ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7

سوالات اسکیزوفرنی

سوالات اسکیزوفرنی چیستند؟ اسکیزوفرنی به عنوان یک بیماری روانی، یک درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم اغلب در سال های نوجوانی یا دهه بیست زندگی شروع می شود و شایع ترین ویژگی ها شامل توهم، هذیان، تفکر و رفتار آشفته و غیره می باشد. مشخص شده است که دلیل ابتلا به اسکیزوفرنی به احتمال زیاد ناهنجاری های مغزی بوده و برای درمان آن رویکردهای مختلفی با توجه به شرایط بیمار از رواندرمانی های گروهی گرفته تا داروهای روانپریشی مورد استفاده قرار می گیرد. برای یافتن پاسخ سوالات اسکیزوفرنی خود در ادامه شرح و تفصیل هایی ارائه شده است. برای دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.

تماس با مشاور

اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی یک وضعیت سلامت روانی طولانی مدت با علامت شناخته شده توهم، شنیدن یا دیدن چیزهایی که خارج از توهمات ذهنی وجود ندارند می باشد. این بیماری باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم روانی مختلف می شود. پزشکان اغلب اسکیزوفرنی را به عنوان نوعی روان‌پریشی توصیف می‌کنند. این بدان معناست که فرد ممکن است همیشه نتواند افکار و ایده های خود را از واقعیت تشخیص دهد. باورهای غیرمعمول و مبتنی بر واقعیت، افکار مغشوش مبتنی بر توهم یا هذیان، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های روزمره، توجه نکردن به بهداشت شخصی و اجتناب از افراد از جمله دوستان غالب رفتارهایی هستند که از مبتلایان مشاهده می شود.

تغییر در رفتار و افکار رفتار یک فرد ممکن است بیشتر بی نظم و غیرقابل پیش بینی شود. برخی از افراد افکار خود را اینگونه توصیف می کنند که توسط شخص دیگری کنترل می شود، افکار آن ها متعلق به خود نیست یا اینکه افکار توسط شخص دیگری در ذهن آن ها کاشته شده است. احساسات دیگر این است که افکار در حال ناپدید شدن هستند، گویی کسی آن ها را از ذهن مبتلا حذف می کند. برخی از افراد احساس می‌کنند بدن در حال تسخیر است و شخص دیگری حرکات و اعمال آن ها را هدایت می‌کند.

ظاهر شدن علائم منفی از قبل

علائم منفی اسکیزوفرنی اغلب می‌تواند چندین سال قبل از تجربه اولین دوره اسکیزوفرنی حاد ظاهر شود. به این علائم منفی اولیه اغلب به عنوان دوره پیش‌درومال اسکیزوفرنی گفته می‌شود. علائم در دوره پرودرومال معمولاً به تدریج ظاهر می شوند و به آرامی بدتر می شوند. آن ها شامل افرادی می شوند که از نظر روابط اجتماعی منزوی تر شده و به طور فزاینده ای به ظاهر و بهداشت شخصی خود اهمیت نمی دهند.

اسکیزوفرنی باعث خشونت نمی شود و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دارای دوگانگی شخصیتی نیستند. برخی از علائم بیماری ممکن است برای فرد مبتلا به اسکیزوفرنی بسیار ناراحت کننده یا حتی ترسناک باشد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولاً در محل کار یا مدرسه، در روابط با خانواده و دوستان و گاهی اوقات در مراقبت از خود با مشکلاتی روبرو هستند. اسکیزوفرنی اغلب با سوءمصرف مواد مخدر و گاهی اوقات رفتار غیرقابل پیش بینی یا پرخاشگرانه همراه است. برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی باور ندارند که بیمار هستند.

سوالات اسکیزوفرنی | علائم

از دست دادن علاقه به فعالیت های اجتماعی، کمبود انرژی و بی انگیزگی و مشکلات توجه، حافظه و تصمیم گیری جز علائم به شمار می روند. اسکیزوفرنی نحوه تفکر و رفتار فرد را تغییر می دهد. این وضعیت گاهی به آرامی ایجاد می شود. تشخیص اولین علائم ممکن است سخت باشد زیرا اغلب در سال های نوجوانی ایجاد می شوند. علائمی مانند منزوی شدن از نظر اجتماعی و عدم پاسخگویی یا تغییر در الگوهای خواب را می‌توان با «فاز» نوجوانی اشتباه گرفت.

افراد اغلب دوره‌هایی از اسکیزوفرنی را تجربه می‌کنند که در طی آن علائم آن‌ها به‌ ویژه شدید است و به دنبال آن دوره‌هایی که علائم کمی را تجربه می‌کنند یا هیچ علائمی ندارند ظاهر می شود؛ که به بیماری اسکیزوفرنیحاد معروف است.

علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی معمولاً به دو دسته تقسیم می شوند: علائم مثبت مانند هر گونه تغییر در رفتار یا افکار، مانند توهم یا هذیان بوده و علائم منفی که در آن افراد به نظر می رسد از دنیای اطراف کناره گیری می کنند، علاقه ای به تعاملات اجتماعی روزمره ندارند و اغلب توهمات بی احساس و خنثی به نظر می رسند می باشد. شایع ترین توهم شنیدن صداها است که برای فردی که آن ها را تجربه می کند بسیار واقعی است، حتی اگر اطرافیان آن صداها را بشنوند یا احساسات را تجربه نکنند.
اسکیزوفرنی چیست؟

تجربه شنیدن صداها به صورت واقعی

تحقیقات با استفاده از تجهیزات اسکن مغز، تغییراتی را در ناحیه گفتار در مغز افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با شنیدن صداها نشان می‌دهد. این مطالعات تجربه شنیدن صداها را به صورت واقعی نشان می‌دهد، گویی مغز افکار را با صداهای واقعی اشتباه می‌گیرد. برخی از افراد صداهایی را که می‌شنوند دوستانه و دلپذیر توصیف می‌کنند، اما بیشتر اوقات بی‌ادب، انتقاد کردن، توهین‌آمیز یا آزاردهنده هستند. صداها ممکن است فعالیت‌هایی را که در حال انجام است توصیف کنند، در مورد افکار و رفتار شنونده بحث کنند، دستورالعمل‌ها را بدهند یا مستقیماً شخص را مخاطب قرار بدهند.

سوالات اسکیزوفرنی | علل

 اکنون مشخص شده است که اسکیزوفرنی یک بیماری مغزی است. این احتمال وجود دارد که ناهنجاری مغز ناشی از رشد یا تکامل غیرطبیعی سلول های مغزی باشد یا از مشکلی در شیمی سلول های مغز باشد. اینکه چرا این ناهنجاری های مغزی رخ می دهد به طور کامل شناخته نشده است، اگرچه ژن های به ارث رسیده از یک یا هر دو والدین احتمالا مهم هستند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تست اختلال اسکیزوفرنی کلیک کنید.

گمان می رود که عواملی غیر از ژن ها نیز دخیل باشند، مانند قرار گرفتن در معرض برخی عفونت ها طی سنین جوانی  یا سایر عوامل استرس زا. تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیبی از عوامل فیزیکی، ژنتیکی، روان‌شناختی و محیطی می‌تواند احتمال ابتلای فرد به این بیماری را افزایش دهد.

برخی از افراد ممکن است مستعد ابتلا به اسکیزوفرنی باشند و یک رویداد استرس زا یا احساسی در زندگی باعث یک دوره روان پریشی شود. با این حال، مشخص نیست که چرا برخی از افراد دچار علائم می شوند در حالی که برخی دیگر این علائم را ندارند. افزایش خطر ژنتیکی اسکیزوفرنی معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود، اما تصور نمی شود که هیچ ژن خاص و مشخصی مسئول این بیماری باشد. به احتمال زیاد ترکیب‌های مختلف ژن‌ها، افراد را در برابر این بیماری آسیب‌پذیرتر می‌کند. با این حال، داشتن این ژن ها ابتلای قطعی به اسکیزوفرنی ندارد. برای دریافت مشاوره ژنتیک کلیک کنید.

1-ژنتیک

شواهدی مبنی بر اینکه این اختلال تا حدی ارثی است از مطالعات دوقلوها به دست آمده است. دوقلوهای همسان ژن های مشابهی دارند که اگر یک دوقلو به اسکیزوفرنی مبتلا شود، احتمال ابتلای یک قل دیگر نیز یک به دو خواهد بود. در بارداری دوقلو های غیر همسان که ساختار ژنتیکی متفاوتی دارند، زمانی که یکی از دوقلوها به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شود، احتمال ابتلای دیگری به این عارضه یک از هست است. در حالی که این عدد بیشتر از جمعیت عمومی است، آنجایی که احتمال ابتلا حدود یک در صد است، وضعیت نشان می‌دهد که ژن‌ها تنها عامل مؤثر در ایجاد اسکیزوفرنی نیستند.

2-رشد مغز و انتقال دهنده های شیمیایی

رشد مغز مطالعات روی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داده است که تفاوت های ظریفی در ساختار مغز آن ها وجود دارد. این تغییرات در همه مبتلایان به اسکیزوفرنی دیده نمی شود و در افرادی که اختلالات روانی ندارند نیز ممکن است رخ بدهد. اما محققان تصور می کنند که اسکیزوفرنی تا حدی یک اختلال مغزی باشد. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که پیام ها را بین سلول های مغزی منتقل می کنند.

بین انتقال دهنده های عصبی و اسکیزوفرنی ارتباط وجود دارد زیرا داروهایی که سطح انتقال دهنده های عصبی را در مغز تغییر می دهند، برخی از علائم اسکیزوفرنی را تسکین می دهند. تحقیقات نشان می‌دهد که اسکیزوفرنی ممکن است به دلیل تغییر در سطح دو انتقال‌دهنده عصبی ایجاد شود: دوپامین و سروتونین. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که عدم تعادل بین این دو ماده شیمیایی مبنای مشکل باشد. برخی دیگر دریافته اند که تغییر در حساسیت بدن به انتقال دهنده های عصبی بخشی از علت اسکیزوفرنی است.

3-سوء مصرف مواد مخدر

داروها مستقیماً باعث اسکیزوفرنی نمی شوند، اما مطالعات نشان می دهد که سوء مصرف مواد مخدر خطر ابتلا به اسکیزوفرنی یا بیماری مشابه را افزایش می دهد. برخی از مواد مخدر به‌ویژه حشیش، کوکائین، ال‌اس‌دی یا آمفتامین‌ها ممکن است علائم اسکیزوفرنی را در افراد مستعد ایجاد کنند. استفاده از آمفتامین ها یا کوکائین می تواند منجر به روان پریشی شده و در افرادی که از یک دوره قبلی بهبود یافته اند عود کند. یافته ها همچنین نشان داده است که نوجوانان و جوانانی که به طور منظم حشیش مصرف می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اسکیزوفرنی در بزرگسالی هستند.

4-عوارض بارداری و زایمان و سایر محرک ها

تحقیقات نشان داده است افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند احتمال بیشتری دارد که قبل و در حین تولد خود عوارضی را تجربه کنند، مانند: کمبود اکسیژن، زایمان زودرس با وزن کم، خفگی در هنگام تولد. این اتفافات می تواند تأثیر ظریفی بر رشد مغز داشته باشد. محرک ها عواملی هستند که می توانند باعث ایجاد اسکیزوفرنی در افراد در معرض خطر بشوند.

محرک‌های روان‌شناختی اصلی اسکیزوفرنی رویدادهای استرس‌زای زندگی هستند، مانند سوگ از دست دادن شغل یا طلاق، پایان یک رابطه، سوء استفاده فیزیکی، جنسی یا عاطفی. این نوع تجربیات اگرچه استرس زا هستند اما مستقیما باعث اسکیزوفرنی نمی شوند. با این حال آن ها می توانند باعث بروز و سر برآوردن آن در فردی شوند که پیشاپیش به شکلی زمینه ای در برابر آن آسیب پذیر است.

سوالات اسکیزوفرنی | تشخیص

هیچ آزمایشی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد. تشخیص بر اساس مصاحبه با بیمار توسط یک پزشک مجرب و تاریخچه دقیق علائم ارائه شده توسط بیمار و افرادی است که بیمار را به خوبی می شناسند صورت می گیرد. تشخیص این که آیا علائم بخشی از پیشرفت اسکیزوفرنی است یا ناشی از چیز دیگری می تواند دشوار باشد.

علائم منفی تجربه شده توسط افراد مبتلا به اسکیزوفرنی عبارتند از از دست دادن علاقه و انگیزه در زندگی و فعالیت ها، از جمله روابط و عدم تمرکز در رابطه جنسی، عدم تمایل به ترک خانه و تغییر در الگوی خواب که احتمال کمتری برای شروع مکالمات و احساس ناراحتی با افراد وجود دارد یا احساس می کند چیزی برای گفتن وجود ندارد. علائم منفی اسکیزوفرنی اغلب می تواند منجر به مشکلات روابط با دوستان و خانواده شود، زیرا گاهی اوقات با تنبلی یا بی ادبی عمدی اشتباه گرفته می شود.

روان پریشی اسکیزوفرنی اغلب توسط پزشکان به عنوان نوعی روان‌پریشی توصیف می‌شود. مقابله با اولین دوره حاد روان پریشی، هم برای فرد بیمار و هم برای خانواده و دوستانش می تواند بسیار دشوار باشد. تغییرات شدیدی که در رفتار رخ می دهد فرد را نسبت به اطرافیان خود ناراحت، مضطرب، گیج، دچار عصبانیت یا مشکوک می کند.

آن ها فکر نمی کنند که به کمک نیاز دارند و متقاعد کردن آن ها برای ملاقات با پزشک دشوار است. آزمایش خون، اسکن مغز و EEG (آزمایش امواج مغزی) اغلب برای جستجوی وجود سایر بیماری‌هایی که ممکن است علائمی مشابه علائم اسکیزوفرنی ایجاد کنند در تشخیص درست بیماری انجام می‌شود.
سوالات اسکیزوفرنی

سوالات اسکیزوفرنی | درمان

تعدادی رویکرد برای درمان معمولاً ضروری است. تمرکز درمان برای هر بیمار متفاوت خواهد بود. اکثر بیماران از درمان با داروها سود می برند. متداول ترین نوع داروها به عنوان داروهای ضد روان پریشی شناخته می شوند که گاهی اوقات به آن ها داروهای اعصاب نیز گفته می شود. این داروها به دو گروه آنتی سایکوتیک معمولی و غیر معمول تقسیم می شوند و خواص شیمیایی تا حدودی متفاوتی داشته و مزایا و معایب متفاوتی هم دارند. انواع داروهای دیگر نیز ممکن است برای بیماران مفید باشد.

آیا درمانی غیر از دارو وجود دارد؟

درمان های روانی علاوه بر دارو اغلب ضروری و کارگشا هستند. بسیاری از بیماران از روان درمانی فردی، خانوادگی یا گروهی (مشاوره) بهره می برند. این جلسات معمولاً بر پیامدهای عاطفی و عملی بیماری و اینکه چگونه فرد یا خانواده می توانند برای کنترل بیماری تلاش کنند، تأکید می کنند.

بحث ممکن است بر ماهیت و علائم خود بیماری، شناخت علائم اولیه عود، اهمیت دارو و شناخت عوارض جانبی دارو، مقابله با علائم در هنگام بروز، روابط با خانواده یا همکاران متمرکز شود و همچین یافتن و حفظ یک شغل یا توانایی برای ماندن در مدرسه. بسیاری از بیماران از برنامه هایی بهره مند می شوند که بر توانبخشی و مهارت های عملی تأکید دارند. تاکید دوباره برای هر فردی متفاوت است اما ممکن است از مراقبت از خود گرفته تا یافتن و حفظ شغل متغیر باشد. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

سوالات اسکیزوفرنی | زندگی با اسکیزوفرنی

نحوه تشخیص علائم یک دوره اسکیزوفرنی حاد را بیاموزید. یادگیری تشخیص علائمی که نشان می دهد حال شما خوب نیست می تواند به شما در مدیریت بیماری کمک کند. علائم می تواند شامل از دست دادن اشتها، احساس اضطراب و استرس یا اختلال در خواب باشد. همچنین ممکن است متوجه بروز برخی علائم خفیف مانند احساس بدگمانی یا ترس و نگرانی از شنیدن صدای آرام مردم و به سختی تمرکز کردن شوید.

از شخصی که به او اعتماد دارید بخواهید به شما بگوید که آیا متوجه تغییر رفتار در شما شده است یا خیر. شناخت علائم اولیه یک دوره اسکیزوفرنی حاد می تواند مفید باشد، زیرا با استفاده از داروهای ضد روان پریشی و حمایت اضافی از تشدید آن جلوگیری می شود. مصرف منظم داروها حتی اگر احساس بهتری داشته باشید مهم است. درمان مداوم می تواند به جلوگیری از عود کمک کند.

سخن آخر درمورد سوالات اسکیزوفرنی

اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بهبودی نسبی می یابند. اگرچه بسیاری از آن ها گاه به گاه عود علائم را تجربه می کنند. حمایت و درمان می تواند به فرد اسکیزوفرنیا کمک کند تا وضعیت خود و تأثیر آن بر زندگی را مدیریت کند. مراقبت از سلامتی خود نیز می‌تواند درمان بیماری را آسان‌تر کند و به کاهش اضطراب، افسردگی و خستگی کمک کند تا کیفیت زندگی بهتری داشته و فعال تر و مستقل تر بمانند. مراقبت از خود شامل: حفظ سلامت جسمی و روانی خوب، پیشگیری از بیماری ها یا حوادث آسیب زا، برخورد موثر با بیماری های جزئی و شرایط طولانی مدت به عنوان بخشی از رویکرد برنامه مراقبت می باشد.

بهتر است به طور منظم با تیم مراقبت های پزشکی فرد مبتلا در تماس بمانید. داشتن یک رابطه خوب با تیم به این معنی است که به راحتی می‌توانید علائم یا نگرانی‌های خود را مطرح و مورد بحث قرار دهید. هرچه بیشتر بدانند، بیشتر می‌توانند به شما کمک کنند. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی در زمینه سوالات اسکیزوفرنی کلیک کنید.

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*