یکی از موضوعات در سالهای اخیر فرزند آوری هست. در کشور ما هم مانند سایر کشورها تمایل زوجین به داشتن فرزند سیر نزولی داشته است. عوامل متعددی در این فرایند تاثیر گذار بودند. می توان با ریشه یابی و شناخت بهتر از موضوع به بررسی کامل آن پرداخت. در این مقاله به ازدواج بدون فرزند و دلایل آن پرداخته شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه زمان و سن مناسب برای بچه دار شدن کلیک کنید.
داشتن کودک آرزوی هر پدر و مادری است. اما این روزها به نظر می رسد این شیرینی ها در زندگی زوجین کمرنگ شده است. آمارها نشان میدهد نرخ باروری در سال ۹۲ به یک و نیم درصد رسیده و این در حالی است که ۳۴ درصد جمعیت ایران یا تک فرزند اند یا اصلا فرزندی ندارند. ایرانی ها در بین سالهای ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ سالانه یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر به جمعیت شان اضافه می شد. یعنی در سال ۵۵ جمعیت ایران ۳۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر بوده و در سال ۶۵ به ۴۹ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر رسیده است. ماجرای جمعیت وقتی مهم میشود که به پیشبینی از آینده برسد.
ایران در نرخ رشد جمعیت در ۲۶ کشور منطقه رتبه ۲۳ را دارد. حتی برخی ها از کاهش ۷۰ درصدی نرخ باروری در ۱۰ سال گذشته می گویند. اگر ۱۶ میلیون جوان مجرد ایرانی را که پتانسیلی برای افزایش جمعیت در کشور هستند کنار بگذاریم، باقی متاهلان جامعه نگاه متفاوتی به فرزند دارند. متاهلان فرزند را شیرینی زندگی میدانند اما با وضعیت اقتصادی فعلی و جیب خالی این شیرینی را تلخی زندگی میدانند. آن هایی هم که فرزند دارند هرچند آن را محبتی خدادادی می دانند اما تامین نیازهای امروزشان و آینده آن ها خواب را از چشم شان ربوده است. برخی کارشناسان خاطرنشان می کنند که افزایش سن ازدواج در ایران و ناباروری یکی از علت های مهم کاهش جمعیت است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان ناباروری کلیک کنید.
فرزندآوری در ایران از دهه ۷۰ تاکنون دچار کاهش شدیدی شده است و طبق پیش بینی ها ایران در آینده با بحران پیری جمعیت روبرو خواهد شد. بنابراین وقت آن رسیده که شعار فرزند کمتر زندگی بهتر را حذف کنیم و به جای آن فرزند کمتر بحرانی برای آینده را جایگزین کنیم.
این که چرا برخی افراد ازدواج بدون فرزند را می خواهند دلایل زیادی دارد. رایج ترین آن ها شامل موارد زیر می شود:
بچه دار شدن نیازمند مسئولیتهای شبانه روزی مانند شب بیداری، غذا دادن، پوشک عوض کردن، تحمل کردن نق زدن و گریه کودک و... است. برخی از زوجین تحمل این مسئولیت ها و فشارها را ندارند و فکر می کنند با تولد فرزند دیگر آرامشی نخواهند داشت. آنها تصورشان بر این است که از این به بعد باید تمام انرژی و نیروی خود را صرف فرد جدید بکنند و از نیازها و خواسته های دیگر خود چشم بپوشند. حال آن که داشتن فرزند با تمام مسئولیت هایی که دارد در کنار برنامه ریزی درست والدین می تواند شیرین و لذت بخش باشد. بنابراین زوجین بهتر است به خاطر داشته باشند این برنامهها و اهداف شخصی شان در صورت انعطاف پذیری ارتباطی به فرزندشان ندارد. چرا که خیلی از موفقیت ها و پیشرفت ها بعد از تولد فرزند اتفاق میافتد.
زوجینی که هنوز با یکدیگر مشکل دارند و نمی توانند اختلافات خود را رفع کنند فرزند را مانع بزرگتر برای ارتباط شان می دانند. هر چند توصیه می شود که زوجین بعد از چند سال زندگی مشترک و در صورت داشتن تفاهم برای فرزند آوری اقدام کنند اما اختلافات جزئی دلیلی بر نداشتن فرزند نیست. اگر اختلاف بین زن و شوهر عمیق و ریشه ای باشد بهتر است به مشاوره خانواده رجوع کنند تا آن را حل کنند بعد از آن می تواند با آرامش خاطر به تولد فرزند فکر کنند.
مشکلات اقتصادی یکی از دلایل بی رغبتی به داشتن فرزند است. بی پولی و دغدغه های مالی یکی از نگرانی های زوجین برای فرزند آوری است. برخی والدین تصور میکنند که باید برای فرزندشان همه نوع اسباب بازی، گوشی، تبلت و وسایل گران قیمت بخرند. تا احساس کمبود نکند. اما این مسئله ارتباطی با حفظ عزت نفس کودک ندارد. مهم ترین نیاز کودک داشتن محبت و عاطفه از سوی والدین است. اسباب بازی ها و سایر وسایل خیلی گران قیمت از نیاز های جانبی کودک است. که میتوان آن را با صرف هزینه کمتر برطرف کرد. این را بدانید هزینه های کلان برای کودک که معنای اقتصاد را متوجه نمیشود. فقط باعث افزایش توقع او در آینده می شود. بنابراین نیازهای اساسی کودک مانند خوراک پوشاک و تفریح در اولویت هستند. سایر نیازها ضرورتی برای برطرف کردن ندارند.
امروز هم مانند گذشته ها دیگر زنان فقط خانه دار نیستند. به دنیا آوردن فرزند تنها آرزوی آنان نیست بلکه خیلی از زنان در جامعه امروزی مشغول به کار می باشند. داشتن درآمد بالاتر و جایگاه شغلی بهتر از اهداف آنان است. هر چند این اهداف برای رشد و پیشرفت زن در جامعه مفید است اما این نکته نباید فراموش شود که آنان نقش مادری خود را فراموش کنند. یا از آن چشم بپوشد. زنان می توانند در کنار داشتن شغل و درآمد، فرزند داشته باشند و به رشد و پیشرفت او هم کمک کنند. آنها بعد از داشتن فرزند می توانند با تقسیم وظایف شغلی و خانه داری خود تعادلی بین آن دو ایجاد کرده و هردو را به نحو احسن انجام دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مادران شاغل کلیک کنید.
برخی از زوجین با دیدن کودکان پرخاشگر یا بیش فعال در برخی خانواده ها از داشتن فرزند مصرف می شوند. این موضوع گاهی دلیلی برای دست کشیدن از فرزند دار شدن است. آن ها تصور می کنند زندگی شاد و آرام خانواده ها با داشتن فرزند به هم می خورد. آن ها بر این باورند که اگر فرزندی هم داشته باشند شاید خیلی رفتارهای نابهنجار را مانند برخی فرزندان نشان دهد. حال آن که واقعیت چیز دیگری است. چرا که دیدن خانواده هایی که با فرزندانشان مشکل دارند میتواند دلایل دیگری داشته باشد. که منحصر به فرد آنها بوده است و لزومی ندارد آنچه برای دیگری اتفاق افتاده برای آنها اتفاق بیفتد.
چرا که پژوهش ها نشان داده داشتن فرزند در مقایسه با خانواده هایی که فرزندی ندارند آرامش و شادی بیش تری را به همراه میآورد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رفتار صحیح با کودکان بیش فعال کلیک کنید.
عقیده برخی زوجین بر این است که با داشتن فرزند ممکن است علاقه و توجه آنها به یکدیگر کم شود. آنها فرزندش را مانعی برای بروز احساسات خود می بینند. ترجیح شان بر این است که تمام انرژی خود را صرف یک دیگر کنند. اما واقعیت چیز دیگری است. زندگی زوجین بعد از مدتی تکراری می شود و تنوع در آن کاهش پیدا می کند اما داشتن فرزند آن ها را از این یکنواختی بیرون می آورد.
برخی زن و شوهرها با دیدن اخبار روزانه و آمار فقر و بیکاری و افزایش تعداد کودکان کار نگران آینده فرزند میشوند. دیدن این معتلات تمایل آنها را به فرزندآوری کاهش می دهد. چرا که فکر می کنند جهان جای امنی برای کودکانشان نخواهد بود. همین موضوع این باعث می شود که آن ها پا روی خواسته خود بگذارند و زندگی بدون فرزند را ترجیح دهند.
تحقیقات نشان داده که زوج هایی که فرزند دارند احتمال انواع طلاق در آنها کمتر است. فرزند آوری موضوعی بسیار مهم است از جمله اینکه زن و شوهر باید به گونهای با هم در ارتباط باشند. که علاوه بر خواسته های خود به خواسته های فرد دیگر هم توجه کند و او را درک کند مخصوصا اگر زوجین هر دو شاغل باشند بهتر است برنامه ریزی درستی برای فرزند دار شدن داشته باشند تا بر زندگی کاری و خانوادگی آنها فشاری وارد نیاید.
روانشناسان یکی از مراحل مهم زندگی را هم این مرحله بچهدارشدن میدانند. اگر زن و شوهری آمادگی مرحله را نداشته باشند به بحرانهای زیادی بر خواهد خورد. تحقیقات نشان داده که بچه دار شدن در بهداشت روانی و رضایت زوجین در زندگی موثر است. یکی از روانشناسان به نام آدلر نظریه منظومه خانوادگی را مطرح کرده است. بر اساس دیدگاه او اگر منظومه خانوادگی ایجاد شود فرد دچار احساس حقارت نمیشود. در نتیجه سلامت روان از کیفیت بهتری برخوردار خواهد شد.
ویلیام گلاسر هم اعتقاد دارد که انسان برای برخورداری از بهداشتروانی ۵ نیاز اساسی دارد. که یکی از آنها نیاز به امنیت است. آنچه این امنیت را برآورده می کند نیاز به بقا و جاودانگی درمان انسانهاست. همه ما دوست داریم که نسل مان باقی بماند. مگر میشود انسان آن را نخواهد. بنابراین یکی از عواملی که در جاودانگی انسان در سنین پیری نقش دارد وجود فرزند است. چرا که باعث می شود افراد این دوران را شاد تر و بهتر سپری کنند. علاوه بر این افراد مسن با داشتن فرزندان و نوه ها در اطراف خود زندگی آرام تری خواهند داشت.
زن و شوهرهایی که فرزند دارند دیگر زندگی تکراری و یکنواخت را نخواهند داشت. این در صورتی که مشکل عمیقی در روابط بین آنها وجود نداشته باشد. اما اگر اختلاف بین زوجین جزئی باشد وجود فرزند می تواند آن را کمتر کند. زن و شوهر با تولد فرزند نگرانیها و دغدغههای مشترکی پیدا خواهند کرد و هردو دنبال راه شاد زیستن برای فرزندشان می کردند.
طبیعی است که هر زن و شوهری بعد از مدتی که از ازدواج و زندگی مشترک شان می گذرد. هم خود و هم اطرافیان شان انتظاری داشتن فرزند را می کشند. این انتظار اگر به موقع پاسخ داده نشود. با تصویر پنداره منفی، ارزشیابی منفی دیگران و عزت نفس پایین در زوجین همراه می شود. درصد زوجهایی که از نداشتن فرزند در دنیا رنج می برند قابل توجه است. این افراد به تدریج احساس غم و ناکامی می کنند و دچار این وسواس فکری می شوند که بقیه آنها را چطور قضاوت میکنند.
داشتن فرزند به والدین مفید بودن می دهد. زن و شوهری که فرزندی دارند تمام تلاش و هدف خود را به کار میبرند برای رسیدن به سعادت و خوشبختی آنان. داشتن فرزند شایسته، نیاز به تلاش والدین دارد. با تولد فرزند زن و شوهر برنامه های زندگی خود را ممکن است تغییر بدهند و برای داشتن زندگی پربار و هدفمند قدم بردارند. چیزی که شاید قبل از تولد فرزند کمتر به آن می اندیشیدند.
فرزند باعث پیوند اجتماعی می شود. هافمن در تحقیقات خود روی زوج های دارای فرزند به این نتیجه رسید که داشتن فرزند بر فرایند اجتماعی شدن والدین تحت تاثیر گذار است. چرا که کودک با حضورش وضعیت والدین به خصوص مادر را تایید کرده و به او حس هویت اجتماعی می دهد. کودک هم چنین از طریق فعالیت ها و بازی های خود در مدرسه و سایر محیط ها والدینش را با جامعه پیوند می دهد. زن و شوهر با داشتن کودک می توانند به مرز خودکفایی و صلاحیت برسند. بنابراین داشتن فرزند علاوه بر کسب شخصیت اعمال نفوذ والدین هم اثر می گذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه چگونه مادر خوب و نمونه باشیم کلیک کنید.
خیلی ازدواج ها به دلیل مسائل اقتصادی امروز و تامین مخارج زندگی مشترک و هزینه فرزندان از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده. حاضر نیستند که فرزندی داشته باشد. این در حالی است که وجود فرزند باعث می شود که پدر و مادر هر دو برای وضعیت اقتصادی بهتر و کسب و کار با رونق تر تلاش کنند. علاوه بر این در اسلام و آموزه های دینی وجود فرزندان نه تنها باعث مشکلات معیشتی نمی داند. بلکه افزایش برکت را هم بعد از فرزنددار شدن تضمین کرده است. این را بدانید یکی از آموزه هایی که در روایات بر آن تاکید شده این است که فرزند برکت را در زندگی افزایش می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه افزایش مسئولیت پذیری کلیک کنید.
تحقیقات برخی روانشناسان نشان داده تغییرات عمدهای در شخصیت که باعث بالغ شدن در جوانی، و هنگامی که افراد نقش والدین را به عهده می گیرند، ایجاد می شود. فرزند داشتن موجب کمال روحی، شکیبایی، مسئولیت پذیری بیشتر، خلاقیت و موفقیت در پدر و مادر می شود. به این دلیل که پدر مادر تمام توان و تلاش خود را به کار می گیرند. تا وظایف همسرداری و فرزند داری را در کنار هم به نحو احسن انجام دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه چگونه بالغ شویم کلیک کنید.
تصمیم گیری برای داشتن فرزند و اینکه در چند سال بعد از زندگی مشترک فرزند داشته باشد. عقیده شخصی و منحصر به فرد برای هر زوجی است. اینکه زن و شوهر چقدر آمادگی برای داشتن فرزند دارند و چگونه او را تربیت کند مسئله ای مهم است. اگر شما هم در این زمینه مسئله ای دارید میتوانید موضوع را با روانشناسان ما در مرکز مشاوره حامی هنر زندگی در میان بگذارید. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*