یکی از مهم ترین راه های تنفر از مواد نگاهی به عوارض و پیامدهای مخرب آن در زندگی است. اعتیاد به مواد مخدر موضوع پیچیده ای است که پیامدهای شدید جسمی، روانی، حقوقی، خانوادگی و اجتماعی دارد. پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر با آموزش افراد در مورد خطرات مصرف مواد مخدر و ترویج سبک زندگی سالم ضروری است. اما درصورتی که به اعتیاد مبتلا هستید تنها گزینه پیش روی شما ترک است. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
بیزاری درمانی نوعی مداخله درمانی رفتاری است که برای از بین بردن رفتارهای ناخواسته، عادات بد یا صفات خود تخریبی از طریق جفت کردن این رفتارها با یک محرک ناخوشایند استفاده می شود. این رویکرد درمانی مبتنی بر این تصور است که رفتار ناخواسته آموخته می شود و بنابراین می توان با «شرطی سازی» مناسب آن را فرا گرفت. بیزاری درمانی مغز بیمار را آموزش می دهد تا یک رفتار نامطلوب را با چیزی ناخوشایند مرتبط کند تا ارتباط موثر و مثبت را معکوس کند و یک ارتباط منفی ایجاد کند.
رفتار درمانی انزجار به این صورت عمل می کند که فرد را نسبت به یک رفتار ناخواسته دچار تنفر یا دفع شدید می کند و آن را با یک محرک ناخوشایند مرتبط می کند. برای اینکه این ارتباط برقرار شود، تأثیر محرک باید بلافاصله پس از رفتار ناخواسته رخ دهد. بیزاری درمانی به عنوان بی رحمانه و غیرعادی بودن مورد انتقاد قرار گرفته است. به این دلیل که شامل استفاده از شوک الکتریکی، داروهای محرک تهوع یا سایر محرک های ناخوشایند است که باعث ایجاد بیزاری از فعالیت ها، اشیاء یا موقعیت های خاص می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه الکتروشوک درمانی کلیک کنید.
از آنجایی که رفتار درمانی بیزاری برای از بین بردن عادات ناخواسته استفاده می شود، کاربردهای محدودتری نسبت به سایر انواع روان درمانی دارد. بیشتر اوقات برای افرادی که با موارد زیر سر و کار دارند توصیه می شود:
اگرچه درمان بیزاری می تواند برای کمک به حذف تقریباً هر نوع رفتار نامطلوب و کمک به اصلاح رفتار مورد استفاده قرار گیرد، این روش درمانی بیشتر در برنامه های توانبخشی به مواد مخدر و الکل استفاده می شود. درمان بیزاری بسته به شدت اعتیاد می تواند از 30 روز تا شش ماه طول بکشد. این می تواند در یک کلینیک سرپایی، مرکز توانبخشی یا مطب پزشک انجام شود.
به طور معمول بیزاری درمانی از طریق جلسات مشاوره گروهی با مشاوران و درمانگران انجام می شود. همچنین معمولاً در طول درمان بیزاری به بیماران کوپن هایی داده می شود که می توانند پس از اتمام موفقیت آمیز یک جلسه درمانی از آن ها برای پاداش استفاده کنند. تا آنجا که خود فرآیند شرطی سازی بیزاری واقعی، شامل جفت کردن فعالیت های لذت بخش با اثرات منفی است. این همچنین در حالی انجام می شود که همزمان تصاویر یا فیلم هایی را نشان می دهد که اثرات منفی مصرف مواد مخدر یا اعتیاد به الکل را بر وضعیت روانی، سلامت کلی و روابط اجتماعی نشان می دهد.
اثربخشی کلی درمان بیزاری به تعدادی از عوامل بستگی دارد از جمله:
به طور کلی، درمان بیزاری در حالی که هنوز تحت هدایت یک درمانگر است موفقیت آمیز است، اما میزان عود بالا است. هنگامی که فرد در دنیای واقعی بیرون می آید و بدون حضور احساس تنفر در معرض محرک قرار می گیرد، به احتمال زیاد به الگوهای رفتاری قبلی باز خواهد گشت.
یکی از انتقادات عمده به درمان بیزاری این است که فاقد شواهد علمی دقیقی است که اثر بخشی آن را نشان دهد. مسائل اخلاقی در مورد استفاده از تنبیه ها در درمان نیز یک نقطه نگرانی اصلی است. پزشکان دریافته اند که در برخی موارد، درمان بیزاری میتواند عدم کنترل اضطراب را افزایش دهد که در واقع در روند درمان اختلال ایجاد میکند. در موارد دیگر، برخی از بیماران خشم و خصومت را در طول درمان تجربه کرده اند. در برخی موارد، صدمات جدی و حتی مرگ و میر در طول دوره درمان بیزاری رخ داده است. از نظر تاریخی، زمانی که همجنس گرایی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته می شد، افراد همجنس گرا تحت انواع درمان بیزاری قرار می گرفتند تا ترجیحات و رفتارهای جنسی خود را تغییر دهند. افسردگی، اضطراب و خودکشی با برخی از موارد درمان بیزاری مرتبط است.
مزیت اصلی این است که می توان از درمان بیزاری برای کاهش میل به مواد استفاده کرد و در نتیجه توقف استفاده از آن ها را آسان تر کرد. بیزاری همچنین به افراد کمک می کند تا مواد مخدر را کمتر درک کنند. این کار را با کاهش جذابیت افراد از طریق ارتباط آن ها با حالت تهوع و سایر اثرات ناخوشایند انجام می دهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اعتیاد به مواد مخدر کلیک کنید.
مزیت دیگر این است که بیزاری درمانی در صورت ادامه تجویز داروهای خاص یا ارائه مشاوره، تقویت مثبتی را برای پزشکان یا مشاوران فراهم می کند. در نهایت، میزان موفقیت متفاوت درمان بیزاری در بسیاری از انواع مختلف اعتیاد، آن را به ابزاری ارزشمند در درمان مؤثر اعتیاد تبدیل می کند.
چگونه درمان بیزاری در مقابل استفاده از دارو در درمان اختلالات مصرف مواد افیونی کار می کند. انواع مختلف درمان بیزاری عبارتند از:
داروهایی که گروه های بیزاری استفاده می کنند برای اختلالات اضطرابی یا مدیریت تهوع تجویز می شوند. بیزاری درمانی با داروهای مورد استفاده شامل عناصر درمان بیزاری و درمان دارویی است. این پرکاربردترین نوع بیزاری در میان مراکز ترک اعتیاد است. این به این دلیل است که نتایج موثری را در انواع مختلف اعتیاد، مانند اختلالات مصرف مواد افیونی و اعتیاد به الکل ارائه می دهد. همانطور که از نام آن پیداست، درمان بیزاری بدون دارو از هیچ دارویی برای درمان اعتیاد استفاده نمی کند. بلکه فرآیندی از یادگیری مرتبط کردن مصرف یک ماده اعتیاد آور با اثرات منفی از طریق روش های یادگیری مانند شرطی سازی کلاسیک و شرطی سازی عامل وجود دارد. در نهایت، بیزاری درمانی که از شرطی سازی متقابل استفاده می کند، مصرف یک رفتار جایگزین را تحریک می کند.
همان طور که گفته شد شیوه های بیزاری از مواد افیونی، درمان هایی هستند که هدف آن ها ایجاد ارتباط منفی بین مصرف مواد افیونی و تجربیات ناخوشایند است. هدف این است که افراد را از استفاده از مواد افیونی با ایجاد تجربه بسیار ناخوشایند بازدارند. برخی دیگر از انواع شیوه های بیزاری از مواد افیونی به شرح زیر است:
شیوه های بیزاری از مواد افیونی نتایج متفاوتی از نظر اثربخشی نشان داده است. برخی از مطالعات نشان داده اند که این درمان ها می توانند در کاهش مصرف مواد افیونی مفید باشند، در حالی که مطالعات دیگر هیچ فواید قابل توجهی پیدا نکرده اند.
به دلیل نگرانی های اخلاقی و اثربخشی محدود، شیوه های بیزاری از مواد مخدر امروزه به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد. درمانهای مؤثرتر و انسانیتر برای اعتیاد به مواد افیونی در دسترس هستند، مانند درمان با کمک دارو (MAT)، رفتار درمانی، و گروههای حمایتی.
اعتیاد به مواد مخدر به شدت بر سلامت جسمانی تأثیر می گذارد. این معتاد را در معرض خطر ابتلا به مشکلات سلامتی مانند ایست قلبی، سکته مغزی و درد شکم قرار می دهد. همچنین باعث مشکلات روانی مانند افسردگی، بی خوابی و اختلال دوقطبی می شود. اعتیاد به مواد مخدر علاوه بر تأثیر بر سلامت افراد، بر رفتار انسان نیز تأثیر می گذارد. انواع مواد مخدر از جمله کوکائین، ماری جوانا و علف هرز، غریزه مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تغییرات خلقی می شود که منجر به مشکلات رفتاری می شود.
اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری مزمن است که می تواند آسیب های جسمی و روانی شدیدی را به فرد وارد کند. این یک موضوع پیچیده است که نه تنها خود معتاد بلکه خانواده، دوستان و جامعه را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. عواقب اعتیاد به مواد مخدر بسیار گسترده است و در صورت عدم درمان می تواند ویرانگر باشد. برای تغییر نگاه شما به مصرف مواد و ایجاد تنفر از آن کافی است نگاهی به پیامدهای اعتیاد در زندگی خود و خانواده داشته باشید. در ادامه به نکاتی که برای تنفر ازمواد و شروع به ترک اعتیاد لازم است بدانید اشاره می شود.
اعتیاد به مواد مخدر می تواند عواقب فیزیکی شدیدی بر بدن فرد داشته باشد. استفاده از داروها می تواند باعث آسیب به اندام های حیاتی مانند قلب، ریه ها، کبد و کلیه ها شود. استفاده طولانی مدت از داروها می تواند منجر به تضعیف سیستم ایمنی شود و مبارزه با عفونت ها و بیماری ها را برای بدن دشوار می کند. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند منجر به سوء تغذیه شود، زیرا معتادان اغلب از سلامت خود غافل می شوند و به درستی غذا نمی خورند. این می تواند باعث کاهش وزن، ضعف و خستگی شود.
مصرف مواد مخدر همچنین می تواند باعث مشکلات تنفسی مانند سرطان ریه و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) شود. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند HIV/AIDS و هپاتیت را افزایش دهد. این به این دلیل است که مصرف مواد مخدر اغلب شامل استفاده از سوزن های مشترک یا انجام رفتارهای جنسی پر خطر است.
اعتیاد به مواد مخدر می تواند تأثیر عمیقی بر سلامت روان فرد داشته باشد. استفاده از داروها می تواند باعث تغییراتی در شیمی مغز شود و منجر به نوسانات خلقی، افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات سلامت روان شود. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند منجر به انزوای اجتماعی و کناره گیری از دوستان و خانواده شود. باعث احساس تنهایی و افسردگی شده که اعتیاد را بدتر می کند. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند مشکلات مالی ایجاد کند، زیرا معتادان اغلب تمام پول خود را صرف مواد مخدر می کنند. می تواند منجر به از دست دادن شغل، اخراج و بی خانمانی شود.
اعتیاد به مواد مخدر عواقب قانونی شدیدی برای افرادی که درگیر مصرف مواد مخدر هستند، در پی دارد. داشتن و توزیع مواد مخدر در اکثر کشورها غیرقانونی است و افرادی که با مواد مخدر گرفتار می شوند ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دو مواجه شوند. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند منجر به رفتارهای مجرمانه مانند دزدی، سرقت و خشونت شود. منجر به دستگیری، زندان و سابقه کیفری شده که پیدا کردن کار یا مسکن را برای افراد دشوار می کند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
اعتیاد به مواد مخدر می تواند تأثیر قابل توجهی بر خانواده فرد داشته باشد. اعضای خانواده معمولاً در نتیجه اعتیاد عزیزان خود پریشانی عاطفی، فشار مالی و انزوای اجتماعی را تجربه می کنند. فرزندان والدین معتاد به مواد مخدر بیشتر در معرض خطر بی توجهی و سوء استفاده قرار دارند که می تواند منجر به آسیب روانی طولانی مدت شود. اعتیاد به مواد مخدر همچنین می تواند باعث مشکلات زناشویی، طلاق و فروپاشی خانواده شود.
اعتیاد به مواد مخدر پیامدهای گسترده ای بر کل جامعه دارد. هزینه اقتصادی اعتیاد به مواد مخدر قابل توجه است زیرا منجر به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی، کاهش بهره وری و افزایش نرخ جرم و جنایت می شود. اعتیاد به مواد مخدر همچنین منجر به افزایش خشونت های مرتبط با مواد مخدر، فعالیت های باندی و جرایم سازمان یافته خواهد شد. می تواند منجر به از بین رفتن نظم و قانون و کاهش امنیت جامعه شود. همچنین درمورد کنترل خشم بخوانید.
زندگی هوشیارانه عاری از مواد به شما این امکان را می دهد که جنبه های مثبت زندگی خود را دوباره بازسازی کنید. با ترک اعتیاد افراد در حال بهبودی اغلب از احساس آزادی بیشتر، بهبود سلامت روحی و جسمی، ثبات مالی بهتر، روابط سالم تر با دوستان و خانواده بهره مند می شوند. زمان بیشتری برای صرف چیزهایی که واقعا برای آن ها مهم است دارند.
محرک های خود را شناسایی کنید. محرک چیزی است که بر اساس تجربه باعث واکنش عاطفی می شود. با اعتیاد، یک محرک اغلب می تواند باعث شود که میل شدیدی برای استفاده مجدد ایجاد شود. برخی از محرک های رایج عبارتند از:
زمانی که بتوانیم این محرک ها را شناسایی کنیم، با توسعه مهارت های مقابله ای سالم، آن ها مدیریت می شوند.
محیط خود را تغییر دهید. هنگامی که مواد مخدر یا الکل را ترک می کنید اما به همان روال یا عادت ادامه می دهید، احتمال عود بسیار بیشتر است. با اجتناب از افراد، مکان ها و موقعیت هایی که میل شما به استفاده را تحریک می کنند از بهبودی خود حمایت کنید. تغییرات زیادی در طول بهبودی رخ خواهد داد؛ از جمله:
دانشمندان معتقدند که هیچ درمانی برای افسردگی موثرتر از ورزش نیست. نه تنها سلامت و رفاه کلی خود را در حین تعریق بهبود می بخشید، بلکه احساس می کنید اندورفین به طور طبیعی آزاد می شود. درگیر شدن در برخی از انواع ورزش ها اغلب یکی از بهترین نکات در مورد چگونگی ترک اعتیاد است. ورزش علاوه بر حواس پرتی عالی می تواند به موارد زیر کمک کند:
گذشته را بپذیرید. طبیعی است که به خاطر اعتیاد، رفتار گذشته یا اعمال گذشته خود احساس گناه یا شرمندگی کنید. همانطور که در بهبودی خود به جلو می روید، مهم است که با این احساسات با جبران خود و دیگران مقابله کنید. بعد از اینکه گذشته را پذیرفتیم، می توانیم برای خود فرصت تغییر در آینده را فراهم کنیم. معمولا از هر فردی که اقدام به ترک می کند خواسته می شود تا یک برنامه مراقبتی پس از آن ایجاد کند تا اهداف خود را برای بهبودی و آینده مشخص کند. همچنین از آن ها دعوت می شود تا با حضور در برنامه های درمانی به سفر خود در مسیر ترک ادامه دهند.
بهبودی نیاز به زمان، انگیزه و حمایت دارد. می تواند چالش برانگیز باشد؛ با این حال، مزایای جستجوی کمک و شروع سفر بسیار بیشتر از خطرات مصرف مداوم مواد است. بسیاری از افراد اعتیاد را ترک می کنند و سبک زندگی کامل و سالمی دارند. اما بهبودی از اختلالات مصرف مواد و اعتیادهای رفتاری آسان نیست. دوستان حمایت کننده، اعضای خانواده و متخصصان نیز نقش اساسی در درمان موثر دارند.
به یاد داشته باشید در صورت عدم ترک اعتیاد و درمان، اعتیاد می تواند به روابط شخصی آسیب برساند، منجر به مشکلات مالی و مشکلات حقوقی شود. ممکن است زندگی خانوادگی را تحت تاثیر قرار دهد. اعتیاد درمان نشده به اعضای خانواده آسیب می رساند و اثرات آن می تواند برای نسل ها باقی بماند. موجب جدایی زوجین می شود. باعث مشکلات جدی سلامتی شده و حتی مرگ را در پی دارد. اما برای ترک اعتیاد روش های متفاوتی موجود است. مهم ترین گام برای ترک اعتیاد استفاده از کمک حرفه ای پزشکی برای سم زدایی و دیگر مراحل ترک است که مراحل ترک را برای شما آسان تر می کند. همچنین روان درمانی و مشاوره روانشناسی نیز می تواند نگاه شما به مواد مخدر یا الکل را تغییر دهد. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*