ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
علی رغم باور اشتباه رایج در جامعه، دود تریاک برای عفونت مفید نیست. چرا که علی رغم کاربردهای پزشکی مواد افیونی، استفاده از مواد مخدری چون تریاک برای درمان بیماری ها بدون نظارت پزشکی، عوارض جبران ناپذیری به جای می گذارد. استفاده از تریاک و مشتقات آن برای برخی بیماری ها از جمله سر درد و دندان درد و درمان عفونت ها از دیرباز شایع بوده است اما دود تریاک برای عفونت پیشنهاد نمی شود. چرا که شرایط بدخیم شدن عفونت به دلیل انتقال آلودگی های بیشتر چه از دهان کسی که دود رو به محل عفونی می دمد و چه از وسیله ای که از آن برای دمیدن دود استفاده می شود افزایش می یابد. برای دریافت آگاهی بیشتر می توانید با مشاوره تلفنی ترک اعتیاد تماس بگیرید.
.gif)
تریاک یک داروی افسرده کننده است به این معنی که پیام های ارسالی بین مغز و بدن شما را کند می کند. خشخاش که تریاک از آن به دست می‌آید، یکی از اولین گیاهانی است که استفاده دارویی از آن ثبت شده است. شواهد کشت تریاک توسط مردم سومری به 3400 سال قبل از میلاد برمی‌گردد و برخی از محققان معتقدند که استفاده از تریاک به فرهنگ سومریان مربوط می‌شود.
غلاف خشخاش ماده شیری رنگی به نام لاتکس را در خود جای می دهد که حاوی تعدادی مواد شیمیایی از جمله مورفین و کدئین است. لاتکس از غلاف های تریاک استخراج می شود و برای ایجاد تریاک خشک می شود. به طور معمول با جوشاندن و خشک کردن مجدد بیشتر تصفیه می شود. شکل تریاک به صورت صمغی چسبنده به رنگ قهوه ای تیره با بوی قوی است. همچنین می توان آن را به صورت مایع یا پودر تهیه کرد. مطالعه مقاله «اعتیاد به مورفین» می تواند سودمند باشد.
اولین شواهد تاریخی استفاده از تریاک را می توان در نوشته های تئوفراستوس در قرن سوم قبل از میلاد یافت. از آن زمان، استفاده و سوء مصرف تریاک به تمام نقاط جهان به ویژه کشورهای شرقی گسترش یافته است. در طب ایرانی، معادل فارسی واژه تریاک، افیون است که به شیره خشخاش یا پاپاور سامنیفروم گفته می شود و به طور سنتی به عنوان داروی تفریحی و همچنین آرام بخش استفاده می شود.
تجارت و تولید تریاک تا قرن پانزدهم از دریای مدیترانه به چین گسترش یافت. تریاک مشتقات زیادی از جمله مورفین، کدئین، اکسی کدون و هروئین دارد. اکسی کدون از تبائین، سومین جزء تریاک سنتز می شود و مانند مورفین برای تسکین درد به کار رفته و به صورت خوراکی مصرف می شود. در صورت استفاده نادرست، قرص اکسی کدون له می شود و قرقره می شود یا در آب حل می شود و تزریق می شود. تریاک و اکثر مشتقات آن به استثنای هروئین که در جدول الف دسته بندی مواد قرار دارد به دلیل فواید پزشکی آن و همزمان با احتمال استفاده نادرست به عنوان یک ماده کنترل شده در جدول دوم مواد فهرست شده است.
تریاک از دیرباز به عنوان داروی سنتی نزد پزشکان یونان و روم باستان به عنوان یک مسکن قوی شناخته شده بود و از آن برای القای خواب و تسکین درد در روده ها استفاده می شد. حتی تصور می شد که تریاک از مصرف کننده در برابر مسمومیت محافظت می کند. اثرات لذت بخش آن نیز مورد توجه قرار گرفته بود. مصارف تریاک و مشتقات آن در زمینه های مختلف مورد آزمایش و تجویز قرار می گرفته است و هنوز هم جایی در طب سنتی برای خود حفظ کرده است. از جمله دردهای دندان و تسکین سردردها و همچنین درمان عفونت های مختلف. مطالعه مقاله «درمان خانگی مسمومیت با شیره تریاک» می تواند مفید باشد.
تریاک را غالبا به شیوه دود کردنی و تدخین مصرف می کنند. گاهی برخی از افراد آن را به صورت خام یا به صورت قرص مصرف می کنند یا به صورت تنتور برای نوشیدن آماده می کنند. گیاهان دارویی سنتی در چند دهه اخیر به دلیل تنوع شیمیایی بی‌نظیر و مکانیسم‌های جدید عملکردی محبوبیت پیدا کرده‌اند. در حال حاضر، خواص شیره تریاک در طب سنتی ایرانی و چینی برای کنترل برخی از بیماری ها استفاده می شود. با این حال، هیچ یک از آن ها استفاده از تریاک برای کاهش و درمان قطعی ابتلا به بیماری ها از جمله عفونت را نمی توانند تایید کنند.
علاوه بر خاصیت ضد درد، یک سرکوب کننده بسیار موثر برای سرفه، داروی ضد اسهال و خواب آور است. اما فوایدی که مواد مخدر به همراه می آورد به اندازه مضرات آن نیست. ایراد عمده مصرف مواد افیونی احتمال سوء استفاده و اعتیاد است. اما آیا می تواند عفونت را درمان کند؟ مشخص شده است که مصرف تریاک استنشاقی و دود آن پاسخ میزبان به ویروس و عوامل عفونت زا را اغراق آمیز می کند و منجر به افزایش نرخ الودگی بیشتر به پاتوژن ها که محرک های آلوده کننده محیطی هستند، می شود.
هیچ سطح ایمنی برای مصرف مواد مخدر وجود ندارد. استفاده از هر ماده ای همیشه با خطرات متعددی همراه است. امروزه، جامعه شاهد افزایش شدید تعداد مصرف کنندگان تریاک با هدف درمانی از جمله عفونت می باشد که نه تنها آن را درمان نمی کند بلکه به دلیل درد شدید شکم، کم خونی یا یبوست به مراکز درمانی مراجعه می کنند. مهم است که هنگام مصرف هر نوع ماده ای مراقب باشید.
اثرات مواد بسته به بسیاری از عوامل روی هر مصرف کننده به شکلی منحصر بفرد بروز می کند. دود تریاک نیز به طور متفاوتی بر هر فردی تأثیر می گذارد که بر اساس میزان مصرف، شدت عفونت و منظم بودن تعداد دفعات استفاده فرد و اینکه چه دارو و مواد دیگر تقریباً همزمان با آن مصرف می شود و اینکه قدرت اثر مواد چقدر است متفاوت خواهد بود. افرادی که زمینه بیماری های ریوی داشته باشند با استنشاق دود تریاک در معرض خطر قرار می گیرند. مطالعه مقاله «خواص شیره تریاک برای ریه» می تواند سودمند باشد.
استفاده از مواد مخدر، چه از نظر تفریحی و چه دارویی، ممکن است با نگرانی های جدی سلامت عمومی مرتبط باشد. بین انواع مواد اعتیادآور و سوء مصرف آن ها مانند الکل و نیکوتین موجود در دود مواد و همچنین داروهای غیرقانونی مانند مواد افیونی، کوکائین و ماری جوانا و افزایش حساسیت به عفونت ها رابطه وجود دارد. ماهیت و مکانیسم تعدیل ایمنی ناشی از چنین داروهایی همراه با سوء مصرف محل بررسی است.
اثرات کوتاه مدت مصرف تریاک شامل موارد زیر می باشد: احساس سرخوشی، آرام‌بخشی و ضد درد، تنفس کم‌عمق، ضربان قلب ضعیف، اختلال در رفلکس، یبوست موقتی و از دست دادن اشتها.
اثرات بلند مدت استفاده منظم از تریاک باعث موارد زیر می شود: تحمل که نیاز به استفاده بیشتر برای به دست آوردن همان تاثیرات می باشد. بی نظمی در قاعدگی و مشکلات باروری و فرزند آوری، بی میلی جنسی، یبوست و وابستگی به تریاک. خواب‌آلودگی، گیجی از دست دادن حافظه، انقباض مردمک، گشاد شدن رگ‌های خونی که باعث افزایش فشار در مغز می‌شود. حالت تهوع، استفراغ، کاهش وزن، خستگی، توهم، اختلال عملکرد جنسی، تشنج و افسردگی تنفسی از دیگر عوارض آن است.
اثرات آرام بخشی مواد بر روی بدن را نمی توان انکار کرد. هیچ ماده دیگری به اندازه مواد افیونی برای مدیریت درد شدید موثر نیست. اما دمیدن دود بر محل زخم عفونی و یا هر عضو درگیر با عفونت و یا کشیدن دود تریاک، عمل بازدم اجباری دود توسط یک شخص دوم به محل آسیب در بدن دیگری اشاره دارد و همین شیوه کاربردی خطر انتقال پاتوژن های تنفسی را افزایش می دهد و نه تنها باعث درمان و کاهش عفونت نمی شود که حتی خود به عاملی بیماری زا بدل می شود و عفونت را گسترش می دهد.
تعداد دفعات استفاده از راه های استنشاقی مانند دود کردن و یا سیگاری کشیدن آن ها برای استفاده غیرقانونی مواد مخدر افزایش یافته است. جمعیت رو به رشدی از مصرف کنندگان جدید مواد استنشاقی، تعداد افرادی را که در معرض خطر انتقال به مصرف مواد تزریقی قرار دارند، افزایش می دهد. علاوه بر این، دود تریاک برای عفونت و سایر بیماری ها در انتقال انواع پاتوژن ها از طریق تنفسی نقش دارد.
مصرف مواد افیونی می تواند باعث اضطراب اجتماعی و روانی، تخریب ماهیچه ها و بافت ها، تحریک پذیری، ضعف معده از بین رفتن نرمی پوست و تغییر در ویژگی های صورت شود. نتیجه اعتیاد به تریاک عموماً برای قوای بدن مضر است. مصرف مکرر تریاک بدون توجه به شرایط و دوز مصرف و بدون استفاده همزمان از مواد اصلاح کننده آن می تواند به کل بدن آسیب برساند و حتی منجر به مرگ شود.
اوردوز نیز در مصرف تریاک رخ می دهد. اگر مقدار زیادی تریاک مصرف کنید دچار مسمومیت شده و در معرض خطر مرگ قرار می گیرید. اگر شما یا شخص دیگری هر یک از علائم مصرف بیش از حد را داشته باشد باید سریعا با اورژانس تماس بگیرد. علائم مصرف بیش از حد تریاک عبارتند از: تنفس بسیار آهسته از دست دادن هوشیاری و تغییر در مردمک چشم، مصرف بیش از حد درمان نشده می تواند منجر به آسیب مغزی و مرگ شود. مطالعه مقاله «ترک تریاک» در این قسمت می تواند مفید واقع شود.
مسمومیت با دود تریاک و سرب نیز در مواد بی کیفیت معمول است. مشخص شده است که برخی از بسته های تریاک بی کیفیت به سرب آلوده است. منبع سرب در تریاک هنوز به طور کامل مشخص نیست اما احتمالاً به دلیل آلودگی تجهیزات مورد استفاده برای فرآوری تریاک، تقلب عمدی در تهیه تریاک با سرب برای افزایش وزن آن یا به دلیل رشد خشخاش در خاک آلوده می باشد. از اثر مسمومیت با تریاک آلوده به سرب بر سلامت افراد، می توان به آسیب اندام های داخلی اشاره کرد که در صورت عفونت شرایط جسمانی سخت تری به بیمار تحمیل می شود.
اثرات ناشی از استفاده از سوزن های غیر استریل و مواد تقلبی مخلوط با مواد افیونی شامل آبسه های پوستی، ریوی و مغزی، اندوکاردیت (التهاب دیواره قلب)، وریدهای عفونی و فروپاشیده و بیماری ایدز و هپاتیت از عوارض مصرف تریاک می باشد.
مصرف چندین ماده کند کننده، مانند تریاک با الکل یا داروهای پزشکی از جمله بنزودیازپین ها، می تواند به طور قابل توجهی احتمال مصرف بیش از حد را افزایش دهد. مصرف تریاک همراه با محرک هایی مانند کوکائین یا اسپید، سیگنال های مخالفی را به بدن شما ارسال می کند که می تواند قلب را تحت فشار قرار دهد. مخلوط کردن تریاک و مواد محرک نیز ممکن است اثرات یکدیگر را پنهان کند که می تواند خطر مصرف بیش از حد را افزایش دهد.
از زمان های بسیار قدیم، انسان ها به دنبال راه هایی برای کاهش درد خود و دیگران بوده اند. تریاک یکی از قدیمی ترین مواد مسکن شناخته شده برای بشر است. از طرفی اعتیاد به مواد مخدر یک مشکل عمده بهداشتی برای جوامع بشری مدرن است. اعتیاد به تریاک و مواد افیونی که یک اصطلاح عمومی است به مواد افیونی و آنالوگ های مصنوعی آن ها اشاره می کند و از تاثیر مواد مخدر بر بدن می توان به ناتوانی و مرگ زودرس و نیز بار اقتصادی قابل توجه ناشی از هزینه مراقبت های بهداشتی و توانبخشی و سایر هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم از جمله آسیب‌هایی که معتادان به دیگران وارد می‌کنند همراه است. الگوی مصرف این ماده در کشور متفاوت است. برای مطالعه بیشتر درمورد خاصیت تسکین دهنده تریاک مقاله «تریاک برای دندان درد» می تواند جالب باشد.
ترک تریاک پس از مصرف طولانی مدت چالش برانگیز است زیرا بدن باید به عملکرد بدون آن عادت کند. بهرحال ترک تریاک مانند ترک اعتیاد به مواد مخدر دیگر است. علائم ترک معمولاً 6 تا 24 ساعت پس از آخرین دوز شروع می شود و می تواند حدود 7 تا 10 روز ادامه یابد. علائم ترک شبیه آنفولانزا توصیف می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند: بی قراری و تحریک پذیری، خواب و افسردگی و گریه، اسهال و تعریق، گرفتگی عضلانی و بی قراری، تهوع و استفراغ، ضربان قلب تند.
افرادی که دارای بیماری های زمینه ای هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بیماری شدید و انواع عفونت ها باشند. افرادی که سیگار می‌کشند نیز ممکن است در مقایسه با افرادی که هرگز دخانیات نکشیده‌اند، بیماری شدیدتری داشته باشند. دلایل متعددی وجود دارد که مواد دخانی مانند تریاک با افزایش خطر عوارض مرتبط می شود. دخانیات و دود ناشی از مصرف مواد تدخینی سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند و خطر عفونت ریه و قفسه سینه را افزایش می دهد. دود به ریه‌ها آسیب می‌زند و باعث بیماری های ریوی می‌شود. برای در میان گذاشتن مشکل خود با افراد حاذق می توانید با مشاوره روانشناسی تماس بگیرید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
