رفتار با پسری که دوست دختر دارد چگونه باید باشد؟ یکی از جدیترین مسائلی که باعث اختلاف نظر والدین و فرزندان میشود، رابطه با جنس مخالف است. آنچه فرزندان بسیار عادی تلقی میکنند از نظر والدین زیر پا گذاشتن هنجارهای بسیاری است. عوامل مختلفی مانند بالا رفتن سن ازدواج، نیاز جنسی، کنجکاوی و... باعث میشود که پسرها به سمت ارتباط با جنس مخالف و داشتن دوست دختر تمایل داشته باشند. اما شما بهعنوان والدین هنگامی که پسرتان با یک دختر ارتباط دارد، چه وظیفهای دارید؟ تا چه حد میتوانید بر این موضوع تأثیرگذار باشید و نگذارید این مسئله باعث ارتباطهای پنهانی، فرارهای عاشقانه و مشکلات دیگر شود؟ در ادامه به بررسی بیشتر این سوالات و پاسخی برای آنان هستیم تا والدین بتوانند رفتار صحیح با فرزندشان را در این شرایط یاد بگیرند. همچنین توصیه می کنیم برای تاثیرگذاری بیشتر از مشاوره خانواده برای آشنایی با بهترین راهکارهای روانشناسی بهره ببرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مشاوره خانواده کلیک کنید.
در گذشته اعتقاد بر این بود که دختران و پسران، پس از رسیدن به سن بلوغ میبایست ازدواج کنند. این راهکار در کنار تمامی ویژگیهای مثبت و منفی، یک نکته را بهخوبی در نظر داشته است و آن این است که با پایان یافتن دوران بـلوغ پسران و دختران، نیاز به حضور یک نفر از جنس مخالف، در فرد ایجاد میشود. این نیاز باید همانند بسیاری از نیازهای دیگر انسان مورد توجه قرار بگیرد. در سراسر مثالها و ادبیات سالهای گذشته توجه به این مسئله، بهخوبی دیده میشود. همچنین عواقب بیتوجه بودن نسبت به این مسئله در فرزندان نیز، بهخوبی بیانشده است.
در دنیای امروزه دلایل مختلفی باعث شده تا ازدواج زودهنگام، به فراموشی سپرده شود. افزایش زمانی که فرزندان در خانه والدین، مشغول تحصیل و یا حرفهآموزی هستند، از مهمترین دلایل این تغییر است. پیامدهای منفی ازدواج زودهنگام و تمایل به انتخاب آگاهانه شریک زندگی نیز، از دلایل بالا رفتن سن ازدواج هستند.
بالا رفتن سن ازدواج، باعث شده تا فاصله زمانی زیادی میان احساس نیاز و انتخاب همسر ایجاد شود. درنتیجه فرد به دنبال راهی برای پر کردن این فاصله خواهد بود. متداولترین راهی که به ذهن نوجوانان و جوانان میرسد دوستی با فردی از جنس مخالف و داشتن دوست دختر است. در این راه رفتار با پسری که دوست دختر دارد از جانب والدین اهمیت بسیار دارد.
قانونی در روانشناسی بیان میکند که مواجهه با یک پدیده، باعث عادی جلوه کردن آن میشود. در مقابل، هرچقدر یک پدیده تازه باشد، کنجکاوی بیشتری را برمیانگیزد. وجود سیاستهای تربیتی سخت گیرانه در خانواده، باعث ایجاد کنجکاوی نسبت به جنس مخالف میشود. طرحهایی نظیر تفکیک جنسیتی مدارس نیز ازجمله مسائلی است که به این حساسیت دامن میزند. به دنبال ایجاد احساس کنجکاوی در افراد، روابط دختر و پسر در دوران نوجوانی شکل می گیرد و آن هابه دنبال برقراری ارتباط با جنس مخالف برمیآیند.
بسیاری از نوجوانان، بهجای دستیابی به یک هویت مستقل، صرفاً اخلاقیات والدین را درونی میکنند. آنها هرچه را خانواده خوب میداند، میپسندند. طبیعتا هرچه را خانواده نمیپسندد، آنها نیز کنار میگذارند. اگر از این نوجوانان دلیل اعتقاداتشان را بپرسید، غالبا دلیلی ندارند و دچار بـحران هویت می شوند. در صورتی که از آنها دلیلی بشنوید، این دلایل صرفاً تکرار هر چیزی است که خانواده عنوان کرده است.
از آسیبهای این دیدگاه، این است که در صورت محک خوردن اعتقادات، آنها توانایی دفاع از عقایدشان را ندارند. به دلیل شکل گیری هویت در نوجوانان عقاید آنان، بهمثابه نقشهای برای رفتار شان در اجتماع است. هنگامی که فرد عقایدش را از دست بدهد، نمیداند که چطور باید رفتار کند. بدتر اینکه، دلیلی برای انجام ندادن برخی رفتارها پیدا نمیکند.
این افراد هنگامیکه بهعنوان یک بزرگسال وارد جامعه میشوند، ابتکار عمل را از دست میدهند. آنها خود را در مقابل دیدگاههای مختلف بدون پشتوانه میبینند و ممکن است اعتقاداتشان بهکلی تغییر کند. ارتباط جوانان جنس مخالف در سطح اجتماع، اغلب به این دلیل است که آنها به ارزشهای خانواده پشت کردهاند.
اصلیترین عامل کشش افراد به سمت جنس مخالف، نیاز جنسی است. تمایل به برقراری رابــطه جنسی یک تمایل طبیعی پس از بلوغ در فرد است. اما باید در خصوص مدیریت نیاز های جنسی نوجوان اقداماتی انجام شود. حذف صورت مسئله هیچ گاه راه حل مناسبی نیست و می تواند منجر به بروز مشکلات جدی تری شود.
در هر خانواده نوع نگرش و دیدگاه های نسبت به مسائل متفاوت است. این امر در مورد سبک فرزندپروری نیز صدق می کند. در بعضی از خانوادهها، جایگاه والدین و فرزندان، کاملاً همتراز است. فرزندان خودشان برای زندگی تصمیمگیری میکنند. در مقابل چنین دیدگاهی، در بعضی خانوادهها، رابطه اعضا با یکدیگر، بهصورت سلسله مراتبی است. والدین بهجای فرزندانشان تصمیمگیری میکنند. هردوی این دیدگاهها، در کنترل ارتباطات فرزندان شکست خواهند خورد. در حالت اول به دلیل عدم محدودیت در آزادی فرزندان در خانواده، غالبا آن ها بدون مشورت تصمیم میگیرند. در دیدگاه دوم نیز، نارضایتی از وضع موجود، فرزندان را به محیط بیرون از خانه سوق میدهد که در نهایت تنها کاری که والدین میتوانند انجام دهند رفتار مناسب با پسری است که دوست دختر دارد.
پس از نیازهای بیولوژیک و امنیت، محبت جدیترین نیاز هر انسانی است. اگر فرزند شما، محبت را در خانه دریافت نکند، احتمالاً آن را بیرون از خانه و بهویژه با جنس مخالف تجربه خواهد کرد.
بسیاری از مواقع، به دلیل اهمیت نقش خانواده در ازدواج و معیارهای سخت گیرانه آن ها، ازدواج فرزندان به تعویق می افتد. گاهی اوقات خانوادهها بهطورکلی مخالف ازدواج فرزندشان هستند. این مسئله باعث میشود تا فرزندان به روابطی بیرون از چهارچوب ازدواج تمایل پیدا کنند و مشکلات خانوادگی شدت یابد.
هنگامی که از دهان فرزندتان و یا هر طریق دیگری متوجه آشنایی او با فردی شدید چه خواهید کرد؟ برخورد سهل گیرانه میتواند باعث پیشرفت این رابطه و بروز اتفاقات ناخوشایندی شود. رفتارهای تند نیز، صرفاً باعث ادامه یافتن پنهانی رابطه میشوند. اگر شما این بار ارتباط فرزندتان را به هم زدید، دفعه آینده چه خواهید کرد؟
نخستین گام در این شرایط پذیرش است. بهتر است، بهجای مخالفت، خود را برای آن آماده کنید. بسیاری از ارتباطهای پنهانی، فرارهای عاشقانه و مشکلات دیگر، از عدم پذیرش خانوادهها شروع میشوند. درنتیجه برای جلوگیری از ایجاد مشکلات جدی، بهتر است نسبت به این مسئله واکنش تندی نداشته باشید. چراکه اغلب جوانان هیجانی رفتار کرده و این شرایط باعث مشکلات جدی میان شما خواهد شد. پیشنهاد می کنیم در این رابطه مقاله مشکلات جوانان با والدین را مطالعه فرمایید.
یکی از بدترین روشهای کنترل، بیتوجهی به حــریم خصوصی افراد است. چک کردن تلفن همراه، گوش دادن به تلفنها، تعقیب و رفتارهایی از این دست بسیار آسیبرسان هستند. نتیجه کوتاهمدت این رفتارها، آگاهی یافتن شما از اوضاع است. در عین حال، نتیجه بلندمدت آن، مخفی کاری و پنهان کاری نوجوان و از بین رفتن اعتماد در خانواده است. بهعنوان والدین، میبایست راههای بهتری برای تسلط بر اوضاع پیدا کنید. مناسبترین راه این است که کاری کنید فرزندتان خودش همهچیز را برایتان تعریف کند. نگران مسائلی که فرزندتان تعریف نمیکند، نباشید. دلیلی ندارد که شما در جریان جزئیترین مسائل ارتباط آنها باشید. دانستن کلیات رابطه، به حد کافی به شما کمک خواهد کرد که بتوانید راهنماییهای لازم را انجام دهید.
بسیاری از والدین، معتقدند که اگر خودشان اقدام نکنند، فرزندان مسائلی مانند تجربه ارتباط جنسی را به آنها نمیگویند. اولا اینکه چون دیگران چیزی را به شما نمیگویند، دلیل موجهی برای نقض حریم خصوصی نیست. ثانیا شما میبایست فرزندان خود را به نحوی تربیت کنید که در شرایط سخت، قدرت تصمیمگیری داشته باشند. شما همیشه بهعنوان نیروی کمکی در کنار فرزندتان حضور ندارید. به همین خاطر او باید مهارت تصمیم گیری درست در شرایط سخت را یاد بگیرد.
ممکن است فکر کنید فرزندتان برای برخی از مسائل آماده نیست و احتیاج به مشاوره شما دارد. در این صورت بهتر است، راجع به مسائلی که ممکن است در این ارتباط پیش بیاید، با او صحبت کنید. در نظر داشته باشید که صحبتهایتان برای اثرگذاری میباید با حالتی دوستانه و نه از موضع بالا مطرح شود. صحبت کردن با لحنی نصیحت گونه یا از دیدگاه دانای کل، نمیتواند نتیجهبخش باشد.
یکی از توصیههای نامناسب در این زمینه، دیدار با فردی است که فرزند شما با او در ارتباط است. به خاطر داشته باشید که دیدار، یک تمایل دوطرفه است. ممکن است طرف مقابل تمایلی به این دیدار نداشته باشد. ابراز تمایل به دیدن آن فرد، اصرار برای ازدواج با او و سایر رفتارهای مشابه، اشتباه هستند. میزان اهمیت و عمق یک رابطه صرفاً به دونفری که در رابطه حضور دارند مربوط است. شما نمیتوانید بهعنوان نفر سوم و از بیرون به روابط عاطفی و تجربه های عشقی فرزندان خود جهت بدهید. اجازه بدهید برخی اتفاقها، صرفاً در زمانی که خودشان صلاح میبینند اتفاق بیفتد.
برقراری ارتباط میان شما و فردی که فرزندتان با او دوست است میتواند باعث بروز سوءتفاهمهای بسیاری شود. ممکن است او آشنایی با شما را دلیلی بر رسمی شدن رابطه و یا تمایل شما به رسمی شدن قلمداد کند. اما شاید فرزند شما چنین قصدی نداشته باشد. در این راه مشاوره خانواده نیز میتواند به شما کمک کننده باشد.
سخن آخر
ممکن است والدین برای برخورد با نوجوان خود که در یک رابطه عشقی و عاطفی قرار گرفته مهارت کافی نداشته باشند و دچار سردرگمی شوند. در چنین شرایطی بهتر است از افراد مجرب و مشاوران خانواده یاری بخواهند. مشاوران روانشناسی با بررسی ریشه ای خصوصیات اخلاقی و رفتاری اعضاء خانواده و ویژگی های خانوادگی آن ها بهترین راهکار را ارائه خواهند داد. مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در این زمینه می تواند یاریگر شما باشد. برای کسب اطلاعات در خصوص مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
نسبت به این مسئله پذیرش داشته باشید و اجازه دهید فرزندتان با شما صحبت کند. در این صورت شما میتوانید به او مشورتهای مناسبی دهید. اما هرگز رفتارهایی نظیر دخالت در رابطه و یا نقض حریم خصوصی فرزندتان را انجام ندهید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*