مخالفت کودکان | واکنش به مخالفت های پی در پی کودکان

مخالفت کودکان در هر کاری ممکن است باعث ایجاد تنش در روابط کودکان با والدین شود. چرا کودکان خردسال در اعتراض به صرف پیشنهاد لباس پوشیدن یا درآوردن، مخالفت می کنند؟ چرا به نظر می رسد که بچه های سن مدرسه در هنگام انجام تکالیف در برابر دستورالعمل ها و انتظارات مقاومت می کنند؟ چرا برخی از نوجوانان با قوانین و محدودیت‌های مربوط به استفاده از وسایل الکترونیکی و موبایل مخالفت می کنند؟ این مخالفت ها نشانه رشد شخصیتی آن ها و تمایل به استقلال در کودکان است. اما مخالفت های گسترده کودکان در خانواده باعث ایجاد مشکلاتی می شود. در این مقاله راهکارهایی برای مدیریت روابط کودکان و والدین در این موارد پیشنهاد می شود. برای آگاهی بیشتر از مشاوره تلفنی کودک کلیک کنید.

 

 

مخالفت کودکان یا لجبازی

بچه ها با غریزه ای برای مقاومت و مخالفت به دنیای بزرگترها می آیند یا برعکس آنچه به آن ها گفته می شود انجام می دهند. اما این برای والدین یا معلمان خبری نیست. آنچه ممکن است تعجب آور باشد این است که مقاومت می تواند از غریزه ضد اراده ای ناشی شود که برای همه انسان ها ذاتی است. اصطلاح «ضد اراده» اولین بار توسط اتو رانک، روانکاو وینی و شاگرد فروید در زبان آلمانی ابداع شد.

اراده مخالف به غریزه مقاومت، مقابله و مخالفت در هنگام احساس کنترل یا اجبار اشاره دارد. وقتی کسی به شما می گوید چه فکری کنید، چه کاری انجام دهید یا چه احساسی داشته باشید، می توانید احساس کنید که در درون شما ایجاد می شود. این یک اشتباه یا نقص در طبیعت انسان نیست،  مانند همه غرایز، کارکرد مهمی دارد. چالشی که برای والدین در برخورد با کودکان لجباز وجود دارد این است که نابالغی کودک را مستعد ابراز مقاومت می کند.

ضد اراده یک واکنش ذاتی است که برای محافظت از خود در هنگام احساس اجبار یا هنگام مواجهه با جدایی طراحی شده است. کودک با حفظ این مخالفت ها می تواند خود را در برابر بسیاری از خطرات محافظت کند. توانایی نه گفتن نیز از همین مخالفت بر می خیزد. این رفتارها برای رسیدن به اسـتقلال کودکان می کند.  در همین راستا مقاله رفتار با کودک را مطالعه نمایید.

 

دلیل مخالفت کودکان در مقابل والدین

پاسخ این است که "باید"های والدین بیشتر از "خواستن"های کودک شده است. به عبارت دیگر، غریزه مقاومت در آن ها بیشتر از تمایل آن ها به دنبال کردن شده است - که می تواند ناشی از میزان کنترل یا اجبار باشد. آن ها در حال تجربه هستند، بازتابی از عمق دلبستگی آن ها به والدین یا سطح ناپختگی آن ها. در همین راستا مقاله رفتار با کودک را مطالعه نمایید.

مقاومت یک کودک به این معنی نیست که والدین باید برنامه خود را رها کنند، بلکه به این معنی است که آنها باید متوجه شوند که چگونه رابطه خود را حفظ کنند، در حالی که از بن بست ضد اراده عبور می کنند. غریزه مخالف نیز در کمک به هموار کردن راه برای عملکرد مجزا و تبدیل شدن به یک خود منحصر به فرد مهم است. بخشی از تشخیص اینکه شما چه کسی هستید، شامل سرباز زدن از نظرات، دستور کارها و خواسته‌های دیگران است.

مخالفت کودکان راهی برای رشد شخصیت

اگرچه ممکن است مقاومت در برابر والدین مشکل ساز باشد، اما می تواند نقش رشدی مهمی در کمک به رشد ذهن کودک داشته باشد. پاسخ های ضد اراده در کودکان محدود به خانه نیست و در بزرگسالان دیگر مانند معلمان رخ می دهد. هر چه کودک کوچکتر و نابالغ تر باشد، ارتباط کاری با معلمش برای یادگیری از او مهم تر خواهد بود.

دلبستگی چیزی است که گوش کودک را به روی تأثیر واقعی و پایدار باز می کند نه اجبار، رشوه، تهدید، پاداش یا تنبیه. هر چه والدین در رهبری کودک و مراقبت از او احساس مسئولیت کنند، اقدامات تحریک آمیز مقاومت و سرپیچی بیشتر به نظر برسد. برای آشنایی با روش های تــربیت کودک  کلیک کنید.

گاهی اوقات برای والدین چالش برانگیز است که با این مقاومت از طرف کودکان روبرو شوند. آنچه درست است این است که هرچه بیشتر کودک مقاوم را هل دهید، احتمال اینکه او به عقب رانده شود و مخالفت بیشتری نشان دهد بیشتر است.

این می تواند منجر به تشدید تنش و درگیری شود که رابطه شما را از بین می برد - از قضا دقیقاً همان چیزی است که در وهله اول برای کاهش مقاومت لازم است. در این رابطه مقاله تربیت کودکان بدون تنبیه کردن  پیشنهاد می شود.

 

برخورد درست با مخالفت کودکان

نبردهای مداوم می تواند باعث ایجاد ناامنی و اضطراب در کودکان شود و بر رشد آن ها تأثیر منفی بگذارد. چالش این است که مقاومت را پیش بینی کنید و آن را شخصی نشمارید.  در موقعیت مراقب باقی بمانید و از طوفان ضد اراده عبور کنید. برخی از استراتژی های زیر نیاز به بلوغ در والدین و ظرفیت دیدن تصویر بزرگ دارند.

این رابطه است که قلب کودک را به روی تأثیرپذیری از ما باز می کند و در خدمت ایجاد شرایط ایده آل برای رشد است. پس وقتی فرزند خردسالتان از پوشیدن لباس امتناع می کند، یا وقتی نوجوانتان از انجام تکالیف یا پیروی از قوانین تکنولوژی امتناع می ورزد، چه کاری باید انجام دهید؟

1-ارتباط با کودک

چیزی که باعث می‌شود کودک از والدین پیروی کند، ارتباط است. قبل از اینکه آن ها را هدایت کنید، باید با جلب رضایت آن ها یعنی جلب چشمان آن ها، لبخند زدن، تمرکز بر آنچه که به آن ها توجه می کنند، وارد مــذاکره با کودکان شوید، همه این ها قبل از انجام درخواست های شما باید اتفاق بیفتند.

اگر لازم است در مورد چیزی صحبت کنید که مورد علاقه ی کودک یا نوجوان نیست، مانند زمان تکالیف، بهتر است اول طوری رفتار کنید که بچه ی خود را در دست داشته باشید تا او بتواند راحتتتر چنین فرمانی را تاب بیاورد.

احساس فرزندتان را تأیید یا تصدیق کنید تا در را برای یادگیری بیشتر باز کنید. به عنوان مثال، می توانید بگویید: "به نظر می رسد شما واقعاً نگران رفتن به مدرسه هستید.

مدرسه اخیراً اینقدر سخت بوده است؟" از یک رویکرد مشابه برای علائم افسردگی، مانند کناره گیری و امتناع از شرکت در فعالیت ها استفاده کنید: احساسات کودک خود را تأیید کنید و از کودک خود دعوت کنید تا بیشتر به اشتراک بگذارد تا به شما در درک تجربیات او کمک کند. حرف زدن با کودک شما را به او نزدیکتر می کند و اجازه می دهد ارتباط بهتری با او بگیرید.

2-کشف دلیل مخالفت کودکان

کشف آنچه باعث مقاومت می شود می تواند به شما این امکان را بدهد که یک برنامه مشترک برای حمایت از نیازهای فرزندتان ایجاد کنید و در صورت نیاز کمک بیشتری دریافت کنید. درمان شناختی رفتاری یک درمان مبتنی بر شواهد برای کودکان مبتلا به اضطراب و یا افسردگی است.

پزشک اطفال شما می تواند منبع مفیدی برای ارجاعات درمانی سلامت روان باشد. انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا نیز منابع درمانی را فراهم می کند. گاهی اوقات، رفتار مخالف فراگیر است. این می تواند شامل از دست دادن مکرر خلق و خوی، تحریک پذیری، مشکل در پیروی از قوانین، سرپیچی از شخصیت های اقتدار، کینه توزی و موارد دیگر باشد.

3-کاهش اجبار

گاهی اوقات، وقتی از فرزندانتان درخواست می کنید، به شیوه ای اجباری صحبت می کنید تا قبل از شروع با مقاومت آن ها مقابله کرده باشید جملاتی مانند، "تو باید ..." در خدمت افزایش غریزه مخالف هستند. عواقب نیز معمولاً برای واداشتن کودک به تبعیت، با عباراتی مانند "تو باید این کار را انجام دهی، یا در غیر این صورت" استفاده می شود، که فقط مقاومت و لجبازی در دوران نوجوانی را تشدید می کند.

4-همراهی و تسلیم شدن به فرزند

اگر درگیر یک نبرد ضد اراده با یک کودک هستید، اغلب بهتر است یک عقب نشینی تاکتیکی برای جلوگیری از جراحت به رابطه و اجتناب از استفاده از زور برای وادار کردن کودک به تسلیم شدن در برابر خواسته های شما انجام دهید. همچنین حفظ موقعیت آلفا در انجام این کار مهم است.

به عنوان مثال، "من به شما فرصت می دهم تا در مورد این موضوع فکر کنید و برای صحبت برمی گردم" یا "تصمیم گرفتم که اکنون زمان مناسبی برای پرداختن به این موضوع نیست." در این رابطه مطالعه مقاله  برخورد با اشتباهات کودک را نیز مطالعه نمایید.

6-توجه به استقلال فرزند

اگر کودک به اندازه کافی بزرگ است که لباس بپوشد یا تکالیف خود را سازماندهی کند، شاید وقت آن رسیده که او را مسئول این کارها کنید. اگر آن ها مشتاق هستند که ذهن خود را داشته باشند و خواسته‌ها و خواسته‌های خود را اعمال کنند، ممکن است راهبرد مفیدی باشد که برخی از فضاها را جدا کرده و وظایف مناسب سن را به آن ها بسپارند.

انواع فعالیت‌هایی که نمی‌خواهید به آن ها بسپارید، شامل مواردی است که به مراقبت از آن ها مربوط می‌شود، مانند غذا، یا اینکه با چه کسی وقت می‌گذرانند.

7-ملایمت در رفتار

اگر واکنش‌های ما به مخالفت کودک باعث ایجاد فاصله در رابطه شده باشد، ممکن است به او زمان بدهیم و برای جبران آن به کودک برگردیم. این کار را می توان به سادگی با یک عذرخواهی و نشان دادن اینکه آرزو می کنید در بحث بهتر می شد انجام دهید. در حالی که فرزندان ممکن است ادعا کنند، "تو رئیس من نیستی"، نیازی نیست حتما از این جمله غمگین شوید و به آن واکنش نشان دهید. برای آشنایی با رفتار با بچه حرف گوش نکن کلیک کنید.

تنها کاری که لازم  این است که از این طوفان ضداراده خارج شوید زیرا درحقیقت این شما هستید که بهترین گزینه برای فرزند خود هستید و آن ها در حقیقت در کنار مراقبت های شما است که احساس امنیت می کنند. برای فرزندان هیچ اشکالی ندارد که ذهن خود را داشته باشند این بدان معنا نیست که آن ها اجازه دارند در همه ی موارد زندگی خود راه خود را پیش می گیرند.

یک روز کودک رئیس خودش خواهد بود و تا زمانی که کار تربیت شما به عنوان والد تمام شود باید فضایی برای او باز کنید تا بال های خود را خم کند اما مسئولیت های مراقبتی خود را نیز رها نکنید. برای آشنایی کامل با اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.

8-گرسنگی و خستگی دلیل مخالفت کودکان

همه ی افراد برای شارژ کردن باتری هایشان به غذا و خواب نیاز دارند. وقتی در هر دو مورد نقصی وجود داشته باشد بسیار سخت است که بهترین رفتار لازم را داشت. اگر متوجه شدید که کودک شما بدتر از حد معمول است، به این فکر کنید که آخرین بار کی غذا خورده است و چگونه کودک شما شب قبل خوابیده است (یا اگر کودک شما در سن چرت زدن است).

اگر مدتی می‌گذرد که کودک شما غذا نمی‌خورد ویا کودک شما به اندازه معمول نخوابیده است، ممکن است کودک شما قبل از پذیرش بیشتر درخواست‌ها نیاز به شارژ مجدد داشته باشد.

آماده کردن میان وعده سالم برای کودکان بسیار مهم است. اگر مشکل خواب است، برای خود تأیید کنید که این موضوع ناامیدکننده است زیرا هیچ راه حل سریعی وجود ندارد.

به طور خصوصی تصدیق کنید که آن ها در این لحظه خود معمولی خود نیستند و ممکن است فردا پذیرای بیشتری باشند. همچنین ممکن است هنگامی که کودکان مبتلا به یک بیماری ویروسی هستند، مقاومت ایجاد شود، بنابراین مراقب علائمی باشید که ممکن است ظاهر شوند.

 

چالش های سلامت روان

الگوی پایدار مقاومت در برابر درخواست ها و ناراحتی به دنبال آن ها ممکن است نشان دهد که کودک در حال تجربه مشکلات روانی است. به عنوان مثال، اگر کودکی هر روز صبح قبل از مدرسه مخالف به نظر می رسد، ممکن است به این دلیل باشد که در مورد رفتن به مدرسه اضطراب دارد و سعی می کند از ناراحتی که در آنجا تجربه می کند اجتناب کند. در این مورد، مهم است که  «نه» را نادیده بگیرید و روی احساسات پشت امتناع تمرکز کنید.

اگر این رفتارها در خانه رخ دهد و همچنین در محیط‌های دیگر مانند مدرسه ظاهر شود، ممکن است کودک علائم اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان را تجربه کند. برنامه های آموزشی والدین مانند آموزش مدیریت والدین، همراه با آموزش مهارت های حل مسئله، درمان های مبتنی بر شواهد هستند و پزشکان اطفال نیز ممکن است بتوانند ارجاعات مربوطه را ارائه دهند.

اگر متوجه شدید که با مقاومت های مکرر روبرو هستید، به طور قابل درک، صبر شما کم می شود. با این حال، این تجربه نیازی به ادامه ندارد. وقتی متوجه شدید چه چیزی باعث "نه" می شود، می توانید به تغییر این الگوها کمک کنید. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.