علت مشق ننوشتن بچه ها و تکنیک هایی ساده برای تمایل کودک به تکالیف

برای بسیاری از والدین علت مشق ننوشتن بچه ها یک سوال اساسی است. برخی از بچه ها از انجام تکالیف خودداری می کنند. برخی ادعا می کنند که مشقی برای نوشتن ندارند اما بعد در طول سال والدین متوجه می شوند که کار آن ها انجام نشده است. دلایل مختلفی برای مشق ننوشتن بچه ها وجود دارد از جمله عدم تمرکز کافی در خانه و محل استراحت قلمداد کردن خانه. برای تشویق بچه ها برای مشق نوشتن راه های مختلفی وجود دارد که می توانید جنگ هر روزه را به تعهد و مسیولیت پذیری شخصی بچه ها تبدیل کنید. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه با مشاوره تحصیلی مشورت نمایید.  

علت مشق ننوشتن بچه ها

به این موضوع دقت کنید. وقتی فرزند شما در مدرسه حضور دارد در کلاسی است که در آن محرک زیادی برای حواس‌پرتی وجود ندارد. یادگیری، ساختار یافته و سازماندهی شده است و همه دانش آموزان بر روی یک چیز متمرکز هستند. اما وقتی فرزند شما به خانه می‌آید مغز او روی حالت «وقت آزاد» کلیک می‌کند. در ذهن آن ها خانه مکانی برای استراحت، صرف میان وعده، گوش دادن به موسیقی و بازی های کامپیوتری است. بچه ها به خانه به عنوان مکانی برای انجام تکالیف مدرسه نگاه نمی کنند. بنابراین تمرکز کردن در خانه برای بچه ها سخت است.
اگر مشکلات تکلیفی که تجربه می کنید بخشی از یک الگوی بزرگتر رفتار و ارتباط عملی باشد، کودک برای به دست آوردن قدرت علیه شما مقاومت می کند. آن ها قصد دارند کاری را که خود می خواهند زمانی که خود می خواهند انجام دهند و بحث بر سر انجام تکالیف فقط به میدان جنگ تبدیل می شود و مانند هر میدان جنگ دیگری، والدین می توانند از تاکتیک هایی استفاده کنند که یا به شکست یا به موفقیت بیانجامد.برای آشنایی با مشکلات مرتبط با تکالیف مدرسه کلیک کنید.
صرف نظر از این که چرا بچه ها مشق و تکالیف خود را انجام نمی دهد بهتر است بدانید که نتیجه دعوا بر سر آن برای هر دوی شما باخت خواهد بود. شما در نهایت ناامید، عصبانی و خسته خواهید شد و فرزند راه دیگری برای فشردن نقاط اسیب پذیر شما برای قدرت نمایی پیدا خواهد کرد. بدتر از آن اینکه آن ها از مدرسه و یادگیری متنفر خواهند شد.

1-طولانی شدن تکلیف علت مشق ننوشتن بچه ها

در مطالعه ای که روی بیش از ۷۰۰۰ دانش آموز با میانگین سن سیزده سال انجام شد پرسشنامه ها نشان داد وقتی بیش از ۶۰ دقیقه برای انجام تکالیف زمان صرف می شود دانش آموزان به دوره مقاومت می رسند. علاوه بر این بر اساس آزمون‌های استاندارد‌، نوشتن بیش از ۶۰ دقیقه تکلیف تأثیر معنی‌داری بر نمرات آزمون نداشت. بر همین اساس زمان بر بودن و طولانی شدن زمان انجام تکلیف یکی از دلایل مشق ننوشتن بچه ها می باشد.
نکته آموزشی این است که از دانش آموزان بخواهید مدت زمان انجام تکالیف را برای یک هفته ثبت کنند. از زمان ثبت شده برای مذاکره در مورد زمان هدف برای تکمیل تکالیف روزانه استفاده کنید. همانطور که یک چارچوب زمانی قابل قبول ایجاد می شود دانش آموز اجازه می یابد تا بیشتر روی مشق و تکلیف و مهارت نوشتن تمرکز کند.

2-درک ناکافی علت مشق ننوشتن بچه ها

دانش آموزان به اشتباه معتقدند که تکالیف فقط ارزش تحصیلی دارند. در مطالعه‌ای روی ۲۵ معلم، مصاحبه‌ها نشان داد که استفاده معلمان از تکالیف فراتر از تمرین سنتی محتوای آکادمیک است. به عنوان مثال ۷۵٪ از این معلمان تکالیف را به عنوان یک ابزار برای اندازه گیری انگیزه یادگیری، اعتماد به نفس و افزایش مسئولیت پذیری کودکان گزارش می کنند.
نکته آموزشی این است که با دانش آموزان در مورد اهداف متعدد از ارائه تکالیف صحبت کنید. نشان دهید که چگونه تکالیف هم فواید کوتاه مدت (تأثیر بر نمره ترم) و هم فواید بلند مدت دارند (افزایش مهارت های زندگی). مزایای خاص تکالیف درازمدت که دانش آموزان ممکن است از آن ها بی اطلاع باشند شامل مواردی مانند سازماندهی، مدیریت زمان و تعیین هدف می شود.

3-یکسان بودن تکلیف برای همه

در مطالعه ای بر روی ۱۱۲ دانشجوی کارشناسی شیمی، یادگیرندگان علاقه خود را به انواع مختلف انجام تکالیف اعلام کردند. به عنوان مثال ۶۲٪ از دانش آموزان از تکالیف آنلاین راضی هستند. این فرمت بازخورد فوری ارائه داده و اجازه چندین بار تلاش را می دهد در حالی که فقط ۴۱٪ دانشجویان از تکالیف کاغذی سنتی راضی بودند. نکته این علت در این است که سبک یادگیری دانش آموزان بهتر است با استفاده از فهرست های یادگیری آن ها ارزیابی شود و با در نظر گرفتن علاقه دانش آموزان و اولویت های یادگیری، تکالیف را متمایز کنید. برای آشنایی بیشتر مطالعه مقاله اختلال نوشتن پیشنهاد می شود.

4-عدم ارائه بازخورد علت مشق ننوشتن بچه ها

تصدیق تلاش برای تکالیف مهم است. یک نظرسنجی از هزار دانش آموز نشان می دهد که یادگیرندگان برای تلاش و تکمیل تکالیف در مقایسه با صرفا انجام تکالیف، احساس به رسمیت شناخته شدن می کنند. همچنین دانش‌آموزان به‌خاطر تلاش‌های خود برای انجام تکالیف تمایل به تمجید شنیدن دارند. در مطالعه‌ای بر روی ۱۸۰ دانشجوی کارشناسی تقریباً نیمی از فراگیران موافق بودند که تشخیص معلم مبنی بر انجام کار خوب برای آن ها مهم است.
بنابراین بهتر است ارزیابی تکالیف را گسترش دهید تا امتیازات تکمیل تکلیف را در بر بگیرد. علاوه بر این بازخورد دادن به تکالیف را در برنامه های درسی قرار دهید. یک مثال این است که به دانش آموزان فرصت دهید تا تکالیف خود را با همسالان خود مقایسه کنند. دانش آموزان می توانند پاسخ ها را در حین دریافت بازخورد تصحیح یا تغییر دهند.

5-بی ارزشی تکالیف در ارزیابی

انتظار دانش آموزان از تکالیف این است که آن ها را برای ارزیابی آماده کند. زمانی که این انتظار مورد بررسی قرار گرفت ۸۵ درصد از دانش‌آموزان گزارش دادند که اگر از مطالب انجام شده در آزمون‌ها استفاده شود تکالیف بیشتری را تکمیل خواهند کرد. به دانش‌آموزان اجازه دهید تا در هر واحد یک سؤال مرتبط با تکلیف را که می‌خواهند در آزمون به آن پاسخ دهند انتخاب کنند. انتخاب‌های دانش‌آموز را در یک کاسه قرعه‌کشی قرار دهید و ۲ تا ۳ پاسخ آن‌ها را برای گنجاندن در هر ارزیابی انتخاب کنید.

6-عدم وجود برنامه مشخص علت مشق ننوشتن بچه ها

جای تعجب نیست که تدارک برنامه برای انجام تکالیف، احتمال تکمیل تکالیف را افزایش می دهد. در مصاحبه با دانش‌آموزان کلاس نهم ۴۳ درصد از دانش‌آموزانی که تمام تکالیف خود را به پایان رسانده بودند آن هایی بودند که برنامه داشتند. برنامه تکالیف آن ها شامل زمان مورد نیاز برای مشق نوشتن، رعایت مهلت‌های استراحت و سپس پیروی از روال‌های تکمیل روزانه بود. به طور شگفت انگیزی دانش آموزان با برنامه، علی رغم بیزاری از تکلیف آن ها را کامل انجام می دهند.
به دانش آموزان کمک کنید تا یک برنامه ریزی مشخص داشته باشند. برای مثال می‌ توانید نمونه‌هایی را نشان دهید. الگوهایی را برای فهرست کارهای خانه ارائه دهید یا دانش‌آموزان را با تنظیم برنامه‌های گوشی های همراه که به استفاده از روش‌های برنامه‌ ریزی تکالیف کمک می‌کنند به چالش بکشید.برای آشنایی با برنامه ریزی مطلوب درسی کلیک کنید.  

چند پیشنهاد برای تمایل کودک به تکالیف

بخش عمده ای از واداشتن فرزند شما به انجام تکالیف در تلاش برای ایجاد سیستمی نهفته است که کودک شما متوجه شود تکالیف بخشی منظم از زندگی خانگی است. هنگامی که آن ها این امر را پذیرفته باشند شما نیمی از نبرد را برده اید. بر این اساس اولین نکته برای ترغیب بچه ها به مشق نوشتن، راه اندازی این سیستم است. اگر سیستم را به درستی پیاده کنید همه چیز در جای خود قرار می گیرد. در این رابطه مطالعه مقاله روش صحیح درس خواندن پیشنهاد می شود.
این سیستم را زمانی که اوضاع آرام و خوب پیش می‌رود و نه در زمان مشاجره، با فرزندان راه‌اندازی کنید. به آن ها بگویید از هفته آینده با انجام تکالیف درسی که باعث می شود اوضاع برای همه بهتر شود، وضعیت متفاوتی را تجربه خواهید کرد. سپس سیستم را توضیح دهید. متوجه خواهید شد که این سیستم زندگی شما را به عنوان والد کودکی که تا دیروز مشق نمی نوشت آسان تر کرده و شما را به یک والد موثرتر تبدیل می کند. از طرفی به فرزند کمک می کند تا کار و مسئولیت شخصی خود را بدون درگیری و ایجاد بحث و جدل انجام دهد. هنگامی که فرزند شما کار خود را انجام می دهد احتمال موفقیت او بیشتر است و هیچ چیز بیشتر از موفقیت انگیزه ایجاد نمی کند. از ترفند های افزایش مسئولیت پذیری کودکان استفاده نمایید.

1-شب را برای تکالیف اختصاص دهید

وقتی بچه‌ها از مدرسه به خانه می‌آیند باید برای آن شب یک ساختار و برنامه مشخص تنظیم شده باشد. توصیه این است که برنامه را بنویسید و آن را در یخچال یا در یک مکان مرکزی خانه قرار دهید. بچه ها باید بدانند که زمانی برای غذا خوردن، زمانی برای انجام تکالیف و همچنین زمانی هم برای اوقات فراغت و آزاد وجود دارد. به یاد داشته باشید اوقات فراغت پس از انجام تکالیف شروع می شود.

2-علت مشق ننوشتن بچه ها | حفظ ارامش خانه

زمان مشق نوشتن باید یک زمان آرام در خانه وجود داشته باشد. خواهر و برادرها نباید در اتاق کناری در حال تماشای تلویزیون یا انجام بازی های رایانه ای باشند. کل ایده این است که عوامل حواس پرتی حذف شوند. پیامی که به فرزند می‌دهید این است که به هر حال قرار نیست کاری انجام دهی، پس می‌توانی با دقت و صبوری به تکالیف خود رسیدگی کنی.
حتی اگر کودک شما برخی از شب ها مشقی برای نوشتن نداشته باشد، باز هم زمان مختص تکالیف باید به معنای نداشتن تلفن و وسایل الکترونیکی باشد. در عوض، کودک شما می‌تواند در اتاق خود کتاب یا مجله بخواند یا روی تکالیف طولانی‌مدت کار کند. رعایت مداوم ساختار زمان تکالیف برای القای عادت تکلیف نوشتن مهم است. آرامش محیط برای انجام تکلیف مهم است.

3-علت مشق ننوشتن بچه ها | ایجاد عادت4

نوشتن عادت تکالیف بعد از ساعات مدرسه که معمولا عصرها و شب ها را شامل می شود بهتر است از وقتی بچه ها کوچک هستند شروع شود. اگر فرزندان کوچک‌تر هستند و هنوز تکلیف و مشق نگرفته‌اند هر شب زمان آرامی را به مطالعه کردن کودک اختصاص دهید یا برخی از انواع یادگیری را در نظر بگیرید که انجام دهد. انجام این شیوه به کودکان کمک می کند بفهمند که زمان استراحت و مطالعه در شب، درست مانند کارهای روزمره بخشی از زندگی شبانه در خانه است. این عادت با شروع تکالیف واقعی کودک در مدرسه نتیجه خوبی خواهد داد. در این رابطه مطالعه مقاله چگونه عادت بسازیم پیشنهاد می شود.

4-ایجاد فضای اختصاصی برای تکلیف

فرستادن بچه ها به اتاق شخصی برای انجام تکالیف یک اشتباه است. بسیاری از کودکان برای تمرکز و نظم به حضور شما نیاز دارند و آن ها باید از چیزهایی که در اتاق خود می تواند حواس پرتی ایجاد کند دور باشند. با این حال هر والدی کودک خود را بهتر می شناسد. اگر فکر می‌کنید در اتاق خود کارآمد نیستند اصرار کنید که روی میز آشپزخانه یا اتاق دیگری کار کنند که بتوانید آن ها را زیر نظر داشته و حواس‌پرتی کمتری به وجود بیاید.
اگر آن ها در اتاق خود تکالیف خود را انجام می دهند درب اتاق باید باز باشد و شما هر از گاهی اوضاع را چک کنید. تلفن و لپ تاپ را بردارید و وسایل الکترونیکی را در زمان انجام تکالیف خاموش نگه دارید. به طور خلاصه هدف این است که از شر تمام مسائل وسوسه انگیز و حواس پرتی خلاص شوید. از راه های افزایش تمرکز پیروی کنید.

5-علت مشق ننوشتن بچه ها | استراحت بین تکالیف

بسیاری از بچه‌ها در نیمه راه مشق نوشتن و مطالعه خسته می‌شوند و این زمانی است که شروع به کژرفتاری می‌کنند. اگر فرزند شما یک ساعت تکالیف خود را انجام می دهد از او بخواهید هر نیم ساعت یک بار ۵ دقیقه استراحت کند تا بتواند بلند شود. یک میان وعده بخورد و پاهایش را حرکت دهد. اما اجازه ندهید وسایل الکترونیکی در طول استراحت نیز وجود داشته باشد. وسایل الکترونیکی بیش از حد حواس‌ کودک را از درس و مشق پرت کرده و به خود جلب می کند. زمان استراحت را زیر نظر داشته باشید و مطمئن شوید که کودک به سرعت به سر کار باز می گردد.

6-کمک به کودک برای شروع کردن تکالیف

برخی از بچه ها برای شروع تکالیف و متمرکز شدن مشکل دارند. آن ها ممکن است درمانده شوند یا شک داشته باشند که از کجا شروع کنند و این کار را برای آن ها سخت می کند. مفهومی وجود دارد به نام کمک با مانع. اگر کودکی دارید که برای شروع کار مشکل دارد پنج دقیقه اول را با او بگذرانید تا با هم از موانع اول عبور کنید. به طور مثال در اولین مسئله ریاضی به آن ها کمک کنید و سپس با سوال کردن مطمئن شوید که نحوه انجام تکلیف را درک می کند. در این رابطه مطالعه مقاله اختلال یادگیری ریاضیات پیشنهاد می شود.
برای بسیاری از کودکانی که آهسته شروع می کنند کمک با مانع بسیار موثر است. این بدان معنا نیست که شما تکالیف آن ها را برای آن ها انجام می دهید بلکه این فقط کمکی اضافی است برای اینکه آن‌ها به تنهایی پیش بروند.
به یاد داشته باشید که فرزند شما تکالیف مدرسه را به عنوان یک تکلیف مدرسه انجام می دهد. معلم در نهایت قاضی خوب یا بد برای تشخیص درست یا نادرست بودن کار خواهد بود. شما مسئول مشق های کودک نیستید. وظیفه شما راهنمایی فرزند است. شما همیشه می توانید پیشنهاداتی را ارائه دهید اما در نهایت این وظیفه فرزند شماست که تکالیف خود را انجام دهد و این وظیفه معلم است که به آن ها نمره دهد. عدم تمایل به نوشتن تکلیف یکی از علل فرار از مدرسه است.

7-معلمان و تکالیف را بشناسید

با معلمان فرزند خود روابط خوبی برقرار کنید. در آغاز سال تحصیلی با معلمان ملاقات کنید و در طول سال با آن ها در تماس باشید. چنانچه مشکلی در روند تحصیلی یا رفتاری کودک بروز کند ارتباط شما با معلمین کمک زیادی به مدیریت اوضاع می کند. اگر فرزند شما مشکلی دارد هر هفته با معلمانش در ارتباط باشید.
اگر کار خود را به موقع تحویل نمی دهند از معلمان بخواهید تکالیفی را که انجام نداده اند برای شما ارسال کنند. بسیاری از مدارس تکالیف آنلاین دارند که کمک بزرگی برای والدین است. نکته اصلی این است که شما می خواهید فرزند را به خاطر انجام کارهای مدرسه مسئول بدانید و تنها در صورتی می توانید این کار را انجام دهید که بدانید تکلیف او شامل چه کارهایی بوده است. برای آشنایی با نحوه آماده کردن کودک برای رفتن به مدرسه کلیک کنید.

8-پیگیری شرایط کودک در صورت ابتلا به نوعی از اختلال یادگیری

اگر فکر می کنید مکن است دلیل مشق ننوشتن و یا عدم علاقه و انگیزه او برای انجام تکالیف به خاطر داشتن مشکلات مهم تری است مانند اینکه کودک اختلال یادگیری داشته باشد نیاز به کمک حرفه ای درمانگر خواهید داشت. گاهی اوقات از بچه‌ها انتظار می‌رود تکالیف سختی انجام دهند و در این صورت کودک با مشکل مواجه می شود. اگر فرزند شما شرایط سختی دارد با معلم او صحبت کنید.
از او بپرسید که آیا مشکلات جاری برای کودکی به سن فرزند شما در این زمینه معمول و رایج است یا خیر. در برخی موارد معلم انجام مشاوره کودک را توصیه می کند تا ببیند آیا فرزند شما ناتوانی یادگیری دارد یا خیر. در حالی که شنیدن این موضوع به عنوان والدین ممکن است سخت باشد مهم است که مشکل را بپذیرید تا بتوانید روش های درمانی لازم را در پیش بگیرید. اگر معلوم شد که فرزند شما ناتوانی یادگیری دارد یک برنامه آموزشی فردی (آی ای پی) را با مشاور مدرسه تنظیم کنید.  

سخن آخر

بیشتر بچه‌ها از مشق نوشتن گریزانند و با اکراه تکالیف را انجام می دهند. برای بعضی‌ها این کار بیش از دیگران مشکل است. کودکان قدرت و توانایی های متفاوتی دارند و در حالی که برخی ممکن است هرگز دانش آموزان ممتازی نباشند می توانند کارگران بزرگ، هنرمندان با استعداد یا مدیران متفکری باشند. والدین سعی می کنند فرزندان را طوری تربیت کنند که در قبال تکالیف خود مسئول و پاسخگو باشند.
سعی می کنند از دعوای هر شب با آن ها بر سر مشق نوشتن اجتناب کنند. اما همیشه اوضاع به شکل مطلوب پیش نمی رود. زندگی آسان‌تر می‌شد اگر همه بچه‌ها دانش‌آموزان خودانگیخته‌ای بودند که وقتی به خانه می‌آمدند می‌نشستند و بدون اینکه از آن ها خواسته شود تکالیف خود را بررسی می‌کردند و مشق ها را می نوشتند. اما واقعیت به ندرت چنین است. بنابراین شما باید سیستمی پیاده کنید که برای فرزند شما مناسب ترین باشد. در صورت نیاز به اطلاعات تکمیلی از مشاوره روانشناسی راهنمایی بخواهید.