بهترین قرص برای اضطراب اجتماعی چیست؟ برای برخی افراد شرکت کردن در جمع های دوستانه، خانوادگی، رسمی یا شغلی می تواند سخت باشد و برای حضور در این مجامع دچار اضطراب شدید می شوند طوری که ترجیح می دهند از حضور در آن جمع فاصله بگیرند. این افراد به دلیل ابتلای به اضطراب اجتماعی و هراس از حضور در جمع دچار انزوا شده و در تعاملات اجتماعی ضعیف ظاهر می شوند. برای دریافت مشاوره کنترل استرس و اضطراب کلیک کنید.
برای درمان اضطراب اجتماعی راه های درمانی متفاوتی وجود دارد که استفاده از دارو و قرص های کاهنده اضطراب یکی از آنهاست. اضطراب اجتماعی نوعی اختلال و فوبیای اجتماعی است که فرد در این نوع بیماری از اینکه در اجتماع مورد تایید قرار نگیرد یا قضاوت شود نگران است . افراد مبتلا به این اختلال مدام هراس دارند که مبادا حوصله دیگران را سر ببرند و از طرف جمع مورد استقبال قرار نگیرند و برای جلوگیری از چنین مواجهه ای از دیگران فاصله می گیرند و در محافل و روابط اجتماعی کمتر حضور پیدا می کنند.
اضطراب اجتماعی معمولا در اواخر کودکی یا در اوایل نوجوانی خود را نشان می دهد و این نوع اضطراب درواقع یک اختلال مزمن است که طی سالیان طولانی می تواند باعث آشفتگی فرد و سایر مشکلات ارتباطی شده و به سلامت جسم و روان او آسیب وارد کند.
اضطراب اجتماعی با توجه به این که در کدام موقعیت اجتماعی فعال می شود به دو دسته خاص و فراگیر قابل تقسیم است که تعریف و ویژگی های خود را دارد که به شرح ذیل است.
این اختلال اغلب خود را در زمان حضور و فعالیت شخص در محافل اجتماعی و به شکل یک اضطراب و استرس دائمی که از فرد جدایی ناپذ یر است، نشان می دهد. علائم این اختلال عبارتند از
اضطراب اجتماعی همانطور که از نام آن مشخص است بیماری است که در زمان حضور در جمع های متفاوت و محافل اجتماعی بروز پیدا می کند که از جمله آنها موارد زیر است
اضطراب اجتماعی هم در کودکان و هم در بزرگسالان شایع است اما با وجود برخی تفاوت ها. کودکان در زمان تجربه اضطراب اجتماعی به طور حتم از غیرمنطقی بودن ترس خود باخبر نیستند. از طرفی آنها به اندازه بزرگسالان ازادی عمل ندارند و نمی توانند در زمان مدرسه یا موقعیت های اجتماعی از قرار گرفتن در موقعیت اجتناب کنند بنابراین ممکن است این اضطراب خود را به اشکال دیگری مانند افت تحصیلی، کاهش تعامل مثبت با محیط و بیماری نشان دهد که همین موضوع ممکن است در بزرگسالی نیز باعث ابتلای فرد به اضطراب اجتماعی بشود
بزرگسالان می توانند آزادانه عمل کرده و از جمع هایی که نسبت به آن هراس دارند اجتناب کنند ضمن این که آگاهی بیشتری نسبت به منشا هراس خود داشته و می دانند این ترس در خیلی از موارد واقعی نیست.
بنابر تحقیقاتی که در زمینه علل اضطراب اجتماعی صورت گرفته است دلایل گوناگونی در بروز این بیماری و ابتلا افراد به اضطراب اجتماعی و هراس از جمع وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:
یکی از مهترین دلایل ابتلای به این اختلال توارث است و تحقیقات نشان داده که این بیماری می تواند به دلایل وراثتی به اعضای خانواده منتقل شود. در میان دوقلوهای همسان اگر یکی از آنها دچار اختلال اضطراب اجتماعی باشد احتمال ابتلای دیگری به شدت افزایش پیدا می کند که نشان از تاثیر وراثت در انتقال این بیماری است.
عامل دیگری که نقش تعیین کننده ای در ابتلای به این بیماری دارد آسیب ها و حوادث ناخوشایند دوران کودکی است که به دلیل عدم توانایی کودک برای هضم حوادث و کنترل و مهار احساسات مختلفی که تجربه می کند و ظرفیت روانی کودک، احتمال ابتلای او در بزرگسالی وجود دارد. تحمل اضطراب و استرس ناشی از اتفاقات ناگوار در کودکی منجر به اضطراب و بیماری در بزرگسالی می شود.
ساختار آمیگدال در مغز در برخی از افراد به گونه ای است که زمینه ابتلای فرد به اضطراب اجتماعی را فراهم می آورد. ساختار آمیگدال و عملکرد صحیح آن نقش مهمی در مهار ترس در فرد دارد و افرادی که آمیگدال انها بیش فعال است ری اکشن های قویتری به ترس می دهند لذا با ترس و اضطراب بیشتری نیز مواجه می شوند.
مشکلات و بیماری های جسمی نظیر پارکینسون و مشکلاتی که به صورت فیزیکی در شخص نمود پیدا می کنند می توانند زمینه ابتلا به بیماری اضطراب اجتماعی را هموار کنند. زیرا باعث توجه بیشتر به ظاهر فرد شده و اضطراب را در وجود او تحریک می کند و فرد را مستعد این اختلال می گرداند.
خصوصیات فردی و ظرفیت روانی متفاوت در افراد نیز از علل ابتلا به اضطراب اجتماعی است. به عنوان نمونه کودکان آرام، خجالتی، کم حرف و با اعتماد به نفس پایین در موقعیت های اجتماعی بیش از دیگران دچار ناتوانی در کنترل استرس و اضطراب می شوند و نمی توانند هیجانات خود را کنترل کنند. در چنین شرایطی قرار گیری در موقعیت های مختلف اجتماعی به افزایش اضطراب این افراد کمک می کند و باعث بیماری انها خواهد شد.
از دیگر روش های موثر در درمان اضطراب اجتماعی کمک گرفتن از دارودرمانی است. داروهایی که در این بیماری استفاده می شوند اغلب داروهای زیر می باشند
درمان این بیماری به تنهایی میسر نیست و لازم است که از متخصصین در حوزه روان کمک گرفته شود. روان شناسان برای کنترل و درمان اضطراب اجتماعی معمولا از روش های درمانی زیر استفاده می کنند.
درمانگران برای درمان این اختلال از روش های درمانی متفاوتی استفاده می کنند که در ادامه به شرح شیوه های درمانی ایشان پرداخته می شود. در این شیوه درمانی درمانگر سعی می کند فرد را متوجه خطاهای شناختی وی کرده و به او کمک می کند تا افکار منفی خود را اصلاح کند و با افکار مثبت و کارامد جایگزین کند که شامل سه نوع تکینک به شرح ذیل است.
در روانکاوی درمانگر با کاوش در دوران کودکی فرد و بررسی تنش ها و حوادث و تجربیات دوران کودکی به درمان فرد کمک می کند. تجربیات و حوادث دوران کودکی در خیلی از مواقع می توانند ریشه اضطراب های بزرگسالی او باشند. از این شیوه درمانی برای اشخاصی استفاده می شود که مشکلات حل نشده کودکی را با خود حمل می کند و بیماری آنها از تنش های کودکی نشات می گیرد.
اضطراب اجتماعی بیماری است که می تواند فرد را سالیان متمادی درگیر کرده و نتایج زیان باری برای او به همراه داشته باشد بنابراین لازم است درصورت مشاهده علائم آن در ابتدا درصدد درمان و پیگیری راه های کنترل آن برآیید. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*