخوردگی شوند.
  • سطح اضطراب در کودکان اوتیسم بالاتر از دیگر کودکان است.
  • آن ها تحمل فشار ها و انتظارات علمی در مدرسه را ندارند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
  • درک مقررات و انتظارات اجتماعی برای آن ها سخت است. چرا که احساس همدلی پایین تری دارند.
  • آن ها در یافتن دوست مناسب نیز دچار مشکل می شوند. غالبا همسالان تمایلی به دوست شدن با این افراد ندارند.
  • وجود چنین مشکلاتی در زندگی اجتماعی باعث منزوی شدن این افراد شده که خود خطر ابتلا به افسردگی را بالا می برد.

 افسردگی در کودکان اوتیسم

درمان افسردگی در کودکان اوتیسم

افسردگی در کودکان مبتلا به اوتیسم، شایع است. تعدادی از راهکارها برای بهبود کودکتان وجود دارد که می توانید آن ها را یاد گرفته و در خانه انجام بدهید. اما اگر واقعا نگران فرزندتان هستید و می خواهید که برای بهبود حالش اقدام موثر تری انجام دهید بهتر است که به یک روانشناس مراجعه کنید.
اولین قدم برای کمک به فرزندتان، اطمینان پیدا کردن از وجود افسردگی است. برای این کار در صورتی که احساس کردید رفتار هایش نسبت به قبل تغییراتی داشته، می توانید این قضیه را با دیگر اطرافیان کودک مانند معلمان او مطرح کرده و ببینید آیا در محیط های دیگر مانند مدرسه نیز کودک دچار تغییرات خلقی و رفتاری شده است یا خیر. همچنین برای تشخیص افسردگی در کودک مبتلا به اوتیسم خود، به یک درمانگر متخصص در حوزه ی کودکان اوتیسم مراجعه کرده و از او کمک بخواهید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان افسردگی کلیک کنید.

1-روش کارآگاهان اندیشه

گاهی اوقات ممکن است شما متوجه شوید که کودکتان روی افکار منفی تمرکز می کند. مثلا افکاری با این محتوا که کسی من را دوست ندارد. در این صورت برای درمان افسردگی کودک خود، وظیفه ی شما این است که به او یاد دهید همچون یک کارآگاه، صحت اندیشه های خود را ردیابی کند. این کار باعث می شود که او به حقایقی در رابطه با افکار خود دست یابد. تعدادی از این حقایق ممکن است تایید کننده ی افکارش باشند و تعدادی از آن ها نیز افکارش را رد می کنند. آن گاه از او می خواهید که این حقایق را باهم مقایسه کرده و افکار خود را اصلاح کند.
مثلا از کودک خود می خواهید که یک لیست تهیه کرده و اسامی کسانی که او را دوست دارند در آن بنویسد. سپس لیست دیگری درست کرده و اسامی کسانی که فکر می کند او را دوست ندارند در آن می نویسد. سپس از او می خواهید که با خود فکرکند و دلیل این افکار را جلوی اسم هر کس بنویسد. مثلا «مادرم مرا دوست دارد زیرا او با من مهربان است» و در طرف مقابل هم دلیل دوست داشته نشدنش را بنویسد. مثلا « علیرضا من را دوست ندارد و دوست صمیمی من نیست زیرا او با من بازی نمی کند».
از او بپرسید که چرا علیرضا با او بازی نمی کند؟ آیا تا به حال از او خواسته ای تا با هم بازی کنید؟ پاسخ او به شما چه بوده است؟ و در نهایت حتی اگر کودک مطمئن شود که برخی از افراد او را دوست ندارند، اما می تواند متقاعد شود که همیشه و همه ی افراد این گونه نیستند و عده ی زیادی از اطرافیانش هستند که او را خیلی زیاد دوست دارند. پس این گزاره که هیچکس مرا دوست ندارد، اصلا صحیح نیست.

2-تصور بدترین اتفاق

یکی دیگر از روش های درمان شناختی در کودکان افسرده ی اوتیستیک، این است که هر گاه کودکتان افکار منفی در ذهن داشت از او بپرسید که بدترین اتفاق مربوط به قضیه ای که ناراحتش کرده چیست؟ آن گاه می توانید با او در این باره که آیا واقعا این اتفاق بدترین اتفاق ممکن است یا در واقع آنقدر ها هم مهم نیست و فقط او این اتفاق را در ذهن خودش بزرگ و فاجعه آمیز کرده است، صحبت کنید.

3-دارو درمانی

در صورتی که مشکل افسردگی در کودک شما حاد بوده یا مزمن شده باشد، بنا به تشخیص روانپزشک ممکن است نیاز باشد که کودکتان برای مدتی دارو های ضد افسردگی مصرف کرده و در کنار آن به رواندرمانگر مراجعه کند. زیرا به طور کلی در درمان اختلالات پیچیده ی روانشناختی، ترکیب روان درمانی و دارو درمانی می تواند نتایج مثبت و خوبی را به همراه داشته باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه دارو درمانی روانی کلیک کنید.  

سخن آخر

به خاطر داشته باشید که تشخیص زودهنگام مشکل، خود باعث می شود که مسیر درمان یا بهبود کوتاه تر و آسان تر شود. برای تشخیص قطعی اختلالاتی چون اوتیسم در کودکان و یا اختلالات همراه با آن، نیاز به مراجعه ی زود هنگام به روانپزشک و روانشناس هست تا اقدامات لازم برای کودکتان هرچه سریع تر در دستور کار قرار بگیرد. اگر شما هم در راستای این موضوع مسئله ای دارید می توانید از مشاوران و روانشناسان در این مورد کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*