بیماری های قابل انتقال از مقعد | 5 بیماری قابل انتقال از راه رابطه مقعدی

خوشحال می شویم برای دیدن ویدیوهای مرتبط با بیماری های قابل انتقال از مقعد پیج اینستاگرام دکتر فرزاد طباطبایی را دنبال کنید.

بیماری های قابل انتقال از مقعد یکی از عواملی است که زوجین را از داشتن چنین رابطه‌ای باز می‌دارد. اما برخی با وجود تمام خطرات، باز هم برای ارضای میل جنسی خود رابطه مقعدی برقرار می‌کنند. شاید در فرهنگ‌ها و جوامع مختلف علت تمایل به رابطه مقعدی تفاوت داشته باشد، اما از نظر پزشکی و بهداشتی دلایل منع آن یکسان است. بیماری های قابل انتقال از رابطه مقعدی معمولا مربوط به باکتری و میکروب‌های موجود در ناحیه مقعد و سپس عضلات و بافت مقعد است. برخی از این بیماری‌ها قابل درمان نبوده و می‌تواند موجب مرگ فرد شود. با آگاهی کامل از عوارض و بیماری‌های ناشی از رابطه مقعی می‌توانید تا حد امکان از بروز آن‌ها پیشگیری کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رابطه مقعدی و جوانب مختلف جسمانی و روانی آن کلیک کنید.

رابطه مقعدی

رابطه جنسی مقعدی اصطلاحی است که برای هر گونه فعالیت جنسی که مقعد را درگیر می کند استفاده می شود. همیشه شامل آمیزش مقعدی نمی شود. مقعد پر از پایانه های عصبی است که آن را بسیار حساس می کند و بسیاری از مردم رابطه مقعدی را لذت بخش می دانند. تخمین زده می شود که 90 درصد از مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند و 5 تا 10 درصد از زنان فعال جنسی، مقاربت مقعدی دارند. برخی از مردان و زنان از رابطه مقعدی لذت می برند و برخی دیگر نه.

انواع دیگر رابطه جنسی مقعدی شامل لمس مقعد با دست، انگشتان یا دهان است. از آنجایی که مقعد زن به دستگاه تناسلی او متصل نیست، زن نمی تواند از رابطه مقعدی باردار شود. مانند رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، رابطه مقعدی محافظت نشده مقعدی نیز طرفین را در معرض خطر بسیاری از عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، تبخال، هپاتیت، انگل های روده ای، HIV، HPV و سیفلیس قرار می دهد. برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های مقعدی از لاتکس یا کاندوم داخلی در طول مقاربت مقعدی استفاده کنید. برای کاهش خطر عفونت هنگام داشتن انواع دیگر رابطه جنسی مقعدی از سدهای Sheer Glyde یا سایر ابزارهای پلاستیکی استفاده کنید.

عوارض جانبی رابطه مقعدی

به طور اختصاصی 3 عارضه جانبی عمده از طریق رابطه مقعدی چه برای زوجین و چه برای کسانی که گرایش به روابط همجنس خواهانه دارند را می‌توان بر شمرد:

1 – منتشر شدن STI‌ها

عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی مثل HIV یا ایدز، گونوره، کلامیدیا و تبخال (هرپس)، می‌تواند از طریق رابطه مقعدی انتقال پیدا کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری های مقاربتی کلیک کنید.

2 – هموروئید (بواسیر)

فشار در رابطه مقعدی می‌تواند باعث سوزش شدید در ناحیه مقعد شود. اما بعید است که باعث کش آمدن رگ‌های خونی ناحیه رکتوم یا سوراخ مقعد شود.

3 – سوراخ شدن کولون (روده بزرگ)

با اینکه احتمال آن کم است، اما دیده شده که دخول از مقعد در مواقعی می‌تواند باعث ایجاد سوراخ یا آسیب دیدن روده شود. سوراخ شدن روده بسیار خطرناک بوده و برای درمان نیاز به جراحی است. بنابراین اگر از ناحیه مقعد خونریزی شدید داشتید یا بعد از رابطه مقعدی، درد شکمی را تجربه کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتری در زمینه عوارض رابطه مقعدی کلیک کنید.

4- پارگی دیواره های داخلی مقعد

بافت داخل مقعد به خوبی پوست بیرون مقعد محافظت نمی شود. بافت خارجی ما دارای لایه هایی از سلول های مرده است که به عنوان یک سد محافظ در برابر عفونت عمل می کنند. بافت داخل مقعد این محافظت طبیعی را ندارد که آن را در برابر پاره شدن و گسترش عفونت آسیب‌پذیر می‌کند. استفاده از روان کننده ها می تواند کمک کننده باشد، اما به طور کامل از پارگی جلوگیری نمی کند.

بیماری های قابل انتقال از مقعد

بیماری های متعددی ممکن است در اثر حتی یک بار رابطه مقعدی بدون کاندوم اتفاق بیافتد. ابتلا به برخی از این بیماری‌ها قابل درمان نبوده و خطر نادیده گرفتن عوارض رابطه مقعدی را دو چندان می‌کند.

1. ایدز از جمله بیماری های قابل انتقال از مقعد

بر اساس آمار، انتقال ایدز از طریق رابطه مقعدی بالاترین درصد خطر انتقال را به خود اختصاص داده است. بنابراین روابط جنسی پر خطر مقعدی چه با همجنس چه با غیر همجنس، می‌تواند خطر ابتلا به ایدز را افزایش دهد. مطالعات نشان داده اند که مواجهه مقعدی پذیرا با HIV خطر بسیار بیشتری را برای شریک پذیرنده (معمولان زن) ایجاد می کند و حتی به لحاظ قدرت انتقال بیش از حالت واژینال است. 17 تا 18 برابر بیشتر. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بیماری ایدز کلیک کنید.

از آن جا که دیواره داخلی مقعد قابلیت جذب مستقیم مواد و انتقال آن به خون را دارد، انتقال HIV راحت‌تر رخ می‌دهد. همچنین به دلیل عدم انعطاف پذیری مقعد ممکن است پارگی و خراش‌ها، باعث انتقال ویروس شود. سر آلت مرد نیز می‌تواند دچار خراش‌های بسیار ریزی شود که در این صورت برای هر دو طرف احتمال مبتلا شدن وجود دارد.

2. ویروس HPV از بیماری های قابل انتقال از مقعد

زگیل تناسلی (HPV) از طریق میکروب‌های مقعد ایجاد و یا منتقل می‌شود که در صورت عدم درمان به بروز سرطان منجر می شود. زگیل تناسلی به خودی خود خطرناک نبوده و اغلب در اطراف ناحیه تناسلی پدید می‌آید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه زگیل تناسلی کلیک کنید.

3. عفونت کلامیدیا از جمله بیماری های قابل انتقال از مقعد

پیامدهای بیماری کلامیدیا شامل ترشحات اندام جنسی و سوزش ادرار در زنان و مردان می‌باشد. به علاوه در مردان باعث ورم بیضه‌ها نیز می‌شود. عفونت کلامیدیا در زنان با ایجاد بیماری التهاب لگن، منجر به ناباروری یا بارداری خارج از رحم می شود. ویروس کلامیدیا می‌تواند باعث سفت شدن سطح داخلی پلک، شکنندگی سطح بیرون قرنیه چشم و کوری شود. این بیماری شایع‌ترین عامل کوری در کشور‌های توسعه یافته است. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بارداری خارج از رحم کلیک کنید.

4. بی اختیاری مدفوع

ساختار دهانه مقعد به نحوی ساخته شده که فقط برای دفع و بیرون دادن مناسب است و برای جلوگیری از ورود باکتری‌های خطرناک، در مقابل نفوذ و دخول اشیا بیرونی مقاومت می‌کند. بنابراین ورود و خروج آلت در ناحیه مقعد، باعث آسیب دیدن اسفنکتر یا دهانه خروج مدفوع شده و می‌تواند به مرور زمان باعث بی اختیاری مدفوع و ترشحات ناشی از آن شود.

5. بیماری‌های روحی و روانی

رابطه جنسی از طریق مقعد، چه از نظر دینی چه روانشناختی، حتی در صورت رضایت و درخواست زن نیز توصیه نمی‌شود چرا که می‌تواند آسیب‌های روحی فراوانی برای او به همراه داشته باشد. همچنین مردان چون از این طریق نمی‌توانند همسر را به لذت برسانند و یا آن طور که باید توانایی جنسی خود را به رخ بکشند، دچار آسیب می‌شوند.

پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قابل انتقال از مقعد

بیماری های قابل انتقال از مقعد ممکن است هیچ علائمی نداشته و یا در مراحل اولیه بسیار خفیف به نظر برسند. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها علاوه بر پرهیز از برقراری رابطه مقعدی لازم است نکات بهداشتی را رعایت کرده و حتما از وسایل بهداشتی مانند کاندوم در رابطه جنسی استفاده کنید. در صورت مشاهده هر گونه زخم، ورم و زائده گوشتی در اطراف اندام تناسلی و یا دهان، از برقراری رابطه جنسی و تماس پوستی با شریک خود بپرهیزید. چرا که این بیماری‌ها قابل انتقال هستند. در صورتی که به طور مداوم رابطه مقعدی برقرار می‌کنید بهتر است در فواصل متعدد مورد معاینه پزشک قرار بگیرید.

سخن آخر

مقعد معمولاً روان کننده کافی برای نفوذ راحت تولید نمی کند. بنابراین استفاده از روان کننده بسیار مهم است. فقط از روان کننده های مبتنی بر آب با کاندوم های لاتکس استفاده کنید. به آرامی پیش بروید. اگر چیزی برای شما دردناک بود توقف کنید و به شریک خود بگویید که چه احساسی دارید و در چه صورتی راحت تر هستید. رابطه جنسی دردناک یا ناراحت کننده نباید ادامه یابد. همه رابطه مقعدی را دوست ندارند. بنابراین اگر این کار را نکنید از لحاظ میل و توانایی جنسی زیر سوال نمی روید. مشاوره جنسی به زوجین برای رسیدن به لذت جنسی خدمات روانشناسی ارائه می‌دهد.